216 resultaten.
Wat rafelige trouw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 bereiken
zwaaide schreeuwde
voelde mij verlaten
zonder vriend en troost
jij doorleefde
mijn bestaan liet mij gaan
als ik dat nodig vond
sprong in de bres
als ik mijn slechte keuzes
weer met ruzie had beslecht
maar samen knopten wij
bloeiden volop lente
ook in de bitterste kou
jij wist mijn
onvoorwaardelijke liefde
en soms wat rafelige…
mijn rafelig hart
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 571 mijn rafelig hart
dat nauwelijks kloppend
slechts af en toe schoppend
mijn uithoudingsvermogen tart
en ik
die als een wakkere heilsoldaat
gebogen over een dodelijk ziek wezen
onmachtig de gebroken ogen te lezen
wacht, opdat het mij eindelijk verlaat.…
De laatste rafels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 ik heb ze uitgehangen
aan de takken van bomen
mijn zwakheden en dromen
in kleur en kwaliteit
gedateerd door onvermogen
om ze onder ogen te komen
het zijn geen geheimen
maar het voelt fijner om ook
de onzichtbare stukjes te delen
hebben en houden is nu compleet
de laatste rafels dansen op de wind
ben weer zo gelukkig als een kind…
Hoewel rafels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 200 Door eigen schuld
heb jij ervoor ge-
zorgd dat mijn huwelijk op
de klippen is gelopen
Jouw aantrekkings-
kracht inspireerde
de houdbaarheidsdatum
is nu echter verlopen
Jij speelt slechts, zon-
der echt te weten
Doet alsof het leven
simpel is af te kopen
Hoewel rafels
losgeraakt en aan
de rand uiteenvallen
totaal de tijd negeren…
uit rafels van mijn leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 504 ik adem je uit
maar in het zachte
geluid weet ik dat
jij bent gebleven
je voelt als
mijn geweten
steels tastend
onderhuids
daar weef je
de draden in
de kleur van
jouw patroon
uit rafels van
mijn leven die ik
je in vertrouwen
heb gegeven
jij vormt
en toekomst
zo het heden
uit de lucht van
het verleden
ik adem je weer in…
in rafels die dan overblijven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.094 niemand gesloten
vannacht is die cirkel
doorbroken in pijn, je lichaam
wilde jou niet meer zijn
je had het roepen gehoord
de klachten verstaan, maar
de zorgen als last afgedaan
want jij was toch sterker
had humor en gein, jij wist ook
hoe alles in perfectie moest zijn
je hebt nu de einden gezien
de wanhoop is niet te beschrijven
in rafels…
kus van de zee.....
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 314 Schuimend in haar woeste razernij
zand overspoelt
door golvend stromen
braakt zij eeuwigheid
door eindeloos dansen
raakt zij een grens
in haar vormeloosheid
en kust zij de stranden
als deinend behagen
vluchtig ondiep
door rafeling heen…
uithoek
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 551 in de uithoek van wereld
schommelt het leven
in onverstoorbare draaiingen
omtrek nog in louter donker
mogelijkheden omspoelen
in geduldige suggesties
het koestert perspectief
het uitzicht in grijpen
maar nog aan het
oog onttrokken
het is er koud
haar jas nog in rafels…
Horizon
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 176 In het verzwegen meer
langs de rafels van je uitgeplozen liefde
vaart de nacht in stilte
fluisterzacht, het licht
verzonken in donkere ogen
een stem
wiegend over het blauw
het eeuwige
draagt het verlies
het verlangen luistert naar de verte.…
Jongste geschiedenis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 Twee jaar lang het jongste
geheugen noemen
wat is er eigenlijk gebeurd
in 730 dagen
rafelig en merendeels vergeten
steeds minder waarheidsgetrouw
want het brein is een blokkendoos
wordt meer en meer uniek bizar
in al zijn falen en gebreken…
D66
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 142 Ontdekken zij een scheurtje of een rafel,
dan halen zij de waarheid boven tafel,
dat leidt al snel tot pijnlijke debatten.
