Alle inzendingen over soorten zwart

In mij en in jou is er een leegte, en God -- past daar precies in.…

Speel met fantasieën laat remmingen gaan pluk wilde orchideeën in onherbergzame oorden zoek niet maar vind een nieuwe soort kies een naam waarvan alleen jij weet waarom zwarte orchidee! sla armen om ingeslapen dromen wek hen met het meegeplukte ochtenddauw stralend fris en verwezenlijk ingeslapen dromen.…

En als het dan stil wordt, ’s avonds wachten wij beiden op de maan en weten dat geluid vaak ver is. En als het zo stil wordt, ’s avonds dat de bomen niet meer ruisen dan weten we God fluistert zachter dan anders En als tenslotte niets meer ritselt geen krekels meer, geen kikkers meer het drijvend blad van de waterlelie zwijgt dan weten…

(voor Harrie de Jonge) 'de verschrikkelijkste beelden laten mij niet meer los zei hij met angstige ogen' slapen doe ik allang niet meer want zelfs het dromen doet mij zeer en dat was hem aan te zien ook vanaf die dag in zijn bestaan heeft hij geen treintje meer gereden zijn angst werd werkelijk tot fobie dat hij met niemand durfde delen…

voortdurend voelen wij ons door het leven tekortgedaan d.w.z. het gaat veel te snel zoals de dood ook dikwijls ongelegen komt... wij hebben het bestaan ervaren in al zijn facetten zuinig omstuimig doch meertijds onrustig kabbelend als in een bootje op een spiegelgladde zee tot het onverwacht omsloeg als bij heldere hemel en wij…

vermalen doelen, onuitwisbaar miskent en toch eenvoudigweg te herleiden naar de noemer van het bestaan beelden doen er niet meer toe het aangezicht is majestueus liefde bloedt niet in open wonden verder dan mijzelf kan ik niet gaan ik peil mijn eigen diepte strooi geen strooisels zonder doel maar raap graag het miskende nooit voor…

Ik herinner me ineens wat woordjes Frans: l'amour, la tristesse, dat soort dingen, besluit dan in mijn beste koeterwaals zacht voor me uit te zingen. Van dat soort dingen dus, van dat soort dingen. -------------------------------------- uit: 'Hier begint het leven.', 2012…

Waar de modder Hard om zich Heen heeft geslagen En alle leven Verdronken lijkt, Is daar vanuit Het niets de Zachtste boterbloem Die het leven viert Bovenop de dood - Een onverwacht leven Dat zich uit in een Soort van voorlopigheid…

De slaap heb ik al verschoven, Alles gedaan in een poging Om de kolos die depressie heet Te bestrijden, haar uit te hollen Waar ik maar kan - Toch is de beste medicatie De noodzakelijkheid om een maal daags Regels op te schrijven die Vanuit het binnenste ik Naar boven wellen - Het blijft hard werken, Het zweet loopt in dichtregels…

wij zijn de soort die vraagt naar het waarom hoe het voelt om vogel te zijn waarom bromvliegen rondvliegen waarom je dit zei niet dat (bedenk je later pas) wat je liever wilt, cremeren of opzetten mensen die veel aan de dood denken snoepen meer mensen met veel rommel op hun bureau werken sneller is onderzocht zet de zak niet buiten, knip het…

Zo woei het daar dat het wel leek of er geen uur verliep en wij nog kansen hadden, honderd soorten ergens. Toch gingen wij er weg om bijtijds thuis te zijn, of het nu vloed of laag tij was. Wii wilden huiswaarts om te kunnen zeggen.…

Ik heb een versteende man in mijn tuin is een steen beter dan geen? Heb er ook één van hout in mijn kamer hij is deel van een kolossaal paar dat naar elkaar kijkt of geacht wordt naar elkaar te kijken Maar meestal kijken ze langs elkaar heen door uitdroging zijn er grote barsten in hun lijven.…

het lijkt vaag op iets dat verdwenen is maar mogelijk ook nooit heeft bestaan een soort fantoom waarin wij hebben geloofd en zijn meegegaan met iets dat zich vaak kneusde aan de realiteit zonder sporen na te laten behalve een niet te harden diepe pijn van littekens die nooit zichtbaar waren er zat leven in geweven zonder…

