96 resultaten.
Van herfst...de magie
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 897 Zon tovert tot in de kruin
het blad tot blos
het geel tot goud
Het klatergoud
valt op paden
spelenderwijs
Kinderen maken
-zonder enig gevaar-
een najaarsreis
Door het land
der dwergen-7 zo ze willen-
het pad eeuwenoud
Voert langs paddestoelen
blijft begaanbaar
voor schuifelende kindervoetjes
Schuilen in verwondering
onderdak…
Het herfst zich feest.
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 127 De vijg ontkleedt zich schaamteloos
de druif is laveloos
en paddestoel is high.
Het herfst zich feest
en moedt zich vol van wee :
het jaar is bijna over.…
Gekapt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 136 De jonge beuk
die altijd
in zijn schaduw stond
groeit in het licht
de ruimte dicht
en fluistert
in het duister
naar de afgehouwen stam:
“Ik mis je zo,
je zuchten en je kreunen,
je steun ook in mijn rug”
maar hij hoort
niets meer terug,
geen tak ziet hij meer wuiven
alleen de grote paddestoel
op de afgehouwen stam
lijkt een klein stukje…
Het milieu
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 O zoele zoete zomeravond
in juli, geurt weelderig de
rozenstruik zoet
sensueel
Toen wij in het gras,
tussen
klavers en bloemen,verkoeling zochten
In
de rivieren, olieachtige drijflagen
van blauwwieren
Na de brug een gistend krot, schimmelt
blauw de paddestoel grauw,
een nijpend moment
waarin we alleen maar
konden hopen.…
Rood met witte letters
snelsonnet
2.0 met 16 stemmen 1.508 Gaan wij ons voor een wandeltocht bepakken
Versterkt dan nog eens extra dat gevoel:
De onvolprezen wegwijspaddestoel!
Nieuw rood met witte letters op de vlakken
Het eigentijds gewicht zal ook verschillen
Spillebeen kan zelf z'n paddo tillen…
herfst
gedicht
3.0 met 114 stemmen 27.162 bladeren vallen uit als haar
verven zich rood de herfst in
doen aan bungee jumping
aan een elastiek
dat terugspringt
in de lente
er loopt een muts sjaal handschoen
door het bos
prikt zich aan kastanjes
maar raapt
bouwt beesten en mensen
zet ze met lucifers
in leven en vlam
paddestoelen trekken als nomaden
komen gaan komen gaan
laten…
KERK
gedicht
2.0 met 39 stemmen 18.797 Als paddenstoelen verbonden
door een lichaam van onzichtbare draden
blaffen honden in de nacht
het obsceen kwijlende, schurftige monster van het eigen huis
veranderend in een onaantastbaar plechtig
lid van een grotere gemeenschap
------------------------
uit: Tirade 200…
kleine paadjes
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.457 Paddestoelen gezien,
de echte,
rood met witte stippen.
Eén keer stonden er zelfs drie bij elkaar.
De benen waren ook al in de herfst.
Ze hielpen met verkennen
tot ze er genoeg van hadden.
De kracht gleed eruit.
Bij het verlaten van de kleine paadjes
deden ze het weer,
alsof ze er op gewacht hadden,
ze wilden de rust gunnen.…
fotocamera
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.635 wandelen kan een openbaring zijn
kijken naar de natuur heel fijn
door jou ging de wereld voor me open
kon ik scherper kijken door jouw “ogen”
ik richtte mijn focus door jouw lens
aanschouwde de wereld als fotomens
een tweeling paddestoel met rode stippen
wist ik zo mijn camera binnen te knippen
door de natuur slechts een kans te geven
kon…
Herfst
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 Blaadjes worstelen met takken
vallen vederlicht
op het gekleurd tapijt
Vogelgeluiden zoete keelklanken
boven het
briljant bedauwde spinnenhuis
Paddenstoelen tonen hun nieuwste
bizarre creaties
van het overgangsseizoen
in een pittige wolk erotisch parfum.…
Ipaddo
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 606 Als overdag de vogels excelleren
En het nieuwe kabinet de netten ruimt
Dan moeten we naar buiten - goedgeluimd
Om tijd op bos en heide te spenderen
Maar wel waar WiFi is in bos en berm
Want paddo’s check je voortaan op je scherm…
Herfstbos.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 529 De paddenstoelen rijzen
uit de grond.
Staan in het vochtige mos
in het stille herfstbos.
De mist hangt in de bomen.
Een sfeer om bij te dromen.
Ik denk aan de zomer
die voorbij is gegaan...
De bladeren zijn gevallen,
't Is een gekleurd tapijt.
Ja, de zomer zijn we kwijt!…
ontspoord...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 och paddestoeltje
totaal ondersteboven
zo het spoor bijster…
vliegenzwam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 klein paddestoeltje
met je rode stippelhoed
een kinderfeestje…
inktzwam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 157 tussen gras onder berk verscholen
ontluikend de witte hoed, zachte schubben
boven de licht gekleurde tepel
de gesloten onderkant draagt mysterie
zwarte magie voor later...nog twee dagen...?
jonge hoeden voorzichtig gesneden
knoflookboter in de pan, zacht beroerd
met inkt het recept geschreven..…
lente(sonnet)
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 620 de lente ademt de winden drijfveer
van haar vruchtbaarheid over mij
en haar vogelen stembanden zingen blij
in onze grijpende oren neer
en de zon lacht een opening in
zijn wenende en grommende gordijnen
ook de paddestoelen verdwijnen
in de humuslaag van hun begin
de geldgeile mensenklauwen grijpen
alles van zand tot kraaien
nog…
In Exsilium
netgedicht
5.0 met 15 stemmen 396 Meestal is de lucht hier
gevuld met zinderend stof
behalve wanneer er een
westelijke zeewind waait
dan kan de verte
pijnlijk helder zijn
de zon schijnt hier
van kleur te veranderen
met het wisselen
van de jaargetijden
en de toevallige regen
ruikt naar mos en paddestoelen
ik wandel veel
door het rotsachtige bergland
me verbazend over…
Herfstgeuren
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 525 Begraaf me in de herfst, mijn lief,
wanneer de bonte blad'ren vallen,
paddestoelen en zilveren webben,
mijn graf sieren in de vroegte.
