Alle inzendingen over terugkijken

jij bent gewoon cool cooler dan het stempel van mijn uitgedroogd artisjokkenhart En ik weet ook terugkijken moet je niet te vaak doen je kunt niet achteruit zoenen we trekken rustig voort over die tweebaansweg met tegenliggers We lachen om onze kiespijn en zeggen Merci dat je er nog bent…

Herinneren wat je gisteren achterliet en bewaarde tot bij het ontwaken Jij zult eraan wennen zoals aan een lichaam uitgeklapt landkaart wordt Zo kan je terugkijken voorstellen, bedenken hoe het verder gaat Woorden zijn kwijtgeraakt in alle talen waaruit een zwaar hoofd bestaat Er worden versjes gemaakt in de blauwe nacht, lichaam…

'n Traan zoekt haar weg langs m'n wang naar beneden Waarom toch dat terugkijken ? Geniet van het heden ! Wanneer ze eenmaal stromen komen flitsen en gedachten Zelfs in mijn dromen Waarom nog langer wachten ? Laat nu maar gaan 't reinigt hart en geest Zelfs dit intense verdriet om wat ooit is geweest...…

later is terugkijken naar gister met een kater.…

De laatste dag op de kalender hangt er nu al losjes bij terugkijkend naar 2012 maakt 't me vrolijk, en heel blij genietend van al die mooie mensen die ik dit jaar heb ontmoet nieuwe stappen ondernomen ja dat voelt heel goed kijk ik uit naar al het nieuwe dat mij ten deel zal gaan vallen wens ik een ieder genoeg laat de kurken nu maar…

Zittend verlaten en alleen Terugkijkend naar de toekomst Naar een verbitterde oude man Zijn oneindige liefde wilde geven Afgestompt van zijn dromen Door giftige doornen in zijn hart Langzaam verrottend van binnenuit Een verlamd gevoelloos schild creëerde Apatisch en afhankelijk door pijn Zijn liefde niet meer kon tonen En tergend en hatend…

Haar raadselogen staarden me aan maar ik bleef terugkijken tot onze blikken elkaar gemagnetiseerd aantrokken passie tastbaar werd handen elkaar aanvulden lippen alles verwarmden lichamen zich verstrengelden Nu lig je ontspannen naast me ik proef het zout van de kleine zweetpareltjes die ik kus als mijn tong hartjes tekent op je nog…

onze tijd samen koesterend kan en zal ik jou niet vergeten van je houden blijf ik altijd elke dag voel ik jouw warmte die ons ook weer samenbrengt waar het tijdelijke eeuwig wordt zal onze liefde zich hernieuwen tot dat moment pluk ik de dagen terugkijkend bij het vooruitzien als het compost voor het leven zoals de knoppen van de lente…

misschien is dit jouw bedoeling geweest ben je blij dat je dit hebt bereikt mij maakt het niets meer uit ik ben moegestreden tegen deze demonen deze windmolens zonder bewijzen hier heb je mijn pen en schrift mijn plezier dat ik er aan beleefde ik hoef het niet meer berg het op in een doosje dan kun je soms op lege dagen in alle stilte terugkijken…

Zo geel, zo mooi, als botergoud thuis gekomen in het zwarte vaasje je zetten zou Nooit gedacht dat je bloemenpracht zo zou blijven in gedachten Nu ik terugkijk en je slechts in bermen terugvind maar ook je wortels in mijn tuin Waar ben je, behalve dan in mijn gedachten, gebleven, onderaan de polderdijk?…

geveinsde spijt: had ik je maar in de haag gepist ja pa had ‘t maar gedaan maar dan wis je kwam z’n gniffel er weer achteraan: dan was je nu een hagedisje ma hield niet van dat grapje je doet dat kind verdriet het voelt zich niet welkom snap je dat je dat niet inziet heb het altijd wel geweten dat het een flauw grapje was maar besef terugkijkend…

terugkijkend op al die voorbije jaren vraag ik me af waarom hun zo deden en waarom ik er zo op reageerde waarom hebben we gedaan wat we deden had het anders gekund of zelfs gemoeten hadden we het een of ander mogelijk kunnen beïnvloeden of zijn we zo uit het ei van ons verleden gekropen zoals moest en is alles volgens het script…

ik zag je vingers komen tussen geurende bloemen in de volkleuren wei wij waren toen nog groener dan onze dromen toch zomerden wij wij trioden met zon als koesterend speelkameraad zij scheen zo heerlijk en hij straalde maar daar waar wij ons samen overgaven aan midzomers orgie getint terugkijkend gloeiden wij nog na hadden elkaar…

