Alle inzendingen over verborgen OR muur

Ook ik sprong twintig jaar geleden van het ene gat in de andere Muur. Was die dag normaal geweest, veel te duur dan had ik het nu nog geweten. Ach, al is uw computer ram nog zo slecht Plasmangeheugen verschoont hem het best!…

De stilte van ons onbezonnen moment, kon jouw tromgeroffel nooit overstemmen. De kracht van ons monument, is dat het altijd in onze gedachten bleef.. Je lachte naar mij toen we het zagen, ik kromp intussen als een kleuter ineen, begreep toen al dat je niet lang bij mij kon blijven. Nu, twintig jaar later, staren wij naar een oogopslag uit het…

de wereld stuitert binnen angsten en een vaag gevoel onwezenlijk versnippert haar besef dat wat ik uit mijn ogen geef niet veel meer is, dan een dochter geven kan: verstand vervalt, slechts haar momenten tellen alles draait zich: bindt de muren rond wat tafels en een stoel maar- welke ooit van haar was- ziet ze niet ze ziet slechts…

kronkelige, dorre takken woelen in mij ze vormen een labyrint ik wil eruit maar ben de weg kwijt muren, langs voor,opzij en achter ze worden steeds hoger takken met scherpe doornen priemen erdoor ze zijn heel talrijk de doornen doen pijn dus blijf ik er af op de doornen heb ik een dikke laag cement gelegd het cement is opgedroogd…

Weet toch als Geen ander dat Wat je voelt Helemaal van Binnenuit komt, Dieper nog dan Waar je hart kan Gaan - heb dit Gedicht voor jou Geschreven om je Te laten lezen, Te laten voelen Dat ik aan je denk Daarom heb ik mijn Gedicht in de ruimte Gezet, zodat je hem Elke dag kunt zien, Kunt voelen dat ik Aan je denk…

toen ik mijn lief jouw licht nog was jouw houvast in donkere dagen droeg ik niet meer dan roze huid en liet de liefde zorgen dragen zo vaak als wij de maan bedekten en duisternis ons lijf verborg verstrengeld tussen wit katoen was jij alleen mijn grootste zorg maar nu heb jij een nieuwe muur waarachter jij verschuilt en klaagt er is een…

Uit deze chaos en verwarring ziet een stilte het levens- licht die ook nog eens elk woord laat vastzitten om nooit meer te ontsnappen alsof men een hele muur in dimensie laat bouwen om mij heen Ongevraagd en zonder toestemming lossen creativiteit en inspiratie in het luchtledige op.…

Je staat op uit jouw stilte in de benauwde binnenkamer uit het wankele sterfbed je draagt de modieuze jurk van jouw hemelse moeder de buitendeur is een wereld ver van de zwarte lakens de twijfel die je hebt getekend op de muren zonder behang onzichtbaar blijf je in jouw verborgen wereld toen je nog kind was en speelde heb je…

Slot, uit steen en rotsblok opgetrokken, verborgen achter water en weg, vandaag zomaar weer op slot gezet. Oude stenen onder een nieuw dak gemetseld, zuilen als pilaren in de hal geplaatst. Spiegels die de tijd weerkaatsen als echo in een slapende stad. Verdwaald tussen haar muren.…

een land vol verborgen leed.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Verdronken in schulden Verborgen in verdriet Muren die ons scheiden Kansen die je niet ziet Een andere taal Woorden die niks zeggen Slapen met de vragen Je hebt iets uit te leggen Blikken die doden Als een beeld voor buis Het onwetende Dit was ooit jouw huis Acceptaties op het verkeerde pad Acties bleven wachten Als sneeuw voor de…

mijn huis werd een doos met zwakke muren het was stil daarbinnen in dat huis zonder ramen mijn oren had ik niet nodig nergens noemde jij mijn naam geruisloos verdween ik in een verborgen bestaan op onze onmachtige liefde legde de nacht laf een deken het kleine meisje van Madrid woont in herinneringen op papier alles wat geschreven…

