10796 resultaten.
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 96 sjofar bij de tempel
Hier wordt Gods woord vervuld
Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts
Richting de Dode Zee
Langs Jericho daar in de verte
Dalen we af daarheen
Jeruzalem, oh stad van goud
De stad die God herstelt en bouwt
Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten
Jij bent van mij
Yerushalayim shel zahav
Veshel nechoshet veshel or…
Toen alles Vergetel bleek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 489 haren kraakten web brak verbleekte
hangende kruinen van zee-anemonen
oprukkende grijstonen in
tranen in kastanjehulzen
mijn kromgetrokken handen
tussen je krachteloze tanden
het slotaccoord van onze inspanning
klonk als een verloren kroniek
de bergen lagen geestesziek en comateus
als lakens in ons verlaten bed
we zaten aan weerszijden…
ongewild
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 604 of boven de maat
niet dat alles zo
evenwichtig klinkt
in mijn geschriften
ik doe maar wat
vaak zonder te schiften
en denk vaak;
goh, het loopt wel ergens
ga verder en niet
over muggenziften
snel tevreden is mijn motto
geen hoogstaand werk
immers nadat men dit heeft gelezen,
zo het al gebeurt,
komt mijn schrijven
in de map der vergetelheid…
Nu
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 913 De laatste ronde klinkt
stamgasten plakken aan krukken
het is de hoogste tijd
aftaaien wil niet lukken
Morgen zijn zij alles vergeten
gisteren
bestaat niet meer…
Doorgaan
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 241 wanneer een vergetelheid
terug gaat leven
loert op realiteit
is het aan mij
om niet te bezwijken
het te bestrijden
met een gedrevenheid
die me vroeger
onmogelijk leek
want zolang men de kracht
van het verleden
niet breekt
blijft het
zich herhalen
telkens weer…
vergetelheid
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 293 het is negen uur
in de ochtend
ik schrijf
over de eeuwigheid
mijn pen sleept langs woorden
verzonken in de stilte
ik wil geen eind forceren
noch een gezicht onthullen
dat ver teruggaat naar kinderjaren
en enkel op een zwarte bladzijde
wakker te krijgen is
ergens moet er een land zijn
een zacht land, een heel zacht land
wie wil…
bezinning
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 91 ik zag laatst ‘Limited Edition’ toiletpapier
-hoe beperkt is een herinnering eigenlijk?
hoe lang geleden moet het zijn om te vergeten
en wiens geheugen zal uiteindelijk nog knarsen?
mijn verleden kent een zinspeling op toekomst,
of was het nou andersom?
dagen gaan niet sneller, dat lijkt maar zo,
ze duren nog steeds even lang
vroeger…
het breekbare masker
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 325 Ik dacht dat ik onbreekbaar was,
dat mijn masker alles tegenhield.
Maar het is jij,
die het dichts bij mij staat,
die het juist vernielt.
Ik kan alles buiten houden,
pijn of verdriet zie je vaak niet.
Maar als jij me pijn doet,
herkent niemand me nog
door de waterval van tranen,
die dan giet.…
Dood door het leven
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 841 Door de intense pijn
word ik van binnenuit opgevreten,
door het verdriet
tegen de grond gedrukt.
De machteloosheid graaft een donk're kuil
waarin het ongeluk mij stort.
Tenslotte bedelft de eenzaamheid me
met de eeuwige vergetelheid.
ik ben levend begraven
en dood ga ik door het leven.…
Mijn onzichtbare verdriet.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 75 Het leven moe, getroffen door een schaduw
Wat zet mij hiertoe
Mijn gedachten van angst, pijn, verdriet
Achter een masker die ik, steeds weer opzet
Op het masker staat een lach, een lach die niet aansluit bij wat ik voel
Het verbergt mijn ware ik, dat is dan ook mijn missie, mijn enige doel
Van binnen is het koud, ijs en ijs koud
Perspectief…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
voor jou zet ik mijn masker af
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.873 Voor jou zet ik mijn masker af
Met jou speel ik geen spel
Je mag me zien zoals ik ben
Maar bang maakt het me wel
En hoop dat jij dan ziet
Dat ik gewoon ben
Die lacht om haar verdriet
Ik heb geen muren meer
Omdat jij net zo kwetsbaar bent
Leg ik mijn wapens neer
Voor jou zet ik mijn masker af
Aan jou geef ik mij bloot
Ik werp…
Droge tranen van de dag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 664 Droge tranen leverden de meeste pijn
wenen was het voor een gesloten deur
Onder het masker verdwijnt de schijn
achter haar masker..bekende zij kleur
Achter ‘t vrolijke masker van de lach
woonden grauwe wolken, zonder zon
Van het leven betaalde ze er het gelag
haar ingevroren vreugde, in het beton
Onder ‘t enkel lachen voor de schijn
lagen…
vergetelheid
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 914 Wit, Blijvende gedachten.
Ze jagen door je hoofd,
de onwetendheid, nooit word je geloofd.
Je voelt medeleven maar ook minachten.
Zien zonder verband.
Verbindingen verdwenen.
Thuis zijn zonder land
De massa bestaat uit velen.
Nooit zul je weer weten,
wat je vroeger hebt gedaan.
