10843 resultaten.
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
Zinloos verliefd
hartenkreet
4.0 met 44 stemmen 2.347 En het doet me zoveel pijn
Maar vanaf die eerste ontmoeting
Was alles zo onbeschrijfelijk fijn………
Zweef nu al tijden in de wolken
Maar ben door jouw onweer omgeven
Vol verdriet en eenzaamheid gevuld
Nu jij je hart aan een ander hebt gegeven.....
Ik ben zinloos verliefd...…
Bizarre dromen
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 92 zij wist
even niet
waar haar
verdriet
gebleven was
grote ogen
zochten de
omgeving af
proberend of
de puzzel paste
nog wilden
woorden niet
komen in dit
samenspel van
bizarre dromen
chaos loerde
van alle kanten
hysterie brandde
al bijna haar
eerste vlammen
toen voelde ze
hoe een warme
hand haar raakte
en van paniek
eindelijk…
de herinnering blijft
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 570 In een groene oase
door sereenheid en rust omgeven
waar het zonlicht de graven kust
besef je de eindigheid van het leven
waar alleen het gezang van de vogels
de stilte doorbreekt
als het verdriet
zacht tot ons spreekt
dan voel je het gemis
van een dierbaar mens
die er niet meer is
In deze stille oase ontstaat
een moment van bezinning
om…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Schulden uit het verleden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 Voor J.
Wat probeerde je toch
Met mij in contact te
Komen, jij die dag
In dag uit naast mij
Was, met lieve, dan
Weer met boze woorden
Mij wakker te schudden
Uit mijn boze droom
Die vierentwintig uur
Per dag zonder ophouden
Doorging, en zelfs in
Mijn slaap jouw en mijn
Rust te gronde richtte -
Nu, zes jaren later pas,…
mijn mooiste droom
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.735 aan het eind van regenbogen
aanschouw je de mooiste dromen
gevoelens vol kleur
de weg naar je hart
nevels van liefde
omhul me zacht
leid me naar dromen
die niet verdwalen
op het pad van geluk
door rozen omgeven
vogels in hun lied
zon na zachte regen
niemand in verdriet
bereik ik mijn mooiste droom
aan het eind van regenbogen
waar…
vrienden
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 4.344 een vriendschap omgeven
door liefde zonder vragen
is in het kluwen van dit leven
een parel in het hart
steun in sombere tijden
troosten bij verlies
samen in lachen verglijden
na tranen van verdriet
vriendschap zal pas groeien
de dag ze wordt gegeven
gevoelens meer dan liefde
omhullen dit hart met leven
want vriendschap zonder vragen…
Opnames
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 610 , tot stil verdriet
Dat wat je meemaakt zorgt ook voor remming
't zijn jouw fragmenten, zo persoonlijk
Zoals het is en meer ook niet…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Helft
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Ik heb twee gezichten
Één is altijd blij
Ik lach, ik ren en ik spring
Maar dit is maar een deel van mij
Je zegt dat ik zwak ben
Dat ik mij aanstel
Voor confrontatie weg ren
En dat klopt ook wel
Dat komt door de andere helft
Die met pijn en verdriet
Die is alleen van mij
De helft die jij nooit ziet…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 75 Met de seizoenen rijpte ze in een omgeving sereen,
je zag hoe zij tot jonge vrouw openbloeide.
Ze plukte ervaringen, voelde vreugde, soms ook leed,
in de schaduw lagen dingen waarmee ze geen raad weet.
Zoals het fragiele weefsel van leven, broos en teer,
de kleuren op het schilderspalet gaven nog niets weer.…
De man in het park op een bank
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 454 onverzorgd, de kleren omgeven door stank.
Door voorbijgangers wordt hij vermeden,
niet wetende hoe hij heeft geleden.
Er zit een man in het park op een bank.
Midden veertig, 1 meter tachtig en blank.
Intens verdriet deed hem ontsporen,
nadat...hij zijn gezin had verloren.…
Onvoorwaardelijke liefde
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 885 in verdriet verandert
waar zwart en wit samengaan
als tegenstrijdigheden versmelten…
Achter ijzerdraad.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 835 in de troosteloze omgeving
van een vluchtelingenkamp
wie is mijn naaste in deze hel
wie is mijn stem in het kosmische web
met wie in mij ben ik verbonden
help ons om samen een te zijn.
1989.…
terwijl ik gazonzaad strooi
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 de tuinen in de wijde omgeving van tjernobyl,
de kerkhofgraven in de concentratiekampen van
breendonk tot buchenwald.
bloed en drek
kan je onder schoffelen.
leed blijft eeuwig invreten.
verdriet verstikt de hoop
dat liefde ooit nog wonderen kan doen.…
De dagen van mijn leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 158 De dagen van mijn leven
heeft U te boek gesteld,
U bent met mij verweven
mijn dagen zijn geteld,
U zag van lang tevoren
mijn vormeloos bestaan,
nog voor ik werd geboren
gaf U de richting aan,
ik ben in U geborgen,
uw trouw, uw Vaderhand;
ze zijn er elke morgen
als dauw op dorstig land,
uw zon zal mij omgeven
in zorg, verdriet en pijn,…
Genegeerd en doodgezwegen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.174 Twee jongens verloren we
Die zo ontzettend welkom
Waren geweest - door de
Omgeving werden niet alleen
Zij, maar ook wij, genegeerd
En doodgezwegen - immers
Verdriet om te vroeg geboren
Baby's - zoiets bestaat toch niet
Zelfs de gemeenschap die zich
Kerk durfde te noemen reageerde niet
' t Stelde immers niet zo veel voor
Kinderen…
Verdwaling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Ze begon zich te herhalen
meer en meer te verdwalen
in zichzelf en de omgeving
af en toe het besef van verlies
verdriet vermengd met boosheid
over haar hoofd dat niet meer wilde
steeds meer overgaand in wat leek
een soort berusting in de emigratie
naar een voor ons onbekende wereld
aangevuld met allerlei fragmenten
uit haar verre jeugd…
Charlie en de zijnen!
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 148 Je wordt pas
echt gehoord
echt gelezen
pas
echt gezien
als je er niet meer bent!
`Je suis Charlie´
echt!…