23405 resultaten.
Overpeinzing na het lezen van Einstein's theorie
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.326 I
De drie laatste begrippen in 't heelal,
Die nog vast stonde' in dat donker kristal,
Tijd, ruimte, massa, zijn dat dus niet meer.
Ze zijn beweeglijk en - als alles - teer.
Welk een gedachte! Welk een nieuw geluk!
Welk een bevrijding van een hoge druk!
Welke slagen toegebracht aan een God,
De laatste slag, vernietigende God!…
Luchtledig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 189 waar sporadisch
een gedachte vliegt
als een slome vogel
door een stukje lucht
waar verder alleen
maar veel ruimte is
gevuld met continuïteit
even bevrijd van keuzes
waar stilte terugkeert
en je weldadig omhult
om een weg te vinden
die je nu nog blokkeert…
de eenentwintigste dag
gedicht
4.0 met 68 stemmen 9.811 Hoe lang zal het duren
voordat onze wonden
geheeld zijn door tijd.…
Blijf van mijn lijf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 248 met zijn modderpoten
trapt hij op haar hart
grof en onzorgvuldig
neemt hij haar ruimte af
langzaam raakt zij adem kwijt
in haar benauwenis
haar ziel schreeuwt om bevrijding
in dit grauw gevang
tot op een dag zij vlucht
uit die gevlochten kooi
beurs geslagen komt zij aan
bij lotgenoten…
De Kunst van Aarden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Mijn reis door de ruimte,
werd onderbroken,
door de tijd.
Op aarde kon ik landen.
Moeders waren hier al.
Hier werd worden zijn.
Zo durf ik aarden.
Onze reis door de ruimte,
zal worden voortgezet.
Niemand weet hier hoe.
Niemand weet wanneer.
Eeuwigheid wacht.
Zojuist schreef ik dit gedicht.
De meeste mensen slapen.…
Met passieloos verlof
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.853 De ruimte te klein,
door liefde ontwricht..
Ik zal blijven wachten,
op de dag van bevrijding.
Ik zal blijven wachten,
tot het ijs zal verworden;
tot een zee van rust,
in een tijd verlangen...
Ik zal blijven wachten op die dag...
dat ik niet meer van je hou.…
Euthanasie
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 3.176 opgesloten in mijn aftakelende lichaam
moe en verdrietig van mijn eigen lijden
gulle eindigheid in besloten ruimte
verloren vrienden van vroeger
hoop op bevrijding van bezetting
van pijn en verdriet in overvloed
nu wachtend op een stem uit de toekomst
afscheid van achterblijvers in een dode ruimte
mijn kracht is weggeëbd en uitgeput…
Bij de tijd
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 670 Erg kien en bij de tijd.…
bevrijd
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238 Na jarenlang zoeken heb ik eindelijk gevonden
heb ik me van de tijd ontbonden
ontmaskerde ik al mijn zonden
en heb me zo voor eeuwig aan de kosmos verbonden.…
Zonne-uren
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 371 Met alles wat er over is
zullen wij elkaar bevuren
bevrijd van de benauwenis
ingestraald door zonne-uren
in jouw ruimte wil ik landen
als adellijke adelaar
leg je vleugels in mijn handen
op onze wegen naar elkaar
niet meer hoeven te doorgronden
waarom wij baden in gemis
heeft de levenswond verbonden
met alles wat er over is.…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 567 Tijd is geen snelweg
tussen geboorte en sterven,
Maar ruimte om in de zon te parkeren
Tijd is geen kast
Om je leven in op te bergen,
Maar een vitrine om het tentoon te stellen
Tijd is geen typmachine
Om alles te beschrijven,
Maar een harde schijf om alles op te slaan
Tijd is geen kalender
Waar alles voorgeschreven staat,
Maar een boek…
Vlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 de tijd
waar ik oversprong
viel dwarrelend naar beneden
de ruimte
waar ik in doordrong
versplinterde tot plaatselijkheden
vastgeklampt
aan de adem van mijn mond
heb ik al het bestaande uitgedampt
tot aarde, tot grond
in sterrenzeeën
heb ik gezwommen
zag de schepen één voor één zinken
heb alle melkwegen beklommen
om me uiteindelijk…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.884 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…
Kikkerbloed
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.630 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
We groeien door de tijd
gedicht
4.0 met 13 stemmen 4.122 We groeien door de tijd
met onze reusachtige voeten
maken de wereld klein
met onze reizen
dat maakt ons groot als goden
de tijd zit in ons hart
de ruimte op zak, in ons hoofd.…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
Ruimtetijd
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 225 ’t Was lang geleden dat ik autoreed,
Hij stond al weken stil in deze tijden,
Ik moest me wel bedenken: 100 rijden!
Dankzij dat ritje is het dat ik weet:
Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’,
Ons landje weer een stukje groter wordt.…
Nacht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 575 Halve sikkel, helder, avondvolle maan
schemering neemt ruimte, ademt donker lucht
zonnelicht verduistert nu haar laatste zucht
in de huizen gaan elektrisch lichtjes aan
zie de bomenrand, het einde van het bos
boeren stoppen met hun werk, ze zijn bevrijd
want de oogst is binnen, alles net op tijd
ook het laatste rood verdwijnt, de nacht breekt…
gekooide vogel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 563 ik kan niet vliegen mamma
vanachter dichte tralies
smeek ik meeuw om raad
zij huilt regen
en neemt een duikvlucht
naar de diepte
van haar ziel
om ver buiten
grenzen van tijd
waar leegte ruimte wordt
vrij te zijn
ik weet precies
wat zij bedoelt als ze zo huilt
die langgerekte toon
die op het einde
naar de afgrond daalt…
Even voor eeuwig bevrijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 180 Mijn vloed ebt weg
in de zee van ruimte
verbleekt tijd.
Gisteren was gisteren
later is later,
het voelt voor even
als eeuwig bevrijd.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
Be-vrij-d
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 305 Zo hard geweest
al die tijd
voor zichzelf en voor anderen
maar nu
door een woord vol warmte
ontdooid
en bevrijd.…
logica failliet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 662 er is geen tijd
geen tijd nu
voor verdriet
er is geen plaats
geen plaats nu
voor paniek
had ik
kunnen weten
had ik
het willen weten
er is geen ruimte
geen ruimte
voor een klaaglied
alles lijkt opgelost
maar blijft een raadsel
de logica failliet…
Kinderen van ons heelal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 136 Ooit keren we allen terug,
naar vanwaar we allen kwamen.
Naar het kind dat ik destijds was.
Terug tot de stof waaruit ik ontstond.
Verbonden in de geest die we samen zijn.
Daar blijf ik wie ik ben en altijd was.
Een dier zoals alle dieren waren.
Als toeval dat bedoeling werd.
Als kind van ons heelal.…
1.2 miljoen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 vrouwenvlees is goedkoop
te vangen en te verhandelen
ondergeschikt aan
en gedwongen tot seks
verkocht door hun familie
ontvoerd of geronseld
net zolang geslagen
tot ze er mee instemmen
beroofd van hun kind zijn
het schuldgevoel immens
hopend dat bevrijding
hen ooit ten deel mag vallen…
violen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 434 ze houdt van esdoorn en van ebben
waar in het diepe hart
zij vastgeklonken klanken hoort
die om bevrijding smeken
dat is waarom zij vorm geeft
en zich een weg beitelt
naar de ziel die daar verborgen
op ontknoping wacht
dagen, weken maandenlang
schaaft en schraapt zij ruimte
voor geboorte van tonen
die tegen vuren zullen weerkaatsen…
Schuchter
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 313 ietwat schuchter voorovergebogen
poseer je bevrijd van al jouw lagen
in een ruimte die rust ademt
observeer ik de gracieuze schoonheid
het lijnenspel minutenlang
voordat mijn potlood het papier raakt
zachtjes schets ik jouw contouren
de omlijning wat dikker aanzettend
beweeg je onhoorbaar
totdat je herboren bent…
Stilte
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 190 Ik besef ook, ik voel mij bevrijd,
jij weet niet hoe het voelde, die eenzaamheid
in die tijd
toen je mij nog vertelde, ik wil je nooit meer kwijt.…
EEN SCHREEUW OM HULP
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 908 Ik spreid mijn armen als vleugels
en schreeuw een gil in de nacht
ik wacht tot het bevrijding zal brengen
bevrijding van zorgen en onmacht.
Mijn hoofd achterover gegooid
kijk ik strak naar de lucht
mijn echo weerklinkt in de ruimte
'k zie alleen de vogels in hun vlucht.…
Denkstroom
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 482 Uitgekristalliseerde gedachten
vinden ruimte en gebakken stenen
dromen in woorden papieren krachten
verharden nadat ze zijn verdwenen
de vergeten uitwerking een keten
onder dikke lagen ijdel massa
overstroomt de oevers van het weten
zoekt meer dan wolken, het licht en manna
ik schop tegen muren ik wil breken
door blinde obstakels te bevrijden…