Alle inzendingen over stampende

Zacht bloeien de snaren in kleur Iedere klank een eigen lied Temperament dwingend als geur Stampend snakkend naar adem Als een arend spiedend vanuit de hoogte Snijdt de eenzame klank door het hout Danst en wiegt als dons op het water Spiegeling van smaragd in goud Timbre, kracht, gevoel, melancholie Snikkend, helend, in passie gebracht…

langzaam links - en rechts - en weer terug immer de stenen blik naar voren - nimmer omlaag waar het vertrappen verstard in de cadans der voeten verplettert elk die valt onder die stamp harder dan ijzer wordt aarde stof steen gruis blinde gesloten muren drijven de drom in 't nauw bijna tot stilstand ingesloten breekt hij dan stampend…

Zinderende zon ondraaglijk lang het wachten tot ze verschijnen zal exotisch sensueel heeft men haar in gedachten Ze komt op eigen tijd kleurig bont gevleugeld oeroud en pront levend beeld uit een ver verleden Blote voeten rimpels ritmisch in het zand stampend hypnotiserend houdt zij de vrouwenblikken vast van de maagd, de vrouw…

Zwart van de regen kleuren de straten stampende passen door donkere plassen laat geen glimlach mijn ogen meer verrassen elke stap maakt een groot spoor van gaten Geplaveide woorden ben ik gaan haten wat ik wil zijn lijkt niet meer te passen simpele scheuren kun jij niet lassen de kracht om te leven heeft mij verlaten tijd en ruimte zullen…

lijdt het hart eronder Kleine stukjes, één voor één Afgezwakt door haat en zonder Liefdeloos zo hard als steen De dagen duren, maanden vormen De afstand groeit de inhoud voorbij Verworven leugens, woorden stormen Het houden van in tijd dichtbij Hoe kan een mens ooit doen alsof Terwijl de doodse stilte zwijgend zweeft En schreeuwend, stampend…

Dan breekt het kleine lichaam los alles van de dag scheurt open in gegil van ja en nee rook onthult het angstsyndroom dat telkens slaapt en wakker wordt door steeds hetzelfde beeld dat stampend in het hoofd ontploft en puinhoop achterlaat in overspannen geest zonder eigen wil verlamd door flitsen van herinnering die zich oogverblindend…

Stampend op 'poten' zonder arreslee over zelden nog besneeuwde vlakten tussen 't vrouwtje van Stavoren, de beer van Lemmer en ganzen op Het Bildt met dt... __________________________________ EDEL Het had toch werkelijk niet zo gehoeven Ja sterker nog, het had zo nooit gemoeten Een Fries heeft - net als Abe Lenstra - voeten En…

Dan denk ik weer aan hoe het was, samen stampend in die grote plas. Of samen genietend van een ijsje, ik mis je zo mijn kleine meisje. Je kleine handje in de mijne samen kijkend naar de treinen. Lekker op pad met z'n twee in een eerste klas coupé. Lekker lang genieten in Artis de kleine dingen waarin ik je mis.…

Bekend en berucht als tocht der tochten, geliefd bij achteloze onervaren amateurs, berucht bij de ware profs op de fiets, stampend, dreunend, hijgend, verder niets. Meer dan 250 kilometer op de pedalen, heuvel op en heuvel af, eten, drinken, water halen, geen tijd om te recupereren, of geen kracht om te demarreren.…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen zullen vandaag hun helende werking doen Snel weg op de fiets, stampend…

De fiets betekende een heerlijke ommekeer, een vleug van vrijheid en van ik kom niet weer naar de dagelijkse stampend hete middagpot: u ging lekker eten in een mediterraan genot. Dan werd de dagdroom plotseling bekort, door uw hongerige maag die overduidelijk knort.…

Stampende voeten Een gebroken geschrijf Een traan op de grond Het is haar kreunend lijf Daar in de achterkeuken Blijft de haat beuken Op borsten en buik Ze is in elkaar gestuikt Verbannen naar de tuin Zelfs de bomen huilen mee Drie kleine hoofdjes aan de ruit Verscheurend en wenend zonder geluid.…

verdeeld in vijf groepen van twintig en ook nog een groep van zeventien gijzelaars vallen door moordend lood in zes doodstille rijen voorbijgangers moeten het aanzien ze liggen nog naast elkaar op een stil ereveld in het bos voorjaarsvogels zingen daar zij kunnen niets weten van dood en verderf van de eeuwige aanklacht tegen stampende…

binnen omheiningen schrikdraad en hekken daar is het waar de afbraak van vergezichten zijn grimmige tentakels uitsteekt daar huist wildernis licht en ruimte kunnen slechts ademen in de geplaveide dromen van een man die met trage tred de schaduw zoekt onder een eeuwenoude mashatu boom stampende snuivende gnoes…

de bladerlichte gave languit te liggen hoe het gerikketik niet tureluurs, maar in een sappige beukennoot je vorkjeprik de zinnen streelt denk aan alles of niets tegelijk; aan een oude fiets de bakker in de buurt... ...aan onbegrensde vensters en vage randen - aan boterhammen met kaas op lange tochten langs de laatste waterval die stampend…

