56 resultaten.
Voorvoel mij
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 267 Ik raak aan haar buik
Nee, zegt ze
Voorvoel mij dan
Waterzacht, dat is het vast
Verwachtings(over-)vol,
gretig is ze
Het tintelt me
Het tintelt me, vraag ik
Zwijgend staart ze, doordringt ze me,
verdrinkt ze me. Nee, zegt ze
Vul mij dan maar in, zeg ik
verstild ben ik,
toch tintel ik, nog onvervuld…
strak in het vel getrokken
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.879 zo ontstond
het knopje op haar kin
wanneer ze gedachteloos
aan het friemelen gaat
kirt ze het uit
het tintelt fijn na
zo`n liftresulaat blijkt
het lekkerste wat bestaat…
waar liefde bruist
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 613 waar onuitgesproken
het wéten en het zíen
de ander bewegen laat
ieder langs eigen weg
is sterk het fundament
voor het levenspad
waar de een de ander
volledig en aandachtig
proeft en verslindt
worden gretig volhardend
de jaren van passie
gekauwd en verteerd
waar liefde hen leidt
tintelt en bruist het
verdubbelt zich hun geluk
in…
vergeet
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 349 helmgras glinstert in de zon
ik overdenk hoe ik overwon
een klim en daling door het duin
het tintelt van teen tot kruin
dit moment in handen beet
ik verlaat het en weet
dat ik uiteindelijk vergeet…
Stil verlangen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.714 Voel je
mijn hartklop
in cadans
met de jouwe
zie je mijn
ogen
ze stralen
in het licht
van jou
hoor je
mijn stem
stil
branden
voor jou
mijn huid
tintelt
de lucht
zindert
mijn hemel
wat
verlang ik
naar jou…
Korte ode aan de fjord (Noorwegen 2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 209 Dat daar kostbare schoonheid kosteloos
fonkelt, schittert, tintelt, trilt,
verzilvert, vermat, vergrijst, verzwart,
en van blik tot blik, in schijn van roerloosheid,
de wereld vertraagt en vernieuwt!…
Weten
hartenkreet
2.0 met 21 stemmen 1.486 Telkens weer
zijn je lippen zacht
je ogen mooi
je huid tintelt
op de mijne.
Weergaloos
dat gevoel
die blik
het weten
jouw glimlach.
Ik vraag je niets
laat het gaan
al ben ik ook
soms niet geheel zuiver
maar toch
je weet het.…
Het nachtelijk feest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 je lach
straalt warme
mensenliefde
ogen vangen ons
met vlammende
kleurrijke energie
jouw zachte raken
tintelt en laat lente
weer ontwaken
jij bent de zon
op het nachtelijk feest
jouw licht is niet uit geweest…
Verberg u niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 verberg u niet
achter de wolken van de winter
ik bespeur immers uw parfum
tussen de takken van de tijd
smaak uw aanwezigheid
op de lippen van mijn ziel
de huid van mijn hart tintelt
onder de ruis van uw adem
u bent er
heeft mijn wakker-zijn
u niet aanbeden
vastgelegd
in dit gedicht
L.Steenberghs…
Heelmeesteres
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Shari Heftel en
haar kristallen klankschalen
schenken zielsvreugde
Soms tintelt mijn hoofd
en voel ik hoe engelen
mijn geest verlichten
Haar glimlach raakt me.
De trillingen nemen mij
mee naar Godenklank
Sharing with Shari
is liefdevol thuiskomen
bij de Oerliefde...…
King Clear
gedicht
2.0 met 17 stemmen 5.747 Op een avond komt ze aan
in het huis van de bewoner
alles is van glas
de deur de tafel
zijn hoofd is van glas zijn voeten
rinkelend karkas
hij wil drinken uit een glas
ziet haar niet komen
ze draagt een glazen jas
love you tintelt hij
ping!
----------------------------
uit: 'Glazen jas', 2007.…
Niet langer angst voor de duisternis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Een gevoel van geluk
tintelt over mijn huid.
Niet langer angst voor de duisternis.
Een optimist ploetert, maar trekt voort.
Een feest is het leven zonder ergernis.
Vrij is de geest die zich niet stoort.…
Intiem
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 502 Als mijn huid blozend
jouw handen raakt
tintelt minne
strelend
nachten licht
jij ademt mijn naam
in vallende sterren
en zacht penseel ik je gezicht
waar elke lijn
leven tekent
teder voelt thuis
ja, in jou wil
ik wonen…
De zin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 de nacht staat in donkere stippels
te staren in het niets
tot je lach mijn haren kust
waardoor de zin plots
door mijn lichaam tintelt
zich laat opsmukken
tot overspel met woorden
het zachte ebben van
liefdesvloed tot stilte
watervallen van plezier gestort
als regen in een woestijn
in een buitenzinnige tijd…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 417 nee, ga niet weg
nu mijn vel nog tintelt
van ons afscheid
je weet hoe de regen
hier zal binnenstromen
het dak begeeft
muizen, spinnen en wespen
mij belagen
het wordt al donker
de honden huilen
de melken maan vol
hallowenen
geraamten voor het raam
blijf nog even
verdrijf met mij
de duivels uit mijn huid…
alleen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 328 nee, ga niet weg
nu mijn vel nog tintelt
van ons afscheid
je weet hoe de regen
hier zal binnenstromen
het dak begeeft
muizen, spinnen en wespen
mij belagen
het wordt al donker
de honden huilen
de melken maan vol
hallowenen
geraamten voor het raam
blijf nog even
verdrijf met mij
de duivels uit mijn huid…
Vier ogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 283 Vier ogen die vonken
op het eerste gezicht
genoeg olie op het vuur
om de uitslaande brand
niet meer te blussen
huid gloeit tegen huid
het koortsvuur tintelt
alles rilt van heet genot
vier ogen die lachen
terug blijven kijken
tot ze traag wegzakken
in een droomvolle
warme liefdesslaap…
Vriendschap
gedicht
2.0 met 3288 stemmen 378.838 Zuiver water kent geen bodem
en er tintelt altijd
iets aan de oppervlakte.
