Alle inzendingen over oktober OR herfst OR voorjaar

Ziel ’t is oktober! haast u dan te bloeien! Berst uit in bloei, ziel, want God komt en plukt.…

de kerken prijzen zich beierend uit de markt balletdansend snoepen de groenlingen van ons plantsoen de oude man schoont de randen van de sloot ruisend valt het riet ik hoor de zeis langs de provinciale weg een brullend monster kastanjes roffelen de jaguar op zijn kop onder mijn ogen sterft het gebladerte in schoonheid ik…

Het was oktober, Wanneer de blaren, Rood als rood koper, Of geel van kleur, In dichte scharen Neer komen strijken - Ik liep te kijken En snoof de geur.…

voel je de herfst in al zijn kleuren wankelt nu al in oktober straks november weer met storm heb jij je dikke winterjas al gepakt voel je die bladeren om je heen steeds meer verzamelen ze zich alsof ze hebben afgesproken dat het nu de tijd is zie je dat de kleuren van de bladeren verspringen van goud naar geel en dan weer goud het…

dat drijvend dons met die gestreken halzen die twee zwanen daar slapend dobberen ze de oktoberdag door…

Het lachen om de lichtheid, het gezicht nog onbetraand En toen was het oktober, ik weet nog goed hoe het begon. De herfst had zich zoals altijd opeens een weg gebaand. Voorbij die lange dagen, toen ik opstond met de zon. De warmte is gestolen en het licht verdonkeremaand.…

Nu vul die vaas met gele oktober-rozen, Leg blauwe druiven op die blanke schaal, Tussen de trossen laat de perzik blozen Als avondrood, en loof als bloedkoraal Van wilde wingerd blij mijn blik verpozen, Die symfonieën zoekt in kleurentaal.…

in hoekjes bloeit het buiten nog - bijna steels…

oktober is de ommekeer van mijn gemoed en zoveel meer er drupt een traantje in mijn thee ik sta onthand en kijk gedwee naar dwarrelend blad het valt niet mee oktober is een harde noot en nauwelijks te kraken doch barstensvol melancholie dat neerdaalt op de daken oktober is de ommekeer van mijn gemoed en dat doet zeer…

nóg zindert zomer door mijn lijf wat niet de herfst verhindert zich al te laten horen met sporen van verkleuring met gras vertrapt door zomergasten met pas ontdekte paden een paddenstoel geeft smoel aan zachte plekjes in het bos waar mos wacht op de warme deken van gevallen blad opdat we zullen weten dat oktober transformeert en…

De maand oktober laat zich niet bedwingen De herfstdjinn schettert luid op zijn bazuin Het loof kleurt geel oranje rood en bruin Haast alles gaat een toontje lager zingen De geest der politiek lijkt niet te temmen Die denkt alleen aan maart, aan ’t aantal stemmen –…

De bomen willen af van al dat blad Dat als verjaarde brieven blijft vergelen en kwijnt door najaarsstorm en pijpenstelen De zomer hebben we, helaas, gehad De maand oktober kweelt zijn ach en wee Net als bij het Wilhelmus denk ik: nee…

october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast vieze regen langs de dorre takken vlaagt en de zieke zomerblaren gaan verscheuren een felle najaarszon doet ons opfleuren als het licht plots door 't wolkendek daagt october kleedt zich aan met warme kleuren als de herfststorm door de bossen raast 't afscheid…

oh, droomboom zo doorwrocht ooit blo opschot, doch vlot ontsproten voorts zo fors, hoog op poten toont vol trots zonder schroom, ofschoon voor dor of dood ontloken, boven boomschors onttroond zomerschoon door rode toon omvlochten looft zo'n glorend oktobershow zo doorschoten kop'ren kroon wordt ontbloot voor groots vertoon voor ozo gewoon…

o Naakte liefde, grijs en broos; mijn arme herfst, uw lent’ genaderd: een moede wingerd, bloed-dooraderd, die lenkt naar nieuwe oktober-roos; een arme, bibberende schaâuwe die duister om uw schoonheid rilt; - - o norse min, die danken wilt noch durft te rouwen… ------------------------------------------------------------------------- uit…

Blad dwarrelt omlaag groen is veranderd in bruin eens dwarrel ik mee…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Spinnende poezen Op zonovergoten muren De eerste mieren onder mijn deur Ik weet ik ben wellicht te oud Maar in een zotte bui Koop ik een jeans met designerscheur Flanneer door stadsparken Met intense geuren Vind mezelf weer uit Op een laat terras Veracht de nacht Die straks Alles weer verdrijft In aanzwellende duisternis En ik, ik proef…

Het lijkt nog koud De weg voor je Het laat je goud Smelten Rivieren meanderende je tegemoet Kabbelend traag Waren we nog hier En daar waar gezichten Vervaagde…

Januari...opgeruimd- februari...winters- maart...lente- april..oranje- mei...bevrijding- juni...zomers- juli...vakantie- augustus...nazomers- september...herfst- oktober...feest- november...sinterklaas- december..kerst- & oud en nieuw- gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel, gevoel,. gevoel, gevoel, gevoel...dat is…

Het tafereel blijft echter somber en sober op deze gure namiddag in het hart van een grijze herfst in oktober.…

Een kleurenpalet is neergestreken bonte blaren aan de bomen de zoete zomer is bijna geweken de herfst zal zeker komen Als door een kunstenaar wordt het landschap bewerkt met zijn penselen was hij daar hij maakt de bomen winterklaar Zodat de tere twijg kan groeien de bloesemknop weer adem heeft in het voorjaar opnieuw zal bloeien zijn…

Is geruis van vleug’len gelijk ‘t ruizen van een bladerdek de herfst niet vrezen daar er steeds ‘n voorjaar zal wezen de herfst niet vrezen daar er steeds ‘n voorjaar zal wezen.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

nog donkert herfst in de humus van nat blad wintert vorst sporadisch onder dit afdekkend pak het rustige is schijn onstuimig bruist en heelt de evolutiepijn daar ontkiemt wat ooit is geweest maakt lente al tot feest voor hen die in de aarde onrust voelen waar voorjaar is gaan woelen wil melker 03/01/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

jaar zijn voorjaar…

weer sterft een ochtendblad in kou van winterwind het voorjaar al besproken wordt nooit een zomerkind in pril ontluiken groende het door ochtendzon maar'savond vroor het juist streng buiten we nevelden en koesterden haar blad dat ook een gouden herfst voor zich had maar niets mocht baten zij heeft alleen haar knop…

Ik mis jou en mij met blozende wangen het voorjaar verkennen en de lente ontvangen Ik mis jou en mij met honingzoete dromen de zomer in zweven en van nectar bekomen Ik mis jou en mij met zonnige humeuren de vruchten zien rijpen en de herfst smaakvol kleuren Ik mis jou en mij met verstrengelde armen de winter trotseren en elkander…

Witte deken wijkt voor kleurig bloementapijt De natuur ontwaakt…