Terugkijkend op '17 Ben 'k inmiddels 50 geworden In '90 ging ik op mijn 23ste bijna dood In '80 HAPPY NEW YEAR 'What lies waiting down the line'* 'n Evergreen van ABBA Slechts 10 jaar verder, wist ik meer Een ommezwaai van daar tot hier Ondanks die hel, leef 'k mijn leven Waarbij een eventuele Hemel dus niet tot compensatie leidt…

ik zag je terloops in de spiegel kijken heel even vroeger en nu vergelijken je draaide je bruusk om sinds wanneer zag jij een vreemde zomaar terugkijken geschrokken was je niet stress en zorgen hadden jou geen goed gedaan jij hebt te lang teveel van jezelf gegeven zonder te letten op de kwaliteit van eigen leven maar…

halfvolle glazen, lege schaaltjes dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven een oranje gloed van zonnestralen dromend van de toekomst het verleden verwensend en naïef blijvend vond ik de weg in m'n leven verblind door blauwgrijze nevels vind ik de weg in m'n leven terugkijkend en me oud voelend sommige mensen noemen dit een depressie…

wij droegen de lach aan elkaar op stapten met plezier in het warme bad vol koesterende aandacht waarbij elkaar raken een open vraag is om reactie te krijgen terugkijkend op de stimulerende samenkomst zijn wij uit de egotripping gestapt die corona beheerste en weer over naar de echte fysiek rakende contacten het was of…

Terugkijkend blijf ik mezelf dingen verwijten, waarom ben ik wie ik ben? Wat had ik wel niet kunnen bereiken, de wereld is een speeltuin, de mogelijkheden zijn ongekend. Op dit moment, na jaren van chaos, Denk ik bij mezelf, sluit bepaalde deuren en laat het los. Wees trots en besef je goed dat je verder moet.…

Met nostalgische blik Terugkijken op wat ooit Het naberschap heette - Buren die Elkaar niet links Lieten liggen En verantwoordelijkheid Namen voor elkaar Uit naam van saamhorigheid Zo was het immers, in De jaren vijftig, toen Geluk nog heel gewoon was In regio's waar het Naberschap leek te zijn Uitgevonden - nu er Meer…

Je zou glimlachend en nieuwsgierig terugkijken, en met deugd (hoop ik), maar ik blijf staan, de handen in de zakken en toch verbonden, onze ogen als een veelbelovend viertal. Misschien wacht ik beter tot je jarig bent.…

Spiegel je ogenblikkelijk, erken dat jou wat scheelt: ogen van gepolijst staal die fluwelig terugkijken... Nee, dit spoort en scoort niet meer. Oom moet gauw z'n lenzen strakken. Een tachtiger wil zich toch vermaken? Kijk: het verdoezelende dooft. Glaucoom blijkt maar een kwade droom. Mijn oom ziet weer de horizon!…

ik wilde sneeuw maar er viel regen in de vorst die jij voorspelde we zouden spelen in de witte wereld van mijn helden daar gaan waar niemand is geweest, terugkijken op je sporen is een feest de eerste zijn in niemandsland het ijs waar water strandt het vlaagt vandaag weer troosteloosheid ik had me zo verheugd op kou in winters landschap…

Stenen muur, ik ga niet meer terugkijken. Stenen muur, jij houdt mij niet meer tegen!…

het was jouw muziek die van de mistige emoties een schitterend gevoelskleurenspel creëerde dat je gezicht uitnodigend deed lachen in een welkomstgroet het voelde warm en goed na de somberte en kou van buiten om samen nog een keer stil te staan bij jouw leven terugkijkend wetend welke kant jij op zult gaan nu alles is gedaan…

later als de nachten koud zijn zal ik dankbaar zijn en terugkijken op het gelach en het gehuil van jou maar ook van mij - want ik leef de dag en de dagen erna met jou in mijn hart met als herinnering dat wat we wilden.…

allereerste kopje koffie Met een flinke scheut melk doorheen Zeeg ik als een rozenkrans ineen Ik was pas twaalf En geloofde zeker nog niet Dat ik zou worden uitgezonden Als missionaris naar de verre oost Voor haar misschien een veilige troost Ik was pas twaalf En hoorde echt niemand roepen Hoe het zou zijn in een droge woestijn En nu terugkijkend…

terugkijken schoudert mijn zeer in het herbeleven van de scheuten die me baarden, was de tijd maar nooit gekomen en mijn vrucht afgedreven met het getij van een zware zee dezelfde zee drijft nog wild op de baren van mijn bestaan, eens was ik Neptunus die in droom mezelf verslond waar woord en daad het zilte nat bestreden met de zoetigheden…

wees maar gerust je zou niet verder hoeven lezen je mag dit dicht meteen wel overslaan vandaag is het uitsluitend voor mijzelf ik ga de honderd-vijftig halen zoveel gedichten in een korte tijd en idem zoveel muizenissen zoveel emoties trekken mij voorbij en als ik terugkijk zijn ze als een schilderij een bontgekleurd verhalend werk van…

Maar terugkijkend op het afgelopen jaar word ik weer blij in mijn hart, en dat is toch iets apart. Want steeds waren er weer uitzonderlijk lieve mensen, die mijn hart verwarmden met liefde en goede wensen. Ik beken dan ook dat ik speciaal in jou een van deze mensen herken.…

Het komt goed meisje, dat is wat je tegen me zei, maar nu ik terugkijk, moet ik je zeggen, ik snap het, maar asjeblieft zeg het niet want dit is nog niet voorbij.…