Alle inzendingen over nare droom

’t Gezeur moet maar eens afgelopen zijn Het is nu bijna dertig jaar geleden Die moorden waren heus niet zonder reden Dus mag er best wat water bij de wijn Pech dat ze nu pas met dat wetje komen Voor niets had ik altijd die nare dromen…

Elke ontmoeting was een feest, de zeepbel sprong stuk, en wat ons rest is een verstoorde nare droom.…

Het lijkt alsof ik verlost ben van al die nare dromen... Het lijkt alsof... Maar niemand weet hoe ik me werkelijk voel... En dat is nu net wat ik bedoel...…

Wensen Kleine dromen Kleine mensen Mensen mensenwensen grote wensen toekomstwensen mensen wenen niet vervulde wensen nare dromen natte tranen vallen in het donker neer op de maat van hoop en het verdriet en al het zeer daar loop je niet voor weg maar ook niet mee te koop…

dan ook nare dromen nachtmerries zijn het ik wil niet slapen...nooit meer…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Jozef ’t is geen nare droom die toestand van Maria is niet gewoon toch treft haar geen enk’ le blaam Het Kind dat zij draagt is in Gods naam haar enige Zoon Jezus die zij zal baren moet u ook in ‘t hart aanvaarden die taak heeft God u opgelegd naarstige timmerman toegewijde vader zo werd hij sint Jozef afgebeeld…

Je wacht op mij Mijn nare droom In mijn bedje Warm en schoon Ik durf mijn ogen Niet te sluiten Alle pijn komt Van buiten Ik ken mijn angst niet Ik ken jou niet meer En ik weet Dat je op me wacht Iedere lange nacht Je bent mijn angst Onwetendheid Wil ik het weten Of krijg ik spijt?…

Nare dromen ontwikkelen zich in mijn brein. Door de capsule die ik kreeg, tegen de pijn. Ik lig in mijn bed en wil opstaan. Mijn hand tast naar de rollator voor mijn bed. Hij staat er niet, wie heeft hem weggezet? Eerst het licht maar aan. Ik trek aan het touwtje boven mijn bed, geen licht.…

ik zag dat je droomde jij die altijd lachte vertrok je mond naar het ongewone een gespannen strakke mimiek met ogen die draaiden en nog even voorzichtig de werkelijkheid aaiden ik raakte je handen en gezicht in een warm dichtbij komen jij in een langzaam terug uit nare dromen zuchtte diep keek me aan ik hoorde je woorden…

dromen hopelijk ben je zo gauw hersteld dat wij er van bij moeten komen…

droom.…

en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn... zware dagen als een nachtmerrie die je herbeleeft... neem je hand en voel hoe je beeft... boos uit ongeloof angst om wat komen zal waarom, waarom?…

Als je onrustig ligt te slapen Gevangen in een nare droom Machteloosheid zonder wapen Angst je overheerst in bed Lig ik naast je Houd je duisternis in toom Dan ben ik daar Het is goed schatje Ik ben bij je Het komt heus goed Ik ben er voor je En hou je vast Als je geen uitkomst ziet Hoe je nu verder moet Laat mij degene zijn Die op…

Elke nacht dezelfde nare droom wakker badend in angstzweten; opgelucht dat het ‘n droom is verlost van ’t geuzen-geweten.…

Morgen taart mét slagroom Misschien was het gewoon een nare droom…

ging toen weer naar bed en lag er met verzet, had nare dromen (dat moest er van komen). De volgende dag was ik een wrak en liep ik tegen huis en auto op, maar op 't werk ging 't wel. tijdens de pauze liep ik naar de kerk, schreeuwde er tegen aan. ik voelde niks dan opluchting.-…

de herfst dwarrelt in gebroken blad een gouden waas vervalt tot bruine aardetinten, grondig opgenomen door de kou binnen brandt een kaars, ze vlamt wat roet langs oude ramen vuiler nu de dag weer kort als ik weet wat er aan schort verlaat ik de depressie die het najaar vult met nare dromen ..…

Verwijdert nare dromen en duistere gedachten. Bijzonder dat licht zoiets kan doen. Wat zal de dag mij brengen. Het geeft niet, goed om te beginnen. De rest vul ik dan zelf wel in. Eventjes een ogenblikje rust, om mij een beetje te bezinnen.…

Wij hebben allemaal onze eigen betekenissen, herinneringen en dromen, Die maken ons wie we zijn. Wanneer we zo ver zijn om onze herinneringen onder ogen te zien, zullen wij onze nare droom vaarwel kunnen zeggen.…

Maar morgen, of misschien later, zal ik uit deze nare droom ontwaken, zal ik er vast weer iets van maken, ben ik niet de vlinder op 't water.…

Soms hoop ik als ik wakker word dat alles een nare droom is geweest maar als alles weer tot me doordringt voel ik me weer zo klein en bedeesd. Dan zou ik even willen kunnen toveren met een stafje die alles veranderen zou en maken dat de wereld vol licht was en zou ik verdrijven alle ellende en kou.…

De trein vreet elke ochtend vele ikken En niemand die hun nare dromen duidt De klok zit hen voortdurend op de huid Hij blijft hardnekkig en standvastig tikken Zij trachten tevergeefs zich op te krikken Terwijl de informatie hen omsluit De trein vreet elke ochtend vele ikken Zij vinden niet de tijd zich te verkwikken Hij spuugt ze door de spuigaten…

Een waterval, gestremd in 't vallen, bomen, Verstijfd bij 't wortlen in de holle schacht, En schepselen van duizend nare dromen.... 't Is alles dood en steen en ijs en nacht.…

dromen om haar grijns…

Niet wetend wat er gaat komen Alleen nog maar last van die nare dromen. Al die ellende in de jaren Ik wou dat je mij dat kon besparen Want ik was een meisje zo klein En die wilde één ding, gelukkig zijn. Ik ben op de vlucht gegaan. Ik wil alles achter mij laten en niet meer omkijken.…

De wind huilend in de enge kale bomen Bezorgt me sidderende schrikwekkende nare dromen. Kil, ijzig, koud staat 't leven even stil Ach, de natuur heeft zo haar gril. Morgen is zij weer paraat in groot ornaat Met milde warme stralen waarin ik zo graag baad.…

is waaruit ik snel ontwaken zal ik kijk en blik stil naar buiten in het murw geslagen besef dat ik zeker dood zal gaan al wij de zee eenmaal raken het is geen nare droom meer als mij het echte leven sterft in het vangnet van de dood dat ik zo graag ontwijken wil ik wil en wilde niet doodgaan als een droom zo vervliegend ik wil niet…

Om mij aan vrijheid te binden in de tere zwachtels van de tijd zijn de seconden als jaren weggegleden Om mij te verzoenen met het lot waarin de feiten zich aan mijn koude huid hechten zijn de wonden als oneetbare vruchten In een poging om nare dromen te ontvlinderen is de kameleon op de deining van pulserend bloed aan een wrede nacht ontsnapt…

Zij zag het wiegje op de stroom, Gelijk een schuitje drijven; Dat zag zij in een nare droom, Het hart vol schroom, Zij voelt haar bloed verstijven! Waar of ze 't nu nog wedervindt, Haar zo op eens ontnomen? Een prooi aan 't water en de wind, Hoe kan het kind Aan zulk gevaar ontkomen?…