Alle inzendingen over overlijden OR ouderdom OR familie

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

en veel vrienden de ouderdom, die velen moeten doormaken gelukkig niet wetend hoe het einde zijn zal in de beperktheid komt de levensdrang teneinde, dat hij straks er niet meer is voelt leeg en vreemd…

noem mij toch niet dood overlijden is veel meer het lijden voorbij…

Vanmiddag een familiefilmpje gezien. Oom Karel niets vermoedend in een bootje bij Loosdrecht. Drie weken later was hij dood, niet meer vatbaar voor celluloid. Hoe goed zou het zijn een filmpje van zijn sterven te bezitten als operateur zijn laatste adem af te draaien vertraagd het stollen van zijn blik, het vallen van die hand langs ijzeren…

Het leven afgesloten maar de kist nog open wacht ons gezin op wat er komen gaat. we loten: wie zal er naast het lijk meelopen? Juist mij treft weer het lot dat ik zo haat. Want bij een open kist de taal der liefde spreken doet niemand en wat verder dan het obligaat "ze is nog steeds dezelfde" blijven steken dat is wat ik in deze rituelen…

Zie u zo nog zitten Op dat krukje bij de piano Lange, dunne vingers razend snel Glijden lenig over toetsen Spelen een vertederend mooi spel Bracht iedereen in ontroering De piano was uw thuis De stilte is beklemmend Nu u er niet meer bent De melodie werd onderbroken Maar in gedachten gaat ze door En deze melodie… klinkt even prachtig…

Het einde van het leven De strijd zowaar verloren De lijdensweg geboren Voor zij die achterbleven Voorbij die mooie tijd De stukgeslagen dromen Wat had nog moeten komen Het meest dierbare kwijt Maar weggaan zal de pijn De herinnering doch nooit En vergeet niet, ooit Zal men weer samenzijn Dit zijnde in gedachten Is dit nog geen afscheid…

Nieuwe gezichten dwarrelen op de voetstappen van oma En zo loopt de tijd door de sneeuw langs de voetstappen van oma Bedekt door nieuwe indrukken smelt de herinnering aan haar En zo loopt de tijd door de sneeuw langs vervagende afdrukken En zo loopt de tijd door de sneeuw langs de verdwenen voetstappen…

Mijn oudste en grote broer kwam terug van de oorlog met een barst in het hoofd waaronder hij veel had vergeten toch vond hij de weg naar huis Zijn lief herkende hij niet meer zij snikte, hij groette haar beleefd Hij werd een kind van mijn jeugd van verbazing vervuld over een vlieg kruipend op een hand een spin gevangen in mijn haar…

Op de laatste dag van het jaar wacht men op bezoek of gaat weg om thuis te komen bij hen die blijven Een jaar wordt van zijn hoogtepunten in meeslepende verhalen ontdaan De kerstboom schittert nog een engel vliegt van tak tot tak denkt aan dozen en duisternis De cranberry-compote ruikt intens verrukkelijk zoet en een kus smaakt naar…

Daar waar zaden van haat worden gestrooid, belemmer ik dat zij zullen kiemen. Daar waar de juiste voedingsbodem voor liefde blijkt laat ik de mooiste gewassen, bomen, kruiden en bloemen komen... groeien en bloeien!…

ze heffen armen kijken omhoog in hun verdriet om het gemis maar langzaam sluit de kring familie die er dan nog over is rond de tafel van herinnering langs de vaste route die zij ging alleen die ene stoel blijft leeg pas later wordt het vierkant echt gebroken aan een ronde tafel is er nooit een plaatsje over…

Je hebt niet dezelfde ogen en ook geen krullen in je haar. Maar in de cirkel van dit leven ontmoeten wij opnieuw elkaar. Het is je lach weer elke dag en ook de trekken om je mond. Maar ook de glinstering in je ogen die maakt de cirkel rond. Het is je liefdevolle karakter en ook de kleur op jouw gezicht. Maar vooral de liefde die je geeft…

Terwijl de laatste jaren van haar leven Getekend zijn door chaos in haar hoofd, Waarbij gezond verstand waarneembaar dooft, Zien wij, dat zij zich over heeft gegeven. Geen angsten meer, geen wanen en geen pijn, De Dood kan ook wel eens barmhartig zijn.…

