Alle inzendingen over steen OR riet OR vlechtwerk

riet ruist langs de kant blond boven donker water dat onrustig klotst…

mijn leven is geleefd ik geef mij over aan mijn einde steeds meer draden van gehechtheid laat ik los gedragen word ik door liefde die mij omringt wees stil mijn ziel vindt haar bestemming…

hoort stil het zachte ruisen van het ranke riet aan de waterboord…

geknakt en vertrapt zijn ondraaglijk verdriet maar stenen voelen niet…

Het riet wuift... wuivend riet Je neemt het waar riet, dat wuift halmen taai.... Door een wind die,in de loop van dag aanwakkert tot windkracht-7 Het brengt leven.... over het water aan oever en wal Wij wandelen naar het later 'n schijnbaar niemendal De wind eerst tegen dan in de rug naar ons thuis, terug.…

In de leegte van het eigen hart in dat mooie landschap is ruimte genoeg om het verdriet te laten wegvloeien waar tranen als een blauw bergmeer worden weerspiegeld de grauwheid verhullen want ook liefde die er nog altijd is kan er groeien en bloeien vanuit hemel en aarde samen gekomen een vlechtwerk als verbintenis waar bloemen en lieflijke…

Geveinsdheid, die we, in 't needrig kleed, Het hoofd, gelijk een bies, zien krommen! Schoon gij, kranswijs, op doornen treedt, Gij kunt u niet voor God vermommen. Leg af, schijnheilige! uw gewaad: smeek om gena, Eer u Gods bliksem treffe, eer u zijn wraak versla! -----------------------------------------------------…

Een rode lijn door het gebied De Hollandse IJssel, onze rivier Begeleid door steen en riet een lint van werk, vertier Een visser peinzend aan de kant De dobber vol van leven De aanbeet, vis, een figurant Door honger aangedreven De hand omhoog, een schipper zwaait Een kind wijst naar de boeg De vlag wappert, ach het waait De reis nog lang…

Ik blader door de dagen zonder zon door sikkelloze nachten, door morgens zonder rood, langs dagen vol schemering Dan stuiven ze weg, vermomd als tegelwitte gezichten waarlangs de morgendauw een uitweg zoekt Verdwijnend in het vlechtwerk van weggehakte stemmen, in een spiegel waarop alles dof en pijnlijk opdoemt Met een veeg verdwijnen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Toen buiten de bomen waaiden en het riet kraakte rustte ergens een verscholen droom Toen geharnaste wolken dromen over verdorde vlaktes van steen verdreven Toen windstilte de zee tot kalmte maande werd het water beangstigend spiegelglad Toen haar angst klapwiekte tegen vensters en muren werd zij stil als het licht Buiten stroomde…

Naast huizen Van gebakken steen, Naast hofjes Met drempels En hinderpalen Steek ik dit Ene brugje over En kom langs Opspringende Fonteinen die Het leven, mijn Leven en dat van Jou bezingen, Terecht in een Onvermoede hof Van Eden - wuivend Riet, kwinkelerende Vogels van allerlei Soort en pluimage Die de vrijheid…

voor steen…

Drie stenen zitten op een steen. Acht stenen liggen er om heen. Daar onder liggen er nog negen. Andere daar naast en tegen. Een steen steekt half uit het zand naar buiten om zich nog eventjes te uiten. Leer, kinderen, dit uit zijne mond: houd steeds een vuist boven de grond. ------------------- uit: Tirade 1968…

Ik probeerde alleen maar wat. Ik deed iets. Niet iedereen was, is er blij mee. Toch was er altijd die ene grote zee, die bleef trekken. Alleen mijn handen kon ik uitstrekken... naar Gods engelen. Soms, deed ik iets, waaronder een ander mens leed. Soms, denk je iets, wenk je alleen voor jezelf!…

Op zo'n lentemorgen die zich ontwakend strekt koel en nauwelijks gekleed nog terwijl nachtkilte wegvloeit en het trilt boven de wetering zweeft een vlechtwerk van donkere nachtresten vermengd met frisse dagdromen dwars door het zinloze draaiboek van het nieuwe etmaal In die verwarrende werkelijkheid verschijnt ze in de jonge dageraad…

hoe schijnbaar lucht danst in de weerspiegeling van getraliede ramen blauwig paarse bloemen geuren mij toe in het nest van het met riet getooide huis achter me een stenen muur waar een eenzame tafel enkel de wolken draagt als in gebed verzonken het is mijn tuin niet ik snoei ook de rozen niet maar plooi me nederig tussen de avond…

Ze sieren, kleuren de stenen, vullen het vlakke met diepte. Vrij fladdert een vlinder erdoor. Het riet, dat groeit en dat groeit, wuift wild en het ruist tussen vogelgetjilp en gefluit. De wind waait door m’n haar. ‘k Hoor mijn adem, zie mijn stappen in dit spel, dat nooit stilstaat, dat alsmaar bewegen en elkaar aanraken laat.…

Er is geen berg zo hoog Er is geen zee zo diep Als een moederhart Dat tot je riep door het leven ben je geslagen En was je vaak alleen Toch houd ik altijd van jou Door alle jaren heen Hoe moeilijk het soms ook is En ben je ver van thuis Er is altijd iemand bij je Die je kracht geeft naar kruis…

U sloft ook met Uw linkerbeen, en in de blaas daar zwemt een steen. Uw lever leed door al het pimpelen, en Uw vel is fors aan 't rimpelen. Die kromme misgroei zie ik nu, dat is de blinde darm van U. Op Uw hoofdhuid bloeit de roos, en Uw kunstgebit is broos.…

Goede morgen dageraad Ook weer in het land Je bent ook deze morgen Iets aan de vroege kant Dat kan geen kwaad Het is juist goed Dan gaan we weer een stukje De lente tegemoet Dus laat de tijd van vandaag Je in en uiterlijke wonden helen En de liefde van een ieder Je gedachten strelen Zodat ook aan een stoere boom Die van aarde naar hemel…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

pluk de dag, doe wat je niet laten kunt, heb lak aan goede raad, pis tegen de wind in, spreid je armen en vlieg van de berg, leg zout op alle slakken, stoot je voor de zoveelste keer aan dezelfde steen, grijp die kans, vlieg tegen de lamp, zoek een kluitje en loop het riet in, spring over de maan, knijp alle katjes in het donker, schreeuw…

Ik keek naar water, de golven bewogen heel licht in die lange stroom naar de einder en langs het riet zwommen enkele eenden, verderop een reiger aan de waterkant.…

Iemand zei tegen hem hier is een kluitje een mooi stukje aarde vers van mijn schep breng dat nu naar de overkant van het water vaar met je bootje naar het wuivende riet leg het kluitje daar neer en alles zal goedkomen dus dat deed hij hij voer naar het riet legde het kluitje neer aan de natte voeten van het riet het kluitje…

last ontstegen Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen…