Alle inzendingen over lusthof

de mooiste hof die ik niet ken breng jij mij dichterbij ik zomer in je sterke arm de liefde zont en zint mij warm jij kust ik lust er pudding van ik proef en hoef niets anders dan het fruit dat uit jouw gaard ontsproot en ‘s morgens rijp rust in mijn schoot…

naaktstrand als lusthof doordravende fantasie geen naakte feiten…

wijs mij de weg in je lusthof vertel mij waar die toe leidt zeg mij de prijs van toegang maar bovenal geef mij aan hoe ik er beter van word…

Ieder seizoen schud ik de dromer: Noem dit Eden aan zijn zij, Gans het lusthof... zo nabij!…

in de lentetuinen dienstmeisjes zonder broekje - l'histoire d'o ergens in die tuin sluimert achter het lusthof de achttiende eeuw het kinderwetje en heel het verzuilde land viert vijftien jaar vier zuilen ondersteunen het dak een stoa met shoah evenredig vertegenwoordigd - arbeid en adel…

Van binnen voelt een vrijbuiter zich minder vrij dan buiten Een zwerver, een nomade van de geest, een buitelaar Hij buit z'n zinnen uit en vrijt en is niet meer te stuiten Op zoek naar lusthof voor z'n tweeën in een twijfelaar Al is een vreemde snuiter met een roos liefdesgebaar Hij noodt u tot de liefde op het eerst gezicht…

Je raakte mij in jouw cocon als vlinder aan, zonder touché Bedwelmde en betoverde mij op je eiland, nimf Circe En hield mij als de zwervende Odysseus in je macht Eénmaal vloog je naar hem toe en even vaak kwam hij bij jou Maar beide keren bleef je schuil verschanste je in je cocon Ik waande mij die grote zwerver opende zacht jouw…

Alleen de diep gewortelde boom laat staan zien we uit naar de lente als bloesems openspringen, Bij snarenspel vol melancholie in een lusthof van kostelijke vruchten, Een nieuwe kans, een nieuw begin.…

Voor M.W. Wat heb je vanochtend me laten genieten Van twee tortelende lichtgroene parkieten Je tuin is een zonnehof, garden of eden Lavendelgeurminnende lustige lieden, Azalealusthof voor rustige lieden Een kuuroord voor kruiden, een zonflorafeest Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…

Een dwalende toerist op wandel door geilheid wordt zijn geest versmald In Wenen ziet men alles groot Van lusthof, beurs, tot décolleté. En ik benauwd voor steeg of goot drink koffie in het Stadtcafé.…

Ik zie het bord Loenen en ik zie een schaatsende Aart Schenk opeens naar de finish rennen, terwijl hij onder gladiolen wordt bedolven, bijt ik in het stof en begint een moeder met afkolven om mij een levenselixer te schenken, naakte vrouwen creëren een lusthof, terwijl het kuuroord begint te wenken.…

in het Fries Rijks-erkend als tweede taal van ons Nederland Oorlog doet vluchten uit zeer vele landen doden ook veroorzaakt door honger en dorst Echt alle leed van de wereld kunnen wij niet op ons nemen Wel het lot van een tal van deze verschoppelingen outcast die onz' wereld zonder perfectie verrijkt iets in mij zegt, dat lusthof…

beschermend blad twee nachten of zij mij als kind bezat rond haar gelaat voltrok zich een glimlach als een geboortemoeder droeg zij mij zachtjes wiegend in veilige armen geheel met liefde wist te verwarmen oorspronkelijk bloeit zij alleen in mei besefte wel dat het een droom betrof tussen fantasie en werkelijkheid het najaar transformeerde in lusthof…

de dagen slijt hij in een ver verleden omgeven door stellages met papier verborgen in een lusthof vol vertier z’n godentuin kent geen erfdienstbaarheden het later komt aan hem voorbijgeschreden in teksten nog geschreven met de hand wat vroeger was herhaalt zich haast gênant de nieuwste paden zijn reeds lang betreden wat is het leven meer…

ik bewandel bedaard mijn pad maar met stiekem een tiental omwegen die mij behoeden voor incidenteel vergeten zo maak ik zaken vast aan geluiden en muziek neurie nonchalant een lang vergeten lied op de melodie van ik herken je niet soms ga ik visueel zet de zaak te kijk in lusthof of prieel verbind emoties als decor tot ik uiteindelijk…

Er was eens een tuin, een lusthof met onaanraakbare bomen, een pad vervoerde een kar, geladen met boeren, vervolgens een koets met dichters en denkers, een koets met geleerden, techneuten en klerken, daar achteraan een wagen vol tweedracht en twijfel.…

de pruilende kleuter went nog aan zijn kroon de hoekige zwier zit geworteld in een gen niet minder dan de Zon heeft hem gezonden in een lusthof, achter porseleinen gevels stolt hij in een vadsige pose Gezant van God en één met zijn rijk hij lijkt onschendbaar een protserige haan die lonkt naar de schilder de kwast meet zijn geheven…

