8477 resultaten.
jammerklacht
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.269 van mijn kalenderjaar rest
na een verschrikkeld jaar
slechts een sterfdag een
dag dat minuten opgaan
in het nu dat ik je opbel
om je weer eens te zien
toen je zichtbaar laat was
voor je pianoles om leven
zijn geluid en inhoud weer
te geven botsend jammer
dat haar adem verkeert
in mijn doodse stilte…
Palmzondag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 254 Loof en groen in onze handen
opgaan naar Jeruzalem.
Verwachting in ons hart
misschien zien we Hem.
We roepen mee of kijken uit
daar komt Jezus!
Hij lijkt moe.
Hosanna klinkt het luid
wachtend op respons.
Maar dat gezicht
is niet van een koning.
Meer een van ons!…
Papieren amitie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 zijn het regendruppels
die de wangen kussen
zelfs na al die tijd
tekent donkerte zichtbaar
ook al ken ik jou (zo lang)
ken je mij nog altijd niet
het zijn schuurt
met het opgaan in de mist
geruisloos dat dan weer wel
al verdrinkt het hart
iedere nacht opnieuw
onder vers ingestopte lakens…
Weerloos hart
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.669 Laat me opgaan in muziek
of in de smaak van de koffie
die ik drink
en laat me luide stilte zijn
in alledaagse oren
Want ik wil verdrinken in de tijd
en verdampen met het water
in een naastgelegen meertje
En laat dan de aardschokken mij zijn
en de zomer mijn naam
zodat ik dit vuur
dat mijn hart bezit
laat gaan…
VANDAAG
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 743 Vandaag was ontwaken meer een opgaan,
als ijle rook, aan vuur ontkomen.
Vandaag was meer een zwemmen naar het licht,
omhoog, om te verdwijnen uit het zicht.
Vandaag ontstond leven, een nieuw lied
uit de nagalm van een oud verdriet.…
Eikapsels van haaien en roggen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 91 Terwijl wij opgaan
In de schoonheid
Van de natuur,
Met rustgevende
Beelden en bronzen
Commentaarstem die
Elk gesprek overbodig maken,
Vertel je me
Dat jij vanaf nu
Je eigen gang
Zult gaan -
En ben ik jou
Nu kwijt, maar
Weet ik wel
Van alles over
Eikapsels van
Haaien en roggen…
Jij en ik
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 179 Vannacht heb ik
Ons een nieuwe
Waarheid gedroomd:
In een ongekend
Heldere dimensie
Droomde ik mijzelf
En jou twee duikeendjes
Die opgaan in de
Liefde voor het water
En voor elkaar -
We brengen
Rimpelingen teweeg
En wachten tot ze
Elkaar raken en ik
Deel word van jou
En jij van mij…
Palmzondag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 86 Loof en groen in onze handen
opgaan naar Jeruzalem
verwachting in ons hart
misschien zien we Hem
we roepen mee of kijken uit
daar komt Jezus
Hij lijkt moe
hosanna klinkt het luid
wachtend op respons
maar dat gezicht
is niet van een Koning
maar één van ons…
Katharina De Grote
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 566 Liefst wilde je nog een keer
ongelooflijk klaarkomen ontploffend
orgasme als een waterstofbom
De hele wereldbevolking mee in je graf
In rook opgaan was jou te traag
in één klap en niet laag voor laag
op bed naast jou werd ik door jouw
koude graftengels aangeraakt…
In het rode opgaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 315 zacht streel jij
mijn hart met
warmte mijn huid
je licht me op
laat schaduwen verdwijnen
brengt contrasten in het reine
scherpt de kanten af
weet vloeiend in het rode opgaan
dat het bloeien wordt gedaan
je lacht in ogen
opent morgenblik in
een stralend dag gedogen
streel mijn hart
en warm mijn huid voordat
de avond ons weer binnensluit…
helder
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 996 het was één lange nacht
van opgaan in elkaar
die ons zuiver licht bracht
het vloeibaar worden
een helder
weldadig stralen
bereikte alle cellen in het lichaam
trok vuur uit alle botten weg
naar waar het nodig was
om te zweven naar de top
je warme gloed
reist mee in mijn oneindigheid
geeft nog elke handeling zin…
Buurvrouw
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.097 Afscheid genomen van een oude buur
hoe mager en dood vijfentachtig jaar
de familie gecondoleerd, aangehoord
hoe zeer ik op mijn vader lijk
van uiterlijk
Afijn vanmiddag dus
wordt ze begraven, weer wat draden
doorgeknipt, ik verlang naar zweven
naar bevrijding van de vaste grond
als ochtendmist opgaan in de lucht…
getijden
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.225 zoeken
over de grens
van de schaduw
is een wens
het blijft bij een
schuchtere verbeelding
van ravijnen
die ik vul met goden
of te zoete rozijnen
soms
schep ik een
verduisterd einde,
opgaan in niets
van al het zijnde
zo bewegen
mijn getijden
als liefde en
verlies
van vermijden
of bezitten
het is maar net
hoe het gemoed…
Keuzes
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.214 Een keuze om niet te willen kiezen
doet je keuzes opgaan in rook.
Toch bestaat er geen keuze
als je niet anders kunt.
