Alle inzendingen over milder

van herinneringen aan flirt en vertier waarbij de liedjes ons als muziek in de oren klonken en het bier in het vochtige gras vergoten vloeide en de massa naar testosteron en transpiratie stonk Ik verloor geenszins mijn wilde haren met krakersgloed en hanenkam Met de tand des tijds en jonge jaren blik ik terug met het ouder worden en het milderen…

en heb ik een stille kracht gevonden mijn eenwording nadert tussen gevoel en verstand ik ben kwetsbaar maar toch weet ik ik ben veilig en goed genoeg na deze levensles, na uit de werkelijkheid te zijn gestapt, keer ik terug naar de bron het enige dat je hebt is je ziel die kan het rauwe leven niet aantasten alleen doen groeien ik wordt milder…

We worden misschien milder doorheen de jaren, barmhartiger en zonder oordeel. We worden misschien stiller doorheen de jaren, bewust van veel dwaze woorden. We worden misschien mooier doorheen de jaren omdat de kern vanbinnen gloeit. We worden misschien vromer doorheen de jaren omdat we God ontmoeten in mensen.…

zoals je wel bij nieuwe maan een lichtschijn tussen de nevels door ziet komen of dat meent te zien haar onverwacht ontmoet er vloeien tranen, woorden zingen van een zoete liefde eens, een schim haar verbitterd hart, ogen vol boosheid zijn niet milder te stemmen bewegen tot een traan vergeefs vergeven doet zij nooit en niet het hoofd…

Onzeker, waar het nu toe leidt, Is hij milder en genuanceerd, Vertelt hij wat hem deert. En zo moet ik van hem horen: "'T is groeizaam weer voor tumoren."…

Ze was er toch weer mijn overleden vriendin ook zij had weer zin in een ander weer Ze kon nu steeds gaan waar ze maar wilde alles oneindig milder na heftig levensbestaan Ze was dapper en apart haar leven een hele kluif maar nu als trotse duif besloten in mijn hart…

Want zelfs de zon is milder nu, het licht gedempt tot weemoed en vertedering, tot zorg en zelfs erbarmen. Laat troost je koude ziel verwarmen totdat ze weer de trekken van het kind hervindt, de moed tot overgave.…

de tijd geeft haar verhaal geef ik nu zijn stem als loon zal hij nog zo denken is dat wat het moet zijn de verleden en geleden wenken het leven in de schaduwschijn om tenslotte het hart te drenken in wat, ja wat is nu de echte wijn zijn stilte is zacht de woorden nog stiller de uitstraling zijn kracht het maakt mij allengs milder steeds…

- Deze avond draagt op plane vlerken het wegen van een milder tijd; En 'k voel mijn blijheid in me sterken bij 't staren in úw tederheid. Ik weet me zo beraden rusten, o schone, in ons verénigd-zijn, en vredig, als een vege schijn op 't aanschijn van verre avond-kusten.…

Want zelfs de zon is milder nu, het licht gedempt tot weemoed en vertedering, tot zorg en zelfs erbarmen. Laat troost je koude ziel verwarmen totdat ze weer de trekken van het kind hervindt, de moed tot overgave.…

hier voel ik dat ik ben, hoef ik links niet met rechts te verwisselen of het einde met het begin hier zijn schaduwen als een reis die je rond en rond draait wanneer ze wachten op herfst zoals bomen, nog groen op een negende horizon almaar milder en waarvoor geen naam meer bestaat hier ben ik verbonden onverklaarbaar met beelden door…

Nu de avond valt wordt alles milder: de mensen maar ook het licht en de woorden, de gedachten. Wat ben ik blij dat de strijdbijl weer even wordt begraven en dat we ook onszelf aanvaarden met al de ellende die we meeslepen, met al ons pogen en mislukken.…

mijn schuld, mijn grote schuld daar zal je voor boeten maar noch mijn geboorte noch mijn baby zijn die niet aan moeders borst wilde noch mijn kind zijn met aanranding, pedobezoek en geestelijke godsdienstige, sociaal, maatschappelijke terreur is mijn schuld, laat staan mijn grote schuld en de schuldenaars die vergeef ik ouder, wijzer, milder…

Zó gaat het ons, misschien in milder mate... Twee slingerplanten in één wilde groei, die ondanks alles elkaar niet verlaten.…

Als vader werd hij milder. Nieuwe controle, nieuwe kanker. Galblaaskanker uiterst zeldzaam, supermoeilijk te behandelen. Het laatste stuk van zijn leven was ingezet. Hij schreef een lange brief voor de kinderen. Een levensadvies die hen moest begeleiden na zijn dood.…