Alles ben je vergeten,
En wat je weet, daar heb je niks…
De vergetelheid
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 357 Vergeten,
weglopen van je spiegelbeeld,
de tunnel uit,
de echo voorbij,
geen rozen uit de orgelpijpen,
gespleten hemellicht,
tot duisternis resteert,
slapen in het donker van de vergetelheid,
terwijl het licht je geheugen langzaam verstikt,
en zelfs het ochtendgloren berust.…
Vergetelheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 208 Vergetelheid rest voor weten,
Litteken in geweten,
In gedachtegang gesleten,
Tergend traag wordt vergeten.…
vergetelheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 er is geen houvast
in dit ijle zijn
geen heldere lijn
die ‘t hier en daar markeert
’t gewone zijn
waar vorm met koele hand
nog tastbaar heerst
ligt achter mij
er lijkt beweging in de straten
maar in geblindeerde winkelruiten
zie ik slechts mijn oude zelf
er is geen binnentreden meer
geen bel die rinkelt of
de vertrouwde winkelier…
De vergetelheid
netgedicht
4.0 met 154 stemmen 40 vinden in meer uren
de vampiers zijn
ook terug ik zag
de bloedvlekken in
mijn eigen bed
kabouters hebben
daar weer geslapen
zij kwamen hun
slaapmutsen halen
die zij vergeten waren
er spelen weer zaken
die vroeger tijden raken
die wij verdrongen hebben
omdat wij er niets mee
konden en hun taal niet
meer verstonden zij zijn
in de vergetelheid…
Een masker
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 869 Een masker
dat zelfs
bij jou
geen tranen doorlaat.
Een masker
dat zelfs
bij jou
niet laat zien hoe het gaat.
Een masker
dat zelfs
bij jou
niet wordt afgedaan.
Een masker
dat zelfs
voor jou
niet af wil gaan...…
Zonder Masker
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 3.448 Masker op
Zo diep als dat we samen willen
Masker o
Zo ver als dat we samen kunnen
Masker
Zo hoog als dat we samen durven
Maske
Zo goed als dat we samen doen
Zo zonder masker…
Morgen zal ik huilen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 763 Met gisteren als verleden tijd
die ik door elke nieuwe dag verving
roert mij geen wroeging meer, noch spijt
om alles wat verloren ging
in nevelen der vergetelheid.
De hoogtepunten en 't verdriet
bewaar ik zonder om te zien;
en ligt er niets meer in 't verschiet,
dan huil ik morgen misschien,
maar vandaag nog even niet.…
carnaval des visages
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 785 ik schraap
mijn masker af
deze dagen
het bestaat uit
vele menselijke lagen
die soms mijzelf
een glimlach schenken
of verkrampt
mijn verdriet dragen
maar ook rimpels
men zegt van het denken
als ik mij tenslotte
voor de ander
kwetsbaar weet
blijkt ieder zich
inmiddels te hebben
verkleed…
rook stijgt vers gebrand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 zon verregent
goudgerand
rook stijgt
vers gebrand
langs zwart
gedolven aarde
vernieuwend
over leven in
herschapen
vast verband
koffie wacht
cake verkeuvelt
in een traan
de tissuelach
verzacht verdriet
het mompelen
zwelt aan
vergetelheid
de werkelijkheid
was even kwijt…
Niemand ziet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 395 Haar ogen stralen maar
niemand ziet haar pijn
achter het masker van de lach.
Ze is gegrepen door verdriet
maar er is niemand om
haar heen die het ziet.
Bang voor het leven om
zichzelf bloot te geven
hoe lang kan ze dat verdragen.
Je hoort haar nooit klagen
toch zal ze vechten want ze
wil zo graag weer gelukkig zijn.…
Ontpeld
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 406 Dan vallen langzaam
alle dimensies
laag na laag
verdriet gemaskeerd
door nieuwe tranen
ver van de kern
waar het ooit begon
laat het feestmaal
nu maar aanrukken
wij liggen aan
in schone schijn…
Doodgeboren traan
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 596 opgewekt
Achter t masker is doodgeboren traan
doch ook dàt houd ik constant bedekt
--------------------------------------
Gebaseerd op de treurige realiteit
van veel jongeren, meest meisjes,
die zich snijden, het automutileren.…
WIJNRODE TRANEN
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 491 Als overdag de zon scheen, straalde zij
bij maanlicht evenwel, kwamen tranen
Niemand zag dan het innerlijk geschrei
noch haar wijnrode tranen die kwamen
Wanneer ’t donker viel,viel dat immer
met het diepe gevoel van eenzaamheid
Het voelde dan als een bergbeklimmer
die stilletjes in een diepe afgrond glijdt
Als het duister dan over het land…
MASKER VAN DE DAG
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 492 over haar gleed;
zelfs pas..nadat haar deur gesloten was
Gutsten er rivieren van verdriet en leed
In het diepe duister, dáár huilde zij pas
Pas wanneer ze nèt niet ingeslapen was
lag er geen masker over ‘t droef gezicht
Dan werd zij de eenzaamste van de klas
een kwetsbaar meisje zonder evenwicht
Pas wanneer ‘t volledig stil was in huis…