Alle inzendingen over schepping

de zon teerde in speelde haar laatste stralen in schaarse sporen van verleden tijd aarde abrupt in gebaar van gaan oog in oog staan met het onzichtbare overal zingt het oordovend in laatste onzuivere tonen in de oorsprong van dit alles is de aarde in een grote gedachte waarin de tijd de schepping ontmanteld…

De voorpost Aarde is slechts een vermoeden van de werkelijke beschaving in dit universum……

Genesis 1 - 1:5 Er heerste chaos overal Van alles was er niets Er was toen zelfs nog geen heelal Laat staan een boot of fiets Het was een bende her en der Maar God zweefde reeds rond Hij zag het zooitje aan van ver En dacht: ~Aan ’t werk, terstond De armen uit de mouwen dus De handen aan de ploeg Hier ligt een hele zware klus In zweterig…

Genesis 1 - 6:8 Het water stond tot aan het dak De golven liepen hoog Ze rolden van het oppervlak Tot in de hemelboog En Jahweh ging weer aan het werk Dit keer met pomp, al gauw Verdween het water uit het zwerk De Hemel kleurde blauw Beneden was het nog wel nat Maar boven lekker droog En God zei: ~ ‘k Ben op ‘t goede pad ’t Is netjes…

Genesis 1 - 9:13 Toen God zijn adem weer hervond Ging Hij dra aan de slag Het was al water wat er stond Geen enkel vruchtbaar stukje grond Dat op het droge lag Hij zei: ~Hier moet iets aan gedaan Met al die nattigheid Kan er geen boom of plantje staan Ik pak het met de dragline aan Er is maar één dag tijd~ Hij groef wat kuilen in…

Genesis 1 - 14:19 Reeds op de eerste dag had God het licht doen schijnen Maar toen Hij deze morgen uit het venster keek Vond Hij het schijnsel van de peer een beetje bleek En ook de spaarlamp was wat flets bij de gordijnen Hij mopperde: ~Mijn lieve God, doe er wat aan Haal weg die peer en laat een zon de boel beschijnen En als de dagloop…

Genesis 1 - 20:23 De aarde had dus land en lucht en zeeën En ook de vegetatie deed het best Het werd nu tijd dat God ten langelest Zijn aandacht aan de dieren ging besteden Hij zei: ~Ik maak de beesten in het water De walvis eerst, want die komt goed van pas Voor Jonas, die er in zat zo ik las~ (Das twee-en-dertig Bijbelboeken later…

tentoonstelt van niets dat in mij is verrezen of heeft de serre hun eigen bron verwarmt met een hitte van gestolen gedachten en wedijvert de lente met het spiraal van verloedering alhoewel het luisteren effectief in bescheidenheid kan plaatsnemen oort mijn gehoor als schelp vol zee het zand fluisteren tegen al wat schreeuwt naar een nieuwe schepping…

Altijd en overal is er begin en end Al willen wij dat nog wel ontkennen Het is het gevoel dat het niet went Ook ons eigen eind te erkennen Maar weten we niet van het begin En kunnen het eind niet bepalen Dan zijn we stuurloos tussenin En kan het resultaat slechts falen Dan zijn we schepen in een storm Willoos, zonder veilige haven Op koers…

hoe groot de zee ook moge zijn in mijn schepping is ze toch de kleine trog in mijn waterige hand, ze herbeleeft het kruien van ijs en het schreien van de regen ik leerde haar kennen met kleine stapjes in de bruid van het zand - de bruidegom van mijn Wad - het feest der occulte bewegingen lifte mee op het deinen van haar wang eens zag ik…

Graag zou ik nog het Sydney Opera House Willen beleven Bij leven en ook welzijn heb ik dan de hele wereld gezien De ziekte Die Polycythemia Vera Draag 'k reeds ruim drie decennia Met mij mee Ongeneeslijk, ongeneeslijk Hoe heeft onze Schepper/Createur ooit zoiets kunnen bedenken Natuurlijk begrijp ik het creëren van vele banen in de zorg…

jouw licht liet eindelijk de contouren verbleken waarin jouw waarheid gevangen zat stukje bij beetje werd jouw schepping begiftigd met leven warmte en liefde op weg naar een volmaakte medemens die zichzelf kent en herkent in anderen ik dacht je te boeien maar vergat mee te groeien nam ruimte die niet de mijne was en toch…

Wat zit 't manneke Heerlijk te werken In de zandbak - zijn domein, zijn wereld, Niet te groot, niet te wijd, Overzichtelijke wereld Binnen redelijke grenzen - In zichzelf iets mompelend Van vakman of zoiets, Schept hij uit het zand Zijn eigen gebouw, zijn Eigen schepping zoals Alleen schepping maar Maar zijn kan - tot er In…

