Alle inzendingen over schepping OR dichter OR arrogant

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

Nog zachter dan een zedig streelgebaar Ontvouwt de roos haar vurig rode kroon Haar volle blaad’ren in het ochtendschoon Dodijnend door een zoele zucht aldaar De doornen deren niet haar zoete toon Zo vredig vlammend deze tijd van ‘t jaar Hier breeduit bloeiend, licht, helder en klaar Zulk woekerende weelde; ongewoon! Deez’ schone schijn,…

Uit de hand gelopen, uit de maat naast de schoenen lopen of juist erin hoofd omhoog, zeg maar arrogant dan ben je tegen alle invloeden het meest bestand.…

Al zijn ze bij ons kennelijk beroemd Toch vindt men in het grote buitenland Het trio ongetwijfeld arrogant Dat zich bij voorbaat al “de Toppers” noemt, Iets wat ze weldra niet blijken te zijn En ook hun tophit “Shine” is enkel schijn.…

enkel in luier gekleed zittend aan een te grote tafel waaronder zijn beentjes vrolijk bungelen speelt hij Risk voor ontbijt één groot Rusland is wat hij maar al te graag verwezenlijkt gretig stapt hij in te grote zevenmijlslaarzen de kamer rond tegen zijn verlies kunnen, heeft hij nooit gekund…

Zij presenteerden zich behoorlijk arrogant en dominant: gefrustreerde heren zonder land. Zij trachtten de scepter te zwaaien over producten van mijn hand. Ik regeer echter zelf met de pen die over het papier vliegt en haar sporen achterlaat! De aristocraat verloor zijn magie bij de geboorte van mijn fantasie.…

als de dichter zijn waarheid niet herkent als triviale duizendpoot, die al haar nazaten overleeft, een eigen aarde schept waar alle onevenwichtigheid aan kleeft als zijn gedicht probeert de schepping te bevatten om z’n schram-schap te bedwingen van drift en tastbaar onvermogen, zolang de dichter leeft, de lezer in twijfel achterlaat maar…

Hij heeft een arrogante smoel, doet of-t-ie alles weet. Is koel, maar is niet cool: zijn woorden zijn een slangenbeet. Hij wil ons land van vreemde smetten vrij en staat derhalve vooraan in die rij.…

Zie wat de Here schiep in zeven dagen: De hemel en de aarde en het water, de zon, de maan, de dieren en wat later de mensen tot Zijn innig welbehagen. De achtste dag had Hij geen geestkracht meer en schiep uit puur chagrijn het pokkenweer.…

Maar als een kind dat slechts de moeder kent waant hij zich op een hoge troon alleen kroon van de schepping op zijn koud brok steen en stamelt na van het oorspronkelijk gezicht dat hij alleen zijn eigen naam heeft horen noemen.…

Opgaan in beweging Het loslaten van bewustzijn Zonder doel Af gaan op wat ontstaat Uit gevoel Jezelf verliezen in kleuren Die zich vormen Door op te gaan in elkaar Beweging naar de kern Door expansiedrift teruggedreven Naar de bron Naar het niets De duistere zwartheid Van waaruit alles wat ons Leven brengt begon.…

- Het is zinloos! - Ja, het is zinloos, Het is absoluut los van zin. *** Als losse woorden losse werelden Dwarrelden wij In een orkaan In een storm In een nacht In een… … Een iets totaal nieuws dat abstrakt was ondoorgrondelijk en onverbindelijk. Wij wilden ons vasthouden, Ingrijpen, Klemmen, Maar werden Geboetseerd In…

hun mystieke kringen in zeer spraakmakende en educatieve ontmoetingen waar kinderlijke zachtheid met universele empathie in volwassen sfeer kwamen was verweer onmogelijk helaas kreeg een liefdevolle bedding door de constant stroom een verharding uit levensbehoud waar de oevers verzakten ik heb liefde en lijn in hun schepping…

gedachteloos met het warme zand terwijl je dromerig in de verte keek je blik niets opnam van alles wat je zag en jij alleen maar intens van het strand gebeuren genoot nooit zo bloot en los van aarde was en toch een met de plaats waar jij dromen weeft de tijd neemt om je luchtkastelen in het zand te bekijken die op de schepping…

