Alle inzendingen over oude dag

de oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden randje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

De oude dagen klagen die de ballast van een voorbij jaar dragen lief en leed wordt straks met een gouden strikje omhuld nog eventjes geduld wij gaan geluk en voorspoed wensen met kusjes en geschenken een deur wordt straks dicht gedaan wij mogen op nieuwe wegen gaan.…

terwijl de wind gedachten draagt blaast de wereld mijlenverre tongen over zee duinenblond verkleurt tot natte korrels stil verdriet; het gaat zoals het gaat iets anders is er niet niet meer dan witte momenten in jouw oude dag niet meer dan een hand die liefde draagt, gestreeld langs diepe groeven (mama)…

te vroeg zijn opgedoekt ik kan wel iets zeggen hoe het daar is; ik zal opgenomen zijn in velden bij zonsondergang, en verblijven in de stilte, in de rust van de oude dag het onaantastbare roept mij dan al wenkend en, dat weet ik zeker, met een beminnelijke lach…

Half wakend zie ik mijn wachtende oude dag als een liggende molme boomstam op de vergane schors bloeien witte bloempjes tussen jong mos met jeugdige kracht maar uit de dode begroeide boom verrijst één felle reuze oerwoudbloem die ene gave vol wonderbeleven door hemelse machten mij alleen toevertrouwd.…

De moed der wanhoop hoor een verlept horloge dat zelf - ten einde raad - zijn raderen op gang tracht te brengen zie een drenkeling die paart met een kaaiman een levenslange dwangarbeider uit Cayenne die voor zijn oude dag spaart De moed der wanhoop hoor de moeilijke lach naar de gezichten van Mars zie het uitwissen van de vlekken op de…

De oude dag staat grijnzend voor de deur. Vluchten wil ik, voor mijn bejaard gezeur. Het wordt hoog tijd om op reis te gaan, door de poolnacht naar het noorderlicht. Daar laat ik straks mijn twijfels achter. Twijfel, aan de zin van ons bestaan.…

Oud zijn en behouden wat overblijft flaneren door het dorp het tjilpen van de vogels in de straat ik bewaar de liefde in mijn hart om getaand en zwak te vergrijzen als een oude dag.…

Hij schuift haar stoel onhandig aan, met een vertederende lach ze drinken koffie en genieten zichtbaar, van hun oude dag. Hij knoeit, zij kijkt hem even met gespeelde boosheid aan en poetst het vlekje van zijn das, hij laat haar maar begaan.…

nu winter de laatste niesbui heeft z'n mantel uitgeveegd zit lente op zijn schouders jong en fris en groen speelt zij met wilde haren spint een draad van oude dagen om te glijden naar benee haar zoete adem zo licht en teer bemind door vroege vogels strijkt ontluikend neer vooruitgesneld door faam proeft en voelt een ieder haar naam…

Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal uw pen en schrijf dat Jenny mij toen voor het eerst heeft gekust.…

de tijd is afstand tussen oud en nieuw oude kindren verwijderen grijze haren en zoeken vandaag geen verse rimpel ze willen herinneringen evenaren maar jonge knuffels bewegen te ver de oude dag verdwijnt achter de evenaar nu denken ze nog aan een avondster heden leeft de vergeten beeldenaar kinderen vullen het prentenboek een album voor…

Hij spreekt wel soms van al zijn lijden, Die oude man met sneeuwwit haar; Maar meest zit hij in zich verzonken En stil en zwijgend nevens haar. Zij wordt wel groot, maar is zo tenger; Hij legt de hand soms op haar hoofd: -- Zo ze eenmaal in mijne oude dagen Door vroege dood mij werd ontroofd!…

Gij spreekt wel soms van al zijn lijden, Die oude man met sneeuwwit haar; Maar meest zit hij in zich verzonken, En stil en zwijgend nevens haar. Zij wordt wel groot, maar is zo tenger; Hij legt de hand soms op haar hoofd : Zo ze eenmaal in mijne oude dagen Door vroege dood mij werd ontroofd!…

woordenloze zon verzacht de oude dag…

Als ik zo doorga is alles straks, op mijn oude dag, scherp omlijnd. Dat kan niet goed zijn. In de huidige constellatie weet ik bijvoorbeeld wel dat er een stoep is, maar niet waar die begint. Dus ik kan jou wel zien, maar niet wie je bent. 's Avonds zet ik mijn bril af en maak de wereld stil.…

