Alle inzendingen over universum OR vragen

verloren dachten dat geboren worden all-in was het is een begin van een zoektocht naar verbinden om weer iets van de fragiele schoonheid in verwondering terug te vinden in het leven en bestaan van het ultieme kunstwerk van de schepping van het goddelijke universum…

Na de stilte in de kerk een meditatief moment waar ik Hem mijn verdriet voorlegde overdacht of ik het juiste pad volgde kwam ik niet veel later bemoediging tegen op straat een zangeres die daar stond 'Listen to your heart' is wat zij zong voor mij het antwoord op hetgeen zich in mij roert wegen zijn ondoorgrondelijk synchroniciteit iets…

Ik wil later thuiskomen, ik wil op mezelf wonen, ik wil zelf bepalen wat of ik doe, ik wil, ik wil geen vragen maar eisen en dan, wonen ze op zichzelf en komen de vragen, mag ik bij jou eten, wil je me helpen, kun je voor me oppassen, wil je de hond uitlaten, hoe moet ik dat schoonmaken, volwassen vragen maar dan… hoe heet jij, wie ben jij,…

Lust verliefdheid liefde houden van Grenzen vervagen vragen rijzen antwoorden blijven uit Is verliefdheid lust of houden van 1 ding is zeker ‘t is liefde en lust en verlangen……

Kalm stroomt de rivier, zonder stroomversnelling, zonder zich af te vragen of de zee nog ver is. Eigenlijk is er enkel de stille stroming nu, zonder bedenkingen, enkel de zon blinkt in het water en maakt de mensen die het zien plots blij.…

Het universum wacht. Geef het zijn kleur, zijn vorm. Doordrenk het met zijn zin. --------------------------------------------- (1996)…

Waar kom ik toch vandaan, waar ga ik heen? Is er een God, bestaat de hemel echt? Zit daar Simonis in, is dat terecht? Waarom toch klaagt de mensheid steen en been? Krijg ik straks koorts en krampen in mijn buik? Wie wint vandaag Luik-Bastenaken-Luik?…

het oneindige universum voor ons ter observatie we mogen ver zien erin ver te reizen is waar we ons op verkijken…

Kalm en onwetend deint mijn brein Het hart, een grote rode bol Vult het universum Vol Laat mij nu zijn In dit moment Ongekend…

Het is de vrede van het leven op aarde, in dit universum. Mijn integere vrede.…

wat valt er nog te zeggen als stemmen zich vernauwen tot geluidsgolven, een beweging van lucht, een trilling in het universum, nu de bron is verdwenen en het oor zich niets meer voor de geest kan halen…

guirlande van goud een waterzigeuner net nu ik dacht dat we gingen scheiden van wiegendood van elkaar kijk ons plots vadermoeder van een witz die dat universum van ons schiep…

Narcissus de leider van het gele blazers ensemble schudt zijn meeldraden op het ritme van de wind. Bijen in gangsterpakken zuigen bedwelming uit bloemen aan de rand van het slinkende etablissement. De merel gaat onder met stijl en zingt de blues terwijl hij in de keel van het zwarte gat glijdt.…

Nu nog ben jij boterzacht en smeltend in mijn handen de geur van vroege poldertochten draag jij in het haar En toch zoals de lotus ademt, stremt de tijd jouw jeugd en betaalt herinneringen met momenten die voor altijd verloren blijken te zijn Maar mijn lief, ons sterven zal gepaard gaan met een lach en de wetenschap dat de dood ons niet…

Kunst is de essentie van een nieuwsgierige geest, Kunst is een verlossing van het hart, kunst is een gave van het Universum, Kunst zonder Liefde voor Jehovah God is onvolmaakte expressie.…

Het universum is gigantisch groot De weidse ruimte laat zich nauwelijks meten De aarde is, je zou het haast vergeten Niet veel meer dan een kruimel in haar schoot En op die korrel maakt de mens zich druk Om voetbal, om carrière of geluk…

Deze wereld, waarin dichters dichten, is maar een nanobolletje. Meer dan een miljoen daarvan, passen in onze megazon. Ons zonnetje, is maar een gemiddeld dingetje. Onze reusachtige melkweg, bezit er 500 miljard van, ongeveer. Ons melkpaadje, is een belachelijk weggetje. Honderden miljarden ervan, vormen ons heelal. Niemand weet, niemand…

Wat stelde je vaak zo gerichte vragen Kré, trap ik nu in valkuilen en ontgrief ik jullie nu? Wie zonder zonden is werpe toch de éérste steen, PAPA Ik blijf je grafje trouw bezoeken, je wenste echt geen dure zerk. Je hebt me wel getekend, dikke verlatingsangst, vet troef Nog steeds een tranendal, je wel vergeven hoor.…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

Eerbiedig en fijntjes gesluierd brengt het gouden hemellichaam alles weer tot pril fris leven Respectvol rein vouw ik beide handen en neem deze zwoele dag in ontvangst door universum me gegeven.…

Maar we hebben elkaar niet gekend Ik zou je moeten loslaten Maar hoe laat je iemand los Die je niet in je leven hebt Ik zou je in mijn armen willen nemen Maar ik weet niet hoe Ik weet niet hoe Je te ontmoeten Ik weet niet hoe Mezelf te bevrijden Van een oneindige verliefdheid Op een man Die ik niet ken Die ergens in dit universum…

of heb ik dat moment gemist toen ik als enige jouw ziel mocht lezen wij voor even in ons nieuwe universum konden leven ik wou dat ik het wist…

Meester van het Universum, Meester van 't Heelal. Hij één is de beste, Hij regeert het Al.…

nee, ik sluit me op in een intramuraal universum dan wennen mijn ogen alvast aan het donker…

Ik ben Universum. Ik ben Godin. Ik ben Licht. Ik ben Liefde. Ik ben Bron. Ik ben Engel. Ik ben Bengel. Ik ben Allesomvattend. Ik ben Mij. Ik ben.…

Was 't loon naar werk voor 't schrijven van zeer vele gedichten Rechtstreeks uit de kamers van een bloedend hart? Was 't slechts lust voor dat moment? Toen? Opgestuwd. Begerig Geilvocht van opgebouwde jaren en/of Was 't waarschijnlijk toch echt' liefde Opgebouwd in jaren Een opgewonden liefde niet slechts een gunst Was 't…

Wat voor gevoel zou het zijn als men na zijn dood, de hele universum mag verkennen door God en alle sterren zien.…

Het licht kruipt door het universum met slechts 300.000 km. per seconde zo langzaam door ons eindeloze heelal Als wij al het licht zien is het vele malen te laat.…

De stilte Sereen Leegte En het alsmaar dreigende Geluid Laat het niet eindigend zijn Dit leven als voortuin Zal men dan ooit verder het Universum In gaan Of niet meer als een baan Om de maan Heen…

de uitgesproken woorden reisden op zachte toon naar binnen om daar de zwachtels van zijn ziel te halen hij kon zich laten vallen andere vonken vingen hem op in het onmetelijke universum alles van waarde bleef…