57 resultaten.
Zomerse haiku's & een tanka
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 152 De oversteek
Witte schuimkoppen
achter een schip dat uitvaart
krijsende meeuwen.
Vista el mare
Uitzicht op de zee
onze ogen zien een schip
het hotel deint mee.
Wisselend getij
't werd eb, de zee liep weg
voetje voor voetje.…
De 8e dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 De uiterwaarden zijn meren geworden
Waar voor kort nog koeien graasden
Strijken schuimkoppen neer uit de ether
Ik begrijp de natuur, die haar grenzen toespreekt
Maak een gat in de heining
Laat me vrij, laat me wild, één leven lang woest zijn
Zelfs de wet van de jungle verzuipt hier
De geur van het geurloze water is al
De schepping…
Zeeballade
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 615 Golven met schuimkoppen op de top
rollen speels het strand op
en leggen een schelpentapijt
in een kleurig patroon op het zand
Dan jaagt de wind de golven op
en het donderend geraas
van het aanstormend water
doorbreekt de serene stilte
Dreigend verovert de zee het land
met een nietsontziende kracht
neemt de zee als overwinnaar
vele trofeeën…
GEHEIMEN VAN DE ZEE.
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 804 Een lied weerklinkt door de nacht
als schuimkoppen op de golven staan,
het bruisend lied van de zee
zal menigeen stil doen staan.
De golven worden opgeworpen
een muur van spattend water.
Het gooit zijn tranen op het strand
de drogende zon komt later.…
WATERBALLET.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 428 Golven met schuimkoppen op de toppen
rollen speels het strand op
en leggen een schelpentapijt
in een kleurig patroon op het zand
Dan jaagd de wind de golven op
en het donderend geraas
van het aanstormende water
doorbreekt de sirene stilte
Dreigend verovert de zee het land
met een niets ontziende kracht
neemt de zee als overwinnaar
vele…
Wakker worden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 578 Droomde jij ook
Over die velden vol leven
Het gewapper van kleuren
Door de zachte kus
Van de ruisende wind
Liep jij al zwierend
Onder de grote reuzen
In de koele schaduw
Van het dichte groen
Met een glinstering van licht
Bleef je drijven
Op het bed gevormd
Door eb en vloed
Waar tedere schuimkoppen
Je lichaam zachtjes streelden
Werd…
Overgave
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.092 hoekige golven in robijnrood water
deinen op het ritme van vergeten dromen
het zwart van mijn onbezielde ogen
in groot contrast met de witte schuimkoppen
die als afgebeten negerzoenen op hongerige zee drijven
mijn huid kleurt zonnegeel als ik drink uit oceanen
in het kostbare zoute nat proef ik de bitterheid
van mijn sinaasappelvel, dat…
Halt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 157 huilen er nog wolven
doorheen gewoelde kindertijd
te vroeg onder slaap bedolven
verloren ze met het bos de strijd
het leven is begonnen
wijze woeste regenvlagen
langs ruiten lekend bezonnen
wissen "de" stof uit de dagen
de einder bestrandt gedachten
van schepen tot drijvend wrakhout
vanop schuimkoppen blijven ze wachten
tot weer een…
De strandwandeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 493 hand in hand lopen ze te sloffen
over het drijfnatte strand
terwijl de wind boosaardig om hen
heen huilt en grijze wolken zich vormen
tot een klagelijke massa
regen valt onverdroten neer op
hun reeds doorweekte en
verkleumde lijven
even staren ze naar de golven waar
schuimkoppen zich grauw en ruw bollen om
vervolgens met geweld uiteen…
Sterrenzee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Donkere golven rijzen op
In klanken van ruisen en zuchten
krullen zij langzaam om
Alsof zij de maansikkel aanbidden
die badend in bleek licht boven hen hangt
Een zilte adem wordt ingehouden
vergezeld door een korte stilte
Boven de golven van donkerte
verschijnen nieuwsgierige schuimkoppen
Dan buigt het geheel volledig neder
Stort in en…
Vrij spel ....
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 552 zandkorrels
raken, schrijven schelpen
namen in opgewaaid zand
de wind heeft vrij spel,
raakt zacht elke letter aan
tilt deze op, neemt haar mee
in een golvend verhaal
als een waaier vliegen
zij richting horizon
ontmoeten elkaar net
niet, alvorens zij, licht
dwarrelend, verdwijnen
in het duister van hoog
opspattende golven,
schuimkoppen…
Vol ontzag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 305 Inktzwarte wolken
breken het blauw uit de lucht
De doldrieste wind jaagt
vogels uit hun nazomer vlucht
Schuimkoppende golven beuken de kust
Het ziedende water kent geen moment rust
Boten worden op de kade gesmeten
vernielzuchtig, compleet opengereten
Slagregens slaan de oevers aan gort
Hemelse toorn in volle kracht uitgestort
Daken worden…
zandkasteel en haaientand
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 458 in de verte gloort het water
witte schuimkoppen
- ‘wie het eerst bij de zee is’-
schop, zeef, emmer en gerief
om een kasteel mee te versieren
en pistolekes, cécémel in de
frigobox, een pintje en veel
heel veel verborgen pijn en tranen
maar we bouwen, steeds hoger
een brug en een delta, torens
waarmee ge de zee kunt zien,
zijn handjes…
Het water van de Schelde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 337 Het water van de Schelde roept me met haar wiegende deiningen
Een onweerstaanbare kracht drijft me naar haar toe
Door het gat in de dijk waar ze ooit hongerig de polder binnenstroomde
Stap ik in ontzag haar wondere wereld binnen
Haar dagelijks wisselende verschijning is getooid met witte schuimkoppen
die plagend spelen met de schaduwen van de…
Eiland
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 Flarden van verlangen
hinken op een gedachte
van leven oeverloos
verder niet ziend
Spoelen grondzeeèn
de bodem los
van bestaan
het wit slechts
als schuimkoppen
Op grauwe golven
doet monotoon
motorisch geweld
het scheepsdek
verlangend trillen
Patrijspoorten kijken
schimmig van binnen
naar buiten slechts
achter druilerige
regengordijnen…
Duizenden namen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 686 Knoopje voor knoopje open ik trillend haar gordijnen
Vuurvliegjes schiet zij met strelende nagels in mijn dijen
Zij heeft duizenden namen en terecht
Een drinkplaats waar ooit elke man zijn dorst heeft gelest
Het is leeg in haar raam, slechts de nacht en een hijgende zee
Ze bekleedt me met schuimkoppen, langzaam golf ik met haar mee
Zij heet:…
euridice
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 95 Hun schuimkoppen staan hoog
als duizend kruisen,
open-armig.
