Alle inzendingen over op tenen gemaakt

De eeuwige glimlach, gemaakt, niet echt, Diep gewortelde pijn, tranen waar ik tegen vecht. De glimlach die eens zo spontaan was, verdween, Eenzaam, altijd denkend, maar zo alleen.…

Door het album bladerend stoppend af en toe, mijmer ik dat lang geleden, heel lang ik weet niet hoe, ik foto’s maakte van de wereld, zoals die toen in mijn bestaan, bezig was om te veranderen, langzaam, heel langzaamaan. De foto’s het eerst erin geplakt hebben de tand des tijds niet heel doorstaan, de hoekjes krullen hier en daar, en je…

dage nog wel gemaakt?…

Het is gemaakt van zwarte vingers en bevroren inkt. Het staat in gletsjers om me heen verrezen. Ik heb er lang in rondgedwaald.…

Altijd als ik aan je denk houd ik m'n adem in de tijd staat even stil je betekent voor mij zoveel alsof sterren gemaakt zijn van jou grijs groene ogen bewegend in een lach er is geen mooiere vrouw met jou leef ik echt ten volste iedere dag de zee zingt met ons mee het lied der liefde het verleden wordt het heden we lachen om een drieteenstrandlopertje…

gemaakt uit goedheid zonder maat Dat is wat Europa tot overwinnaar maakt.…

woorden ontdooien eenmaal uitgesproken als al het andere, werd verzwegen bezitten ze de schone schijn van gelijk geluk, soms iets te vaak beschreven, nooit te weinig, nooit genoeg, de hemel is vol lof van woorden, creëert het stof waarvan we zijn gemaakt op het weefgetouw van de tijd, het rijkt tot aan de ziel en kleeft aan mensenvoeten…

Morgen terugkomen en kijken of gisteren veranderd is, achteraf een treurwilg wiegt met de wind Een engel gemaakt in de sneeuw een sneeuwman met steenkolen ogen versleten muts op en sjaal Zelf geschapen met koude handen rondgelopen met tenen, stampend koud naar de melkman gezwaaid Een poging tot vliegen gedaan een meter van de grond gekomen…

dit leven voelt als vijf levens en is nog niet voorbij er komen er nog vier, misschien wel vijf nog bij en samen met de levens van vóór dit leven en de levens van hier nog na, wordt dat een hele brij ik vertrouw erop dat mijn ziel de weg weet dan kom ik vanzelf ooit thuis bij mij…

Geïnspireerd door, en geschreven op het ritme van de muziek van Catch & Release (Deepend remix) van Matt Simons, zie link. (Het laatste stuk dat tussen haakjes staat, is een herhaling dat het verhaal compleet maakt, net als in het liedje.) In ‘t land van niemand Kent niemand iemand Ben ‘k niet alleen meer Kan ik zijn wie ik wil zijn ‘t…

Op dit tabblad Hartenkreet, kun je schrijven wat je wilt. Je kunt er iemand kwetsen, je slaat eens flink op tilt Op dit tabblad Hartenkreet, schrijf je over gevoel En een goede lezer weet precies wat ik bedoel Er zullen altijd mensen zijn, die beter knapper en geleerder zijn als ik Maar zolang ik schrijven mag, bepaal ik en alleen ik…

Ik ben niet gemaakt om 's avonds de trap op te gaan Naar het smalste bed van de wereld. Ik krijg het aan niemand verkocht. Ik ben niet gemaakt om 's nachts het licht uit te doen En mijn ogen te sluiten alleen. Kon iemand dat maar in mijn plaats. Ik ben niet gemaakt om wakker te worden 's ochtends Met een opgeschoonde kop.…

te bezweren het ongerichte ten einde het ultieme te verdichten te dansen op een toverbal kabouters vangend ultraviolet in vrije letterval…

computerval Als rariteiten kabinet Het is een lap en een strop Een typisch geval Van balk ten einde Of de top…

Geschreven op het ritme van de muziek van ‘Don't Dream It’s Over’, gezongen door Crowded House, zie link (herhalingen staan tussen haakjes) Vrijheid zit in je hart Vrijheid zit in je hand Je kunt de zee niet vangen in een vingerdop En je roeit heel alleen Niemand roeit met je mee Je ziet de kust achter de horizon als je ver genoeg reist…

Waar jij nu ook bent en met je ogen misschien gesloten in een veld met wilde bloemen en jonge rozen ligt denk je aan mij zoals ik aan jou niet mag denken, er is te veel gezegd de averij even afgewend op een verdwaald moment zullen we elkaar wel weer ontmoeten, als de luwte ons gunt van wat ooit in zicht wie weet voltrekt zich dan het…

Op de rand van het bed zit ik te staren naar de zwarte gleuven tussen mijn tenen. Spuug zat nattevingerwerk…

Tenen draaien kleuren Kolkend in het zand Voeten volgen het strand Soms steekt schelpengruis Hart en hoofd speuren Weven een lief verband Vrienden nemen je hand Lopen mee naar huis Schelpen die met golven gingen Bezingen het nieuwe heden.…

Ik loop langs de trap blote voeten koude plavuizen mijn linker kleine teen hij haalt het niet hij blijft even hangen achter de trap een vloek een tier au dat doet pijn…

Ik mis je, van top tot teen.…

Tenen krommen het boek, geplooid in zinnen schuift poëzie even op en valt terug aan wielen, de banden kunnen zelfs een tafel op voeten zijn Gedichten reiken te ver voor begrip en beelden raken slaap aan, één bladzijde wil rusten.…

lange schaduwen zijn van start gegaan lopen met ons mee trappen met gestrekte benen op onze tenen en hielen konden we de bramentijd maar rekken…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

Treurnis geeft ten lange leste slechts een meesmuil aan de geest Laat ons zwieren zo gelukkig op des lente ‘s levensfeest…

Ik hou mezelf Gevangen In de ban van de ander Ik leid mezelf Een weg In de ban van een ander Verschuil mezelf In de ban van een ander Langzaam Op mijn tenen Langzaam op mijn tenen Ik kruip.. langzaam .... WEG.....van de ander.... Ban ik me... EEN WEG NAAR MEZELF.…

bestaan zult gij sober, fundamenteel zonder enig spoor te laten gij zult nimmer steenkool aanhangen dit op straffe van digitale steniging ende publiecke beschaeminghe…

Subtitel: Aderlating Tijden veranderen met jaren die slijten Ware liefde ebt weg, stabiliseert zich of gaat verloren Degene om wie je geeft, van wie je houdt, wil jij slechts nabij Lanterfantend, liefde gevend tot werkelijk de tijd dat je niet meer bestaat Daar bloed zich vermenigvuldigde in dubbel meerfoudt Met prognoses houd ik mij doorgaans…

Langzaam gaat de zon ten onder. Wolken kleuren rood en geel. Bliksem begeleidt de donder bij een machtig tafereel. Over alle stille bomen waakt de grote gouden maan. Vergezeld van mooie dromen die als sterren blinken gaan. Als het schouwspel over is, dan pas valt de duisternis.…

Ik heb hem gemaakt van wat ik ben. Ik heb hem gemaakt van mijn taal toen ik taal werd. Hij is het weten van mij. Zo is god van mij.…

Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik had het nooit mogen doen, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, mijn leven is bedorven, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik hou alleen van jou, maar nu is het te laat.…