Alle inzendingen over tog gedaan

rennen verweg nooit meer terug voelen niet omkijken toch gedaan diep in zijn ogen zie emotie voel verdriet draai je om recht in zijn armen voor altijd…

Juist die laatste lach tekent nog een lijn in sombere gedachten ik schrijf het daar waar het hoort op de kalender met een cirkel om de datum vlakbij morgen maar dichter bij eergisteren alleen jouw gezicht schrijft vandaag…

Nau sreef die Beisterfelt tog brief met fauten Dat ken tog nie foor onderweisminister Ik dag dat sij tog eg nie was fan gister Ik fin dat zoon mevrau maar obmoet sauten Zent haar naar onze Pabeau om te spellen plus lezen donnald duk en in liebelle…

ziel van kristal toog der heldere mensen met glasgeblazen harten niets is onbreekbaar…

das sh*t… je schrijf tog mooi? W8 ff, foon hey… biw… gewoon een ander neeme. En anders geef je hem een flinke hengs das laggu tog? cu en kisssss… no thnx.…

Je misbruikte vaak mijn gouden lijf. 48 kg? Dat past perfect in een kartonnen doosje. Geen lijkwade of een dure dienst Jij belandt gewoon in een doosje. Nu wens ik erin, het is me niet gelukt Wat 'verlang' ik naar mijn hemelse doosje....…

uwe rok tsaam dobbelden en tuisten: Ik ben 't, ô Heer, ik ben 't die u dit hebt gedaan, Ik ben de zware boom die u had overlâen, Ik ben de taaie streng waarmee gij ging gebonden, De nagel, en de speer, de gesel die u sloeg, De bloed-bedropen kroon die uwe schedel droeg: Want dit is al geschied, helaas!…

Daar zit ik dan en alles is gedaan Midden in een puinhoop Op de bodem van mijn bestaan Ik sluit Mn, ogen en gedachten komen Verlangens vermengen zich met stoute dromen Mijn lijf is moe, m'n hart klopt snel Maar mijn ogen kijken nog steeds fel Ze schitteren zacht blauw groen En zien nu zoveel meer als toen Toen ik nog blind kon vertrouwen…

Lang genoeg heb ik met een pijn rond gelopen... Lang genoeg heb ik de hoop, tijd en energie in jou gestoken... Maar helaas denk jij alleen maar aan jezelf... Het gevoel voor een ander is voor jou niet te begrijpen... Het respecteren van iemands mening is voor jou moeijlijk... Ik had het jou echt graag allemaal willen leren... Ik had het jou…

Het is gedaan, het is voorbij, het is over het is niet meer, het is tijd nu voor verdriet het is tijd om, terwijl je ‘t nooit meer ziet, toe te laten dat de dood overwon, want: het is gedaan rust zacht!…

heb ik het gedaan waarom toch ik kan mezelf wel slaan onder andere reden ga ik het mezelf vergeven…

Mijn gedachten en wil om te schrijven krioelen onophoudelijk wringen door elkaar als wanhopige pootjes van vliegen in een spinnenweb zal ik mijn pennenvruchten toevertrouwen aan verfrommeld of mooi glad papier misschien aan een of ander scherm? Hierbij neem ik afscheid van hartenkreten en netgedichten.…

Er is nog veel te veel te doen, maar gelukkig niets gedaan.…

Ik schenk mijn glas nog en keer vol En laat me lekker zweven Denk hierbij even,lang leve de lol Wat ben ik blij met dit leven Even alle zorgen en leed vergeten Bij een lekker glaasje rode wijn Niet te denken,wat zullen we eten Dat zal een zorg van later zijn Gewoon lekker een keer doorzakken Zingen aan de toog van de kroeg Daarna een lekker…

