69 resultaten.
Jouw onvermogen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.085 Opluchting verwondert mij niet,
resterende pijn zal alleen jij beleven,
want hoeveel tranen je ook ziet,
Ik ga geen oud verdriet herleven.
Het opéén bijten van je lippen,
omdat je zoveel moeite doet,
je bepaalde woorden niet laat slippen,
dat doet me alleen maar goed.…
de overkant
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 662 soms denk ik wel
of vaker nog
in momenten
die vragen om lange adem
en er geen sprake meer is
van een ontluikende lente
of ik niet ten onder ga
aan gestapelde lasten
waar gevoelens lijken versteend
of gespletenheid zich uit
in onoverbrugbare barsten
en de resterende tijd alleen
aan de duivel is uitgeleend
als het mij dan toch lukt…
Déconfiture
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 89 nog nooit behield het huis
zijn witheid van muren
het glas zijn geveinsde ruiten
noch de eenheid van scherven
er hangt een lucht van
toekomende leegstand
met het breken van de huid
kraken de cellen hun wanden
langs de draden van schimmel
krimpt de resterende adem
die met vertraging verdrinkt
in oliedampende klei
in het aardegrijze…
gedachteloos
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 887 haar tenen raken amper het water
van de kronkelige groenige loop
alsof zij de stroom niet wil storen
het heden niet wil kwetsen voor later
de lange haren vallen over
haar blanke schouderlijn
in enkele resterende vlechten
en waar glooiende heupen
verborgen in het jonge gras
haar aan de aarde doen hechten
zo gaat zij verstild op
in de…
Communie
netgedicht
2.0 met 89 stemmen 8.693 Met hun voorhoofden leunen zij
tegen elkaar als tegen een ruit
van een etalage gevuld met wensen
en delen zij alle resterende tijd.…
Trap met zeven treden
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.846 Resteren laatste adem, huilende gezichten.
Overlijdensberichten, keurig in de rij
in de krant. Clichés die ontoereikend
welgemeend hun opwachting maken.
Onverdraaglijk leed hoe het ook zij.…
Treden des tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 120 Mijn klok is tijdloos
Evenals mijn resterende tijd
Omkijkend in het gepassioneerde verleden
Ontwaar ik een neergaande trap met kleurrijke treden
En wanneer ik hem voorzichtig afdaal
Tree voor tree welke ik weifelend bega
Probeer ik het rood angstig te vermijden
Dat dwingt mij dat ik vele treden oversla
Toch weet ik het is zinloos…
Bouwen op fundamenten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 laten
Gaan, je verliezen
Aan de hongerige
Klauwen van de pijn
Die jou het leven
Benam, en mij de
Liefde van mijn
Leven afnam,
Wilde ik je ten
Diepste achterna -
Nu ik gehuild heb,
En elke traan die
Ik langs mijn wangen
Voelde gaan zich onze
Oneindige liefde
Herinnerde, besef
Ik dat ik verder
Moet, verder mag,
Mijn resterend…
Veilig opgesloten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 er zijn woorden opgesloten
binnen in, geen zinnige zin
is goed genoeg voor een begin
bij het eerste woord
valt alles om, te lang gewikt, gewogen
gezwegen met mededogen
ongeremd opstandig zijn ze
het eind is zoek
vanuit elke invalshoek ongehoord
doof en veilig, geloven in heilig,
volgorde en verband
altijd resterend in gezond verstand…
Babilon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 57 omgaan met het onmogelijke
is in het leven een hels karwei
het is vibreren binnen het ongelijke
en beperkingen van nature aan je zij
uit alle windrichtingen wordt aan je getrokken
waarbij het gevoel het verstand overstijgt
dan resteren enkel vergruisde brokken
waarbij de adem ook nog het stof opzuigt
men is verslagen, ontbeert de juiste…
Rade(r)loos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 350 ja jij zoekt rust
maar vindt alleen
stilte in jouw hoofd
kom dan
vergeet het loos
en spring als
radertje in het alles
dans
al is het tandeloos
dans en lach
slijp resterende tijd
vergiet geen tranen
adem nu
voor de nacht
het laatste licht
inslikt…
Absoute
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 808 het doek is gevallen
de laatste akte
speelt zich af
buiten het aanschijn
van vreemden
zonder enig licht
nog wat resterende stuipen
toegedicht aan ontheemden
geblinddoekt op planken
tastend op weg
moe van spoorloos kruipen
soms is applaus
door zwijgzaamheid omhuld
het kent begrip op afstand
zogezegd monddood kil
de zaal…
eindpunt?
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 226 als we ons daarvoor
liefdevol
met al ons hebben en houden
elk resterend moment
voor inzetten.…
onvoltooid geleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 243 hoofd zonder schouder
zakt weg alweer ouder
de werkelijkheid ontsnapt
aan een vergeefse grip
struikelend over losse rafeleindjes
van wat een tapijt had moeten worden
stenen die een huis zouden bouwen
woorden die zinnen moesten vormen
doden die zouden moeten leven
liefde die een leven had kunnen vullen
resteren slechts de flarden van illusie…
JUNKIEVERDRIET
netgedicht
5.0 met 16 stemmen 115 ik zie het weer voor me
een greep naar een kindje
een snelle gestolen knuffel
vanuit haar diep verschrompeld
resterende moederwarmte
een moeder schreeuwt angstig
laat los – wat met pijn, jaloezie
en kwaad gebeurt
ze beseft wat een kansen
de dope haar heeft ontnomen
ze blijft alleen
scheldend staan
ziet ze weglopen haar dromen
iedereen…
Oude wijsheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 109 geleerd
er waren leuke, saaie
leerzame en moeizame
niets was echt verkeerd
dat zag hij nu wel in
plotseling staat hij op
“doe je best, dat is genoeg
er is altijd weer een nieuw begin”
die wijze woorden
fluistert hij me toe
ik zwaai hem na
hij kent vast meer antwoorden
op lastige vragen
en het is goed
zoals hij dat doet
de nog resterende…
Elk moment verwelkomen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 353 Laat ik de resterende dagen
stabiel elk moment beleven
met zijn oneindige dimensies:
nu, nu nu….
