Alle inzendingen over uitgestoken OR hand

haar lach is warm ijs onbegrepen door de wereld de taal is meer een eis waarbij de vraag het antwoord blijkt zij droomt het leven naar haar smaak die raakt aan sprookjes neemt een uitgestoken hand zo in beheer de rest bestaat niet meer de wereld dat is zij wij figureren er kan geen ander bij…

'n Uitgestoken hand ontroert 'n Schouder geeft steun 'n Vriendelijk woord zegt alles 'n Kus gemeend geeft liefde 'n Roos gegeven met gevoel 'n Onverwacht gebaar zegt alles héél onverwacht ...…

Zomaar een vage kennis uit het niets opgedoken toen ik gebroken was, haar handen uitgestoken... Mijn wereld ingestort, het leven voorbij, was daar een vrouw die zich zomaar bekommerde om mij. De wereld ging weer draaien Mijn bestaan kreeg weer zin toen ze fluisterend zei: "Je hebt nu een échte vriendin".…

stug was de klei waarin ik jou boetseerde ze gaf maar langzaam jouw frêle vormen vrij de fijnste details heb ik met liefde uitgestoken de scherpe trekken met zachtheid doen verlopen naturel ben je gebakken zonder kleuren en glazuur heb ik jouw ziel met mijn handen kunnen vatten…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

hoge heren dwaze dames hoge hoeden lage gemoeden vage lachjes lage drachtjes moordende monden gecamoufleerde wonden strelende stemmen verborgen klemmen uitgestoken klauw teruggetrokken hand slapende geestelijkheid feestende eenzaamheid.…

Mijn geest zit vast opgesloten in mijn eigen ik een archief vol verspert het mijn gedachten En door de naden van beslotenheid drupt het onvermoede ongevraagd voort vallend in die kloof van peilloze duistere diepte soms zie ik vaag daarboven die uitgestoken handen En als ik dan bloedend omhoog klauter mijn vingers die liefdevolle handen…

Je zou nog komen ik was nog lang niet klaar heb nog zo met je gelachen en nu opeens lig je daar In een coma geraakt toen ze met jou bezig waren de kanker uit te bannen ben jij stiekem gaan varen Opzoek naar de hand die is uitgestoken wetend dat er op jou wordt gewacht het licht is daar al ontloken is het wachten op het nieuws dat jouw…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

De tijd hij fladdert door de armen, het fijne zand verglijdt door zandlopers en de dunne vingers van een uitgestoken hand, de laatste korrels sisten me de namen toe van woorden uit het hart die we gisteren nog niet wisten , ze sliepen bij het horen en glipten weg in eeuwigheid,in je ogen het licht gemaakt of door handen die hem…

de weg is open tussen pijn en fijn ze dwong je die te lopen om te sterven was je nog te klein je wilde wandelen aan de hand die nooit is uitgestoken het vertrouwen dat je in haar had is toen radicaal gebroken je overleefde met die pijn als basis voor je liefde het was jouw stil geheim om ooit nog voelbaar te genieten ik zie…

Langzaam gaan mijn ogen open En zie een lichtje daar op het pad De handen uitgestoken Stemmen overal om me heen Ik pak de handen en voel me geborgen De stemmen stellen mijn gerust Van ver weg ben ik gekomen Toch lieten jullie me niet alleen De kracht die me is aangeboden Helpt me nu, door de duisternis heen Ik heb jullie nodig, ik was…

het oostelijk licht toont zich als een prelude tekent vergulde sporen in het verreikende dal ik draag de verademing als een begroetende droom teer nog rusten bloemknoppen op mijn uitgestoken hand ik zou ze willen strooien op een vruchtbare aarde zodat ze kunnen bloeien tot een onvergetelijke bloementijd wat meer nog zou ik…

pas nu besef ik het onbelangrijke van de talloze wetenswaardigheden jij hebt hem uitgestoken bedankt voor jouw hand…

het lichtje in mijn hoofd en hart is gevuld met smart een bries van pijn en verdriet doet veel warmte teniet maar mijn lichtje blijft branden door alle uitgestoken handen een bries liefdevol gegeven dankbaar ontvangen zodat ik mag blijven leven want het lichtje in mijn hart en hoofd heeft die liefde ditmaal…

het is koud vandaag de lucht is flinterdun en brengt de sterren dichter bij het bibberoog slechts vertroebeld door de nevel van een ontsnapte ademteug er zijn geen handen meer verstopt in zak en want worden ze niet geschud noch uitgestoken naar de naakte rafels van een man die stilaan blauwer ziet deze nacht zal Nello sterven opnieuw…

