Alle inzendingen over plotsklapse gewaarwo

Plotsklaps! De bulderende stem van de zon! Een bloedrood geopend oog! Aan de oevers van de grote vijver kruipen slapelozen in hun schelpen. Morgen is er weer een nacht.…

haar naam is Sarah ze is gisteren geboren het kleine vrouwke dat drie weken geleden zo heel plotsklaps haar papa verloor acht pond weegt ze en ondanks het diepe intense grote verdriet is ze zo welkom de kleine Sarah kleine prinses ik wens haar een leven vol kleurrijke bloemen en alle liefde die er voorhanden is…

de doeleinden waarnaar ik streef liggen plotsklaps verduiveld ver weg omdat ik alléén nog leef tussen geluk en graf en dichter mij begeef bij de hemel en steeds verder van de aarde en wanhopig verlang naar een zwoele tedere mond en alles wat serieus was werd spel in een tijdverdrijf van oneindig groot en bleekjes werd het leven aan de…

Langs de oneindige regenboog Ben je plotsklaps verdwenen Wankel, amper te zien voor het oog En alles wat er was, nu en verleden Telde niet meer op dit moment Jij kleine, altijd ging je mee naar het voetbal Maar vergeet vooral niet bovenal Wie, hoe jong ook, jij geweest bent Ooit zat je in een kinderwagen Oogjes, klein intens en verbeten…

sinds die ene dag viel alles in duigen het leven werd plotsklaps anders, onvoorspelbaar... toch geniet ik bewuster van de mooie momenten... want ik besef, ze kunnen ieder moment weer verdwijnen als sneeuw voor de zon... die momenten zijn soms zo pijnlijk mooi die mogen nooit zomaar verdwijnen als sneeuw voor de zon...…

Langs de boten aan de steiger Vliegt met vaste klap de reiger Plotsklaps remt hij aan het riet Waar hij sluw kijkt als een krijger Of hij soms een kikker ziet Al maakt de kikker geen geluid Toch gaat de reiger erop uit Staand als een standbeeld in het water Volgt hij die groene kikkersnuit En razendsnel, met veel geklater Verrast hij prompt…

Plotsklaps omvergereden en geplet Een zware jongen had niet opgelet Was ik nu dood of was er een kans Opnieuw te beginnen zonder trance ? Zonder fantasie Zonder guts Zonder glorie Zonder nuts Zonder memory Zonder beven Zonder chips Zonder leven ?…

vannacht droomde ik mij in een ideale relatie met ping pong en spatie bezield en zonder averij plotsklaps schrok ik wakker rechtop stijf als een speer hoor krijg het heen en weer rot op schijnheilge stakker het leek ooit zo simpel het is nu veelal rimpel van steeds dieper denkwerk onrustig geblader in boeken voor eeuwig blijven zoeken…

Plotsklaps eenzaam in een moeras van verdriet. Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit. Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid. Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht. Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.…

Toen, na jaren duidsterdonker verdriet, deed jij plotsklaps het licht weer aan. Met weer een toekomst in het verschiet, kon ik blij in een nieuwe wereld staan. Ineens van mij weggerukt in het verkeer, hoeft het nu voor mij echt niet meer.…

plotsklaps was jij daar een fee met een fel verhaal draaiende woorden en zinnen maakten mij duizelig en anderen buitenstebinnen jij schudde een boom op zijn grondvesten om de boete te bekleden met een driedelig pak de vruchten die vielen waren een maat te groot want jij wilde niet dood gegooid worden met woorden die er niet toe doen…

denkt dat hij er altijd wel zal zijn Hij schitterde op planken maar was wars van schone schijn Zijn typetjes verschenen regelmatig op de buis Ze werden nationaal bekend bij menig kijker thuis Naast koning van de lach was hij een dienaar van het kind Zijn inzet wereldwijd was groot en was wat mensen bindt We missen hem nu dat hij ons plotsklaps…

Een deur begeeft het plotsklaps, duidelijk te zwaar belast. De aanwezigen verstarren, kijken naar mij, een van de vallende lijken.…

Zijn tijd was daar gekomen Een feit dat eeuwen bestond Hij hield zich lekker slapende Niet rekenend op de nieuweling Die plotsklaps voor hem stond Opschieten vadertje je moet vertrekken Zo klonk knallend het donderend geraas niemand wil dat je nog langer blijft opzouten vanaf nu ben ik de baas De oude kwam overeind stram en stijf…

Dat jij de bodem bent geweest van mijn lichtzinnige bestaan heeft mij vertraagd verrijkt van geest nadat je plotsklaps bent gegaan sinds jouw vertrek spuw ik mijn gal met sterke drank in het café ik leef vanuit een vrije val en sleur de liefste mensen mee uit jouw postume aureool span ik ternauwernood een boog mijn vogelvlucht uit het…

Er is geen toeval in dit leven Het is doelbewust en vastomlijnd Alles staat beschreven Niets wordt ondermijnd Het is geen plotsklaps gaan en komen Of uit het niets ontsprongen Alles is reeds vastgelegd Geen woord wordt onbewust gezegd Geen blad waait doelloos uit de bomen De zon komt op en daalt weer neer Getijden blijven gaan en komen En…