Stampende stokken slaan heldere triolen.... Huilende hammonds uit een slingerende leslie. Toeterende blazers blowen me sexy..... Trek. Duw. Blaas. Wrijf. Tokkel. Stuw. En strijk me stijf. Streel mijn oren een orgasme. Spetter met geluid en was me. Oh ja. bandoneon, trek en pers me een tango go. go. go. on and on.…

Als jij en ik als grommende motoren Voor de stampende kiel van ons schip op zee Tot vlammen, tot inktzwarte as konden mengen Hoog de leegte de hoge lege wolken in als regen Voor eeuwig uitgestort als zware as in diepe zee Volkomen in ons immer mengen samen Elkaar tot in de lange diepte zakken Tot armen van de inktvis lengen Tot zwarte inkt…

De Engel loopt mee in de stroom, die niet stopt Steeds weer nieuwe mensen in de stroom Andere die verdwijnen, hij kijkt ze na Maar ze stappen in een andere stroom Daar een stille straat, daar kijkt hij toe Geluiden en stampende voeten gaan voorbij Waar is de mens gebleven van stilte en rust?…

jonge zeehonden hun gevlekte sterke flanken keren naar de ochtendzon, de glanzende koppen draaien om en om, wijde neusgaten, sierlijk krullende snorren onder en boven donkere ogen, onrustig rustig rustend, neergevleid op het zand, onrustig, nu de ijzeren garnalenkotter de bank nadert, dichter, luider en nog dichterbij gromt de dieselmotor, stampend…

vereelt door doelloos dwalen liepen over verlaten wegen waar boerderijen en bunkers het vredig landschap braken en ochtendnevel in stilte huilde om gras ooit gezaaid voor dikke koeietongen en grauwe wol op pootjes werd groen plotseling een dode kleur maar nergens vervloog méér leven dan in deze serene stilte naderbij kwamen doffe klanken stampende…

De wens geeft geboorte aan de gedachte Kransslagader voor het bloed dat jij laat stromen, In het zachte weefsel van mijn gemoed Kans lag nader dat wat moest komen, Wat we zonder bewustzijn zochten Onvermijdbaar door ons te ontginnen, Nooit beginnen mocht Na worstelen, klungelen Ons gewroet Stampend, pompend, elke slag Slaan we samen het…

En stille, al stuiwend en stampend, kom stadig die wa agterna - die dowwe rooi stowwe, al dampend, tersy op die windjie gedra. Die middagson brand op die koppe, gebuk in hul beurende krag; hul swaai heen en weer in die stroppe - en ver is die tog van die dag.…

Even na tweeën, schuifelend bewegen enkele sneeuwvlokken over de koude winterwind smelten op kerstverlichtingen en gepekeld asfalt Even na tweeën, lopend op de tocht van de winter dreunt de stampende muziek van de dorpsdiscotheek nog na in m'n oren Even na tweeën, sprintend slaat mijn hart zes stappen over zie ik haar voor me lopen…

het is altijd weer lachen in de kelder als wij zweten en razen on the music dreunend en stampend in onze oren willem geeft spinning en engelse les een new release in het health centre go go go go en dan het kleine stuurtje wij beginnen gedwee de warming-up en komen dank zij hem tot de climax van de beroemde cardiovasculaire fitheid…

het is altijd weer lachen in de kelder als wij zweten en razen on the music dreunend en stampend in onze oren willem geeft spinning en engelse les een new release in het health centre go go go go en dan het kleine stuurtje wij beginnen gedwee de warming-up en komen dank zij hem tot de climax van de beroemde cardiovasculaire fitheid…

De Lange Jan beeft onder mijn zware voeten, stampend van de afkeer. De nieuwe stenen willen niet echt aarden. Achter oude, verweerde gevels verrijst de tergende nepcultuur van supermoderne bejaardentehuizen. Hij zegt dat de beslagen verrekijker nog werkt, maar ik zie niets in de verte en niets dichtbij.…

Mijn veel te grote voeten, stampend op de vloer van ongeduld, niet willen maar toch moeten, een storm van woede die in mij brult. Lange armen, handen van een vent, maar lieve lieve kinderogen. Hopen maar dat het wat went; het gevoel te zijn bedrogen.…

Daar kunnen wij in schuilen voor elkaar. 2 Wij staan op het terras te praten met een wolk Van af- en aanvliegende meeuwen, geven namen Aan kiftende snavels die ons brood betwisten, Ons vlees vliegen naar de stampende haven.…

Extatisch demonenbloed slurpend, dronken, naakt dansend, stampend ten strijde trekkend tegen onzuiverheid, disbalans, Mahishashura, ten einde de ijzeren tijd te behoeden voor prayala door bewustzijn, inzicht, moksha; haar witte tanden bijten de rode tong tot bloedens toe; Bhadrakali Kalimata.…