Ach, gaarden, akkerland en weiden, Gij, voor een milder kus bereiden, Hoe lekt de felle augustusgloed De vochten van Uw wekkend bloed, En geeft de hemel U te lijden !…

dat met half-ontvouwde bladen, Veelkleurig, door het groene omkleedsel breekt, De tengre knop begerig opwaarts steekt Om vroeg zich reeds in 't zonnelicht te baden: Zeg, vreest gij niet, als zich de winter wreekt, Dat hij, met sneeuw en stollend ijs beladen, De sappen stremm' der pas ontloken bladen, Wier tederheid een milder pleging…

Als in de avond de zonnen ondergaan verbleken schaduwen op de voorbestemde weg in mijn tijd en ervaring zijn ze langer rekken zich uit in het voortbestaan het lichaam verliest aan kracht, de lichten wordt milder, transparant in de rimpeling van water door de warmte van de huid ingebed , de tijd houdt me in z’n greep en wijst mij…

De zomer heeft een eigen gewicht langs regenrivier en burgerplicht nacht valt al wat eerder langer in mijn dromen, niet ver weg onzichtbaar zonnig zomers oord danst jouw mooie schaduw blijft jouw wijsheid in mijn hart dan komt het door jouw humor iedere zomer aan de zachte kant in augustus altijd milder en een beetje van stro in die…

In slachthuizen druist gesmoord de gierende kreet, beter dat je dat niet weet Net de dieren maken ons milder, ook gelukkiger. Niet voor niets zijn het onze Trouwste Vrienden Laat alles wat ademt in vrede bestaan.…

Yesilgöz ganz im Weiss, wat dacht je wat En Omtzigt in het geel van NSC En Plas in 't donkergroen van BBB Het vloekt, maar lang niet als het zwarte gat Nu Wilders zèlf nog...draagt hij al iets milders Dan peroxide in z'n zwarte kuif?…

Beheerser van 't palet, wiens goddelijke verwen Akkoorden zijn vol gloed, een zang vol majesteit, Gij, die een baan betrad met palmen overspreid, Wat liefling van 't penseel mocht mildere eer verwerven ? Al moest het nageslacht uw meesterstukken derven, De gloriestarre waakt op uw onsterfelijkheid.…

Is dit milder worden? Is dit een gevolg van ouder worden? Of ben ik langzaam mijn principes aan het verschuiven naar een makkelijker toekomst zonder zware discussies? Nu dit weer.... Je loopt de marathon en plots lig je bloedend en gewond of dood op de grond. Moet ik nu voor of tegen de doodstraf zijn... Ik weet het echt niet meer....…

Ze ziet de andere gasten grijnzen, zelfs haar eigen koning, en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder. Nu vergaat haar trotse schoonheid. Hard gevochten, toch verloren.…

Als in de late avonden mijn zonnen ondergaan herrijzen schaduwen op de mij voorbestemde weg tijd en ervaring lijken langer rekken zich uit in hun voortbestaan hun lichaam verliest aan kracht, lichten wordt milder, transparant in dat blazoen word ik gerangschikt, vrees voor de tempowisselingen van het hart, verwachting op de…

- maar nooit echt het geluk zelden begeleiding meestal versluierd omdat het heel diep zat en alle stromen vloeiden wassend verder het zichtbaar buiten was van binnen meestal nat de ene zag me hard de andere milder en hoe ik ordende, zelfs chaos van mijn hart, maar wat men zien wou waren halve plaatjes want veel te snel ging heel hun beeld…

Door het loon dat-ie bood werd ze milder. Toen zij bij hem stond te poseren, zei hij tegen haar: 'Doe je kleren nu toch maar weer aan en je hoeft niet te staan. Neem die stoel. Ik zal jou portretteren.' Ze wou weg uit z'n woning in Lisse. 'Hoe kón ik me toch zo vergissen?'…

Ervoor gaan, altijd alles geven Wat ben je zonder sprankelde passie Hij verstaat geen kleurloze apathie Het is echt een keiharde stiel die niet past bij een tere ziel Als je de hitte niet kan verdragen blijf dan uit de keuken, niet zagen Hij leerde het vak Spartaans cassant en bestiert zo ook zijn restaurant Met de jaren werd hij wat milder…

haar gedachten terug naar die andere glasbak bij een ietwat verveloos bankje het gras was daar iets groener klanken klonken minder bitter een fel gekleurd kleed verborg de vele valkuilen die er wel waren maar die ze beiden niet wilden zien want de dag en soms ook de nacht was van hen samen was het enkel en alleen omdat zij toen iets milder…

Ik erken de erfzonde, al benoem ik dat milder en graaf ik niet zo diep om tot misantropie over te gaan. Ook ik heb rituele oudermoord gepleegd, dat doen wij allen, om te ontsnappen aan de geselingen van benauwenis. Een mens is enkel volmaakt in zijn/haar onvolmaaktheden, veel is vette pech, een onderdompeling in noodlottigheden.…