Ze kunnen worden afgeschreven als feitelijk irrelevant, maar alles groeit uit hun verleden en alle jaren komen uit hun hand: Vaders en moeders blijven heel een leven als goden over iemands chaos zweven zonder te komen tot het scheiden van water en land.…

dus was het voorhanden Steeds groter werd de scheppingsdruk, hij wrong zich in alle standen Denken werd zijn daaglijks werk, hij dacht zich bus en treinen En even dacht hij zelfs een kerk, maar die liet ie weer verdwijnen De derde nacht schiep hij de droom, hoewel scheppen een groot woord is Want eig’lijk sliep hij die gewoon, geen schepping…

het eerste onbegrepen hete vuur is aarde, vorm en inhoud in de kiem een wacht voor weerklank tot het laatste uur veel te veel schatten blijven anoniem uit dove chaos komen onverwacht hogere bergen aan het oppervlak een ordelijke glorie, stil gedacht beheerst bewuste daden met gemak en nergens fluiten vogels identiek gelouterd door het zingen…

vandaag vond ik een appelpitje in mijn navel en dacht aan de schepping…

Looft God, de Schepper van ’t heelal Prijst Hem om zijn wijsheid en macht Dat Hij de schepping heeft volbracht Hij die was en is en er altijd wezen zal.…

tijd schoon Daarna werd het weer een moeras; besteeg het kwaad weer zijn troon Waar de hoop even had gegloord stierf die gelijk een nachtkaars uit Even leek haar stem hier gehoord; pijlsnel verging dit schoon geluid Wijl nevelflarden zakten in ’t stil keek de schepper op de aarde toe Blijkbaar was dit de mens zijn wil dacht God, al zijn schepping…

Naar de voorttikkende klok kijk ik alsof ik cyrillisch schrift zie merkt mijn vrouw poëtisch op met meer talenten in haar dan ze vaak zelf erkent bij de middagmaaltijd zegt dat ze als ik al lang en breed, dood en begraven ben journalisten vertellen kan hoe mijn gedichten ontstonden in afwezigheid, glycemisch ontstemd met brie op mijn wangen…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Omruist van zangrig bladgefluister, door 't mystisch spel van licht en duister omtinteld met een stalenkrans, komt ge als een nevelschim gegleden, nog vormloos ver ... maar diep aanbeden in uw aanstaande schoonheidsglans. 'k Voel uw bezielende adem waaien van verre. Zie! de bloemen zwaaien u 't kleurig, reuzig geurenvat. 't Hosannah…

Sierlijk zweeft de frêle vlinder Cocktailvol van bloemerij. Hier zijn duifjes en daarginder Eitjes van de honingbij. Paars de heide in de zomer. Pareltjes in de voorjaarswei. Ieder seizoen schud ik de dromer: Noem dit Eden aan zijn zij, Gans het lusthof... zo nabij!…

Zing van de schepping van de morgen in duister nachten .........verborgen Zing van de zon Het Licht dat ons besproeit, besprenkelt waarin wij mogen baden.…

God dacht nog met trots allemachtig De mensheid te scheppen was prachtig Zijn zoon zei bedeesd Ik ben daar geweest Verknallen dat lukt hun reusachtig…

Zoals de dichter zei: 'een gedicht is nooit af'. Mede 'geïnspireerd' op het snelsonnet van Jan Bontje, met dank aan de Woordenaar... ______________________________ RITUELEN Was het te lang? Nou nee. Te kort, wellicht? Te moeilijk? Nou, niet echt een abc'tje Te donker? Ja, in het begin een beetje Is het nu af?…

bij dan je denkt want hun aandeel in de schepping is vaak ongezien en ongekend omdat er niemand is die de overzichten heeft en de balansen stuurt met de stem van leven in de buurt…

Grafschrift: Ter columbarium bijgezet, was nochtans beleerd Arrogant alsóók zéér zwaar en veel te vet Uiteindelijk gelukkig in humor gecremeerd Hoop dat de dood hem bevalt ..., dan blijft hij het.…

Geen arrogante vent.…