Alle inzendingen over tijd OR dag

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

(haiku) het eendagsvliegje wil goed voor de dag komen en neemt alle tijd…

naar de wijzers van de klok De tijd gaat nog steeds langzaam voorbij Maar toch is er weer een dag voorbij…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

de tijd rekt dagen laat seizoenen op elkaar van mijn jeugd naar ouddom rijken zo grijs haar de wind doet strijken tot een stil verloren herfst gebaar aanschouw ik jaren voor de kachel vonken starend naar veel meer vlammen die niet willen doven die mij nog in groei beloven naar een zomers roodvol wederkeer…

hoe vreemd voelt soms de tijd die aan zichzelf verstrijkt als in het vliegtuig achter verre wolken de nieuwe dag zonder een nacht of omgekeerd in het ongewisse tel ik het uit til ik hem hoopvol over minne dagen…

Dat de tijd zich vergiste Moment dat levenslang op Mijn netvlies bleef staan…

Een nieuwe dag is geboren. De betovering wijkt. De nu nog jonge dag wordt al alledaags.…

de dag begon zoals een dag begint het vaste ritueel, dezelfde vloeken je bent nog uren naar jezelf aan ‘t zoeken de spiegel huilt, je laat een boer, een wind het leven leek een bokkenpruik met luizen maar dat veranderde die dag spontaan vergeten was de smaak van levertraan en zelfs een grijs Den Haag begon te bruisen wat deden al die ‘pakken…

de dag angstig aangevangen een dag zoals anderen je geweten volgend luisterend naar strenge woorden opgenomen in de waan van de dag samen gezeten met gedachten vervuld van hoop op beter normen en waarden toegepast die dag eindigt samen gezeten met de wijn met wolken ingehouden pijn uitbundigheid zingend alles leek even anders…

Heel langzaam is het eind weer in zicht na een lange tijd van donkere dagen, kan ik weer langzaam genieten van kleine dingen die zo belangrijk waren.…

Gewoon een dag als geen ander, als jij er nu maar was...…

Toen, die dag de dag dat ik je voor het eerst zag Toen, die dag de dag dat ik jou herkende Toen, die dag de dag dat jij mijn ik erkende Toen, die dag de dag dat ik mij aan jou gaf Toen, die dag de dag die ik gewoon had moeten overslaan...... Faith…

nog bruikbare stukken en herbegin te bouwen zonodig elke dag opnieuw ik laat me niet klein krijgen…

geen dag zonder leugens gekleurd in de was gestreken, gevouwen in de plooien van je jas woorden wisselen sokken blauw, zwart of bruin dan ben je wel, dan ben je niet gestreept of geruit handen worden gewassen met doorschijnende zeep met onschuld en lucht onvergeeflijk dit keer op je tong druppelen tranen, tandpasta en schuim en…

Er zijn toch van die dagen, ze staan ból van activiteit dan word ik bijkans gedrágen en voel ik heel geen spijt da'k de vorige dag niks deed. Die dagen vliegen om.... Er zijn ook van die dagen die deel 'k maar door twee, ik doe een beetje wél wat en ook een pietsie néé, die dag is voor mezelf. Die dagen zijn te kort.…

Zijn telefoon steeds in gesprek en op de werkplek is hij niet aangekomen. Een vriend had nog gebeld, gisteren, maar hij: Nu niet, het gaat niet goed met mij. Politie kwam aan onze deur, twee mannen, angstiger dan wij. Wij wisten. Rij voorzichtig, zeiden ze, ‘t is ver en u emotioneel. Het weer was mooi, hij lag al klaar…

gisteren zag ik je met deuren en ramen dicht er lag nog altijd een dag op tafel en ik probeerde te tellen hoeveel keer jij je kind doodsloeg tussen schalen vol vlees en verzuurde melk met de grootste moeite zocht ik nog een verhaal of de welving van je borsten maar je handschrift werd onleesbaar en ik heb slechts het vreemde…

stilte was lucht, was morgen en avondregen werd zee in het openvouwen van flarden mist ik tastte naar duinen en ouderdom terwijl mijn navelstreng onder stenen kroop samen met het meisje van zes en niemand zei nee…

ik slaap vanavond op de bank relatieloos afstandsbediening onder handbereik oliegevulde radiator dichtbij en morgen ligt de kat er weer dik bovenop ondanks mijn glimlach bij het ontwaken want ik weet dat dat eerste kopje koffie mijn dag goed maakt…

door hem verwekt door haar gedragen mijn God zij dank voor alle dagen…

de dag is voorbij.. ik denk aan jou en jij... slaap lekker en droom zacht.. ik denk en droom over jou, de hele nacht.…

De dag om voor altijd samen te zijn…

De dag begint in stille omgang met het licht in vrede met jezelf en met het eigen zijn Vandaag weer vreugde en plezier leven vanuit het nu vanuit hier…

Als dan de grote stilte valt en het onomkeerbare Het einde net zo is als het begin Pas dan zal ik het weten Het antwoord op mijn vragen Als ik het geweten had had ik mij dan veranderd? De dingen anders benaderd? De mensen anders getroost? Het grote niets of is het alles? Zij zal het nu wel weten en hoop dat zij mij…

er waren de jaren van eeuwig en immer met grote gebaren de nachten doorwaakt het leven doorzien gedachten van wereld omvattend vermogen van maanden en weken diep minnen en haten tot dood er op volgt maar de dagen gaan verder onstuitbaar en dom het zijn nu de uren voorzichtig genoten want alle minuten zijn tekens van eind…