De Alpenhut, binnen rotswanden gevat, en het Noorse huis der schone bezinning schenken eendracht aan de lusthof van de stad.…

vertoon van vezels Stof en gestalte vielen samen In de ronde, reine welving van de heup De korrel van het vel De weke weelde Wenkt mijn tintelende vingertop Mijn blik dolt en doolt en tolt Versplintert radeloos op dat naakt Dat ik uiteindelijk uitlas in één adem Lonken wordt begeren Zoals ik de preutse, prille Eva betrap Uit haar lusthof…

Na zeven jaar verdoezeld in de lusthof van haar lichaam onder de vruchtbomen van haar eiland, wilde hij op huis aan, naar zijn eigen vrouw - zit vergrijsd en breiend op je te wachten, had zij nog gezegd- tevergeefs, en naar zijn eigen schrale land en van de Goden moest zij hem het vlot gunnen waarmee hij haar…

Eens was de grote tuin welke zijn helende adem over het woelige Drachten deed waaien en mensen riep om hier te genieten van bonte bloemenpracht waar vlinders en bijen hun leven kracht gaven een geliefd woonoord van eenden en zwanen die in en rondom de vijver rust en vertier vonden de graag bezochte lusthof behoort tot het verleden…

In 's Heren Lusthof zal hij staan Vol vruchten die de ziel verzaen. Zijn loof geneest de kranken Wijd boven alle dranken. Gods waarheid zal zijn wortel zijn, Gods hete liefd' zijn zonne-schijn, De grote Geest een reine En levende fonteine.…

Als straks de voorjaarsbloemen feestelijk kleuren Nood ik jou uit de lusthof in te gaan. Ik zal dan voorgaan om de poort te openen En laat jou dwalen door de tuin der liefd’ Om dan, samen, het lentefeest te vieren, Maar wacht nog even tot de bloeitijd, alsjeblieft.…

Of zal ik zwijgen omdat de zon op - en ondergaat, regen het land bevloeit, en de vogels hun lied toch wel blijven zingen als wij, roezemoezend tastend in ons duister, tot stilte zijn bedwongen, en op aarde, tot voorwereldlijk lusthof herschapen, geen woord meer wordt gehoord.…

het paradijs Maar het is een dwaze gril om dat te willen Omdat de mensen veel te veel verschillen De kranten tonen daaglijks het bewijs De mens zoekt overal het paradijs En oorlog moet de weg ernaar forceren Ach, konden wij van oude lessen leren Dan wisten we de opbrengst en de prijs De mens zoekt overal het paradijs Toch zal-ie deze lusthof…

Zelfs, wat ons ontga, de gedachte aan die vreugd Is 't lusthof waaruit ons geen Cherubszwaard drijft: En geen zwerft er rond over de aarde of hem blijft 't Herdenken aan 't Eden van Onschuld en Jeugd.…

In anderhalf jaar ben ik om, heb ik hekel en haat laten gaan, is er dankzij zijn geestdrift een heldere lusthof ontstaan. In het park gaan wij liggen op doodmoe gras, in de verte murmelt de stad. We kijken tevreden omhoog, hij en ik door de takken van de plataan. ---------------------------- uit: 'Hoor de stad', 2015.…

genomen waarom ben ik niet naar Parijs gegaan het neemt geen keer, al is het níet gedaan terwijl ik jou had kunnen tegenkomen in plaats daarvan heb ik m'n tijd verdaan met één blik zouden wij elkaar verstaan wat we beschouwden als een gunstig omen waarom ben ik niet naar Parijs gegaan je maisonnette, waar jij me liet begaan was onze lusthof…

Het kraaiennest toont zich een ware lusthof voor vogels jong en klein een groot vermaak met viermaal daags een storm van voetgerof vanaf de top der uitkijktrap omlaag Daar in de verte loopt een kleine snuiter z'n hoofd vol plannen, lange blonde haren nu eens een knutselaar dan weer vrijbuiter en als hij klaar is maakt hij armgebaren Ik…

Die hupp'lend in het priesterkleed, Den lusthof onzer taal betreedt, De schoonste bloemen plukkend, menglend, Met bonten zwier ze strikkend, strenglend, Verenglend 's levens duistre sfeer, Ons minzaam dichtend naar de Heer! O, J.J.L. ten Kate, Wie zou u kunnen haten? Ten Kate! Ten Kate! O, dichter boven mate!…