Begraaf me in de herfst, mijn lief,
wanneer de geur van herfstfruit
en rottend bomenloof het einde
doen vermoeden, voor een koude tijd.…
Plaats
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 160 Weet je hoe het eens was
hoe groen was niet dat gras
eikenbomen die tot de hemel reikten
paddestoelen oneindig veel
dat alles was ons deel
weet je de zon was gewoon geel
de sterren flikkerden in de nacht
en de maan helder als glas
weet je dat als ik naar je kijk
hoeveel het me spijt
dat jij part noch deel had aan dat verleden
dat jij…
Zachtmoedig binnendringen
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 793 was een oude aardappel,
wees op het kaboutertje
in de pinda
Moeder was een gapende wonde
die schreeuwde om verzorging
De oudste dochter, Soen, een
slapend spoor in droge aarde
verzamelde afval, at en genas
verborg heel kunstig haar kracht
verbond via sluipende wegen
Bij verandering van klimaat
groeide zij uit tot een boom
van een paddestoel…
Seizoenen Haiku
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 144 Moeder Natuur zucht
Vier seizoenen in één week
Dat is wel wat veel
Libellen paren
Terwijl de paddestoel groeit
Bomen kleuren geel
De struik aarzelt nog
Krokus weet het ook niet meer
Wordt het koud of warm
Nieuw blad in de knop
Naast het vallende blaadje
Vivaldi fronst diep
Dan speelt de viool
Klanken van alle kleuren…
in een nieuwe heksenkring
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 556 nog geniet ik van de zon
die de rijke oogst
van zomer kleurt
de wind al ritselend
naar herfst geurt
paddestoelen dansen
opgeschoten in een
nieuwe heksenkring
het bos lost langzaam
zijn bebladering
de ochtendkou
vernevelt gauw in
warmte van de aarde
onttrekt het zicht
op winters helderheid
nog is dat bedje niet gespreid
maar…
Cello
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.306 Ik ruik de
paddestoelen, want het is mijn aarde.
Ik laat geen water achter in de lente.…
Herfstkind
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 758 Tussen de oude eiken ruist het
middenin een draaikolk van blaadjes
zwijgt opeens het Herfstkind en luistert
Kom, het is weer tijd voor verandering
is wat deze herfstwind haar fluistert
ik blaas muziek dus dans en zing
Voorzichtig danst ze de bomen kaal
haar zang brengt paddestoelen tot leven
en de herfstwind blaast, hij blaast zich schraal…
De kleuren vallen .....
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.260 Een verdwaalde paddestoel in
het zachte mos gaat spontaan blozen.
Jouw zachte uitstraling en open blik
maken het plaatje compleet
Bij het scheppen van de kleuren
heeft God jou rijkelijk bedeeld...…
Tussen twee seizoenen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 268 De natuur weet het niet zeker
Blaadjes verkleuren wat
Het is nog steeds zomer
Maar het weer verkleurt het blad
Een fris windje waait er
Het regent lekker nat
De zon breekt door de wolken
Een regenboog wijst het pad
Het wonder aan de horizon
Wijst een weg vol kleur en pracht
Een paddestoel schiet uit de grond
De struiken wiegen zacht…
Toen alles Vermetel leek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 292 keek je vurig
spanden bogen zich langdurig
einden afleggend, verdwalend
door heemtuinen duinen rosaria
leek een belofte van niets dan geluk
een zwevende donzen veranda
gedragen door blauwe paddestoelen
doorspekt met jouw lichtpuntjes
de stilte te betrekken
in ons gezamenlijk uitzicht
de velden voltrokken zich
de natuur werd overal…
Herfsttapijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 240 Het bos nodigt uit
Vogelzang haalt me binnen
Ik geniet
als de najaarszon
warm tussen de bomen gluurt
en kleuren van het herfstblad
vurig op laat lichten
Het is bijna of de lente
wederom gaat beginnen
Zo intens
Honderden paddestoelen
rijzen op uit mos en bomen
En ik reis mee
langs schat en zwam
Een zompig stuk moeras met
dam van…
gevallen liefje zoekt vrij
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.753 regenboogmeisje is er weer
fladdert al weer in't rond
meiske flirt van haar gezond
ogend teer op zoek naar heer
nu nog blauw/paars/groen/geel
mocht er twijfel zijn gerezen
ze maakte meteen een antithese
scharrel lonkt heel naar veel
men ziet heren als paddestoelen
rijzen bij avond met hete smoelen
geraakt door haar zinlijk vertier…
Harry Truman's droom
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 173 Verzengend, verstikkend dodelijk
ongewoon, die in een nachtmerrie
een kleurige paddestoel kon opbouwen.
Die na een eindeloze oorlogstijd,
in een fractie van Harry's levenstijd,
Nippons bouwvallen zijn doden liet berouwen.
Harry Truman had een droom,
die het leed bracht van het atoom.…