10130 resultaten.
De kale vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De kale vergankelijkheid speelt
niet langer de krullenjongen in
de maatschappij.
Want wie kaal is heeft boven hersens
zitten; en voor een behendig speler
behoren daar niet altijd de krullen bij.…
Arboretum
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 52 Een verweesde
symbiose
solitaire
stammenwand
arboraire
samenleving
waar wij wandelaars
verpozen
nochtans zijgt
het hemelwater
zijdemat en
transparant…
BABY
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 154 (haiku)
de baby lijkt op
mij vond zij hij hield zich stil
het kind was ook kaal…
Het wit nog slapend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 381 geen maan
kale takken doden
herfst en zomer
nog warmt de grond
met oogsttapijt
de winter komend
je vorstte
uit het donker
het wit nog slapend
lichtte op
in winterlicht
de zon ontwakend
mijn koning winter
kom zacht naderbij
ik heb je sporen al gezien
en neem de macht
het is zo lang geleden
verover dit jaar dan misschien…
Gronden
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 929 De wijzers van december
wijzen stilstand in de lucht.
Treurwilgen huilen
bittere aarde en de wind
neemt mijn woorden mee.
De nacht staart in het oneindige niets.
Ik zweefmolen mij
op een vreugdebries, schuil
tussen de vleugels van mijn lente
en schudt de lakens
in mijn paradijs.…
Op de grond
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 426 Ligt een kleedje
Helemaal vol stof
Midden in de kamer
Rood van kleur
Zomaar te liggen
Want dat doen kleedjes
Toch ?…
Van de grond
gedicht
2.0 met 30 stemmen 9.364 Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had
De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide
Als het maar klonk…
Grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 198 , moest verboden worden
woorden het liefst zonder klank
en niets is anders dan de leegte
een echo van leven,
de door God gegeven dank
leefde in de tussenwegen
sprak je van moraal
en hield mijn ziel
daartegen,
sloeg de wind, slaakten we kreten
droegen dan dat samenzijnhart
terug naar het slib, de modder
verder, lager, dieper, in de grond…
aan de grond
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 153 (nu nacht verduistert en de maan haar plaats weer kent
zoemt een slaaplied zorgeloos mijn lakens warm)
aan elke arm verschuift een hand wat
licht bewegen
in de tegenvorm van nu
kruist een zachte zuidenwind; haar zwaluwkind
vliegt laag mijn dromen binnen
waar een meizoen zachtjes bloeit
groet immer nog haar glimlach, bovenaards…
GROND
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 199 mijn voeten vinden stevigheid op warme grond
voorbij alweer de tijd van ongeduldig wachten
houd in mijn adem en verzink in mijn gedachten
hier is het waar ik mijn bestemming vond
nu werpt de zon haar stille stralen in het rond
'k voel de geschiedenis en denk aan alle krachten
die deze grond verwondden en een broze vrede brachten
proef hier…
Grond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 grond…
grond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 98 de demonen hielden zich schuil
onaangekondigd nestelden ze zich
in de spelonken van mijn geest
zonder gêne legden ze mijn moeizaam verworven
schuilplaatsen één voor één bloot
meedogenloos blokkeerden ze
mijn gedachtenreizen
ontwrichtten de grond van mijn bestaan
voegden angsten toe aan het fragiele palet
in een sporadische adempauze
werd…
DOOR DE GROND
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 353 in de kampwinkel zag je die heer weer
hij knipoogde, dag mevrouw tingeling
en jij ging door de grond!…
Grond
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 214 er is grond genoeg
om op aarde
rozen te doen bloeien…
gronden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 langs de grote
grijze rivier tracht ik
het verleden te ontlopen
de bodem is
soms zo zacht
dat ik wegzink
van vaste grond
naar de afgrond
is een kleine stap
van de zwarte rouw naar
het passionele rood
daartussen de witregels
alles van vroeger
meenemen naar later
kan ik niet
niet alle doden
zijn begraven
ik zit de storm…
gronden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 132 zoveel gronden
om te liggen
in een veld van
lavendel op
een pindakaasvloer
of op een tapijt
van porseleinen
zonnebloempitten
neerstrijken op
vloeiende vloeren
van blauw roze
en perzik of
op het witte tapijt
lig je graag op
een met zout
bestrooide vloer
of land je liever op
gebroken vensterglas
het is een kunst
om de…
Élysée de liberté
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 Bouw geen muren
op fundamenten
door mij afgekeurd
breek wallen af
op gronden die niet deugen
en bouw geen toren
in een diep dal
waar ruimten zijn besloten
plaats mij op een kale berg
waar mijn gezicht
tot de horizon reikt
veranker mijn grondvest
aan sterke rotssteen
bouw daar mijn veste
op onbedorven scheppinggrond
waar nog vrede op…
Het eerste scheurtje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 het dwarrelde en viel
kwam op de grond terecht
krulde langzaam in verdrogen
nog groen
het eerste blad
de zon had weinig mededogen
zelfs volmaaktheid
had zijn grenzen
het verval kwam onverwacht
het eerste scheurtje
dan een barst
de structurele fouten
wat liefde lijmen kon
liet langzaam los
twee kale bomen in het bos…
De trots verdronk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 137 de jacht naar grond
heeft bergen
hun bomen gekost
waar wouden
domineerden dekt humus
nu de kale rots
het vergeten dorpje
in het dal deelde al snel
de mooiste vergezichten
tot de regens kwamen
en de aarde losliet
glijdend in haar vrije val
de trots verdronk
van generaties leven die wel
in wortels zijn blijven steken…
Po-táá-to of po-téé-to?
