12471 resultaten.
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
mag ik
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 967 mag ik aan uw zachte borsten slapen
en spinnend neergelegen in uw armen
naar het verre licht van sterren gapen
zachtjes me aan het uwe verwarmen
mag ik u voorzichtig uit het gras optillen
en dat moment tot een puntje verkleinen
om door regen en wind in mijn hart te stillen
langzaam samen in ons geluk verdwijnen
zonder gesproken woorden,…
gevangenissen voor de zachte criminelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 797 Het menselijk zwerfvuil van onze maatschappij
Afgeschud tussen spijlen van beton en staal
Die het laatste greintje lieflijk tikken
Van de reeds verdorde harten bijten
Staal en papier in één kooi gemalen
En in de benzine van pis en wanhygiëne
Kan één grijze vonk van een gebaar
de geest tot de explosie drijven
En moeders kunnen enkel…
tot ontploffing gepest
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.817 Hij was de krabpaal van hun schelden
en soms zelfs de platte speelbal
van hun tot vuist gekropte gal
één die ze in nalachen nog wegkwelden
onder het vriezen van hun blikken
leken zijn ledematen als versteven
en was de korte glimlach verdreven
in een bad van wat angsten prikken
zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn
en als een glazen…
lente(sonnet)
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 620 de lente ademt de winden drijfveer
van haar vruchtbaarheid over mij
en haar vogelen stembanden zingen blij
in onze grijpende oren neer
en de zon lacht een opening in
zijn wenende en grommende gordijnen
ook de paddestoelen verdwijnen
in de humuslaag van hun begin
de geldgeile mensenklauwen grijpen
alles van zand tot kraaien
nog…
geklommen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 421 Zijn zweet is omhoog gemengd
met de modder en het stof
en zijn griploze handen klommen
achter de trekhaak van de ogen
de grijze rotstanden grijnsden
reeds vele krijgsgevangenen
van de strijd met zijn huid bloot
ook de winden lachten neerwaarts
en met schmink van geld
toverend gemaakte ogen
lachten vanuit een glazen paleis
met…
liefste gaatje in mijn schaduw
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 727 Liefste nog levend gaatje zelfs als
Het licht de kamer ontvlucht
En lamp die het gooien
Dat men mij in de mond wekt
Blijft doorstaan
Bloempje in mijn weide
Dat zelfs als een dode zon
De vruchtbaarheid ontrooft
Die liefde blijft bloeien
Luisterend, oor in een bloem
Dat ik zelfs wat onder de tong
Ligt te sterven of te glanzen
Geheel…
koude ogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 628 Zijn ijskoude blik priemt
de minachting door mij heen
hoe kan ik zacht blijven
als hij mijn woorden stukslaat
met het scherp van die lach
-scherven eten immers vlees-
de schaduw plukt hij uit
het zonnigste van mijn zomer
en verstikt mijn brave neus
er tergend langzaam in
telkens lik ik wonden schoon
aan het licht in dit leven
en zweven…
zwevend door een rustige zomer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 425 onze handen versmolten
en ogen strelend in elkander
een zwevende stap
door de rustige zomer
jouw lippen zachtjes
fluisterend in mijn huid
en mijn dagdromen beleven
mijn neus slapend in
jouw zoete geur
en mijn ogen open
voor de schone hemel
de weide vol bloemen
die buigen onder
onze spelende lichamen…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 47 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
laurelyn, prinses, in een huisje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 520 een huisje wiens muren
heldere klanken ontwaren
uit een doolhof van gestommel
en boven wie de regen
nog voor het dak verdampt
ik zie hoe condensatie
de inwendige warmte
tegen de ruiten kleurt
en mijn voeten vangen
de muziek uit de trilling
van uw marmeren vloer
mijn hand glijdt kussend
over de gouden deurknop
vanuit…
zitkamergevaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 619 hij staat daar met zijn tong die scherp
is geslepen door de pijn, in de aanslag
alle strikken likkebaarden reeds in stilte
als onze vormen langzaam het scherm betreden
als een aan het raam gevroren gier
zijn nek onder het dwangmatig zitten gebogen
en de ogen elk beeld uit de lucht rovend
met behulp van hun glazen netten
-wat verdorven is…
big bang
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 6.801 De seconden in jouw ogen
big bangen honderden
dromen en broze korreltjes
geluk van elkaar
een omarming is een tocht
in overvloedige warmte
achter de tred van je hart
de zoete woorden in
je weet op mijn gezicht
het geschapen geluk
met een glimlach te onderstrepen
laat de ons dan niet tot
een stipje herinnering vervagen
ik zie je graag…
kever
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.161 onder de bladeren woelt een kever
de oppervlakte nabij met
een bal vol dromen tussen
zijn roestige grijpertjes
in een herfstig landschap
hijgt hij tussen geel
blad en afgevallen appel
en rolt zijn garen tussen
de mestkeverballetjes door
een gevoelstroom vol leven
om kalm en als mist weer
in zijn warm hol te verdwijnen…
zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 697 de zomer vangt de spelende kinderen
en propt ze vol met zijn liefde
tot hun huidjes langzaam overlopen
van het als maar groeiend plezier
hij vult het landschap met zijn kleuren
lustig hier een stipje, en één daar
de bloemen wekt hij uit hun slaap
wrijft zachtjes over hun neuzen
met de gouden vingers van zijn zon
het water schenkt…