Leven is vooral Laten leven Laat het toe - Lucht, licht Met af en toe Een lichte bries En je ziet het meteen - De schepping lacht je toe zaterdag 16 juni 2012…

Leegte die naar Eeuwigheid ons Uit doet zien Zegt de kunstenaar Die Schepping maakt Uit de heimwee Van zijn hart Dank aan beeldend kunstenaar Gerard Koster, Eenrum Dagblad van het Noorden, 12 oktober 2012…

Ontsnapt aan toezicht van de overheid nam deze schepping heimelijk de tijd te groeien tot een bouwwerk van formaat. Maar redden hoeft niet; angst is ongegrond. De Sababank is immers kerngezond!…

Uw schepping heeft wat deukjes opgelopen. In ´t paradijs is het al fout gegaan. Door erfschuld en ons zondige bestaan rest ons bij Kerst niets dan deemoedig hopen. Wens ik excuses van de Lieveheer? Welnee: maar Vredevorst daal toch eens neer!…

Licht was Gods eerste schepping nog voor de zon er was of de maan of de sterren. Licht is immers liefde, is doorgeefluik naar zoveel meer. Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

De mens een uniek experiment enige diersoort met verstand heel bewust van zijn wereld met z’n leven op motivatie geënt mocht hij ooit de schepping zien in zijn naakte werkelijkheid schrikt hij van wat het voorstelt Waarschijnlijk dat de mensheid te wankel voor zo‘n werkelijkheid waar hij niet voor is gemaakt in een pandemische hysterie…

‘De bronnen raken op’ zo wordt voorspeld, De mensheid is te groot nu in getal, Maar sinds de schepping weten wij toch al, Dat de natuur zichzelf weer steeds herstelt? Een virus is daarbij heel effectief, Dus H.I.V. is best wel positief.…

Gladde kiezelstenen die glinsteren onder het licht van de maan, die koelte verhalen en het water doen glimlachen als in de dagen van de schepping toen alles nog fris en nieuw was; gladde kiezelstenen die verhalen vertellen van langzaam geslepen worden, gepolijst door eeuwen traagheid en stilte.…

ik zoek de aders in het steen mijn beitel vindt ze in het klieven gestold in koelend samengaan nadat emoties zich uit aardes haard verhieven zij verhalen hoe de schepping sluit maar in stromen magma perst de korst nog steeds haar nageboorte uit…

Mens die Schepping is En in wie De grondtoon van De liefde hoort Door te klinken - Te zeer naar De ogen gezien Met alle egards Opgevoed in grenzenloze Vrijheid Tot ondersoort Verworden - bij de Beesten af Haren, vrijdagavond 21 september 2012…

Als ik een goddelijk verveelde God was Zou ik als laagje dauw de aarde infiltreren En verder deed ik nooit meer iets Ik liet de mensen alles slopen Ooit breken ze de basis open Als ze me zien kan ik evaporeren Voor ze me vragen stellen met mijn schepping imploderen…

Onwetendheid schept angst Angst schept een innerlijke atmosfeer van afgeslotenheid waardoor je de kracht die in je zit en die je opener zou maken niet gebruikt Elke waarheid over jezelf en over de schepping resulteert in innerlijke zekerheid vertrouwen en onbevreesdheid…

Creationisten springen in de bres. Ze willen dat de mensen gaan geloven, dat zonder evolutie God daar boven de wereld schiep en klaar was op dag zes. Bewijzen doen ze niks, ja toch, één ding: dat er iets schort aan hùn ontwikkeling.…

Het hoofd, een benen doos waarin wat wij zien als het hoogste, kroon op de schepping: hersens het uitgespogen kauwsel van de goden, de schedel kwispedoor, waarin een grijze kauwgom of stinkende pruim --------------------------------------------------- uit: Van cadmium lekken de bossen, 2002…

vitaliteit in levenloze schepping stroomt vibreert aspireert inspireert daalt neder wind waait verdorde bladeren van bomen ongrijpbaar niet te vatten creativiteit reis langs paden van de zegewagen stilte verandert kleur…

je paste feilloos in mijn hand een steen uit duizenden ik zag de breuken komen gelukkig aan de buitenkant er was verval tijd trok zijn sporen tot onverwacht de kern brak jij viel uiteen niets kon me meer bekoren de schepping was totaal verloren…

ik dans langs de schuine kant van licht dat gebroken is door de eerste kou in rijp en vorst de lucht strakt helder in een ijzige noordooster in tinteling kleurt huid van blauw naar rood de wereld in het wit is scheppings groot…