48 resultaten.
Het zwijgen van tarwe
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 76 Hoe herken je het zwijgen van tarwe
aan het spreekwoord in de wind
wanneer landelijke tongen verdwalen
in wildernissen van de grote steden
hoe zal het zwijgen voortduren
in stilte die geen ruimte inneemt
door kale leegte tussen muren
naast het asfalt van de snelweg
hoor het zwijgen van tarwe
luister hoe tarwe zwijgt.…
Tarwe
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 781 Het land lekte laveloos haar liefde
naar de sloten die onverzadigbaar
gulzig slordig dit genot, zo dierbaar
vermorsten. De zotte glimlach hief de
tederheid naar een verzakte plank
bedwelmd door handgewassen stank
Voorbij, te snel voorbij, gleed de lente
heldhaftige haver groette het gerst
dat weelderig opschietend het verst
in wasdom was…
Monumentgezicht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Er stonden monumenten
op het veld
die door Van Gogh
gepenseeld konden zijn
De kleur geel zag je
soms een blauwe strik
van een zomerhoedje
We lagen verscholen
tussen tarwe en gerst
bekeken de monumenten
Hadden ze de namen
van de verloren zonen
of bleven het onbekenden…
Hereniging
gedicht
3.0 met 69 stemmen 15.704 Het ging onverwacht goed,
ze lachte veel, een hand kroop
langzaam door het gras,
het mes leek vergeten -
Ik begroef mijn gezicht
in haar helblonde haar,
dat geurde naar warme tarwe.
Transparant als een ader lag ze in mijn armen.
-----------------------
uit: 'Toendra', 2006.…
Hemelbloemen.
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 225 Als ik jou -recht uit de tarwe-
het brood aanreik
zul je dan glimlachen
omdat je me ziet
als omhulsel van mijn geest
of zal je treuren –omdat ik op blote voeten loop-
om mijn werkelijke ik
mijn ware aard en mijn oprechtheid?…
pinksterfeest
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 4.006 het versgebakken tarwe begeurt
de rustig koele kelder
die blij verwacht
de vruchten van het land
die arbeid van hun hand
met pinksteren oogsten ze al:
de belofte van hun lente-akker
garen het kindergelach
en merries worden door hengsten
befloten tot deze meidag
is weggegraasd
en stil valt de nacht als zachte regen
ze moeten slapen want…
hoog Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 368 hier kunt ge nog gaan langs
de tarwevelden, luisteren naar
ratelende populieren, dromen
met een luit op uw rug, klaprozen
blazen en de blaadjes drogen
op een hoedje van stro steken
luisteren naar de koekoek die
uit een stiekem hoekske naar
de dorpen roept waar in volle
staminees het volk zich laaft
aan de geuze - lambik, kasseien
blinken…
DE FRIESCHE POËET VI
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.317 - maar eet ondertusschen voort, -
Ik ben dat weeuwtje van Staavren,
Daar ge mooglijk wel van hebt gehoord;
Die een lading Dantziger tarwe
Aan stuurboord in zee werpen liet ....
Maar, man, waar wordt ge zoo bleek van?
Dat hindert u, hoop ik, toch niet?…
boerenkool
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 is er nog boerenkool
een flinke struise meid
of moet ik ploegen
op dit verdorde land
zeg het maar
dan rooi ik alles weg
haal tarwe van het land
lachen doe jij niet
wanneer ik denk aan vlas
en kikkers die zich vleien
in het kletsnatte gras
ik had honger voor een dag
lustte wel een bord of twee
totdat ik duidelijk zag
het is enkel…
VERLOOCHENING
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 716 Het kraaien van de vroege haan
roept heel wat bij hem wakker;
heldhaftig op de bressen staan,
meer dan de anderen vooraan,
een ogenblik van stil vermaan
bij 't bankroet van zijn klein bestaan,
het kraaien van de vroege haan
roept heel wat bij hem wakker;
zifting van tarwe uit de akker,
de meester wijst de route aan,
Hij laat geen rots aan…
Hoegaarden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.245 Hoor hoe hier het witbier gist
langs de boorden van de Gete
waar zich broeders in geweten
van hun godstaak devoot kweten
met een sluwe brouwerslist
Zie hoe tarwe werd gedrenkt
in het water der meander,
opgekruid met koriander
tot het troebelt en verandert
en zich koel en mistig schenkt
Merk hoe rijk ons Brabant was
kom in zijn toontuinen…
Sta niet huilend voor mijn graf
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 971 Ik ben de zoete herfstregen
Ik ben de rijpe tarwe in de velden.
