Alle inzendingen over schepen OR liefde

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Rozen verwelken, schepen vergaan, maar onze liefde blijft áltijd bestaan. FLAUWEKUL. Als rozen niét verwelken, dan zou dat úniek zijn. Als schépen niet vergaan, zou er geen "verloop" zijn. Dat liefde niet "voor altijd" is, hoeft niet te worden uitgelegd. Daarmee is álles in dit rijmpje toch écht wel weerlegd?!…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

schepen glijden op het water voorbij het lijkt net of ze wachten op mij tot ze aan de horizon verdwijnen toch blijven de lichtjes in mijn ogen schijnen ze leiden mij naar een ander land tot ik bij jou ben gestrand…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…

Schep nu de kleuren schep nu de kracht geef door de wijsheid aan ieder die het horen wil draag uit de kennis aanvaard de rede versterk de groep leg verband in gedachten doe goed straal liefde je naaste wacht!!…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

nooit eerder was er zoveel naaktheid je wast mijn lijf met enkel water schept twee handen uit een overvolle emmer vraagt of alles schoner voelt wel leger zeg ik en zicht op een bodem waar blote voeten raken…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

Onvrije relaties verknellen ons, tussen kaden en schepen. Wie angstige kinderen blijven, bereiken kant noch wal. Vertrouwen verbindt ons mensen, zoals bruggen en schepen doen. Wanneer verlangen liefde wordt, gaan we weer op avontuur, door tegenwind en storm. Willen we met trouwe schepen, sterke waterbruggen bouwen.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

wat zij zegt: ik heb hem niet weggestuurd onze liefde zond hem heen liefde... waar geen ruimte was misschien in een ander leven maar vind ik hem dan ?…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

zoals korrels van zand worden geschud maar steeds duin blijven of woestijn of wat aanspoelt strand, druppels: regen of nevel of net nog wolk of waterval, stenen: berg of pad of huis en hoe kinderen graaien met open handen als scheppende kracht graag alles dooreenschudden en dat ze nog ontdekken zullen: er is alleen de wind…

Maar soms, al ben ik bitter en gehard Door 't leven, overstroomt een niet te stuiten Vloed van verlangens mijn onwillig hart Als in de nacht de verre schepen fluiten.…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Ik teken mijn liefde neer, dromend van duizenden verlangens, omringd door een diepblauwe zee, ik reis met de schepen mee.…

je sneed door het water kliefde de golven vol lieve lust patrijspoorten open de zon was geen sloper roodkoper heeft je gekust bruinde met vrienden op het spierwitte dek feestte de avond niets was te gek maar in rustiger tij kwam je altijd bij mij benieuwd naar mijn dromen ik vertel je geen sprookjes maar realiteit en godzijdank…

rust trekt witte strepen in het blauw de horizon verdrinkt verrimpelend in de verte roerloos liggen passagiers warme golven strelen loom en sloom een spiegelgladde zee stilte spreekt zich uit in blikken naar elkaar de lading groeit. emoties trekken spanning aan het onderdekse broeit een felle flits nog traag de donderslag bij…

tegen patrijsglas kolkt woest water we gingen overstag zij met een verbeten lach ik stond niet aan het roer maar zekerde de zeilen en wachtte af als altijd was de wind aflandig oploeven ging traag we voeren weer de koers opstandig ankerden ook buitengaats er was voor ons geen plaats te vinden bij wisseltij en dubieuze winden…

ik zag kastelen op het water kaboutermensen puntmutsten hun groet het zag er zwart van afscheidnemend velen meeuwen krijsten schor hun groet water sloeg in deining terug met golven hoofden braken ze maar argeloze voeten werden nat bedolven met een laatst signaal de haven uit de zee draagt langs de pieren het kleiner…

het dek blinkt relingen alom zon kaatst koper door patrijzen lager wal keert boeg en romp een waterspiegel toont afgrijzen opgetuigd met zeemanskunst het scheepje zonder lading matrozen paraderend op het dek niet wetend dat de bodem lekt de kapitein in loondienst van de tijd en heersende moraal jaagt eigentijdse passagiers van boord…

Ach mijn liefste, het alfabet, hoe schep ik je tot leven, om deze woordelijke pennenstreek, een papieren ziel te geven ? Zodat mijn gespelde liefde van inkt, het netvlies bemint, en de vorm van al je letters, mijn dichtershart verslindt.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Schepen bevaren me varen de stroom op en neer beladen en onbeladen Schepen bevaren me kennen mijn nukken onvoorspelbaar toch mijn daden Schepen bevaren me wind en ontij mijn handlangers mijn trawanten Schepen bevaren me ik doe ze schutten en sluizen van ondiep naar dieper en omgekeerd kennen mijn ruwe oevers botte kanten…

Alle schepen achter je Verbranden Is geen ramp Zolang je De schepen voor je Maar niet meeneemt In het vuur van je herinnering…

alles verdwijnt als overbodige luxe een versleten laken veertjes kussen schep na schep hoop op hoop…