moeder
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 6.398 moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden
gij legt mij de zachte woorden in de mond
stillend, een schuilplaats voor stormwinden
in u is de bal van mijn geluk wel rond
en kan hij rollen, mij de lach aansteken
moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden
al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken
tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…
dagen, leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 855 dagen vol hoop
en dagen vol verwachting
dagen waarin alles
een ballade leek
dagen dat droefnis
de vreugde opslokte
en dagen die
op hun sterfbed
niets meer waren
dan een verlossing
ik bundel ze in een woord
dat niets kan doen
dan zichzelf zijn
en zachtjes om jou smeekt…
spiegel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 830 ik heb in de spiegel gekeken
in mijn hoofd mezelf gefotografeerd
aan het beeld getrokken, het gekeerd
en de schaduw weten te breken
in miljarden stukjes licht
deze dan weer gescheiden
of op andere plaatsen gericht
minuten kon ik het beeld berijden
vol hoop en valse edelheid
ik ben er zo diep in gedaald
dat ik niets meer heb behaald
dan…
plank
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 848 hij voelt de adem uit zijn longen groeien
de woorden staan stijf in zijn keel
zoals zijn lichaam dat een plank is
en langs alle kieren kraakt
vol wormen en vol sporen van regen
de foto in zijn handen is niets
dan een vlekje vertroebelde troost
dat hij tegen zijn dovend hart drukt
en indommelt…
afscheid
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.815 het is zo zwaar dat ik het niet
over de drempel van mijn lippen krijg
"afscheid" weerklinkt in een uithoek
van mijn daverend hoofd en beukt zich
tegen de moed die het recht houdt
mijn tranen kauwen op de grond
onder mijn wankele voeten, om dan
een braakbal van niets uit te spuwen
ik val een laatste maal in haar armen
en mijn geheugen…
warm dorpje
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.032 straten waar licht door zweeft
en zich tegen de gevels neerlegt
de blikken langs de kanten
zijn er niet ijzig maar
aanvaardend en auto's razen
er ook de gassen uit hun longen
maar er zijn die momenten van pure
kalmte, wanneer de beheerste wind
als muziek mijn poriën betreedt
vogels planten zich op halzen
van knusse lantaarnpalen…
opgestropte mouwen
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.045 "ben ik een eikel" zei ik
"zeg dat nog eens, als je durft"
"bam" sprak zijn vuist
van haar hardste kanten
een druppel bloed danste
op de kale vloer en werd
maar al te gauw vergezeld
ik stropte de mouwen op…
rollercoaster van liefde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 732 Jij legt met dartel
geluk een rollercoaster
van liefde aan
in mijn buik
vreugde schroeft
naar een salto
en valt dan
duizelingwekkend diep
je hand trippelt
om mijn middel
roert in mijn hart
zweept het op
je ogen kietelen
in mijn hoofd
daar barst het lachen
langs elke kier
naar buiten en
dieper naar binnen…
samen (broeder)
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 4.398 laten we samen strijden broeder
tegen de zwarte draak
we hebben elkander verzwakt
voor zijn grijpgrage klauwen
laten we vanonder één schild
de puinhoop vlammen overschouwen
en met twee zwaarden hakken
tot rust uit zijn groene aders bloedt
laten we samen over de middenweg
tussen hart en hoofd ronddolen
zodat we telkens met één oog
door…
aankijken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.060 verbaasd, verdwaasd compleet tot
een standbeeld verstard
sta ik in uw aangezicht te kijken
kleine golfjes hoop stralen
van mijn erts de hemel in
nu aangewakkerde hoop het lood
smeltenswarm geworden is
jouw ogen openen me een boek
waarin onbekende tekens
over zijden bladen dansen
de grote boten moed drijven
me in kleine stukjes gehakt…
hommage aan Laurens W.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Woorden vouwt hij open
tot de juiste betekenis
en past dan alles
in elkaar tot een zin
die zinnen zijn zijn plasticine
hij schept werelden
aan de lopende band
in papieren scheepjes
vaart zijn gevoel nader
en zet ons in traan en vlam
niet alleen met woorden
is hij groot
maar ook van hart…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
splitsing
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.047 onze wegen scheuren een splitsing
en mijn ogen wenen me uit
hoe uw rug tot de stip krimpt
die ons warme hoofdstuk afsluit
de enkele flitsen en gevoelen
die mijn geheugen nog omklemt
lijken door uw verlaten getand
en mijn hart bloed het bijlen
de forse adem van het lot
heeft uw zachte zeilen
in andere richtingen gebold
en het…
zuur(sonnet)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.519 wanneer hij gesloten bleef die mond
en zijn lichaam uit werd gekapt
in de wazige steen van achtergrond
is de tijd mij sneller ontsnapt
toen die mond vierde met een lach
en een lieflijk woord achter zijn
zeldzaam vreugdige lippen lag
was het al een stralen in de pijn
ach, toen de armen mij
bijna aan gingen spreken
was mijn hartje al zo…
doellopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 624 Hun hete tongen duwen vloerwaarts
het dampen van de motoren uit
en de verdroogde stembanden
brokkelen in hijggeluiden af
een stortregen van oververhitting
verlaat het bos dat hun schedels
de zware zon helpt dragen
de poriën wenen hun oogjes leeg
toch zweven de roeispanen
van hun eindeloos lopen
door het macadammen meer…