Door de vale lens van ratio rimpelt een levende reflectie het bewustzijn van een landschap in adagio door het oog van de vulkaan keert materie zich naar buiten er is geen regen die vertroebelt of overspoelt slechts de ruimte is omarmd door de ogen van weerspiegeling de zin van het doorgronden wordt overstemd door zuiver stilte essentie…

hang uw maagdelijkheid maar aan de wilgen tussen pril ontluikend loof bloei in bloesemvolle lente en beken de vruchten van uw schoot laat ze rijpen in zomers volle glorie kies de kleuren van de oogst er is geen sterven in de pluk zij etaleert het overweldigende herfstgeluk winters wit kleurt onschuld in de toog tot lentes nieuwe…

Over dik vier jaar wordt uw toog zichtbaar. Of is België tegen dan verdampt ?…

Zij is de diafragma van het menselijk oog maar toen ik deze schoonheid zag in een toog van zwart besefte ik dat zij naar mij keek toen bloeide een glimlach in mijn hart en ik bezweek…

Sta ik daar met reclame oog in oog - Zoiets bedenk je hooguit aan de toog.…

Przewalskipaarden, raaigras savourerend De bedoeïenen in de Sinaï Ik zie chimaera’s in mijn rêverie In afschuwwekkendheid licht variërend Het is tog feelste moerluk alemaal Dat Groot Dictee der Nederlandse Taal…

Hoe leger glas, gezellig aan de toog, Hoe soepeler hef ik dat glas omhoog.…

Gepraat aan de toog verandert, klinkt gedempter: de "kroegpeuter" bralt. Moeder zoogt haar kind; deinend op feestmuziek drinkt ze zelf ook melk.…

Je kijkt zolang naar iets uit vol vrees of hoop, maar de dag gaat voorbij, de uren op de loop. Het volgende komt aan, zo is je bestaan en ook dàt gaat voorbij en alles blijkt ijdelheid. Naar Prediker: alles is ijdelheid...…

Ik bekijk mijn muur tot in z’n voeg, ik lees z’n hoge kant, die na inspectie mijn naamplaat droeg en waag het me daarop te pletter te laten slaan om langs mijn lot en verdere barrières te gaan, waarmee wordt de affiche van reële angsten recht gedaan...…

Ik dacht heel lang het is gedaan, maar dat had ik verkeerd liet jij verstaan. Nu zit ik hier op jou te wachten, er gaan zoveel dagen voorbij en nachten. Nog steeds niets gehoord of gezien, was dit weer zo'n streek misschien? Ik heb een ding ondervonden, jij bent niet echt verbonden.…

(haiku) Verpulverd karton in de straat: dat oude jaar is nu heus verknald.…

Maar ik heb het gisteren al gedaan ik heb de glans in de glazen gelaten ik heb het bestek weer eens opgewreven ik heb gezegd wat er lekker zou worden ik heb mijn handen gewassen gewassen ik heb mijn handen gewassen ik heb etiketten gelezen, ik ken ze, ik heb me verzet tegen oorlog want dat het gedaan moest zijn ja, met die onzin, gehoopt heb…

(een plakboek voor later) ik heb, denk ik, mijn binnenzee uit de lucht gegrepen dat moet de reden zijn dat ik niet meer weet hoe het voelde zonder de kramp van wat eigenlijk? het geheugen is een raar ding terwijl ik erop ben aangewezen vanaf nu wat ik verder nog wilde zeggen is me ontschoten zo belangrijk is dat dan - - - nu ik…

Twintig Eeuwen zien nu op ons neer van Vredesprotocol, Zinloos geweld Gedane zaken nemen heus geen keer Neem gauw een foto voor het nageslacht - In Memoriam is Op herhaling, deze keer... 4-11-2018…

Daar waar het bier schuimt en verdriet versmoort op de barkruk aan de toog Daar waar een thuis huist en sappige vertelsels smeulen in de ziel van de waard en zijn warme stem Daar waar de dronkeman zijn hart lucht En na diepe zucht de mop van z'n leven hoort…