4314 resultaten.
dansen op het witte strand
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 181 we dansten samen op het witte strand
blij verlangend naar de nacht
een meisje lief uit niemandsland
haar handen koud haar lippen zacht
met gele bloemen in het haar
bespeelde ze de zachte wind
zo magisch mooi, een leuk gebaar
van jou, voor mij, mijn godenkind
de donkere hemel straalde open
och, lieve mensen wat een zicht
want…
ONDER VREEMDEN
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.947 Het speelt het liefste ver weg op het strand,
het kind dat nooit zijn eigen vader ziet,
die overzee is in dat andere land.
Het woont bij vreemden en het went er niet.
Zij fluisteren erover met elkaar.
Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar.…
Overweldigt me met zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 295 ik kijk je weg
in golven donder je
zout water krachteloos
tot slierten wit
je trekt het zand
onder me uit
ziedend wenk je
fluistert overgave
ik groet de wind
het kale zand
een vage duinenrij
met meeuwen op het strand
was een voetstap
die door vloed
werd afgeschuimd
mijn sporen ben ik kwijt
je overweldigt me met zee
verwatert…
het strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 Liggend in de vloedlijn baadt
Ik mij met kosmisch licht
Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om
Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt
En mijne kant opkomt
Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles.
Dichterbij.. dichterbij en nu is ze ..
‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat?
Ze loopt mij straal voorbij, ze…
Heimwee naar, wat was.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Het overvalt je zomaar, heimwee
naar wat, vraag je me,
nou gewoon heimwee naar wat was!
Wat was er dan dat je heimwee hebt
vroeg je me daarna
ik zei gewoon, nou dat?
Het overvalt je bij een melodie
of bij het zien van
wat zag je dan, vroeg je me?
Een traan biggelt over m’n wang
‘k weet ‘t niet, gewoon?
ik heb heimwee naar dat!…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Kleurnegatief
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 30 Mijn oor is kleurpositief
de rode rand kookt
van jouw woorden, fel
licht spat uit de schelp
en hangt voor mijn mond
voor mijn ingehouden adem
mijn lippen nog niet open
mijn gedachten onuitgesproken
mijn blik kleurnegatief
met doorbloede hersenen
gekruiste armen, gloeiend
van argwaan en verzet
van willen aanvallen
Jij zult er niet…
Date
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 172 En als pubers verlieten we
het strand weer opnieuw.
omhelsden elkaar in de glinster.
Ik zag een vrouw liggen, alleen, naakt
op de vloedlijn,
haar armen en benen gespreid,
gesloten haar ogen,
zag haar overgave, vertrouwen
haar openheid.…
Overgave Leven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 89 Overgave aan het Leven
Betekent ook:
Overgave aan de pijn
Die er tragischer wijs
Bij hoort
En gelukkiger wijs
Weer wegvloeit…
Het Ziekenhuis
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.078 Ik berust in overgave,
Tot het schip aldaar zal stranden,
bij het zien van jullie prijsopgave....…
Later
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 214 Heimwee naar echt
oer
eerder.…
zachte overgave
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.782 ik, dwalende,
met bijna gesloten ogen
half ziende
over haar kwetsbaar
lijf
heeft zij, ontegenzeglijk
mij opgezogen
in haar overgebleven zijn,
omkleed
met blanke, gelaagde togen
Sanfte Hingabe
ich, herumirrend
mit beinah geschlossenen augen
halb sehend,
über ihren verletzbaren leib
hat sie unweigerlich mich aufgesogen
mit ihrem…
zaligheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 door de muziek van het hart,
de "ouverture" van de ziel,
waarbij zinnesnaren trillen.
en ik ver weg kan zien
heb ik niet te willen
als een draaiend wiel
met zoemende tonen
en zilverglanzende spaken
ga ik door het heelal
zonder van mijn plaats te geraken
begeleid door schone klanken
van een engelen partituur
raakt dit het wonderlijke…
Overgave
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 689 De zee is onweerstaanbaar,
ik schop mijn schoenen uit;
ontdoe mij van mijn kleren
bij bruisend stormgeluid.
De drang is onbedwingbaar,
naar zee die ik bemin;
geen koude kan mij weren,
ik ren de branding in.
Het treffen onontkoombaar,
ik gooi me in de strijd;
reeds word ik weggezogen,
zodat ik onderglijd.
