30 resultaten.
als stuifzand
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 971 letters
tot stuifzand
geworden
glijden door mijn
korte vingers
verwaaien
zonder ooit een
woord te vormen
vallen terug
op het strand
waar de oude zee
hen opnieuw
overmant
onderhevig aan
vermaledijde
stormen
ik houd mijn handen op
tot dragen toe bereid
maar zie met lede ogen aan
dat het machteloosheid is
dat door mijn vingers…
Stuifzand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 185 De trotse dag loopt op z’n laatste halmen en begraaft de
aardse vuilnis achter zich, laaft zich aan de transcendentie
van de nacht, breekt in duizend splinters, verwaaid
tot sterrenstof en stuifzand in de ziel van mijn gedicht.…
Stuifzand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 184 ik ben neergedaald op een open plek
te midden van zwijgende stenen zuilen
het gewone lijkt daarmee bijzonder gek
en het lachen staat mij nader dan huilen
ik ben opgesloten in een bakstenen gedicht
om te rijpen in een kluis van jaargangen
totdat ik mij weer zelfverzekerd opricht
zonder weet van gemis of verlangen
ik ben omwonden met verstikkende…
Geworden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 138 eens was jij het roodborstje
je zong de nachtegaal
van haar plek
nu krijs je gelijk de meeuwen
verloren boven
een verlaten strand
de golven overstemmen
jouw treurgezang
je bent als stuifzand…
Treurige ballade van dag en nacht
gedicht
2.0 met 15 stemmen 8.712 ach zon der zee, vonk geslagen uit gehoorsteen
onoplosbaar is het lichaam dat in muien kruit
boven de zee sterren, onder het verhemelte
achter op de tong stuifzand, en maar niet slikken, slikken
------------------------------
uit: 'Lichaamswater', 2002.…
KLINKENDE STILTE
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 Vermaak in stuifzand:
speels lachend knielt de moeder
bovenop haar zoon.
De fazant snelt heen:
een wijnrode vlek verzinkt
in het hoge gras.…
Zwerver
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.457 Zeewind en zon
weefden een warme deken
stuifzand en helm
zongen het requiem
meeuwen schreeuwden de mis
bij het getijdenorgel van de zee
voor een verstilde oude man
die zonder hulp gestorven
door schoon en ziltig zeezand
begraven is.
Gekromd zijn handen
in een onvertaalbaar teken.…
hij gaat geloven...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 661 nazomer alles plast
verwaaide terrassen
groene tafelpoten
stuifzand op hopen
golfbrekers palen
meeuwen hangen in winden
mensen dralen
wel of niet afdalen
aan het strand
buldert de zee
bij strandpaal
zeven-honderd-zeven
kwam er het besef
van zijn geloof
de aarde was niet rond
maar plat
hij kon er van
af kukelen…
Eolisch sediment
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 Zij kruipen voort als eeuwig stuifzand
maar keren nooit naar ijle luchten weer.…
Verloren lucht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 514 en weer klad ik
hoop tegen de muur
als ontelbare, grijze wolken
rond gefluisterd
in blinde stormen
en al wat ik ben
blijft bestaan
in immer onbestemde regen
wanneer dag na dag
de stenen verpulveren
tot stuifzand in de wind
een stem in dag
tot nacht gezwart
breekt de laatste gebeden
als ver weg het kind schreit
door de schaduwen…
Meerwaarde
gedicht
3.0 met 92 stemmen 17.278 Braakbal, struweel, stuifzand,
haaksnavel, kop asgrijs, grondwaterstand,
imitatietalent, showmaskerdier,
rozenkevertekort, libellen hier
kikkersprongen daar, kruidachtige plant,
verzuringsgraad, duinriet, zandzeggestand,
opprikgedrag, eendagsvlieg, lokroodsier,
hommelmaaltijd, hagedissensluiptocht,
neerslagvervuiling, spitse muizenvluchten,…
Los zand
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 686 Als zwierige zandkorrels
in dwarrelende winden
drijven we doelloos rond
en kunnen elkaar niet vinden
We wonen in luchtkastelen
vol opgeblazen dromen
tollend aan de hemel
langs de toppen van de bomen
Jezus verbleef drie dagen lang
in het ’t Vaderhuis met open ramen
Zijn wijsheid ving het stuifzand op
en kneedde alles samen
Bijééngebald…
Lichtpuntjes
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.205 kon ik de lichtjes plukken
van het hemelse gordijn
de glimpjes strooien
in jouw nachtelijke brein
zo, dat jij gaandeweg
weer de stappen zet
het pad vol keien
tot stuifzand plet
kon ik op de mistdeken
wat aanknopingspunten stikken
wat kleurige versiersels
als houvast strikken
zo, dat jij weer gelooft
dat de zon in kale bomen
elk…
Overwintering aan zee
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.894 Stuifzand dit leven,
vliegend schuim. Het leek mij, versteende
vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos
terras te blijven. De vrees voor strop en gas
joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn
maar vogels sterven ook. Dit gaf zekerheid.