Verborgen is mijn wereld in het slenteren van de tijd, ik probeer de minuten te wekken achter de muur van mijn strijd. Ik open en sluit de deuren van bezeerde dagen, en zoek naar een hemel waar ik kan bedaren.…

Ooit woonde zij in haar gedicht waar op de eerste etage letters licht bedrukt muren sierden en de donkere zolder moeders taal en tekens verborg had zij een heerlijke stek het is haar ingehouden adem die het alfabet een zetje geeft en in het donker trekt zij moederloos de laatste sierlijke letters uit en zet haar prachtige taal te huur…

de kauwen die wonen in de hoge kerktoren vliegen al krijsend uit in de vroege morgen hun krassen kan je door de dikste muren horen de kauwen die wonen in de hoge kerktoren bezorgen overlast die alle dorpelingen storen of houden zich stil in 'n schoorsteen verborgen de kauwen die wonen in de hoge kerktoren vliegen al krijsend uit in de vroege…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

overal rondom verborgen de stilte van het denken als onderdeel van alles in muren gemetst om nooit meer neergehaald - bakstenen eeuwigheid in plantgroene gemeenteperkjes worteldiep verankerd in die klei waaruit dan later die muren overal rondom open en bloot de stilte na het denken als hoogste doel van alles in systemisch ruis op de…

ik wil me niet opsluiten niet achter nacht waar schaduw heerst en donker lacht toch wacht ik hier het hoofd gebogen in de luister van de stilte op een verlossend woord geen wind die stem verwacht op de kleine ik die alleen zijn angsten telt niet op de klok die zich verborgen houdt niet op het wezen dat naar muren klauwt onzichtbaar…

laatste afscheid vastlegt in de stilte aan de muur…

In een deel van mij waar ik me heb verborgen daar is hij nog gisteren, vandaag en morgen geen dag zal mij passeren zonder even daar te zijn soms wil ik niet, maar doe het toch als ik daar in mijn tranen zwem ontwaakt de liefde weer die ik nog voel, voor hem herinneringen...dalen op mij neer in deze duist’re ruimte waar weemoed overheerst…

Jeruzalem's edelen zitten uitermate safe in superieure handen en ervaren rust over verre einders rennen aardse leugens lallend en slalommend westwaarts alwaar titanen, zegevierend in chaos, heftig tekeer gaan bij avondlijke aanvaringen : revoltes eerlang navigeert over naamloze zenits : indalend charisma, heilzame toerusting…

Zomaar op de hoek van een straat Je stond bij een auto en stapte in Ik wilde roepen maar was te laat Ik ben je vannacht tegengekomen In mijn dromen de vlucht van de dag Het was net voordat ik wakker werd Dat ik je lieve glimlach eventjes zag Ik heb je vandaag gevoeld in mijn hart Net zoals gisteren en de dagen daarvoor Daar blijf je verborgen…

zijn het de woorden die het vertellen of de gebaren wie zal het zeggen het luistert niet of nauw verborgen achter lakens als gordijnen nog niet ontdekt in duister verscholen wordt het licht of nooit wie zal het zeggen wie zal ze zeggen de woorden…

Wat er is tussen hem en het laat zich met trage vaagheid beschrijven tussen hemel en aarde is ook zo iets wat mensen motiveert bindt het het met hem het verklaarbare blijft het verborgene ook met moeite is hij het die het vormgeeft…

. -------------------------------------------- Neem, in volgorde, de eerste letter van elk woord en het verborgene komt te voorschijn. (boodschap van de auteur)…

Verleden schaduw ogen zonder licht verborgen horizon het nu raakt uit zicht. Dichte mist wijkt liefde creëert zacht pijn neemt afscheid genieten is kracht.…

mezelf verborgen zomaar ergens in de morgen dus geen zorgen ik ben nergens goedemorgen…