De golven onverslaanbaar,…
Stilte-offer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 593 Onderga dit heksenuur:
overtreed jezelf,
speel met vuur
dat lichter maakt en duister;
duik onder en daal af,
betreed de cirkel
van innerlijk gefluister;
gebruik je adem,
ontstijg dit aards bestaan en
verken je diepste oorden,
ontsteek een kaars en
breng een stilte-offer
aan mijn woorden.…
wat komt dat komt
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 477 de pas ontloken zomer
kent al een weelderige bladertooi
als een overrijpe puber
te vroeg volwassen
nu al aangrijpbaar mooi
het doet mij even verwarren
dit ritme van de natuur
zal het lover nu eerder vallen
heeft de koude dag nog rust
voor een vredig openhaard vuur?
och, ik mijmer maar wat,
turend achter een raam
en het water al…
Overgave
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 248 Als ik weg ga
uit dit leven, liefste
dan leg ik mijn hand
in die van jou
Je moet nu weten
dat ik alleen dan
me kan overgeven
aan het onvoorspelbare
Op weg naar de eeuwigheid
zal ik zo zeker weten
dat wij van elkaar geleerd hebben
met overgave lief te hebben…
Overgave
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 898 ik hoef de ogen
niet meer te sluiten
eb en vloed
zijn binnen in mij
zelfs bewegen zij
de dromen
en ik,
ouder geworden,
laat de getijden
bescheiden, dat wel,
gaandeweg
in overgave stromen…
overgave
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 jij komt tot mij in nevelen
je ogen dicht, ik laat
mijn handen aan de wind
het lichaam aan de golven
de voeten aan de nacht
giet mijn bloed in de rivier
zodat het stromen kan
ik werp mijn schaduw achter
en draag de zon voor mij…
overgave
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 147 het blad
gedragen door de wind
tot waar de wind wil
ligt het stil
wacht…
uit gezwaaid
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 359 het is een lange zwarte jas
met diepe zakken
ik kocht een nieuw huis
om in te verblijven
mijn handen wilden
niet meer wuiven
naar zwijgende takken
die in het water
verder en verder drijven…
Waken
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 212 de dag rust al
ruw op mijn dak
in de bevalling
van het licht
en voor het spreken
houdt mijn mond
het denken dicht
een wiel draait
ongevraagd door
met verdoofde spaken
ze gaan aan mij voorbij
zij aan zij
in kleurloos waken…
De kluizenaar
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 671 sterven in de nacht
of wordt voortdurend
in eenzaamheid gebaad
ik ben aan mijzelf gebonden
in stilte
ver van aanwezigheid
ook ik raak daar niet aan gewend
het blijft hongeren naar geluk
dat mij vaak schemerig verraadt
ja, ik ben vrij
maar iedere keuze is slechts
in het ongekende bekend
mijn ziel is daarom, denk ik,
slechts met overgave…
Hof van olijven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 675 Binnen aardse muren,
op de eindige flanken
van leven en gedurig verduren,
valt de avond over de dag
zonder morgenlicht.
Een onbewogen stuiptrekking
tart het laatste beter weten.
Een gelaten vertwijfeling
ten hemel gericht.
De handen ineengevouwen tot
een onafwendbaar lot.…
De weg
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 niet zelf
heb gekozen
vaak hoef ik ook
niet meer te zeggen
wat ik eigenlijk bedoel
om me heen immers
herhaalt zich alles in wezen
weliswaar regelmatig in een
kleur getint
en met wisselend gevoel
eens hoop ik te kunnen zeggen:
ik heb niet alle seizoenen
volledig begrepen
maar uiteindelijk wel
door verworven overgave…
de duivel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 178 in de donkere kamer
onthullen zich bij tijd en wijle
beelden van onbekende aard
ook al lijkt de waarneming zuiver
en belicht onder de juiste hoek
soms groeit er ongewild
een boze duistere geest
waarvoor ik ernstig huiver
zou een slang
zich verbergen
duivels van zin
die plots enkel schaduwen baart
en, zo lijkt, mij met stuurloosheid
willen…
Orgaandonatie
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 465 Zo dicht op de huid
het afstaan van je lichaam
in overgave…
dampwater
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 248 ik ben gloorsnikkend
hoor haar damp slaat neder
de warme schaal derwijze
de snik valt achterover
over de tong sprakeloos de larynx in
de zeep melkwit haar wassende
ter zijde op ’t halzen beneveld' ogen
was ik haar uit wellend
onuitwisbaar slempt zij mijn overgave
de put in mij glorend' is zij zijnde
haar kleed lakend' doende
alsof het…