Verwonderd zoekt zij langs ijzeren wijzers van de comtoise naar gestolen tijd monotone tikken brengen adem noch uren dichterbij helder wordt plotsklaps het laatste beeld alras schimmig vervagen ooit gesproken zinnen donderslagen komen in de donkere uren veel later het verlangen naar de herfst schiet door haar heen als hete…

rond het torentje van Ter Heijde werd blauw plotsklaps donker pikzwart afgetekend tegen wolken het strand lang breed leeg alles stond stil en zweeg de zee was waarlijk top ik kon nog precies rechtop staan in het zilte ruime sop kleren zichtbaar nog als hoopje storting naar benee met bakken oh heer dat had ik nu weer alles zou straks plakken…

Het oude jaar Zijn tijd was daar gekomen Een feit dat eeuwen bestond Hij hield zich lekker slapende Niet rekenend op de nieuweling Die plotsklaps voor hem stond Opschieten vadertje je moet vertrekken Zo klonk knallend het donderend geraas niemand wil dat je nog langer blijft opzouten vanaf nu ben ik de baas De oude kwam overeind stram en stijf…

Wie schiet nou op een ooievaar ben je dan niet wat vreemd als je vanuit je autoraam zo'n dier te grazen neemt Wat gist er in jouw hersenpan of mist er, om het even als plotsklaps jij een kogel vuurt op zo'n symbool van leven Zie daar de vogel, levenloos mascotte van Den Haag zo uit het leven weggerukt door een geschifte blaag Mag lijen…

Geritsel tussen de struiken En dan plotseling zie je hem opduiken Zonnebadend op een dode stam Alert omdat jij voorbij kwam Pronkend voor het vrouwengeslacht Op al jouw bewegingen blijft hij verdacht Z’n vrouwtje heeft haar eitjes al in het zand gelegd Plotsklaps schiet hij weg Z’n buikje at hij immers al vol Op spinnetjes en sprinkhanen…

'K weet het nog goed die dag in september Plotsklaps is het gebeurd, als een donderslag Dat je ineens niet meer leven mag Die dag blijft helaas voor ons, one to remember Altijd gingen jullie daar je rust vinden In een dorpje in zeeland, alleen aan een duinrand Daar werd je gevonden met je hoofd in het zand Zonder waarschuwing voor jou of beminden…

plotsklaps schiet mijn hand los ga ik kopje onder ten onder in totale chaos happend naar adem kom ik boven grijpend naar houvast rol ik ondersteboven troebel is het water waarin ik dreig te verdrinken gedachtes flitsen voorbij even laat ik me wegzinken opeens word ik opgetild als een veertje zo licht meegevoerd de tijd verstilt…

getal Haastig boog ik me voorover Maar mijn handen misten het drietal Drie engelen kwam ik tegen Op een koude wintersdag Nieuwsgierig streelde ik hun vleugels Maar ze verdwenen als bij toverslag Vannacht keek ik naar de hemel En zag toen een prachtig licht Drie flonkerende sterren Inspireerden me met dit gedicht Ontroerd besefte ik plotsklaps…

Plotsklaps gebeurt het, in een hand gebaar zijn woorden geboren, je verwacht ze niet, ze komen daar waar je ze heb verloren en waar de maan gerijpt uit vloeit, sprongsgewijs vallen ze in het beproefde glas. Zoals ik het drink , zoals ik adem, later proef ik de nasmaak wat ik geschreven moet hebben.…

Een opvallend hoofd dat plotsklaps onontkoombaar fotogeniek diffuse memorie penetreert Je verhalen kleurden onze wereld Ontdooiden bevroren gezichten Deden stenen lachen Hoelang kan een clownesk masker vreugde en verdriet kanaliseren De gouden halsketting verdofte en schifte Valt er hoe dan ook nog iets te kiezen als de spasmen van het…

Toen de scherven plotsklaps vielen sloeg mijn droom ineens kapot De toekomst leek ter ziele ik werd gepijnigd door mijn lot Maar maar toen de tranenvloed stagneerde en ik afstand nemen kon merkte ik dat ik het leerde en zag hoe de nieuwe dag begon Scherven zijn niet echt het einde van wat ooit zo mooi begon ze zijn een belofte, een op…

langzaam snijdt zich zerend los de voering van vermaning en dwaalt plotsklaps verrukte lust getergd door het bos waar eens het mos de kaalslag hoedde het lelijk naakt verhuld in woede zich schreeuwend met de angstdroom voedde en paarde met een os hoe krom de weg is heen gegaan en voorttrekt in verdwazing waar gekke bekken…

zeg me glimlachte de vrouw hoe proef je geluk de wind bleef even stil, nadenkend plotsklaps scheen de glans van de zon over het water en de wereld die eerst zo kleurloos leek veranderde voor haar ogen zilver en goud weerspiegelde zich golvend toen sprak de wind geluk proeft als een zacht gekookt eitje op een knapperig vers broodje en de…

ik heb de tijd kalm beheerst ontdekt de tik die traag verstrijkt voorbij aan ieder naar binnen een blik open gezicht een wijle weet gevoel in het lijf gedachtenherinnering in zeer lange rust en een lome slaap plotsklaps wakker lachend wezen verfoeilijke waan een dromende zot donkere woeste tobberijen minne moeite zoekt…