Alle inzendingen over verder

ik weet dat jij er bent mijn hart vraagt om bevestiging en dat je mij begrijpt dat het verder gaat, waar het verder ging en dat je bij me blijft…

Niets vermoedend kom ik uit bed er is een kopje koffie voor mij gezet als verrassing staat er een ontbijt wat een feestelijkheid op mijn bord ligt een roos het bloed stijgt naar mijn wangen ik bloos ik geniet van dit romantische moment niet alle dagen word je zo verwend maar vandaag is het een speciale dag dat is te zien aan mijn stralende…

het afscheid komt van ver telkens weer wanneer de woorden zijn volbracht, verdreven naar de donkere ruïnes van het gelaat ik keer terug; houd de wacht behoedzaam bij de eerste zon als zou het sterven geen naam meer hebben geen fluistering of klank, niet hier en halverwege niet voor jou en mij van ver, van ver, van zo dichtbij…

Maar hij stroomde verder en zei niets....…

vingers vermetel op om als hun God het wil - als enige - de hemel aan te raken, in de witgevlokte najaarslucht, het haantje draait beducht op het kruis zijn ronde in de weerschijn van de halve maan, het lijkt of zij beiden een val hebben gezet om mij in dit late uur nog te bekeren, in dat idee van het ware woord en een ethisch leven, wat verder…

Woorden verliezen hun betekenis, Mensen hun gezicht... Zij klampen zich aan elkaar vast Aan een laatste strohalm en hebben Hun valse hoop op de toekomst gericht. Het leven heeft haar glans verloren. Men verliest elkander uit het oog En zijn nog bij elkaar als Zon en regen, maar dan zonder regenboog.…

Telkens een stukje verder, oké? Ik help je wel!…

Mijn gedachten onrustig vragend niet levenslustig Mijn gevoel verdrietig waarom alles zo nietig Mijn doen en laten afwezig en stil waardoor het is koud en kil Want jij moet nu zonder je lief, je maatje hij was bijzonder Alleen blij om wat er is geweest alleen verdriet om hem het meest Je moet verder maar hoe de tijd…

Balanserend over smalle pad van het leven Zoekend naar vaste grond en steun Gaan we voetstap dagelijks verder Langs rivieren, rotsen of ravijn Bij voor of tegenspoed Zo nu en dan dwalend, dan zeker wetend Waarnemend de bermen van het pad Struikelend of mijden de kuilen Volgend de richting naar één doel Naar het eind, de horizon.…

Elke rimpel in je gelaat zegt me wie je bent zelfs nu de grijze haren komen ben ik blij, je te hebben gekend. Je uitstraling, je doen en laten maken me zacht maar ook sterk, jou zal ik nooit willen verlaten omdat ik onze liefde nog steeds merk. Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand…

Wanneer wind en water weer in vrede verder gaan; dan wordt het sinister stil op de oceaan en bij zulk een rustig weer veranderd de oceaan in een paradijselijk meer…

soms moet je jezelf terug heruitvinden na verlies om verder te leven.…

De componist Ten Holt is heengegaan Zijn stukken hadden haast dat transcendente Te midden van de nieuwsbombardementen Deed zijn memoriam bescheiden aan Muziek als eeuwigdurende hypnose Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…

Diepe liefde voor jou altijd en alleen bij jouw zicht en aanwezigheid, diepe liefde die sneed in hart en hoofd leek in tijd en eeuwigheid het geluk dat God me had beloofd.…

Oud en broos afhankelijk van hulp Mijn pillen liggen door elkaar Mijn lijf trilt en is zo zwaar Ik woon zo graag in mijn eigen stulp Er wordt het uiterste gevergd van mijn krachten Kwaliteit in de zorg...... Ik kan niet wachten!…

we bannen het uit ons systeem we moeten verder we moeten door we moeten bouwen we moeten werken maar verwerken, gedenken, herdenken?…

'Dag godenzoon, dag prinsenkind', denkt die hem achterna wil snellen en veilig stellen voor de nacht, maar krachtig gaat zijn stap steeds verder weg van het bekende…

Geen gelul van red het wel zetten steeds mijn leven op het spel Kan het echt nu zelf niet meer ligt in de handen van de heer En de dokter en zijn staf want ik glij steeds verder af Hoop dat ik het weer ga redden al durf ik er niet om te wedden Misschien krijg ik nog wat respijt want ik wil nog verder Een hele tijd…

Lopend zag ik je zitten waar ik verdwaalde en je ogen mij vroegen waar ik de wachtende weg weer zou vinden en zou gaan zitten wachten tot jij wilde verdwalen waar onze onmoeting ooit verder zou kunnen gaan…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

jij bent die ene die ene in mijn hoofd jij bent diegene diegene die mij verdooft ik zie je lopen, ik weet meteen met jou wil ik verder zonder jou ben ik zo alleen jij bent die ene die ene die ik zie staan als ik jou zie weet ik meteen met jou wil ik verder gaan…

De reis die in het hoofd gestalte kreeg gemaakt tot aan het doel, vervuld verlangen dat tot stilstand kwam gaat verder dan de halteplaats, hier openbarend dat niet hét- maar elk doel zich aaneenrijgt aan het snoer van wegen dat geen wijzer kent zo blijft de reis,-een wegennet waarop de mens zich voortbeweegt als ondergrond om zich te roeren…

Van ver en van woorden verlost wacht je gezicht met aarzelende beloftes die nog verder weg lijken. Als was je wie je tekende met een gezicht dat je niet kent en steeds wilt vragen op wie je later wilt lijken. En op wie je straks wilt wachten als ik alleen nog lijk op een droom die ver weg niet meer bestaat.…

Wikkel dat Ingewikkelde Los En Ontwikkel Verder…

zonder hem Had ze zichzelf al toegegeven En daardoor kwam ze soms wat klem Tussen -verder gaan- en -verder leven-…

ik voel me vreemd een vreemdeling tussen bekende huizen die uiteen wijken, zo groot zijn als het leven zelf er is iets veranderd in mij, alsof ik iets verloren heb een uitgebeend woord of een zware sleutelbos waarvan de roest ouder is dan de waarheid overgeleverd aan een lijf zonder beeld en gebroken bestaansrecht het is niet goed om te…

Ik zie nog steeds een traan en kijk door het raam ik zie je steeds verder, verder in de mist en ik zie je nog zo staan en kijk door het raam maar ik zie je steeds verder, verder in de mist Ik weet nog steeds jouw naam en ik kijk door het raam maar je bent steeds verder, verder in de mist verder in de mist, verder in de mist dat was jouw…

De sprankel van weleer het is niet meer ik zoek en zoek, en ben het kwijt Waar bleef je al die tijd O lieve innigheid! Waar leidt je me naartoe? Laat ik je los dan ben je vrij op zoek naar de oneindigheid.…

De duisternis gaf mij een hand, je zonden zal ik strelen, in het grauwe boetekleed van verlangen gaf je mij een laatste nacht, liet je slagen beuken op het holle vat van gegiste beloften, die snel waren vermorst, ik zal met een sleutel van de tijd de opening herwinnen voor de toekomst verborgen in je moederborst. Vergeefs heb ik de maan…

Mijn schoenen dragen antwoorden, vragen, liefde en spijt, onhebbelijkheden van de dag. Het verlangen naar vrede, een lach en een traan die bevrijdt. Mijn schoenen brengen mij waar ik wil zijn. In voor en tegenspoed met vreugde of pijn. Op wegen in de zon, tevens onder hevige regen. Mijn schoenen passen, horen bij mij, bij mijn leven, mijn…