De keuze wordt voor je gemaakt,
als de keuze je het leven niet gunt.…
Stil je gelaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 groots zijn jouw woorden
alhoewel deze na enig
rond dwarrelen opgaan
in het niets
ogen vurig gebarende handen
welke graag het voorgaande
onderbouwen worden nageaapt
op de muur
mondhoeken zakken stil je gelaat
langzaam wegzakkend in de te grote
fauteuil alsof de strijd verloor
*…
Pure wilde natuur (prozagedicht)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 366 Een enthousiaste woudloper jubelt:
‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’
Een paar passen achter hem sluipt
geluidloos een tijger met binnenpret
die de ziener op z’n wenken bedient
De tijger, pure wilde natuur, wacht
tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan
volgens wens in de natuur opgaat.…
Taal is beeld geworden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Wanneer de taal uit het zicht
Verdwenen is, betekenisloze
Letters opgaan in woorden
Die vervliegen in de wind,
Die geen aandacht meer wekken,
Omdat ze amper koud zijn in de lucht
Als ze zijn uitgesproken
En dan al onvindbaar zijn
Voor hen die ze koortsachtig zoeken -
Zijn het de beelden nog
Die voor eeuwig op ons netvlies staan…
Wat dat betreft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 was het weer bar en boos
hing er gedonder in de lucht
grimassen liepen samen
met buien van mijn buurvrouw
die ineens weer opvrolijkt
neem nou voorbijdrijvende wolken
een lust voor het oog
van het ene moment op het ander
ineens weer lieflijk verbonden
en opgaan in een kus…
De zachtste zachtheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 Er was een opgaan in de oneindigheid.…
Feit
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 357 wanneer hij
die de roman van de mensheid schrijft
zijn kladblaadjes zal versnipperen
hoe kris kras door elkaar
zullen aarde en sterren
neerdwarrelen
hoe flakkerend zullen de elementen
in vuur opgaan
wanneer de inkt op is
zal adem stokken
alleen de leeuw rijst levend op
uit geschreven bloed
een bruid in zijn kielzog.…
De sigaar
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.449 Dan blies hij een rookgordijn,
viel fel mijn stelling aan
en zag ik steeds mijn kansen
geheel in rook opgaan.…
je bent er niet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 330 Vandaag zag ik de zon opgaan
mogelijk nooit zo mooi
ik lette daar toch niet zo op
nu jij bent weggegaan
goed dat er wolken zijn
waar de zon zich in verstopt
en in de grijze regen
naar wat verkoeling zoekt
maar wat de zon ook denkt of doet
dat is me om het even
net als de klokken in het dorp
en t ontwaken van het leven…
over de grens (gedichtendag)
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 434 in het spoor van mijn pen
schrijf ik voorovergebogen
de woorden die opgaan
in de opluistering van poëzie
voorspellend alle grenzen voorbij
het belichaamt mijn geheugen
in trance klom het uit de baarmoeder
het viel languit neer
het huis werd voller en voller
er was geen weg terug
geen einde, geen samenhang
alleen een alfabetisch hoofd…
Een kwestie van gewicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 457 voordat de blauwe slierten opgaan in het niets
dansen ze ineengestrengeld door de kamer
een generale repetitie van de laatste ceremonie
op de klanken van de telefoon
plichtmatig condoleert men mij
ze wachten tot ze tachtig kilo hebben
maar met een grote hond erbij duurt dat niet lang
mijn liefste, licht geworden als een veertje,
drukt loodzwaar…
Daar in de wereldse duisternis
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.575 Daar in de wereldse duisternis
Kondigt de Heer de komst van Christus aan
Daar in de wereldse duisternis
zal het licht der wereld opgaan
Daar in de wereldse duisternis
Zal Jezus de schaduwen beschijnen
Daar in de wereldse duisternis
Zullen alle zonden verdwijnen
Genade spreidt haar morgenrood
Over de zwarte schaduw van de dood
Daar…
Begeerte,
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.541 twee voeten in het water
gedachten in de wind zo vrij
denk geen moment aan later
alleen aan jou zo hier bij mij
wil jouw handen voelen
je vingers door mijn haar
verdrinken in jouw ogen
intens opgaan in elkaar
vliegen zonder vleugels
altijd blij van zin
hou ik mijn ogen open
anders mis ik het begin…
niet af
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 569 Je kan nog niet weggaan
Ik heb nog niet voor je gedanst
niet zacht zingend in slaap gesust
’s nachts stil voorgelezen
oud verdriet van je gezicht gekust
Je kan nog niet weggaan
Ik wou de zon met jou zien opgaan
de kans je te danken voor alles wat je gaf
we hadden nooit woorden, het voelt zo goed
je kan niet weggaan, het is nog niet af…
suites voor annemieke XIV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 onder een lantaarn
een aansteker aansteken
en opgaan in licht
tien keer rondlopen
langs de utrechtse veer
haar hart staat open
de paarse vogel
heeft haar paarse tasje
even vergeten
dieprood mijn gezicht
frambozen van de buurvrouw
hangen voor mijn neus
de kinderstemmen
na schooltijd in het hofje
worden één stem…
Reiken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Ik reik je de hand
maar je ziet het niet
stuurloos dobber je
rond in een moeras
waar ogen elkaar
niet vinden kunnen
liefdevolle woorden
opgaan in de mist
ik kijk en aanschouw
hoe jij angstvallig
je hoofd boven water
probeert te houden
nog altijd sta ik daar
met een uitgestrekte hand
zachtjes fluister ik jouw naam…
Het conflict
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 61 enige tijd later ontstaan
de mooie vormen
en kleuren; zij
opent haar hart
op vruchtbare aarde
gelijk een wilde bloem
dorstig slurpend bij
het opgaan van
de prille ochtendzon
en smoort als
de stekende
rode ploert de
gouden akker
op 't hete
middaguur
verzengend als 't
kanonnenvuur…