En elk moment verwelkomen met totale
oplettendheid,
dankbaarheid en
respect.…
Grond gebonden
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 285 aan
voor je op je reis gaat
vol heimwee kijk ik je na
tot je uit het zicht verdwijnt
Kon ik maar met je mee
of anders met de vogels
ik zou nu gaan, meteen
Maar mijn lichaam is te zwaar
houdt mijn geest gebonden
mijn geest is veel te star
houdt mijn lichaam aan de grond
Zolang ik niet zelf verander
zal ik de winter moeten doorstaan
resteren…
de man in het zwart
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 543 schraal postuur;
een lopend skelet alras
zijn bleek gelaat
met ingevallen wangen
en uitstekende botten
lijken de ogen achter
tralies te hebben gevangen
en de geest te verrotten
zijn vilten hoed
ruim om het hoofd gerand
verspreidt de uitgeblazen rook
tot een wijds aureool
de sigaret tot de vinger opgebrand
en gebruinde nagels resteren…
Zwaar gedicht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 662 Resteren zullen knekels: lelieblank.
En wee degenen die mij moeten dragen.
Zij zullen niet beladen zijn met dank.
De dode in de kist, beslist niet slank,
zal van de kraaien heel wat veerkracht vragen.
Toch zijn het niet de ponden van mijn lijf,
die leiden tot de zucht van hen die sjouwen.…
verslavingsproblematiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 335 Een verslaafde was een lastig element in de buurt
De dikke dame van nummer 9 vond dat het lang genoeg had geduurd
Ze zou de politie gaan bellen
Die de verslaafde moest gaan vertellen
Dat het afgelopen was met tolereren
Hulpverleners zouden hem leren
Dat het enige dat hem zou resteren
Zijn heroïne verlangen
Te gaan vervangen
Het geschiede…
geen leven meer
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 541 onwelkom is hij banneling
in een ander land dan
het zijne, hij moest gaan
zoals hij nog nooit
eerder had gedaan
weken lang nog hield hij zijn
resterende trotse poot stijf
hij is niet echt een buiger
tot de veer hem eindelijk brak
naar het noorden of het zuiden
het oosten zelfs het westen
zijn centrum is hij verloren
uitgespuwd door…
TijdSpijt
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.083 Ach, mocht ik maar al mijn verloren tijd inruilen
Alles weg wat nutteloos is besteed aan trivialiteiten
De minuten en zelfs seconden van zinloos huilen
Het moeraszompig en drijfzandig klauwend kwijten,
aan zinloos gewauwel, geneuzel en zogenaamd genot
Egostrelend en dom gebrabbel, m’n eigen ik altijd vooraan
De dan mij resterende jaren van kloktikkend…
Het Einde is in Iedereen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 In de mij
Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend
Veel doen, daar mijn intentie
Was, is en blijft continenten
Te aanschouwen; 't continent Australië
Wacht op mij. terwijl Sydney weet dat ik ga
Voor haar
Als laatste in rij wil ik dansen op de
Trappen van het Sydney Opera House met
Aanwezigen als publiek dat meedanst tot de dood…
Fotolijstje
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 175 pijn
Week, door jouw gift
alleen de knop bloeit volop
jouw geur duidt het fragment
haar, contouren
haar woord geprijsd
door, het venster
vol passie ingelijst
nu haar geschrift
het inkt over het beeld vloeit
zie ik haar traan
zonder pijn
benadrukt
in passe partout
haar portret verdooft door diepgang
Eén blik met haar resterende…
De dame als landschap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 466 Een enkel insect snerpte, een ekster
kleurde blauw en zwart de resterende ruimte.
De wereld kromp in, het landschap verschrompelde,
een druppel regenstof, een watermolecule,
deed land en mozaïek haastig vervagen.…
Spuug
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 492 Verschuilend achter een fabel waren daar knabbel en babbel die aten je resterende zelfbeeld op.
Wat is het leven toch top, of is het je eigen strop.
Als een klein vogeltje spuug je in het rond.
Denkend dat je het hebt gemaakt
Ben je nog niks veranderd
daar sta je dan alleen met spuug druipend uit je mond.…
Het regent smurfen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 384 Ik zelf weerhield niets
slechts resteren:
pijn in het hoofd
verlangen naar eindeloos leven
in het Morgenland, met jou
zoals is beloofd.…
als je van mij houdt... (si diligis me...)*
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 682 gisteren nog stalen bewoners
van het hoge podium
zes levensgrote schapebeesten
en begonnen ogenblikkelijk
in een hoek te demonteren
de voorganger liet hen begaan
om de lieve vrede
al schudde hij zo nu en dan
intens verdrietig het hoofd
vandaag ontfermde hij zich
over de resterende schapen
en borg ze onvindbaar weg
-------------…
Sluimer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 800 Weerkaatsing in helder glas schrijft lijnen
in trage glimlach van zorgvuldig weten,
met brekende tanden en hersenloze beten,
die knarsen in scherpe kwatrijnen
Slaap die niet wil komen maar verdwijnt
in het licht van de gordijnen, die dichten
zodat mijn zien onverblind kan zwichten
als zijn beeld voor me verschijnt
Tijdens de resterende dagen…