MeToo-rapporten? Laat ze niet verschimmelen
als iemand op de zaak heeft lopen drimmelen.…
winterhuid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.246 tastend naar zijn oude geur
en gloed
ben ik in het tere omhulsel
gekropen
en zoek onder zijn zachte
winterhuid beschutting
tegen stil verdriet
koester de rafels van milde
warmte, van ruisende sporen
zo raakbaar nog verweven
in de leegte die hij achterliet…
Clair-Obscur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 100 ik zie de weeffouten
in mijn levenspatroon
donkere rafelige draden
verbreken verbinding
knopen, lussen, losse steken
horen bij het tapijt
dat jaar na jaar
schering en inslag vormen
het onvolmaakte is mij lief
ik mag een mens zijn…
Waarheidsvinding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 ik heb mezelf tot glas gedwongen
om schijnbaar te zijn, transparant
een kerend blad, onthecht, een
boom in weerloos kale toestand
in het portaal van spijt, vermagerd
tot rafelige twijfel, om te keren,
woorden te herroepen. Gewoon, om
me tegen een geweten te verweren…
nooit helemaal weg
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 369 ze ligt in een bron
van licht en trekt
haartjes uit haar liezen
in de zon verzachten
scherpe stalen rafels
tot vormloze klompjes
wat schaafde en wrong
loopt door de afvoer
naar de regenpijp
ze trekt nog een haartje
en vindt godzijdank
haar woorden terug…
Niets mee te maken
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 288 kratertjes gezien
van uitgedrukte pijn
met rafelige randjes
ze trokken zich terug
in mouwen
van een rook gekleurde jas
alsof de manteldraagster
schildpad was
zand in ogen strooien [dacht ik nog]
maar ach er lag genoeg
om ook mijn kop bij in te steken…
Echtheid van woorden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 in uitgesproken zijn
weegt stilte
de echtheid van woorden
kijkt waarheid
om de hoek met
grote zelfverzekerdheid
zijn rafels
weggeschoren
van scherpe kanten
geen overleg
waarin voor beiden
nog respect is te behalen
uitgesproken zijn
geeft stilte maar
in de staart huist het venijn…
De bittere smaak
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 422 als ik
je tranen kus in
een vroege morgen
wanneer huilen
nog onzichtbaar is
proef ik je gevoel
de bittere smaak
die leven geeft als
het naar morgen gaat
om de draad weer
op te vatten uit
de chaos van de kluwen
maar ik ben bij je
kus de rafels van de
nacht waarin je alles gaf…
Kent mijn franjes
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 499 jij schaduwt
wat ik ongeweten wilde
heb je lief
ik rafel maar
jij kent mijn franjes
soms duid je de patronen niet
dan kleur ik
in gelijk erkennen laat
de lijnen op elkaar afstemmen
ik licht je bij
weet mijn lief want onze
zorgen zijn voor allebei…
De verloren herinnering
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 751 Eens liep zij daar in de tuin
over de zachte
rose rozenblaadjes
en luisterde naar zijn woorden
zacht fluisterend
in het donker van de nacht
nu rest haar
enkel nog de herinnering
van zijn lichte wapperende haren
rondom de rafels van haar gezicht
haar zilveren huid bestoven
met de zoete geur van zijn bestaan…
Kermis in de hel
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 199 de wolk grijst
van zwart naar wit
in talloze nuances
zeilt door de lucht
terwijl een stormwind
de rafels laat dansen
regen daalt
in tegenspoed en kleurt
met zon een regenboog
het oplichten is fel
van kermis in de hel
genieten de mensen wel…
waste of time?
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 3.135 Twijfel knaagt rafels
aan het mooiste geschenk :
Vriendschap…
Tegendraads
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 215 en toch
juist de rafels hechten
strak gesneden zomen
rechten slechts
wat afstand schept
als onzekere tijd
gaten in de eenheid bijt
overspannen zich de scheuren
waar juist een sleetse draad
afwijkend
naar een ander reikt
aanpassing is
geen glad gebeuren…
Overal draadjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 ik zie dat
mijn bolletje wol
zich steeds sneller ontrolt
overal draadjes
die rafelen en pluizen
in een chaos structuur
los van het uur
en leven dat al
geregen moet zijn
in verbazing en pijn
maak ik haast om
de eindjes te knopen
de draad weer
op te rapen en het
patroon te vervolmaken…
In opwaarts laveren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 142 het zijn niet de vleugels
waaronder ik ben weggekropen
toen ik amper kon lopen
die mij hoedden
tegen bezeren toen ik
het vliegen moest leren
het zijn die
van een andere slag
met speelsheid en kracht
die optornen
tegen de rafels van stormen
valwinden negeren in opwaarts laveren
mij in glijvlucht
het hof kunnen maken met een
sierlijke…
Bloot komend gevoel
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 92 ik heb het proces
van vervlechten
gestopt door onthechten
rustig pluis ik
mijn netwerk tot rafels
zonder iets te vergruizen
weet dat ieder contact
nog bruist van emoties
in bloot komend gevoel
waar oppervlak lacht
huist onderhuids
nog altijd onzekerheid
want ook vandaag
sluit geen enkele
toekomst definitief uit…
Het lange lome
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 koortsig
dwaal ik rond
op deze hete dagen
het lange lome
komt met
overspannen dromen
wiek om koelte
voor de schaduw
die ik was
ontheemd
sluit ik me af met
een been in het graf
delirium
krijgt realiteit in
wartaal en wat spoken
de lijn is niet gebroken
rafels zijn er nog als
waarschuwing van boven…
Herdenken
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 174 We gedenken al het oude zeer
Beseffen steeds meer en meer:
De toekomst vol hoop betreden
Met bagage van het verleden
Herdenken:
Balsem voor rafelige randen
Goede hoop zal steeds weer
Inzicht doen ontbranden
Blijven herdenken steeds weer
Hoop in de hoofdrol, meer en meer…
Warme kern
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 186 ik heb schoonheid
zien bloeien uit
het donkere niets
gedachten
kleurden rafels
langzaam tot lied
de melodie van
nieuwe patronen
genereerde het schone
een warme kern
klaarde van binnen
het lichte uit zwart
ik lachte
weer stralend
mijn crisis voorbij
verstrengeld
zongen kleuren
hun liefde voor mij…
Een bewustzijn zonder begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen
een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen
aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomen…