Alle inzendingen over samen OR bankje

ik zie je nog zo vredig zitten altijd op dezelfde plaats het groene bankje in de tuin wat te pitten tussen gras en bloemen of naar leuke vogels staren die ravotten tussen takken rustig aan je pijpje trekkend denkend aan vervlogen jaren het bankje treurt en blijft maar staren geduldig wachtend... op mijn opa het had absoluut geen flauw…

Nee, Sylvia doet niet moeilijk, die gunt me al haar heerlijkheden en daarna een biologisch wijntje op haar bankje van Ikea lekker samen een DVD bekijken, terwijl Sylvia tegen mij aan ligt, bij de enge scenes steviger tegen mij aan drukt en kreetjes uit Sylvia wil na de film alweer en ik toon zeker geen bezwaar, want de aanblik van haar…

Afgestorven, los gewaaide bladeren dwalen in het rond vinden uiteindelijk een plekje op de reeds bedekte grond onder warm gekleurde bladeren schuilt een egel, die geduldig wacht tot de winter komt het bankje, waar zich dagelijks de oude man bevond is beklad en verlaten het bankje wat wezenlijk voor hem bestond natte haren, zwarte poten…

Op het bankje naast de glasbak gaat zij even rustig zitten het is een komen en gaan van lege flessen elke fles breekt weer een herinnering in scherven al snel gaan haar gedachten terug naar die andere glasbak bij een ietwat verveloos bankje het gras was daar iets groener klanken klonken minder bitter een fel gekleurd kleed verborg de…

regen Dichterbij was nu de hemel zoveel dichter dan hij dacht voor alle tovenaars van licht die uit zijn duisternis verdwenen en in duizendlicht op aarde aan zijn altaar nu verschenen met wat toeters en wat bellen door hun zelf meegebracht om uit te stallen als het leven dat zij samen wilden delen met wat draaiorgelmuziek die rond een…

op een bankje in het park zaten we gewoon spraken rustig over alles eendjes zwommen zondeloos voelde jouw hand in de mijne ging recht op en keek je aan zag je ogen die vertelden dat we samen verder gaan vogels fluiten uit de struiken eenden kwaken lieve lust bloemen kleuren volle borders en het gras ruikt naar geluk rozen geuren naar…

in de tuin onder lommerrijke bomen staat een gemoedelijk uitnodigend oud bankje het voelt goed om hier te zitten ja, dat voelt goed dit componeert gedachten ontwaakt wanneer je de stilte stil laat tot een mildere stemming van het hart waarin je wortelt gedeeld door liefde alsof het bankje zeggen wou ontmoet mij hier, en ik geef je rust…

Op Gerrit's graf rust een zware kei, met daarbij een stenen bankje, dat een steenhouwer hiew, en als trouwe lezer schonk. Achterberg is niet doodgegaan. Zijn innige gedachten leven nog. Lees zijn verzen maar rustig na, zittend op dat nieuwe bankje, dat een trouwe steenhouwer, namens trouwe lezers gaf.…

ze zaten op een bankje in het park oud grijs en getekend door het leven zij keek naar links hij naar rechts toen hun blikken elkaar kruisten was het liefde voor de eeuwigheid…

In deze tijd Van Nul en Generlei Zitten zij Op een bankje Bij elkaar en hebben Elkaar nog te vertellen Wat beslist ongewoon is In deze tijd Tolbertervaart, 17-07-2012…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Eén van mijn rare gewoontes des nachts de sterrenhemel te consulteren Net die prachtige volle maan mogen aanschouwen, was me dat feest! Normaal gezien vraag ik dan om papa's wijze raad, onderonsje Enorme verbazing tevens zulk een feest, pa liep hand in hand. Met de knapste liefste dame ooit, mijn zo geliefde mama Koningin van hemel en aarde…

zich over het water een wilg danst er laat haar treurend gordijn hangen te blijven dromen onder bloeiende kastanjebomen bij spiegellichten dichten op het bankje, vol verlangen…

