Alle inzendingen over schreide

een klein meisje dat op een schommeltje zat schreide haar schortje nat haar mammie vroeg waarom schrei je schat je maakt je schortje nat maar het meisje schreide schommelend haar schortje nat omdat het op een schommeltje zat…

Smekende oogjes die vragen om een stuk brood ik schreide tranen en had plots geen honger meer toen ik die bolle buik zag.…

Een tramconducteur uit Hooghalen Ging door het diepste der dalen Hij schreide luidkeels: ‘Hier liggen geen rails Verdraaid nog aan toe, dat is balen!’…

ik hoorde van vertrouwde zijde er kwam een kikker in de klas hij schreide met zijn bek wijd open dat geen pastoor hem wilde dopen al schreiend brouwde hij een plas verdronk en stierf als heiden…

zien hoe het gans is ontwricht Dan kwam jij tot mij, zo gewoon en schreide je samen met mij, wellicht Als jij eens in mijn hart kon.…

Ik wil alles ontzettend graag vergeten, fluisterde zij tegen de inktzwarte nacht Dat hij aan mijn lichaam heeft gezeten dat hij mij vervolgens heeft verkracht Ik voel altijd nog die smerige handen, schreide zij in haar grote eenzaamheid Hij dreigde me nòg eens aan te randen als ik iets losliet over zijn smerigheid Ik zou mij dagenlang kunnen…

Ik wilde huilen maar kon het niet maar jij nam mijn tranen en schreide ze voor mij Ik wilde wat zeggen maar kon het niet maar jij nam de woorden en sprak ze voor mij Ik wilde helpen maar kon het niet maar jij nam mijn handen en samen konden we het wel.…

Ach, jij koos die verkeerde afslag waar je eeuwig lief had gezworen De hemel snikte ja snikte met mij we schreiden samen vanwege jou Sedert die dag dat jij tegen mij zei ik ga..nu ik niet langer van je hou…

Toen de angst Het toch gewonnen Had van wat Ooit mijn leven Was, eenzaamheid Die mij het gevoel Gaf alleen op De wereld te zijn, En zelfs de tranen Die ik schreide Niet meer wilden Leven, werd ik In het lood gezet Door het glas Dat ik beschilderde Met Moeder en Zoon Dat mij troost gaf En mij weer in Het reine bracht…

Je woorden klonken Bitter, zuur en wrang, Het liefst, zei jij, Plakte je mij achter het behang, De tranen die ik om jou Schreide waren eerst Zout, daarna nog wat zilt - Nu er al wat tijd tussen zit Is mijn oordeel over jou Niet langer hard meer, Niet negatief, maar Eerder al wat mild…

Achter haar masker schreide zij vaak wanneer ze pijn had, of eenzaam was Gespeelde vrolijkheid was noodzaak mede daarom acteerde zij de grapjas ’s Nachts in bed, kon zij zichzelf zijn ‘t masker gleed dan van haar gezicht Dan deed het eenzaam het meest pijn als ze zich rot voelde bij ’t maanlicht Haar masker met ‘t opgewekte gelaat wilde…

Ik ben te veel een mens geweest, Een mens, die gilde en klaagde en schreide, Die dronk zijn glas en vierde feest En diep-gevoelde dingen zeide. Nú ben ‘k een delicaat artiest, Verliefde van zijn fantasieën, Maar die zich ’t allerliefst verliest In zijn kokette melancholieën… Melancholie-om wie? om wat?…

In dat hotel met poëzie op de deuren ontmoette ik je weer viel ik weer voor je en we vrijden en schreiden tot die vriend op de deur klopte of alles oké was. --------------------------------- uit: Memento (Liverse, 2019)…

ik betreed het ondergrondse geluid waar de zelfgeslagen letters van mijn zerk de maden overtuigen dat ik niets anders ben dan wat schimmelende duisternis nachtenlang heb ik tussen veldslagen gedoold, lijken achtergelaten die ooit, voor hun sterven, schreiden in mijn hongerende ziel om het grijze vocht dat uit mijn ogen stroomde en nog…

» Toen stak het kleine knaapje Naar haar zijn armkens uit, En wou het maantje hebben, En weende en schreide luid.…