Ik ben de stilte van de ochtend,
Ik ben in de gracieuze vlucht
van buitelende vogels,
Ik ben de glans van de sterren in de nacht.
Ik ben in elke bloem die bloeit,
Ik ben in een rustige plaats.
Ik ben in elke vogel die zingt,
Ik ben in elk mooi ding.…
Melodie
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 853 Zand sijpelt tussen tenen
stenen worstelen doorheen klank
rijke woorden omhelzen de kunst
om tarwe met aren toe te dekken.
Omhelzing tussen verlegen vijver
bewoners spitsen hun sprieten
genieten van het lenteatoom
anemoon van toon en tekens.…
Hoeveelheid klaproosblad
gedicht
3.0 met 13 stemmen 5.764 Ik loop door tarwe
en voel mij aan de akkers
vreemd verwant, bereken winst
in de hoeveelheid klaproosblad.
Ik wil een zwerver blijven
in mijn taal, het zien zal ik
beschrijven en voor dat werk
wil ik te eten krijgen.
----------------------------------
uit: 'Dansen met een vos', 1998.…
Natuurlijke omhelzing
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 138 Jij weet toch ook dat alle tarwe nog geen brood is geworden,
mijn kleinkind nog geen gedichten kan schrijven.
De landschappen zijn nog te mooi om niet te zien
wellicht kan ook ik weer echt wandelen bovendien.
Ik wil de natuur nog om mijn hals gaan dragen
iets anders behoef ik leven nu nog niet te vragen.…
Sporensneeuw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 57 ik herken de sporen in het akkerland
de ijskoude winter die er heeft gezaaid
ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid
nu heeft ze alleen hem als onderpand
in haar kamers huist men al dagenlang
waar geveegd werd op het vergane tapijt
dat mossen, en menig paddenstoelen slijt
en dichte mist had als enige behang
mistroostig oogt mijn bewonderde…
Een Gesprek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 220 Wel zei de ander tarwe, kip en aardig feest,
doch toen ben ik zelf stil geweest.
(Uit: A Grammar of Summer, 1955)…
Ritueel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 334 We aten vegetarisch, jij haastig weer
je moest veel rijden nog, in bui en wind
toch leek die middag, samenzijn,
de tarwe, iets van een warm zegenen.…
Waar tijd de zeilen slijt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 nog kan ik ze
in beeld en kleuren vangen
de windjammers en tall ships van voorheen
waar tijd de zeilen slijt
en windhandel vooruitgang brengt
voor kooplui land en continent
ook vogels broedend op het oude akkerland
oppers met gedroogde tarwe in het
zonne-uur bij de scheefgezakte hooibergschuur
waar ploegen wolken stof doen waaien
achter…
Troost
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 112 Mijn tederheid
mijn verdriet
mijn lied
is als het
geluid
van
een zeis
die door tarwe maait
een lied
dat muren
naar beneden
haalt, je mee neemt naar
de hoop van
de zon overgoten rivier
troost in de opeenhoping
van mensen
waar de dood rond maait
de ziekte
om zich heen slaat
bevend
huilend naar adem snakkend
de mensen…
Vriendschap sluiten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 ik sluit vriendschap
met mijn
veer glanzend room witte
crème met een roos als weleer op
mokka bruin papier
de periode van
het zonnige zuiden met
de pijn van de zeis
die door tarwe maait
onder de stekende zon
van het zuiden
en wat de ene mens
de ander onnodig
aan kan doen
herinner je mij ?…
DE BLAUWE STAD (4)