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 471 Op Texel zegt men wel “wie poot, zal rooien”
en zie, het wachten werpt zijn vruchten af.
Niet langer smaakt ons eten flauw of laf,
de piepers hoeft men niet meer te bestrooien.
Hun doorbraak is haast niet te overschatten:
nu Nederlandse Frankensteinpatatten.…
Ralph Waldo Trine
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast,
totdat ik kon begrijpen wat je schreef.
Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken.
Om te aanvaarden, al wat ons overkomt,
in voor- en in tegenspoed.
Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn,
maar dat we gedachten kunnen leiden,
van kwaad naar goed.
Je hebt ons geleerd…
Stilzwijgend vermoeden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Hoe stil kan een landschap ademen
zonder het seizoen te verraden dat
licht weerkaatst op zijn roestige grond.…
Korrels in de kunst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Klaproos in al
Je teerheid in een
Zachte rimpeling
Van zomerwind
Weergegeven in
Pastelkrijt, die
Op tekenbordformaat
Tot leven komt -
Donkerrood dat
Levensecht scharkeert
Met het zachtste karmozijn
Waar nu net het licht
Op valt in dunne
Streepjes aangezet
Met een paar korrels
Krijt die achterbleven
En aangeven
Dat je…
In steen geschreven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 Die al zo lang
Zijn eigen ik is
Kwijt geweest, zoekt naarstig
Naar wie hij geweest is,
Wie hij geweest zou kunnen zijn,
Naar waar hij gewoond heeft;
Een steen kiest hij uit
Om in contact te komen
Met de materie, in haar
Te vinden waaruit hij bestaat:
Hij pakt de steen, legt zijn
Hand op haar, en voor hij
Begonnen is met het…
Lentekrabbels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 186 K on ‘k maar drie meter in de hoogte springen
S pring ’s in the air: zo’n vogelvrij gevoel!
T raag, niet te snel, de zwaartekracht bedwingen
A mper ten prooi aan Gravitatie ‘s Pull
O mhoog, omhoog, en even blijven hangen
P al naast een eekhoorn die ik een nootje geef
S traks zorgt de pure kracht van mijn verlangen
P op-pop dat ik als een kurk…
Zoek de grenzen op
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 99 De grenzen van mijn doek
Zoek ik op, veilige begrenzing
Van de eindeloze lijnen
Die onder mijn handen
Ontstaan -
Gedachten die gedachteloos
De vrijheid zoeken, kleur
En uiting geven aan wat
Er in mij leeft,
Aan de diepste kern
Van mijn bestaan…
Van papa voor Rhodé
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.445 Bitter is de kou rondom mij
Ik kijk op naar de kale bomen
De lucht is grauw
De grond is vochtig en koud
Ik vond je zo lief
Zoals je daar in m’n armen lag
Maar ik kon je niets meer geven
Helemaal niets…
de god die in jouw schaduw leeft
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 mijn ogen zoeken de echo van jouw woorden
de wortels waaruit jouw lichaam vormde
ik vind niets dan kaal gelopen vlakte
een stekje uit de grond getrokken
mijn ogen zoeken de gulheid in jouw lach
de schuchtere aarzeling van je handen
ik vind niets dan jouw onbezonnen leegte
die mijn dansen opsluit in een kooi
mijn ogen zoeken de god die in…
in het mozaik van ons bestaan
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 612 hoelang
zal het nog
morgen zijn
als vandaag
de hunkering
naar toekomst
niet te dragen is
als ik je mis
omdat de tijd
jou buiten zet
en mij belet
je lief te hebben
de dag te eten
uit Gods hand
gedachten
kiezen grond
om op te groeien
woorden boeien
en ze kleuren
kale stenen met
de hitte van de dag
ze passen
in het…
Koude grond
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.415 Het voorjaar stierf,
gelijk met jou werd
leven simpel bestaan
langs lange dagen en
door donkere nachten
raakte duister zelfs
het laatste licht kwijt
de winter komt steeds
nader en kou, slechts
onderhuids verwarmt
door af en toe een
zachte glimlach van
herinneren, bevriest
zelfs de laatste dagen
springend van wak naar
wak snijden…