Waar gij sterft legg’ men mij terneer” — Dus sprak de lieve Ruth, en schreide.…

" Toen stak het kleine knaapje Naar haar zijne armkens uit, En wou het maantje hebben, En weende en schreide luid.…

ondernamen de hoofdrollen zijn de we zochten nog droom ik mij in gisteren en laaf aan de herinnering die we samen deelden, al had de kleur voor ons ieder een andere vorm iets ongrijpbaars, doch visueel vermogend dagvaardde mij om de gelogen tijden te verlaten en het schip met anker en al te omzeilen dat ons verdronk in de zee die we samen schreiden…

Mijn vader schreit. Tachtig jaar na het ontbranden van de Grote Oorlog ziet hij twee broers de ransels op de rug de uniformknopen blinkend in de augustuszon de straat van het gehucht uitgaan. Kussen wordt hier niet gedaan een handdruk is een vreemd gebaar. Hij staat, een kind van negen, op de opstal bij het oude huis en kijkt ze…

Eens deelde ik in hun vreugde en mocht ik leven om mijn schaduw te brengen op hen die nu mij verwonden door met een snede mijn stronk te doorklieven behartig ik de dood zonder razernij want ik weet, ik ben slechts boom die zonder hart doch met aderen de hemel spreekt bij nacht, die mijn wake was wanneer ik schreide om de wind die zonder…

Van ál de tranen, die mijn wanhoop schreide, Zijn de allerdroefste voor mijzelve niet, Doch voor uw ziel, die gij zo laf misleidde, Uw arme ziel, die gij zo vals verried.…

we schreiden en hebben onze bekers tot de rand gevuld terwijl ons lied zich door de nacht verspreidde…

ze lag woelend in bed en droomde ze droomde dat haar geliefde zou komen die nacht en terwijl ze droomde, zag zij hem komen de droom had haar frustraties ontward ze werd wakker juist midden de nacht en schreide: was hij ergens de deur uitgegaan?…

Poolstilte waart Gij, toen ik om u schreide, wanhopig wachtend het gestelde uur. Gij laat mij hongren zonder rust of duur; Gij hebt mij lief achter een blinde muur. Hoe haat ik U, hoe blijf ik U verbeiden.…

En de zachte regens om mij heen of iemand ingehouden schreide... ---------------------------------- uit: 'Drie op één Perron', 1960.…

'k Ontwaakte en schreide als om verzuimde plicht, In angst, dat zij haar dag verslapen zou En eerst ontwaken als het gouden licht Verbleekte tot het kille avondgrauw.... Doch wat was mij het lot dier jonge vrouw? En wat bedroefde 'k me om een droomgezicht?…

.' Ten hemel schreide hij de weergod toe. 'In Californië hoor ik niemand klagen,' zo kwam ten antwoord, 'dáár zal ik niet plagen, hetgeen ik juist in Holland gaarne doe. Uw nationaal gekanker maakt me dol. Het schenkt genot om Nederland te kwellen. 't Effect bij u geeft mij de meeste lol.…

Nietzsche -------------------------------------------- Onlangs, en ons lichte schertswoord spreidde Vreugdeglans om 't leed, waarvan ik sprak, Was het plots of diep in u iets schreide En de gaafheid onzer stemming brak. 'Hebt gij dan voor mij slechts scherts en lachjes, Niet de weelde van één klacht of traan?'…

Ik zweeg en jij schreide, weet je nog, dat mij hand de jouwe zachtjes drukte, omdat jij spoedig zou zien dat ik niet de beste was, en dat jij door je tranen lachte en zei; misschien... Nu is het herfst opnieuw en 't regent, maar alleen schuil ik onder het lover, denk aan jou en ween.…

Ergens in het eenzaam wachtte zij wellicht tot iemand haar zag zitten Ze weende, niemand houdt van mij niemand laat ik mijn hof omspitten Ergens in het eenzaam schreide zij altijd alleen staan doet immers pijn Iedereen meende, zij is best heel blij innerlijk was zij ‘t huilmeisje klein Ergens in ‘t eenzaam verlangde zij naar een lief die…