Zag ik je weer gisteren Wat een klap zo door die val in september nog zo helder Hoor je muziek nu Zie je dieren overal Wat ben je snel veranderd Van kordaat en zelfstandig Naar afhankelijk van zorg Kan je zomaar zijn vergleden Is er op een dag geen morgen Nog geniet je van het leven Van een bloem en van de zon Van de kaarten, lieve…

Ik had jaren geleden kunnen besluiten Niet meer te komen naar jouw graf Onder het mom van: Jouw tijd is over Het boek gesloten Een leven af Ik had geen moeite hoeven nemen Om nu en dan eens langs te gaan Jouw graf, jouw graf te laten Niet meer eenzaam daar te staan Ik had jouw verjaardag kunnen vergeten Zoals dat soms vergeten wordt…

Nadien was hij al vooruit vertrokken hobbelde speurend het pad bewakend een toeziend oog dat zuchten slakend doch met genegen in zijn oude sokken ze hadden veel afgezien, misère gehad gans het leven alleen samen geweest dat ontdek je als je even dieper leest in de rimpels die hij zijn dien aanbad Nadien had hij niet meer veel te zeggen…

Ik wens nog niet te sterven of te sneven, Het CBS heb ik dus afgezegd. Ik kwam toen bij die NIDI-club terecht, Want van het NIDI mag ik langer leven. Bij hen hou ik het jáááren langer vol, Het NIDI heeft de beste glazen bol.…

Gelukkig word ik gesteund door familie en vrienden en de warme reacties op Facebook. Lieve man van mij, rust zacht, voor altijd draag ik je mee in mijn hart. Liefs je vrouw…

Je gaat met sprongen achteruit, een week, soms zelfs wel twee, daar waar je vroeger altijd kletste, druk bezig was met, ja, waarmee, kun je het nu voor elkaar krijgen helemaal niets te doen, gewoon stil om je heen kijken, wel even wat anders, dan vroeger, dan toen. Dit grote verschil is wat me zo benauwt 't is zo'n schril contrast, ik…

Zij wordt dement, beiden worden oud, om haar tóch nog bij 't gesprek te betrekken, stelt men haar een simpele vraag, waarop manlief bromt, stel haar toch niet zoveel vrágen vandaag! Hij kan 't niet verkroppen, de dementie van zijn vrouw, maar jee, wie kan dat wél? De kinderen worden ouders van hun eigen ouders, als ze teruggaan…

mijn oude opa met zijn fel rode brommer haalt hij de lente…

Lopend over de naad waar schim en kille siddering samenkomen krijsen de zilvermeeuwen langs de kim pikken de echo’s van de dromen terwijl afgebladderde lokeenden en drenkelingen de zee uit worden geduwd en de laatste waarheden tevergeefs beademd worden Mompelend schopt de oude man het wrakhout voor zich uit een lege fles met een verlaten…

gakkende ganzen op de laatste weg naar huis van verre een roep!…

er zit een oude man op een bank in het park hij kijkt rond hij ziet jeugd heel veel jeugd jeugd, dat was hij eens ook hij zong, sprong en genoot van die zekere onbezorgdheid die jeugd heette maar nu… telt hij niet meer mee hij is immers oud zijn wilde haren kwijt droevig is zijn blik hij denkt: waarom wordt men eigenlijk…

Een man oud en stram, dacht dat ie nooit aan de overkant kwam. De jochies langslopend in volle draf, dachten oh god die leeftijd wat een straf. Maar oud als ie was en geen haast iets te halen, dacht de man goh wat zullen die jochies van al dat gehaast balen.…

Seizoenen die ongemerkt in elkaar overglijden wij kunnen ons niet meer voorbereiden en kopen de wollen trui als het kwik plots daalt buiten de regen in sneeuw is vertaald plots wensen wij elkaar het allerbeste en een gelukkig nieuwjaar dit alles laten wij ons ondergaan sneller als wij de ladder langer beklimmen en gefeliciteerd niet meer…

Een oude man wandelt, mompelt, strompelt. Hij kijkt naar de hemel... Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

Diegenen die hun genen onderhouden worden veel ouder wel 150 jaar!…