Naast haar zit de dood en leest een krant van morgen met oud nieuws van vandaag, toen zij nog op een bankje zat, mandarijntjes pelde en ongeneeslijk aan het leven leedt.…

Laat me weer eens voelen hoe het is verliefd te zijn breng weer eens rozen voor me mee of een fles rosé of witte wijn Laat me nog eenmaal voelen hoe het is om jong te zijn neem me mee terug in de tijd naar ons bankje op het plein Laat ons nog eens samen kijken naar de sterren en de maan het zand voelen op ons lichaam voordat we de deur…

Daarstraks zat ze nog roerloos en sereen Vast op een bankje dat van haar verhaalde Het droeg de kleuren van Piet Mondriaan We lopen samen terug, zij zet zich neer En neemt haar fruitmandje dan op haar schoot Haar hondje vlijt zich weer tegen haar aan Ze was dus toch met een als ik begaan Die wachtte op een soort van ommekeer Ik lees nu…

nog in mijn wrok daar liggen op het bankje jouw roodgeringde stok Die heb ik toen genomen en gooide met een vloek jouw stok zo in de vijver en riep hard -Bello, Zoek !…

Je ziet me op het bankje, Op jóuw bankje, met papier en pen In de weer, vraagt wat ik aan het doen ben, Op jóuw vaste woon- en verblijfplaats, Ik zeg dat ik de stad, jóuw stad, In woorden vangen wil, in regels, In zinnen, in een vers - Je ontbloot je half vergane Tanden, en zegt, terwijl je kegel Mij omverblaast: Zoek niet verder, Je…

Een pijpje roken op een bankje ? De middenstand zegt kwaad : "Neen, dank je ! Dat troept hier tesaam, zit vlak voor je raam met zeven rietjes en één drankje !"…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

paartje samen kussen ach je weet met hem maar nooit je krijgt er meestal geen woord meer tussen Het gaat hem net als elke dichter doet inspiratie op bij alles wat hij ziet en wil het soms een dag niet lukken heel simpel, dan schrijft hij eens een dagje niet.…

Hoe rozig loop ik met jou door deze oude stad over gebutste kasseien en duizenden sporen uit een andere tijd alles proeft hier anders en tijd ademt hier nostalgie. Zelfs jij straalt vervlogen tijden en voelt als een herondekt geheim, uit dagen die net zo rozig waren als nu. Hier verdwijnt geschiedenis net zo min als jij zij leeft…

Ooit zal het weer een bloementuin zijn met een bankje en een steen, waar vogels zoete herinneringen fluiten.…

Hij droomde lang van zijn pensioen En wilde zo graag stoppen Maar toen ie eind'lijk niets mocht doen Kon hij dat niet verkroppen Men vond die dag de enveloppe Vlakbij zijn bankje in 't plantsoen…

alles Even hierheen Zijn aanbod Ik kijk om mij heen En ervaar de liefde van de Zoon Even stilzitten En wel zonder al die problematiek Soms zie ik dat gezichtje Dat zegt Het komt helemaal goed met jou En het lacht altijd met de blik, weet dat ik van je hou Misschien is het dan wel geen ark Maar het is wel mijn plekje, daar op het bankje…

waarom ik hier van de fiets stap van tijd tot tijd op het bankje zit en zie hoe het land onder een paarse gloed vervaagt de dag er schoner verglijdt alsof ik door mijn vaders ogen kijk met dezelfde oren de stilte beluister hoe mijn gemoed zich beroeren laat terwijl ik huiswaarts fiets de herinnering hier zacht gedijt…

zo’n eenzaam bankje in het bos zoveel wat ze ziet en weet ze zou zoveel kunnen vertellen bijvoorbeeld over die oudjes die bedaard op haar zitten te dommelen over het hondje dat zopas met z’n plas liet weten dat hij net voor hen hier was de oudjes gaan er half in zitten denkend aan de laatste regen – ’t is niet erg ze dragen immers een…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…