Alle inzendingen over sprekende ogen OR lachende mond OR waarheen

Je ogen dialogen regenbogen, in geboren open mededogen. Je mond kondigt onomwonden, volmondig jouw antwoord Ik heb je lief, kind-lief.…

Ik loop over het strand Golven spoelen aan Ik voel ineens een hand En ik blijf staan Ik kijk om en lach blij Want daar sta jij Je mooie ogen En lachende mond Jij was het die daar stond Ik kijk om me heen Waar is iedereen?…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik draag nu al sinds vrijdag een giletje En een rode halsdoek op een felgeel hemd Een pluizig sjekkie in de mond geklemd En ik schiet sneller dan m'n silhouetje Nu nog een sprekend rijdier confisqueren Dan kan ik schurken stevig Morris leren…

ik zag je in een droom alleen je mond je lachende mond ik heette je welkom al was je er nog niet... nu je er bent ... heet ik je welkom in mijn grote warme hart mijn hart, zo warm als ik je zie je vast kan houden ik smelt en geniet geld ken je nog niet en toch ben je rijk aan liefde ...…

een vrouw sprekend de mijne in het Wereld Contact Centrum zij ziet het lichten lippen komen in beweging de mond opent ik zie wat niemand ziet Harry Mulisch klopt acht maal aan een roze reuze poort met een reiskredietbrief…

onderweg naar liefde ervaart hij zicht op hemel en aarde; het verlangen naar morgen onderwijl hij het sterven baarde uitersten van binnenuit grenzeloos gebonden aan geest en eeuwige bruid ogen puilend als sprekende monden onder een donker gerande einder het gezicht is als een doorzichtbaar vlies over schreeuwende voorbije korte…

Lachend bekeken door zwevende meeuwen hun schaduwen vliegend over het strand Knipogende sterren aan een fluwelen hemel onze hartstocht getekend in het mulle zand Het maanlicht dat jouw ogen kuste het zeewater parelend op jouw blanke huid Het goud van de ochtend dat ons weer wekte de liefde voor leven als enig geluid.…

jij was mijn havik ik jouw prooi je ogen licht fixerend dodend mooi je greep mij toen ik kwetsbaar was mijn wil gebroken maar nog lachend naast je zat jouw ogen lazen regels wit die zwart het rood van liefde geven ik wilde langer blijven om met jou een echt gedicht te schrijven je bent gevlogen mond met warmend rood ik reed naar…

ik had een armvol zwaaien al ten afscheid vastgelegd in voorbij je lach en lichte huppelpas pasten daar naadloos bij zo was er ook het glas met de rode mond die jouw lippen had dat altijd halfvol en jij slechts lichtjes aangeschoten was nog is er het geroezemoes van lieve vrienden onder elkaar sprekende ogen en de…

alleen je mond ... je lachende mond... ik heette je welkom .. al was je er nog niet .. nu je er bent ... heet ik je weer welkom in mijn groot warm hart ... mijn hart ,warm .. als ik je zie ... je vast houden .. ik smelt en geniet geld ken je nog niet en toch ben je rijk .. van liefde ...…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Het meisje met de mooie ogen loopt mijn kant uit, komt nabij -siddering door mijn lijf- Het meisje met het mooie haar kijkt naar mij, ziet mij aan -tintelingen in mijn hoofd- Het meisje met de mooie mond roept mij aan, o schrik!…

Uit de bundel: "Sprekend verleden, wat zouden zij vroeger gedacht hebben als ze onze wereld nu zagen?", Jacco Hengeveld.…

Hoe diep moet het ons wel niet raken, Dat er weer cultuurbarbaren bestaan, Die onder het vaandel van een islamitische Revolutie met bulldozers over de relicten Van een oude beschaving kunnen gaan. In slechts fracties van momenten Worden archeologische monumenten Behorend tot het werelds erfgoed Door deze islamitische fanaten verwijderd…

Nee heus... er is niets van gelogen al dwarrelt het voor mijn ogen: waarheen ik mij ook kantel mijn zwarte, wollen winterjas draagt vandaag een witte mantel…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

de woorden die niet van je lippen kunnen komen breng jij tot leven met sprekende handen met jouw ogen vertel je mij meer dan woorden kunnen zeggen met je glimlach schenk je mij de zin van het leven…

tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

Tussen de woorden die niet van jouw lippen komen lees ik de zinnen die niet gezegd hoeven worden zie in jouw ogen de sprekende beelden en weet de tranen die niet vloeien.…

De woorden die niet van je lippen kunnen komen breng jij tot leven met sprekende handen met jouw ogen vertel je mij meer dan woorden kunnen zeggen met je glimlach schenk je mij de zin van het leven.…

Lieflijk lachende oogjes Kosten een zee van tijd Te koppig om te denken Ik maak haar geen verwijt Het wachten slokt mij op Extase doet mij drinken Zullen onze monden één zijn? Liet ik het maar bezinken…

Het was nog vroeg die zondagmorgen, in blije spanning wachtte ik onbewogen tot ik haar in de verte zag komen, slank figuurtje stevig stappend een lachend gezicht met mooie ogen.…

ik keek het rijtje langs smartphones in de hand de oortjes verbonden luidkeels sprekend met open monden de hoofden geknakt in lange wacht de bloem der natie met alleen schermogen schouders al rond gebogen de bus heeft de gnomen en hun wereld meegenomen om ze elders te droppen als ledenpoppen hun monologen zijn niet te…

Als een minnend musketier die hier zijn wereld had vergroot zong hij verliefd in bloedend rood nog eenmaal van haar schone ogen Haar schone ogen die hem dreven tot zijn laatste ademnood en aan de eeuwigheid beloofden wat hij zelf had ontbloot Gij kwam in licht en lachend leven met uw ogen die steeds bleven en in tederheid mij streelden…

Die wordt ingezet voor 't zegevieren Koren op de molen van 't Gelijk De wringer wordt gedraaid De molen is klaar Van dankbaarheid een blijk Want al is de leugen Nog zo snel Van mond tot mond Of op een A-viertje geprint De waarheid achterhaalt haar wel Pas dan valt het net Gaat bereidwillig zich sluiten Adembenemend Oorverdovend…