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 866 De Heleboel verstrooit dromend
in stromende regen op de bodem
van het gat dat vanaf 12 mei
2005 koninklijk verwaterd meer
bekend staat als Blauwe Stad
het blubberzand zo heerlijk nat
verdonkeremaant historische
grond van voederbiet en tarwe
gerst zelfs rogge groeide hier
en aardappels voor fijne patat
gelaarsd trekkebeent het voetvolk…
Opklaring
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.963 Bedwelmend geurt de ronde maankopdoos;
’t Kind gaat er langs en denkt: de doos is ronder;
De sloot is zwarter, groener is het kroos,
De tarw’ goudgeler, en de rogge blonder,
De koornbloem blauwer, roder is de roos,
En alles mooier, al wat leeft gezonder.…
M I E T J E
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.227 ----------------------------------------------------------------------
tele - aarden kruik
terruw stelk - tarwe stengel
terdt - treedt, loopt…
meaux
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 549 voorbije tijden aan
waar taal haar tekort manifesteerde
door het onuitsprekelijke te laten
als het vanzelf spreken
slechts het zachte zingen
van wiegeliederen gaf rust
oude herinneringen
passeerden als ademtocht
ons ruwe gehemelte
ook de vrouw van zijn leven
en liefde in tijden van oorlog
tot het landschap weer verscheen
velden tarwe…
Grensland Ukraina
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Dreunen kruisraketgranaten
Van Kozakken en Tartaren
In de verte, richting oosten
Midden in 't begeerde goud
Der Oekraïense tarwezee
En 't winters oekraïnewoud
Dansen duizenden met Sturm
Und Drang door sneeuwbedekte steppen
In de verte, aan de zuidkust
Laaiend in de vuurlawine
Een verwoestende machine
Van Odessa tot Cherson
Kleurt de tarwe…
Pandemic panacee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 213 als een panacee
Voor al het pre-utopische gebeuren
Het zal initiatieven goed gaan keuren
En alle disciplines denken mee
Het post-industriële is passé
Hoewel Bengaalse kinderen aan touwen
In Sinkiang Oeigoeren en hun vrouwen
Nog dwangarbeiden in een atelier
Wat is een wereldramp, een pandemie
Tsunami, overstromingen, corona
Tekort aan tarwe…
Avondlaan
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.675 'k Loop in de koele lafenis der laan,
De tarwe wiegelt langzaam 't bruin-geel goud,
Er waren fluisteringen door het woud,
Geruis van vogeltjes, die huistoe gaan.
Koel-ruiz'lig schuif'len siddert door de blaân,
Waar wind zijn lichte tenten heeft gebouwd;
En sterrelend doorblinkt de hemelblauwt'
Der hoge kruinen langgestrekte paân.…
lopen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 324 En toen
was het gedaan
opnieuw beginnen
maar voldaan
tarwe
graan
velden
zomers groen
zwanen
eenden duiven
egels lopen over de nacht
het plantsoen
de kade
verhalen
een bocht in het magische bos
meer vragen dan antwoorden
de klos
het pad door het landschap
boodschap
winkels mensen wensen
herkennen
realiseren
aanbidden vereren…
ode aan den kuyt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 193 in paringsdans verschietend
zijn team op sleeptouw neemt
den kuyt - voetballend gesproken
de authentieke leider
die het stof zuigt
dat anderen slingeren laten
die - zichzelf kastijdend
gelijk een wals op stoom
in een werkgang
het verzet plet en verschroot
den kuyt - de koning van feyneoord
venijnig en geslepen
brengt ons
gelijk tarwe…