Dood als verbeelding.…
Van heide en sterren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 426 Zoals wij daar lagen
met takjes en twijgjes nabij
een bosrand zonder vragen
het stuifzand dwarrelde blij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprietjes tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
en…
Van heide en sterren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 916 Zoals wij daar lagen
met takjes en twijgjes nabij
een bosrand zonder vragen
het stuifzand dwarrelde vrij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprieten tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
over…
Rond Oktober
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 Gekneveld stuifzand wringt
de jongste vloed uit het zwierige duin
stormachtige buien knijpen traag
het oude, zwakke licht uit de dagen
de eeuwige branding verslindt gulzig
vermaalt smeulende zomersporen tot schuim
een eindeloze en gapende leegte vult
de uit schemer opgetrokken herfstdagen
alles wat stranden steeds stempelt
sterft gestadig…
Aangelijnd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 220 Als een vlieger laat ik het eiland op
ik draaf de grote leegte binnen
een zilveren draad verbindt mij
met opstijgend strand
de dorpen zijn in zee gegleden
het vee is door de horizon verzwolgen
alleen galopperende paardenhoeven
achtervolgen mij
het wad toont de sporen van dode golven
de wind baart stuifzand en fluisterzang
slechts één…
het stormseizoen is begonnen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 52 het stormseizoen is begonnen
als ik mijn ogen sluit hoor
ik dan nog wel de vogels zingen
het zoemen van de bijen
en het ruisen van de wind
zal ik het missen de geur
van pas gemaaid lentegras
het stuifzand op een winderige dag
en het rood van de ondergaande zon
hoor ik dan nog wel het fluisteren van
overleden stemmen of zullen woorden…
Met gods zegen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 90 wij hebben
het land verdeeld
een tuin geschapen
waar ieder zijn deel van
de schepping kan maken
met groene vingers
zwarte aarde strelen
knoppen en verwarde
bloemen nog even stelen
in hun openen naar de zon
ik wilde stuifzand
duinen en veel wind
dacht mij een kind
met grote zwarte hond
en zee als vagebond
alleen het helm
is blijven…
En de zee was niet meer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 De houten zee schep ik in blikken emmers
drenkelingen worden eruit gezeefd
sloepen en boeien werp ik terug
op de door eb schoongespoelde bodem
een zwoele bries blaast de kleuren droog
dolle meeuwen storten zich
op een zeekaart zonder water
duinen en dijken kijken werkloos toe
in het stuifzand dolen de schippers
er valt vers licht op eeuwenoude…
Sculpturen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 221 Dag en nacht hebben zichzelf overwonnen en
alles op een naderende toekomst is ingesteld,
staag veranderde patronen van vergankelijkheid,
stuifzand zich in levende sculpturen weerspiegeld.…
Lastig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 als ik er niet om vraag
als ik ze zoek vind ik ze niet
soms maken ze me sprakeloos
dan weer zijn er zeeën van ideeën
of er zijn verhalen zo oud als de straat
die toch weer nieuws blijken
gedachten springen uit het onbestaande
krijgen plots een levendige betekenis
hartbrekende wartaal vol van haperingen
om daarna weer te vervliegen als stuifzand…
- Gedragen door het zand -
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 166 Wind op grote hoogte,
onbezonnen en telkens weer bedolven
Kleurencombinaties van de bodem,
verscheidene keren gevuld met stuifzand
schimmig is hun herkomst.
Blootsvoets de uitdaging om aan te gaan
was er maar één paar voetstappen te zien,
... als zaden in het zand op de grond,
een dracht van gouden ochtendlicht.…
Pauze
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 174 kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte
niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten
twaalf uur slaat de klok, de dag is doormidden gebroken
koffie uit automaten laat plastic achter in de mond
en smaakt bitter, ik weet het, ik heb eraan geroken
de stoet komt weer op gang zonder dat ik het merk
roest van de ziel is nu verwaaid met stuifzand…
Hieromtrent
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.050 ingeslagen
om op deze vroegere ochtend verzeild te raken
waardoor dadelijk het vermoeden rijst
dat het verleden onveranderlijk synchroon met ons loopt -
wind trekt golven door de dennen en ondergronds
heeft de zee schelpenbanken, helse
brekers en muien afgetekend misschien
ook hier is geen plaats genoeg om het vele te bewaren en zoekt
stuifzand…
diffuus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 voor korte duur, zegt ze
ga maar, knik ik en zij, die engel,
wordt plots een stoffige steen
gevoegd in het huis van het leven;
wij hebben nu hetzelfde licht gemeen
waarin het vergankelijk paard wordt bereden
en zuchten zijn om na te streven ik sluit het raam
en voor zover ik dat in mij heb
ervaar ik medeleven;
ze heeft haar droom met stuifzand…
Tussen seizoenen
gedicht
4.0 met 10 stemmen 6.705 *
Een waas van groen, een geheimzinnig
opeenvolgen van soorten, maand na maand
een ander gras strijkt bloeiverstikkend
stuifzand dicht - van fluitekruid
een sluier, ongerepte dovenetel,
kaarsen vol zaad, niemandsverdriet.…
Tussen seizoenen
gedicht
3.0 met 38 stemmen 13.923 *
Een waas van groen, een geheimzinnig
opeenvolgen van soorten, maand na maand
een ander gras strijkt bloeiverstikkend
stuifzand dicht - van fluitekruid
een sluier, ongerepte dovenetel,
kaarsen vol zaad, niemandsverdriet.…
De vrouwen van Holland klagen aan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.766 God stuurde zon hun en regen
jaar op jaar dichter werd het net
der wortels langs paden en wegen;
het stuifzand werd vastgezet.
Nu liggen z' als dode dingen
ontzield, naast elkander neer;
nooit zal, wie nu leven, omzingen
het lommer der bossen meer.’…