Alle inzendingen over ontroeren OR gezicht OR kijken

als de dood dichtbij komt en liefde verder weg schuil ik, mijn vriend daar waar de schoonheid woont mijn hart een plek aangeeft waar kracht is terug te vinden brengt de muziek mij bij de bron ontroering bij het leven…

Mijn hart, dat ontroering kent om de lach van een kind het weerzien na lange tijd met een goede vriendin. Mijn hart, dat zo vaak geen antwoord weet maar dan stil is en meedraagt het verdriet van een medemens. Mijn hart, dat kent herinnering de pijn voelt van oude wonden eenzaamheid maar ook van liefde om wat ooit is geweest.…

Er is de vraag gerezen Te luisteren naar dit lied Het richt zich op jouw wezen Eenvoudiger kan het niet Het pakt je bij je klad En voert je op haar wil Zacht als wat Naar de bron van alle stil Ergens daarbinnen het daarom van leven Je huilt van blij Al duurt het maar heel even Je was er wel dichtbij Je kijkt op Ook de ander heeft…

Boek ligt open Links bevat de tekst Rechts is blanco Drie vingers beroeren het wit onder de woorden Rechterhand kruist de linker Hier gaat het om Ze verdwijnt even in de letters En komt er nog steeds gehavend uit Maar nu kamt ze haar haren…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

en oudere vrouw neemt haar oude moeder een stukje mee uit wandelen ze staan even uit te blazen onder aan de spoordijk en kijken de trein na... zo'n eenvoudig plaatje waarvan ik helaas geen foto bezit kan mij als dichter zeer ontroeren maar vraag niet waarom…

op een oude foto La Roche-en-Ardenne 1966 gemaakt met mijn kodak-instamatic in een vlaag van ontroering er staat een paard met een hooiwagen waarop de boer zijn lading schikt een simpel vakantiekiekje ware het niet dat ik vanaf die dag heb leren kijken met de ogen van een dichter…

Jou daarop zien spelen, een melancholisch geluid Jouw knipoog verdrijft elke treurigheid het is goed gesteld met onze tederheid Alsof je zeggen wil: Kijk eens liefje zonder knoppen en ventielen speel ik voor jou speciaal een hemels ontroerend muziekje…

op een oude foto La Roche-en-Ardenne 1966 gemaakt met mijn kodak-instamatic in een vlaag van ontroering er staat een paard met een hooiwagen waarop de boer zijn lading schikt een simpel vakantiekiekje ware het niet dat ik vanaf die dag heb leren kijken met de ogen van een dichter…

Telkens weer kijk ik met verwondering hoe de opkomende zon met haar nog zwakke stralen de dag teder wakker kust en met ontroering luister ik naar de gevederde vrienden die hun liefdeslied oorstrelend zingen in de prille morgen zo geniet ik van de schoonheid van een nieuwe dag in serene rust en zonder zorgen…

onze zoon zie ik nu vaak zijn eigen kindje wiegen zacht zingt hij dan liedjes die hij zelf bedacht heeft een babyfoon meldt geluid bezorgd komt hij in actie geroutineerd geeft hij een flesje hij is een goede vader vol ontroering kijk ik toe naar hem als schakel in een rij…

Spanning Ontroering Vertedering in elke zin of woordspeling. Haar ogen vallen dicht; ze is voor de prachtig geschetste wereld, aandachtig gezwicht. Het kind slaapt vredig met een glimlach op het gezicht.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

we gaan elkaar ontmoeten vreemden in een nieuw gedicht schermen maken deze afspraak ze beloven ons een nieuw gezicht ogen zullen zielen raken lichamen elkaar verstaan het schuchtere verlegen zijn zal ons ontroeren in ooit samengaan jij zult mij gaan bekijken met een lach op je gezicht je stem zal mij met woorden prijzen jij weet waarvoor…

helaas het lukt me niet altijd te zeggen wat ik voor je voel ofschoon ik graag een pittig eitje bij een fiks ontbijtje met je pel maar kijk zoals de zon klimt uit de zee sta op mijn fee was je ogen met mijn dauw eet je eitje gauw ik vind je zo krokant kom zet je aan mijn kant er beeft ontroering in mijn keel.…

Generfd blad je handen nu en bij het late avondlicht zie ik de overpeinzing op je zacht gezicht.…

je gezicht je gezicht dansen in een ring van vuur je gezicht dansen dit uur je gezicht bij het licht je jou wat is duur te laat maar loop kijk nooit om te laat zo dom.…

Ik kijk in de spiegel en zie een gezicht De blik in de ogen naar binnen gericht Ik kijk in de spiegel en zie een gelaat De blik in de ogen vol woede en haat Ik kijk in de spiegel en zie mijn gezicht Twee lachende ogen naar jou toe gericht…

De omgekeerde bladzijde tracht de stilte voor te blijven nu niemand, zelfs jij niet mijn gedachten kan verstoren ontroering brengt meer kalmte dan zwijgen eenzaam kan vertalen lichaamstaal blijft onveranderlijk door intieme artistieke streken gelaten in liefdesverdriet gestreeld breng ik mijn ziel terug naar zee en kijk ik naar de schepen…

op voor mijn diepste zieleroerselen ontroerend ontwapenend echt relativeren zij mijn bestaan...…

Kijk ik met lange ogen dan zie ik wat dichtbij lijkt op mijn gevonden gezicht met een mond die me uitlacht zonder te kijken wie ik ben…

Als ik in de spiegel kijk zie ik meerdere gezichten vermengd met die van mijzelf een gezicht met verdriet één met zorgen één vol vragen en een speelse lach een gezicht vol verwachting van wat nog komen gaat misschien deze dag als ik in de spiegel kijk zie ik mezelf open voor het leven wat de dag van morgen ook geven mag…

Tot 2008... onroerend goed daarna ontroerend slechter!…

Sierlijk glijdt de zwaan op het rimpelloze meer zo ontroerend mooi…

Sterren wil ik schilderen op het linnen van geluk de maan geef ik een likje mee al schijnt zij dromen stuk De zon lacht alle zorgen warm zij straalt zware sores licht de regen vangt mijn tranen op tekent lijnen in gezicht Wind waait wilde woede weg neemt somb’re gedachten mee storm geeft ontroering lucht vertroosting vind ik aan zee…