Alle inzendingen over

Geruisloos je dienen wil ik vannacht ouderwets en op je wenken een schuimend biertje voor je schenken met de glimlach, ongeacht de retoriek van politiek correct feminisme met een frons onder het maanlicht en onder ons ben ik alleen.. je lustobject.…

Mijn ogen kijken langs het scherm omhoog het volk der regenboog komt op maan straal kijkt door het avondblauw op mij neer het is niet niks maar zoveel meer pyramides en verhalen nog steeds talen van wat ooit is geweest.…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in ‘t rond te sturen. ‘t Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde: Al meer en meer had ze opgevangen Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien dekte;…

draag me door de nacht wat maakt het uit goed of fout blijf bij me vannacht ik wil niet alleen zijn nu in deze donkere uren draag me door de nacht houdt me vast vraag me niets kus me zacht draag me door de nacht vrij met me tot de morgendauw…

Bij hem voelde ik me blij als ik weer eenzaam was hij was mijn vriendje, bij hem kon ik lachen en huilen.…

diep gegraven in de kraters van een ziel dieper niet te doorgronden hoe ik viel in diepe wonden oude zonden gekerfd in mijn hart ving jij een gevoel zo diep begraven en ontwaakte mij maak me niet wakker laat me toch ik sliep met je armen om me heen zo zacht droomden wij het licht van de maan de nacht voorbij…

We lopen samen, een allerlaatste keer, bij maanlicht, om middernacht. Niets is voor eeuwig, nog niet. Zelfs het sterrenlicht, zelfs het maanlicht niet.…

Soms loop ik in het duister Dan weer in het licht ik voel de koude regen Verfrissen mijn gezicht Kijk ik dan omhoog En aanschouw ik dan de maan Wil ik roepen, lieve mensen Zie dan aan Dat in dit duister Een lichtstraal neerdaalt Zodat een ieder Nimmer meer verdwaalt Volg daarom met vaste tred Het door Hem verlichte pad Pas dan…

Anders dan de zon Zorg je niet elke dag Voor licht in mijn leven Maar sta je soms Ook niet aan de hemel Achter de wolken Geef je je over En laat je me alleen In het donker Toch denk ik ook dan Ook dan aan jou En hoe jij Verwarmd door de zon Mij eenzaam Laat snakken Naar jou Schoonheid…

Geklommen was de maan naar boven, Had wolken stil uiteengeschoven, Uit sneeuwengrot leek zij te turen, En zilversneeuw in 't rond te sturen. 't Was of de warme zomeraarde Het koelend zilver gretig gaarde; Al meer en meer had ze opgevangen, Tot al van zilver was omvangen. Een koel, blank kleed dat verre strekte En velden wijd en weien…

passie, hartstocht liefde lust de fluister van de nacht zindert ervan maar ook tranen van eenzaamheid van pijn van het niet willen of kunnen aanvaarden van radeloosheid hangen wolkenzwaar achter elke stralende ster stroomt een rivier van zilt en droef gemis het maanlicht verzacht waar de wind aan het fluisteren is zoveel gevoelens…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

neem jij de stilte in de herfst mee om eenzaamheid te tooien omdat jouw verdriet zich niet laat plooien er is geen stilte in mijn hart.…

De zon ging onder en aan het koele stille meer in zilver maanlicht drijft vermoeidheid weg op kabbelende golven het maanlicht verkwikt neemt gedachten mee voor een toekomst veel later over het water.…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Maanlicht ontvangt in mijmering haar vergoten aangezicht…

De dood wordt je nieuwe gemalin al heb je steeds in het leven geloofd, ijl onder het maanlicht de nacht in. Tijd en lijden zijn nu zonder zin, een zwarte schim heeft vrede beloofd, vlucht voor de strompelende waanzin, ijl onder het maanlicht de nacht in.…

zon bezorgt haar de realiteit een eenzame nacht wist haar weer te raken zij is haar allergrootste liefde voor altijd kwijt maar zij voelt dat hij over haar zal waken...…

Als je handen maanlicht waren en je tanden sterren, dan pakte ik telescoop en herkende je van verre. Als je armen vleugels waren en je benen zuilen, dan wilde ik dicht bij je zijn en in je schaduw schuilen.…

achter het vroeg gesloten raam bedrijf ik onverschillig de liefde met roestbruine windvlagen die dode vogels laten vallen tussen bewust verzwegen verzen het huis kreunt niet langer meer om de lege kamer, waar doden ’s avonds wederkeren om slapeloze nachten te vergezellen naar een koud beslagen vlakte de verte duizelt op mijn huid en ik…

Hij plukte maanlicht droeg het dieper in haar nacht naar een bedding zonnestralen waar zij met uitgestrekte handen op hem wachtte verwonderd keek ze naar dat tere schijnen voor haar adem stil ontsnapte en het zacht tot sterren blies drijvend golfde hij het firmament zich onbewust van tijd of leven slechts stamelend: mijn hemel wat…

Haar nacht huilt zilte tranen terwijl het maanlicht op haar haren valt ogen en vingertoppen strelen de foto in haar hand ze huivert in het donker de maan, ziet vanaf boven haar schaduw voor het raam de fluister van de wind lijkt even stil te vallen want die weet wat zij niet uit durft te spreken van de morgen die nooit meer aan…

Smachtend naar het Groene Goud ontwaar ik vele dromen In het Maanlicht hoor ik niets wat mijn Hart vervullen kan Uren leeg en zonder weemoed ook de Toekomst is nog ver In mijn oorschelp heerst de Stilte van een onbewogen lied Van diepte en van dalen Dralen wordt mijn hoogste nood… Hoor die vilten voetjes stappen op een harde ondergrond…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…