Alle inzendingen over vallende ster

ster lijkt een nieuwe Icarus geboren…

Zij begroette mij onder een sterrenhemel en danste voor mij met een lach als een vallende ster wandelde zij waar wij jaren afzonderlijk sliepen overdag zij praatte met weinig zinnen maar deelde kostelijke woorden we leefden als een God in Frankrijk waar we duurzaam woonden elke vers schreef zij met melodie en zong dit als een nachtegaal…

zie de tijd hij komt steeds weer in elke bloem die verwelkt ik keek door het raam en heb hem toegesproken als een vallende ster, onvoorbereid ik ben een wens in jouw handen een woord met trage vleugels dat in overgave herbegint zie de tijd er is geen seconde die klaagt vertraagt tot antwoord al slaat de torenklok twaalf maal over een nevelend…

ster denken weer aan hem voelen even aanwezigheid…

Ik zag de mooiste vrouw vannacht Zo mooi als een vallende ster De warmte van het licht zo dichtbij, bijna hier maar ó zo ver Het was jij die voor mij stond Dansend tussen nacht en dag Bewegend met zoveel ritme en sierlijkheid Wie kan zij zijn?…

Ik zie een vallende ster en ik heb mijn wens al gedaan. Wij samen op 't stille strand bij een prachtige, volle maan. Dan word ik wakker. Ik geniet nog even van m'n dromen en dan realiseer ik mij met pijn in m'n hart dat ze nooit zullen uitkomen.…

ster, die onzichtbaar diep daalt…

Terwijl ze naar een vallende ster kijkt Lijkt het net of een engel langs haar wang strijkt Ze sluit haar ogen en doet een wens God, maak van hem weer een liefdevol mens…

in het diepste donker van een zwaar bewolkte nacht kneep ik mijn ogen samen om meer te kunnen zien van het onbelichte een gepiep uit de duisternis gaf mijn verwarring nieuwe energie een muis in het donker het licht van een vallende ster ik wist het niet meer maar wilde een wens doen er doemde een wensgedachte uit het benevelde bewustzijn…

ster miljoenen kilometers ver een felle lichtflits, meteoren, weer een nieuwe ster uitverkoren Ik doe de gordijnen dicht en kruip onder mijn deken ik wil de ban doorbreken en dim nu maar het licht…

Kocht boeken om nooit te lezen kleren om niet aan te doen nu zijn mijn kasten overvol maar mijn hoofd is nog leeg mijn lijf nog steeds de oude Ik klim op de klimop om de vallende ster te zien die daar ergens ver weg zijn laatste reis verlicht Zocht jaren naar de zin maar kwam niet veel verder dan wat losse woorden die ik neerzet naast…

ster, zonder wens herkent niemand jouw signalen…

Zij houdt jou levend, maar imaginair doet de verbroken band die ons verbond mij gelijken op een vallende ster die verder valt, doch nimmer terugkomt.…

jij bent de hemel, een vallende ster kom laat je vallen uit dit bestaan ik wil je met beide handen vangen je bent nu te ver bij mij vandaan ik heb duizenden clichés die ik met jou wil delen laten we gaan vluchten, ver van hier naar een plek waar ik om je kan geven ik neem je mee in een koffer, m'n hart ik wil je mee op wereldreis, m'n leven…

In haar ogen tonen de bloemen nog steeds de glimlach van een vallende ster. Jij ligt daar als een spelende zee, het laken afschuimen, je uitrekken, beetje opkrullen. Je bent amper wakker. Wat sta ik te lullen, ik laat de dagen nog wat donker zijn laat ze maar wachten op hun rust, mijn briljante schat, ik doe toch gewoon met je mee?…

Thuis, in de zon, kijk ik aandachtig naar het nieuws, ik bestudeer de foto's de boog van een mortier als een vallende ster en het grijze puin na de inslag Overal zijn er camera's Ik ril van alles dat ik wel en niet wil weten maar ik zou niets weten als ik het niet wist Ik lees over mensen die wakker werden en naar een kelder renden…