Mocht ik eens herboren worden zou ik een vlinder willen zijn een mooie dagpauwoog met vleugeltjes ragfijn die van hier naar ginder vloog en bloemlezingen houdt daarvoor ben ik te oud of als een fraaie bloem die ’s morgens open springt heerlijk geurt, mijn dagen kleurt en tegelijk een lijster zingt want heden op mijn oude dag is mijn…

Verdriet helpt me niet het lijden weg te nemen van oude dagen. Het ziet ellende van alle stervelingen en wil verlichting. Soms droomt het nog van saatori en nirwana en altijd van jou. Van de geliefde, die ene van het moment en die miljoenen. Gave der tranen is begin van wijsheid en mededogen.…

Toen haar eenzame oude dag langzaam in tijd wegtikte verscheen er voor haar vermoeide voeten onverwachts een zonnestraal Op een wonder had zij al jaren niet meer gewacht Kleine stofdeeltjes stegen op gevangen in de lichtstraal Verwonderd als een kind grepen haar verkleumde vingers naar het sprankelende licht Plots voelde zij een warme…

Mijn dag vol gepruts. Het begon al te dagen…. Missie.... huis... De tijd bracht... Een wandeling op haar feestelijke oude dag.…

-onverwacht- vooraf is gegaan en op je wacht misschien dan duren de jaren te lang eer je zelf mag gaan, ook al was je oude dag niet eenzaam, bleef je niet verweesd achter en zullen we je missen, uiteraard.…

't Zijn ook fysiek zeer turbulente tijden 'Verkoop je huid als bodybuilderbeer Want op je oude dag telt dat niet meer Die naaktcultus voor mooie jonge meiden!'... 't Is toch te gek, het wordt toch al te dol Die oben ohne onderbroekenlol Je bent toch geen primaat in cameraland? Zet liever die big brother aan de kant!…

Vandaag begint een nieuwe dag. Een uur geleden werd ik wakker, alsof ik opnieuw geboren werd. Nieuw is weer: Ik heb een plan. Een plan om toeval toe te laten. Om avonturen de kans te geven, om opnieuw op avontuur te gaan. Wanneer? Elke dag opnieuw! Vanavond eindigt een oude dag.…

Verlept, maar trok eens aan in oude dagen. Was ik elders binnen gegaan, lag andere baard aan mij te knagen. Ik snap niets van dit, van jou. Van onze dwang, plicht, plicht,drang. De valkuil-akte zingt, weliswaar gesigneerd, in stoffig, tuttig tweezang.…

Hij slaapt de winterslaap, mijn troost… Dit huis, met warme binnenbuik, stilt nu het wrang verlangen naar zoete oude dagen waarin ik onbevangen kind was, en zorgeloos. De troost slaapt, maar waakt over mijn verdoofde geest. Want hij weet, en ik, ik leer dat geen deken ooit kan helen wat mijn ziel gehavend heeft.…

Zwijgen was het beste Cham is sterk en hij dreigde me met een noodlottig ongeval Er kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch…

Na al die jaren zwoegen voor de kar, was hier zijn liefje, Genietend van hun oude dag, samen in de war.…

stillekes schijnt de polder naar de maan kruiden zwijgen, vossen vertrappen de oude dag langs de Vlaamsche kreek het luistert, het broeit, zachtjes naar de oppervlakte, hoe schoon is het blauwgras weer, wiegt de kleine ratelaar zich tussen de duizenden purperen orchissen blauwe schijn, blauwe nacht, blauwe rust de uren vertolken weer een…

Je moet jezelf horen praten, anders besta je niet, je eigen stem laten horen, zo voel je de leegte niet, niemand raakt je, niemand kraakt je, zelfs niet op je oude dag, je zet de leugens, het bedrog voort, zet een masker op voor iedereen, alles voor dat greintje aandacht, waar je op teert en van leeft, en je weet niet, dat diegene die…

Herfst is de kleur van de oude dagen bloedrood de bladeren..goud de rand. De oude boom ..hij telt zijn vruchten grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band. Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren.…