Alle inzendingen over mist OR eenzaamheid

eenzaamheid klopt op de deur welke zij radeloos openen wil al was ‘t raam sneller bij de hand genomen vliegt zij over gestolen wolken die intense leegheid verdoezelen aangespoelde waarheid gaat langzaam op in de mist die al even treuzelde…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Jouw ster, Kleurt de nacht Wanneer eenzaamheid hoogtij viert We zien dat je naar ons lacht Het is de samenkomst die zegeviert Je bent de avondzon De ochtendgloed De mist En soms de wind Je bent onze vader Die het zo goed doet Als Engel Die ons bemint De zon, Vult de dag Als ons geluk geen genade kent Je geeft een knipoog en een…

De mist, onzeker, dan grauw, dan bleker hangt om ons heen. De schim van stranden, van lage landen, verzonk, verdween. Wij turen, turen door eenzame uren en dan, een wijl, - als vanuit dromen tot ons gekomen, - verschijnt een zeil. Wij zien, - een rimpel in 't licht, - de wimpel hoog in de mist voorbij ons drijven.…

Herfst, het regent weer de oude droefenis -- van mijn bange hart.…

De mist in het bos, maakt me eenzaam De stilte maakt me bang Het water staat stil, het donker is pril De mist in m’n hoofd trekt niet op Alleen op de wereld een bank onder een boom De druppels van de wolken Maken dat ik huil Als een wolf naar de maan. Huil ik om jou.…

Rust zacht Ik vang die woorden en strooi zachtjes andere uit Je bent nu vrij Je energie in beweging los van de aardse last Zonder verdriet en pijn Misschien wel verenigd met hen die je miste, ben je niet eenzaam meer Een beetje hoger nog dan de vogels Als ik omhoog tuur naar de hemel…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Maar nu mist hij de echtelijke sponde, vandaar dat hij in eenzaamheid verzucht: 'Oh, kwam hier maar een stoot die me verwende. De enige die komt is Balkenende!' -------------------- ...vandaag bracht premier Balkenende een bezoek aan de Nederlandse militairen in Uruzgan...…

Flarden van mist verhullen jouw grillen des te meer reden om mijn liefdeshonger te stillen. Ik voel me met jouw geest een jouw lichaam voel ik meteen. Geef me ons bestaan en sleur me van deze eenzame ellende vandaan. Vertel ons verhaal aan iedereen en laat ons nooit meer alleen.…

In eigen stilte en eenzaamheid nam ik me voor hield ik het bord goed voor me uit, waarop dan wel stond: "de diepgang der dingen". Ik moest hier enig graafwerk voor verrichten. Het zou me van mijn strijd verlichten. Voor velen nam dit proces het zonlicht tijdelijk weg.…

Het is doodstil doch de kalme golfslag van het bloed voel ik als mentale kracht door mijn aderen stromen de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen misschien bovenmenselijk om te dragen maar toch het kan je innerlijk sterk maken hoewel de botten kraken het juiste woord vond bij de bron waaruit ik kracht ging putten nu in mij latere…

Ik doe de deur open en ga naar binnen Jij bent er alles gesloten Dat voelt zo eenzaam…

Jouw oude lichaam bewoon je nog, en toch tref -- ik je niet meer thuis.…

Ik heb er niet naar gezocht ben er plotseling ingelopen nog voordat ik erbij stilstond had de mist mij al ingesloten dikke mist om mij heen verbergt jou voor mij laat mij in onzekerheid achter ben je er nu wel of niet voor mij?…

De zon wordt onverbeeldbaar schoon Boven de mist die houdt omhangen Der wereld windestille woon In dit vertederd dagenlang verlangen. Weer blankt de boskamp, een besloten zaal, Een witte kamer die de bruid verwacht, In smetteloze glanzeloze praal Op uit de zwarte nacht.…

De nacht valt snel en de mist wordt dikker. Mijn honger wordt groter, bijna onhoudbaar. Een zachte schreeuw wordt gedimd door de nevelslierten. Mijn honger is gestild en ik fladder verder op zoek naar een volgend slachtoffer...…

Als zienden soms vergeten hoe het is om blind te zijn is het soms wel even handig net zo mist/bijziend te zijn. Want de wereld is zo klein, door dat enorme grijze gordijn; echter wij zienden hebben één ding mee, als de mist optrekt zien de meesten weer voor twee!…

Mist hangt over zee sluiert mijn gezicht verbergt alweer de droevenis warme adem in koude lucht maakt alleen meer mist mijn gedachten aan jou brengen plots weer zonneschijn licht glinstert over water gedachten klaren op dofheid verdwijnt uit ogen wangen blozen frisse lucht…

of een gum al de contouren van de bomen heeft gewist resten slechts de vage vormen van de bomen in de mist roerloos hangt de dichte nevel de geluiden zijn verstild koude wringt zich door de kleding al het leven wordt verkild vogels laten zich niet horen de omgeving wacht verstomd tot de mist zich laat verdrijven als de zon tevoorschijn…

Je rijdt in laaghangende wolken, Je ogen priemen, maar geraken er niet door. Net melkglas zonder één korreltje klaarheid. Behouden moet je blijven, maar hoe? Het vraagt inspanning en je wordt moe. De rand van de baan merk je niet alleen je handen op het stuur. Waar is die omgeving van voordien, zij was zo helder en puur? Nu heb je schrik…

Hij kapselt in geluidloos hij heeft er meer dan aanleg voor…

Wanneer zij nog half slaperig haar bed uit stapt en met verwarde haren in peignoir en pantoffels kruipt bibbert zij. Zoals vroeger voelt het, toen op de dijk de vochtige wind haar huid aan flarden scheurde en ganzen haar bij de punten van de rok naar de einder voerden. Nu staat zij in de dampende badkamer van haar flat met aan de andere kant…

de ,,vorst" is aan de grond gekomen hij kust de groene grassen zij worden wit berijpt, en liggen als een stijf gesteven sprei flarden grijze mist hangen laag over koude velden, die zwijgend als dood, het leven verbergen voor nevelgeesten die zwerven in zilverglans breekt de zon de nacht, zij kijkt verbaasd over de rand van donkerte, naar…

tot de tegenwind eindelijk weer waait lijkt alles dichtbij maar toch afwezig de rest van de wereld verhult zich tijdelijk in zinloos grijs maar of je echt veel mist blijft in nevelen gehuld…

M I S T De l e e g t e van m i s t i s volmaakt heeft alles wat elke andere l e e g t e m i s t…

Mystiek heerser is in deze vreemde nacht mist zich als een sluier om me heen vleit. Dan is er ook de rust die mij omringt. Stiller dan stil is de vrede in mijn hart.…

Mijn voeten zijn onzichtbaar de bomen ritselen de hond snuffelt voetstappen komen dichterbij het lijkt een enge film. De overkant is niet te zien net zomin als de zon ik schuifel langs een voorheen bekende heg, verlangend naar de beschutting van mijn huis. Ik haat zo'n kleine wereld!…