Het is de stilte zelf,
terwijl het voortdurend borrelt.
’t Is fijn en kwetsbaar
als kristal wanneer twee mensen
op dezelfde golf zitten.
-------------------------------
uit: 'Broze werkelijkheid', 2003…
Inzicht
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 770 Een schijnsel van licht
doorkruist mijn donker geweten
ik voel pijn
en toch ook verlichting
het tintelt
door al mijn aderen heen
vergiffenis is mogelijk
maar de makkelijkste weg
kies ik niet graag
ik wil vechten
voor elk stukje eigen geluk
en de blijdschap zal groot zijn
wanneer ik iets geven kan
vanuit de zwarte hel
waarin ik leefde…
hoe dood het witte was
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.793 we liepen in het wit
spraken zonder woorden
schreven zonder inkt
de tijd stond stil
ik raakte je
er viel een schaduw
uit je antwoord
in stilte op de grond
opeens is er die lach
die op minuten jaagt
de uren vraagt wat
langer te gaan duren
dan stroomt het bloed
en tintelt weer het leven
vergeten we voor even
hoe dood het witte…
Ooit regent onze liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Regen tintelt op het meer
speldenprikken in mijn vel
ik denk jou een tel
onder het gladde water weer
terug
Hoe snel en ver ook het stromen
onder het zand liggen de stenen nog
zwaar en zichtbaar zonder zelfbedrog
Verzonken herinneringen komen
terug
Ik mis jou, onze liefde
gaf zich aan rivieren mee
en deelde zich in de zee
ooit regent…
Gewiegd
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 346 in en uit de ademtocht op het deinen van de zee
lichtgewicht gedragen
welbewust van overgave
strelen golven welvend voldoening
van een warme waterwieg
nachtdonkere diepte tintelt
helder gekleurde levenskracht
in zwierig ritme begroetend
de zonneklare moederlach
ongemerkt lengen vreugdetranen zilt
de gul geschonken zachte schoot
seconden…
De brief
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.485 Aan mijn tanden tintelt ijs.…
Douchen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 419 Het spuitend water tintelt
en bruist op mijn hoofd.
Het boort een gat van licht;
dat zoete licht aan 't eind van de tunnel.
Ik wiebel en schommel
en zing én gons én brom én mummel
en tril.
Kristallen parels
strelen mijn huid
en kleven van liefde.
Vrijen met 't stromend water.
Samen smelten
en de handen vouwen.…
Jij woont in mij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.526 Vlammen dansen in jouw ogen
verlichten donker bruine diepten
waarin ik een lome tederheid ontwaar
Ik stap in jou
tongen omstrengelen elkaar
tedere warmte omarmt
vingers strelen jouw gedachten
lippen spreken zonder woorden
een onvertaalbaar verhaal
Jij vlindert in mijn buik
Jij tintelt in mijn lippen
Jij slentert in mijn hoofd
Jij woont in…
jij woont in mij
hartenkreet
3.0 met 47 stemmen 5.219 vlammen dansen in jouw ogen
verlichten donker bruine diepten
waarin ik een lome tederheid ontwaar
ik stap in jou tongen omstrengelen elkaar
tedere warmte omarmt vingers strelen
jouw gedachten lippen spreken zonder woorden
een onvertaalbaar verhaal
jij vlindert in mijn buik
jij tintelt in mijn lippen
jij slentert in mijn hoofd
jij woont…
De soep verteerd
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 803 Mijn tong tintelt
een pittige golf
van ijzerionen
surft er overheen.
De kruiddampen
botten het gehemelte
en trekken blaasjes
van warm genot.
De slok die ik slik
vindt glad een weg
door darmkanalen
die bereid zijn.
Talloze vlokken
zuigen en zuigen
totdat de soep
helemaal op is.…
LAIS CCXCII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 Purper stof tintelt rond de teer van ’t leed.…
" De fontein ben jij "
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 175 Een fontein ben jij,
vrijheid tintelt op mijn huid,
dorstig naar haar wijn.
Na de openheid,
ongenaakbaar in de regen,
jij naakt, ik verlegen.
De hel breekt los
of gaat de hemel open ?
Wat maakt ons dat uit.
Heb mis gegrepen,
strohalmen naar de toekomst,
weegschaal naar geluk ?…
De eerste lentezon
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 632 Die zucht naar avontuur die tintelt
in mijn bloed, die maakt
dat ik wel kijken moét
naar elke mooie knaap of heer,
die maakt dat ik ze stuk voor stuk begeer.
Maar als een jongen mij passeert,
wat spottend en geamuseerd,
sla ik betrapt mijn ogen neer.
Ik, met mijn uiterlijk
van al wat oudere dame,
ik moest me schamen!…