Waar ik heen moest gaan was ik al vergeten, waar ik uit bestond, daar kom ik net vandaan, de tijd verteert de was, zo broos als het geweten, uren kruipen in mijn hoofd, het licht schijnt gaandeweg wat minder, er druipen seconden op het zand, kaarsvet verdwijnt tussen de vingers van een uitgestoken hand dan wordt de vlam gedoofd…

zie je glinsteren zonnetjes spiegelen tegen de kant in het voorbijgaan koel je de hand die ik naar jou heb uitgestoken jij watert af van grote hoogte helder als een beek betaamt maar in je gaan langs stad en land dooft je sprankelende glans ondoorzichtig en vervuild stroomt het menselijk visitekaartje schaamteloos het zeegat…

Een uitgestoken hand vingertoppen geraakt violen in mijn hart doen snaren trillen een rilling bij het zachte bespelen van mijn zinnen laat een cello weerklinken mijn ogen dansen op de maat de zachte minnezang een krans van sonnetten teder, doch vlammende overgave als opus het smekende geluid van een enkele saxofoon doet mij beseffen…

ik draai cirkels zonder pijn doelloos in gevangen zijn kan niet eens ontsnappen omdat niemand mijn uitgestoken hand wil vatten versleten is de tred rond de molen van het leven te veel stappen zijn er al gezet iedereen heeft haast is in stress onderweg contacten worden zelden gelegd heb gebroken met zinloos lopen de cirkels naast…

flarden grijze mist dwalend, soms zwart versperren de weg naar herkenning woorden, zijn leeg vormen geen stroom kabbelen weg naar vroeger de uitgestoken hand zweeft doelloos blijft steken als een wapperend blad kijken, en niets zien luisteren, en niet gehoord worden maken de dagen tot ongekende eenzaamheid.…

ik zie je steeds verschijnen in een lach een oogopslag treed heel zachtjes naderbij een uitgestoken hand die slechts mijn woorden vangt als ik je raak vervaagt het beeld, mijn droom heeft weer eens nu gespeeld in lang verwachten toch ben ik nooit teleurgesteld want in de verte loop je weer in blond, mijn ogen zoeken immer…

mijn uitgestoken hand heb jij gepakt ik zag je levenslijnen je voelde warm aan een kleine palm waarin lange vingers overheersten zij vertelden in beweeglijkheid over je leven de drang om steeds te geven voor nemen maakte jij nooit tijd daar was je niet op voorbereid ik heb je vastgepakt op het keerpunt in bestaan toen jij jezelf…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Laten we fabelen in de luwte van een fantasie kom en dans mee op de maan of op de sterren die ik zie grijp mijn uitgestoken handen lach en spring op de rand van de nacht spring in de leegte van het avontuur dat op ons wacht roei naar het eiland van plezier geef je over aan je zinnen verwonder je niet over dit geluk kom dans en lach…

zij wist hem een hand te geven waar wij met bijna gebroken botjes pijnlijk achterbleven niet gangbaar was het overleg dit was al duizend keer gezegd zonder enig zichtbaar resultaat begrijpen en veranderen leek een logisch handelen alleen bij jou is die bug probleemloos gepasseerd hij heeft jou niets geleerd de handen waren al uitgestoken…

er was geen boek met een versleten verhalenlijn zij zat alleen in een gewone stoel op het toneel te praten tot zij haar hand had uitgestoken en wij hem hadden gepakt om met haar mee te gaan naar ver onbekend zeker als het om van binnen uit gaat dat liet zij zien in blik en lichaamstaal zij regisseerde ogen hand en…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

, zelfs een uitgestoken hand lijken mij van top tot teen te verstenen toch woedt er in mijn lijf een helse brand nog steeds is mijn wanhoop niet verdwenen wie, oh wie ben jij met die reikende hand jij verpulvert gestapelde stenen…