Alle inzendingen over melodie

nee, ik strijk geen snaren op klassiek tokkel wat muziek in klanken die je lente laten dansen voor mij nooit het stramien, ik heb het allemaal gezien speel uit vrije hand zie wel waar ik strand ik verbras geen melodie in koperblaas roffel niet op trommels als een dolle dwaas houd me toch aan regels haal pegels weg uit winters…

ik wist hoe tonen mijn melodie voor jou droomden harmonieus met een aangehouden zachte echo als verrassend intermezzo waarbij akkoorden afsluiten en weer openen aan de bron in het kabbelend ritme van de beek want zij volgen water naar de zee ook dromen moeten daarop letten anders stap je zo in een lift die er even nog niet…

Zijn akkoorden snijden door me heen Slepen me mee als hij speelt Naar een plaats ergens in de hemel Rustend op zijn melodie…

wijl herinneringen dromen fluisteren dragen wolken regendruppels aan ze tikken op het zolderraam een eigen melodie…

Zie u zo nog zitten Op dat krukje bij de piano Lange, dunne vingers razend snel Glijden lenig over toetsen Spelen een vertederend mooi spel Bracht iedereen in ontroering De piano was uw thuis De stilte is beklemmend Nu u er niet meer bent De melodie werd onderbroken Maar in gedachten gaat ze door En deze melodie… klinkt even prachtig…

Ik zit hier alleen ik zing maar wat ik zoek een melodie en U heeft het gehoord. U bleef staan en luisterde aan de deur van mijn hart O Jehovah mijn God... raak mij diep in mijn binnenste... Laat mij de zachte melodie horen die onze nachten overstijgen waar sterren en maan verbaasd luisteren...…

Stil fluistert het riet de melodie van de wind krekels zingen zacht zonsondergang aan de kim bij het vallen van de nacht.…

haar woorden kenden enkel muziek in alle tonen en maten wist zij steeds de juiste snaren te raken waar spreken nog inhoudelijk overkomt door beperkingen van stem tong en mond zijn haar melodieën adembenemend wisselend in klank en kleur aansluitend bij de culturele fine fleur het is genietend delen niet een op een maar heel subtiel…

een melodie danste plezier in het orkest waar koper nog steeds de boventoon voerde en gezette blazers steevast twee stoelen nodig hadden om hun partijtje te kunnen aanschuiven niemand kende de componist en waar de tonen vandaan kwamen heeft niemand hen ooit gemist er was geen muziek voor geschreven het geheim plezier…

Dit is jouw partij zei jij wijzend op de noten van je zelfgeschreven partituur een lied over de zee een jachtig schip de zeilen bol geblazen door het razen van jouw solo en ik zocht de melodie de harmonie in tweede stem ik zong… maar mijn woorden waaiden weg bleken pas klank te kleuren in het slotakkoord…

keek verdwaasd hoe haar vingers dansten, hoe ze hier was geraakt langs slikken en graven van oude vissersboten zoveel gezichten legde zij bloot vreemde namen klonken het land in waar de hazen zich ingroeven voor de komende winter, dorpjes stillekes onder het vallend blad bedolven hun grijze gezichten uit steen houwen ik ben blij, de melodie…

Bij Rainer Maria Rilke's "Lied vom Meer" Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Oeroud gewaai van zee, zeewind bij nacht Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee Jij gaat naar geen die waakt of zien zal hoe Versteend is van louter ruimte rijten Jou te weerstaan! Oeroud gewaai van zee Zo gevoel…

En ‘k dorst geen één, zelfs Vader niet, te vragen Waarom mijn ziel de weelde niet kon dragen Van melodie in schemer en bladgeruis.…

ik kende de melodie van het lied maar pas na driekwart van mijn leven heeft zij eindelijk stem gekregen na een aarzelend begin met kleine lieve woorden kwam jij goed op toon gingen wij als duo voor de mooiste akkoorden nooit was er applaus er waren geen zalen het gordijn viel niet dicht maar bloemen waren er altijd als ik je kwam…

zacht fluisteren huizen de woorden van hun bewoners opgeslagen achter raam en deur mêleren zij hun eigen geur ontsnappen in vlagen die door wind van straat naar plein worden gedragen waar werk en verkeer de echte stemmen zingen in het koor van de grote stad…

je zingt tot wolken je volgen oplossen in lied de zon je melodie kan laten schijnen in blauw zonder verdriet mag ik je vangen in de kleur die is blijven hangen en woordloos bloeit op de bloem die wiegt op het refrein van jouw lied…

liep op jouw muziek naar een andere wereld voelde in tonen meer dan het gewone ja jij bent mijn lief heb je bezongen je teksten besprongen was jouw hartendief maar wij wispeltuurden dat duurde vaak uren en dissonantten elkaar luister naar onze muziek en geniet want in melodie zijn we voor altijd een paar…

we hoorden muziek samen zochten we de melodie om ons leven te verrijken jij koos de tonen zuiver en oprecht ik neuriede een octaafje lager wij klonken echt niet slecht toch konden we tot nu de dissonanten overleven maar stemvork niet te veel we hebben elkaar alles nog te geven…

Stil zingt mijn melodie zachtjes in de regen. Stil zingt mijn melodie op een herfstachtige morgen bij verlet. Op een morgen waarop zoveel werd verloren; en veel wat goud leek in zilver werd omgezet. Een mensenhart kan zwaarder wegen bij een ontmoedigd doorweekt zijn in de regentijd.…

Kijk ik met een zucht en snuif de Onzuivere lucht de geur Van rook in mijn longen en Als ik naar de oren kijk dan denk Ik aan 't doolhof van de tijd waarin Zoveel oren stokdoof zijn geworden voor Adem dat opstijgt uit de stal van Bethlehem 't Licht dat binnenvalt en 't hart laat zingen Intens en zacht in de vloed van God de melodie…

'k in deze grijze lucht mijn leven overzie door de kleur van de bladeren aan de bomen ook aan de droeve melodie niet kan ontkomen…

Maar zo zou men juist meer van Sappho leren En Shakespeare's klankdicht, rijm en melodie En ook Euripides meer gaan waarderen Waar leent de dichterszang zich anders voor Dan voor het vers en strofen poëzie Hij raakt het hart, het menselijk gehoor…

in geest en lichaam Jij brengt schoonheid in ervaring waardoor ik weet ik ben niet het kwaad maar gelukkig omdat ik haar melodie weer hoor…

is niet leeg het borrelt altijd in die levensbron keek naar het hemelgewelf luisterde naar de melodie en zweeg ik was de stilte zelf…

Ieder mens kan zingen en dat geldt ook voor jou eerst verlegen, dan bedreven zeker weten, niet vergeten dat muziek van je houdt!!…

je ziel, voorgoed een plek van vrede de leegte, verzoend in stil berusten je naam, een zachte melodie (okt. 2003-2005)…

Close harmonie; hart vol melodie. Met muzikale medestanders in vrolijkheid en spontaniteit. In toonsoort en timbre naar een eenheid toe geleid.…

Zoals je loopt melodie Dwars tegen de wind Zoals je ogen zwijgen Voorbij de horizon Puur, breekbaar Jouw woorden mijn gedachten…

Voor mijn geliefde speel ik, zing ik, zoek ik, vorm ik de zoetste tonen tot een melodie, die door mijn adem haar ontroert en mij de adem weer beneemt als ik haar tranen zie.…

een nieuw kind op aard verwekt in volle glorie en zeer vlot gebaard Mina zingt haar melodie ouders blij… in euforie!…