Er drijven kransen
op het water.
Nu is ze terug.
Haar adem strijkt koel
langsover mijn rug.
Ik proef haar boodschap
in letters van zout
op mijn lippen
en spel het paswoord.
Niet omkijken, denk ik,
anders gaat ze
- voor altijd -.…
Een twee -zonder mij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 en trek de
woestijn
in lief
zonder mij
met je ogen
vol zand
in ‘t dorre
land
en laat
het schone
argeloze
bloeien groeien
tussen de koeien
van het lage land
in het
met dauw bedekte
gras vredig
dwalen
op ongerepte plekken
van zuiverheid
en lieflijke onsterfelijkheid
wij trekken
niet met je mee
op wilde zee
met woeste
schuimkoppen…
Wachters
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 donkere wolken turen naar het woeste water
en als het dan dagen moet duren
dat stortregens
neerdalen en vogels tuimelen
in de mond van dolle hond met
schuimkoppen
rond de mond dan
verlangen we naar wachters op de muren
om te schuilen
tegen hun kloppend hart
als buiten licht en duisternis
elkaar bestrijden
angst zweet dat uitbreekt…
Tepeltaartjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Die 22ste van de
4de zagen zij licht
lijflijke liefde ervarend
nooit verloren gaand
't Gewelf spleet zich en
de hemel daalde neer
Haar paradijs als
de appel van Eva
Zeer verleidelijk
maar bovendien
zeer beslist
niet te weerstaan
Zij luchtbedt op
hoge golven van liefde
met schuimkoppen als slag-
room op tepeltaartjes
die gegeten…
Zoutelande
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 98 Branding
De zoute branding komt aan land
Met schuimkoppen in het volle licht
De golven rollen over het strand
Waarbij ze het mulle zand verdicht
De waterlijn, ligt bezaait met wier
en restanten van wat we hier laten
De zee brengt ze met de vloed naar hier
tot ze met eb ons weer gaan verlaten
Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen
enkele…
Nevel al aan de gevel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Er zwelt een hele stoet schuimkoppen
weer golven, wederom amper te stoppen.
Meeuwen soppen, meerkoeten deinen mee
op ook deze aanzwellende februari zee.
Wordt deze strijd weer de onze.
Vouwen we straks overdag lakens
over samengevouwen handen uit,
bedekken wij menige te jonge spruit.
Wordt deze strijd opnieuw de onze.…
Laveloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.069 Ik dreef mee
Rakelings boven laaiend rood
De ruiter keert zich naar schuimkoppen
Met een sluimerende blik
Een lek hart is zijn deel
Op de rand van zijn adem
Wordt God een loze vloek
Banaal als een keukenrobot zonder stroom
Een klodder op een wit doek
De jongen in hem begint van leegte te beven
Eenmaal landinwaarts
Op een gewelfde…
- Het zachte ruisen van de wind -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 197 Zonder een begin van heuvels,
voelt de berg geen berg, maar een nevel
het dal, is een vreemde,
draagt de herinnering
het voelt de indringende leegte niet,
de schuimkoppen in de rivier
het voelt, het breekt vage weerspiegeling
het zachte ruisen van de wind
de gewijde zwarte grond barst open,
gaf met een diepe zucht de levensgeest
de…
Van Petten naar Groet
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Daar waar je onder aan de trap
je gehoor al verloor
Maar bovenop met zicht
in ‘t noorden haar eindeloze bocht
naar ‘t zuiden een strandtent
en puur zand
oostwaarts gestreept bollenveld
Ik zag de glooiende zandduinen,
de plooien
trillende schuimkoppen
die in propjes verwoeien
Het gebulder van golven hoorde ik
en de voortdurend
veranderende…
zondag in september
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 661 Tussen schuimkoppen
Zie je de brede boeg
Een verzonken tanker lekt uit de romp
Maagsap drijft als een vlies
Kiest de minste weerstand.
Klit aan zand en veren
De kranten hebben hun koppen nog niet vet genoeg gedrukt.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.340 De wolken werden van een licht karmijn,
Uit grauw van plassen welde gloor, en wijn
Verwolkte hier en daar tusschen de golven,
Als Bengaalsch licht, het werd dieper bedolven
Door ruige schuimkoppen, maar 't lachte toch:
Zoo lacht in waterkelk wijndroppel nog.…