Als vreemdgaan voor anderen vreemd is en voor jou normaal doe dan maar net alsof vreemdgaan vreemd is en niet normaal Anderen zouden het niet begrijpen dat jij vreemdgaan normaal vindt Want als anderen vinden dat vreemdgaan normaal is is de spanning er vanaf en dan voelt vreemdgaan aan als normaal Wil je dan nog vreemdgaan…

“De meeste mensen deugen”, zei een schrijver. Ik vind die uitspraak pure flauwekul. Het is antropocentrisch slap gelul dat echter prima deugt voor ´t verkoopcijfer. Het broodje aap wordt dikwijls goed belegd. Een orang oetan dacht: heel goed gezegd.…

Het huis klinkt anders: een harmonie van talen -- dans en huidskleuren.…

Nu een ultramarijne hemel mild de stad sluiert zijn voetstap achterlaat in een nachtelijk gedicht vullen straten zich met het gemurmel der fonteinen en een manke tortelduif Het woekert, het wordt later dan verwacht als een gehaaste tred in echo ’s tegen de gevels ketst Zijn kraag bedekt zijn aangezicht Zijn handen vouwen stevig het auto…

De zonovergoten dag, loopt langzaam ten einde het avondrood toont zich in al haar rode glorie de dag ging snel, zoals elke dag de avond is korter, maar dat ie tie altijd. De zon aan de ene, de maan aan de and're kant ze knipogen naar elkander zodra de zon met haar mooie rood is verdwenen zien we een heldere lucht, waar sterren verschenen.…

dit dacht ik onder de douche in het jaar onzes Heren anno 2022 16.24 uur als een soort van intellectueel- filosofische troost.…

Nu zijn gezinnen in Amerika In wéér zo´n soap van huidskleur aan het ruilen Zo blijven ze de beeldbuis maar vervuilen En steeds komt iets waanzinnigers daarná De enkeling die nog zichzelf wil blijven Zal men vanzelf ooit tot een soap verdrijven…

Het onweert, bliksem boven me, diep gerommel -- onder mijn voeten.…

acht kraaien in de lucht geen negen geen zeven maar acht vader moeder twee kinderen drie neefjes zonder macht en eentje uit het buitenland maar dat gaf niet want ze waren allemaal even zwart…

zwart, overal en alles zwart nergens kleur meer, behalve in jouw hart. jouw hart van goud, jouw hart van zilver. jouw hart van alle kleuren valt op in de duisternis en trekt mijn aandacht. ik kom dichterbij en wil het zien maar al die kleuren zijn maar schijn.…

Omdat zij van hem hield met heel haar hart Hulde zij zich in het vereiste zwart En werd haar sprankelende geest bevroren Hij trachtte haar te voegen in zijn voren Die zeer rechtzinnig waren en benard.…

die schuldbewust over ziekte dood vertelden ik als kind liep door de regen gelukkig wit zwart groen oranje roze door die tranen heen…

de natuur huilde vrijdag in Antwerpen de druppels liepen als tranen over ons heen kinderen en ouderparen iemand alleen onverstoord druppels liepen over onze huid zwart wit groen blauw roze oranje over onze wangen liep geen traan meer gestold we stapten stap voor stap alsof iedere stap de pijn kon verminderen alsof iedere stap…

mijn lief heeft een zwarte ziel gedekt door een roomblank lijf dat leidt af dus duurt het altijd weer even voor ik ben waar ik wezen wil hendrik…

ik draag het licht altijd bij me kan niet zonder de schaduw mijn zicht het mooiste zwart voorbij aan kleuren ik ben rijk een vurig hart…

onbewust droeg ik mensen naar hun graf ik hielp hen nog te leven, maar dat leven was een straf met de dood op de hielen draag ik zwart en ik maak het af…

Ik stop mijn geld toch ook niet meer in sokjes Ieder mens is wat ie is Of hij of zij Nou zwart of wit is Je moet géén onderscheid maken Want ik ben ik En jij bent jij Hopelijk leert de toekomst eindelijk van mij…