Zo stond zij met twee armen te wijzen en wachtte op een vallende ster om te zeggen dat ik een wens mocht doen, hoewel ik allang wist dat niets voor eeuwig kan blijven.…

ster, in een boog uit het duister, terug het duister in De ster der sterren stort vannacht ongezien in de Atlantische Oceaan Ondertussen maakt de stewardess haar bed op…

Ik zie een vallende ster, Die kwam van heel ver. Je mag dan iets wensen, Dat weten alle mensen. Het is maar een gasbol, Is dit sprookje niet te dol? Je moet blijven dromen, De realiteit blijft toch wel komen. Die is soms veel te hard, Maar pas op dat je niks verwart. Je kan zomaar ver weg zijn, Daar zonder verdriet en pijn.…

Ik droom eventjes niet, want wat we beiden zien is een echte heuse vallende ster, waarop jij zegt snel, je mag een wens doen. Ik doe een wens, vertel hem niet, want dan komt ie niet uit, zeggen ze. Vervolgens droom ik verder, over de autorit, over jou en over de wens.…

op weg van het meer naar de duinen verdwaal ik in haar huis ze heeft haar lichaam gesluierd en ik kniel doe mijn ogen dicht en wacht op de blauwe maan in het donker van mijn ogen licht ze even op een vuurvliegje een vallende ster of dans je dan te hoog door daken door muren en ramen valt de blauwe maan over schelpen en stenen…

Er schiet een vallende ster voorbij, dus vlug doe ik een wens. Terwijl ik langzaam op m’n wolkje ga zitten, besef ik je maakt van mij een ander mens. Weet niet wat je met me doet, maar ik voel een onbekend verlangen. Kan er echt niks meer tegen doen, je zit in mijn gedachten gevangen.…

me aan jou Beloftes die de wind meeneemt En die niet terugkomen En door jou, ben ik rustig Ik heb je mijn liefde verklaard en je mijn waarheid verteld Blijft alleen de herinneringen en de pijn Maar, ik blijf zoeken en zal het nog een keer proberen Als je gaat Zal ik mijn vleugels uit moeten slaan om te vliegen Het leven is als een vallende…

ster, welke ervoor zorgt dat we in gedachten stilletjes praten maar ook dit moment onderhouden het onze memorie niet zal verlaten want het blijft voor altijd, als sterrenstof, behouden.…

Dan wordt je sterker door gedachten die je ontmoet als een vallende ster als ware kus voelt die groet. Al zou je gezondheid tomeloos willen begeren 't echte leven ook zo kan gaan, je ferm laten staan al zou je bepaalde zaken echt liever niet ontberen, het reikt je ook pure kracht zonder onvermogen aan.…

hey vrijgezel ben jij jezelf nog wel elk hek dat je neemt is steeds hoger en dicht o ja je bent een harde maar ik kijk dwars door die farce heen want de gein die jij uitstraalt belemmert je zicht zoek maar nooit meer naar de regenboog die krijgt jou er wel onder want een vallende ster die ligt jou toch het best en het lijkt me ook dat…

Want een ster blijft altijd stralen En kent geen duisternis Je zal zo nooit verdwalen In een poel van droefenis…

Dan vangt zij de fonkelende ster die nog nagloeit op haar kille blauwe handen nog vol van licht, zuiver als kristal en zij spreekt haar wens zonder woorden Haar hart is vol van eenzaamheid in de zwarte kille nacht wanneer haar wens niet wordt vervuld en zij zal sterven, of breken van kou…

Na eeuwen stille voortgang kwamen zij flitsend aan lieten een droom ontstaan door vallend uit te gaan.…

ster ze sloot haar ogen voor heel even en deed een hele stille wens veel had ze echt niet nodig alleen haar lieve prinsenmens stilletjes liep ze naar boven maar het prinsessenbed was leeg prinses Juultje moest echt wenen en iedereen die zweeg getrappel in de verte was dat het witte paard ze sprong uit haar prinsessenbed en heeft…