Alle inzendingen over verlangen OR beminnen

We beminnen de vlinders vogel en vrij en de bijen en bloemen die gonzen van zoemen en zij zij en mij dichten de dagen zingen en zagen en zwijgen tot zomers verlangen de vlammende tijd steels en onbevangen ons opnieuw verleidt.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

telkens als ik je terug zie voelt het missen erger de ongesproken woorden schrijf ik nogmaals neer zo lijkt het minder onbezonnen al is er genoeg licht om elkaar op de juiste manier te zien je blijft de bron van mijn verlangen ik koester je in al mijn dromen ik mag je niet echt beminnen maar ik zal je begeren in al mijn geschreven zinnen…

hoeveel boeken moet je lezen voor je begrijpt hoe leven de zwangere ziel vervormt en deukt hoe vaak moet je beminnen voor je weet dat zuiver wit alleen maar grijzer wordt verlangen doet je dromen van die ene die het duffe stof wegblaast en kleur bekent je ingeslapen dagen verft in tere lentetinten je plots met vurig vermiljoen…

ik streelde met woorden je huid mijn vragen heel losjes toverden blosjes op het zachtst van je wangen je vertelde in zinnen hoe diep en hoe teder je me wilde beminnen jouw verlangen naar meer ik schreef wat je voelde jij lachte en bloosde omdat ik wist wat jij met je woorden bedoelde zo dichtbij ik en jij eerlijk en open van alle…

Haar aanraken is warmte sijpelt via elke poriën naar binnen een stukje zelf beminnen. In foetushouding omwikkeld door beddeplooien zakt ze weg in haar beschermende womb. Het raakt, haar aanraken, als striemen van vergeten momenten beroert ze een hongerig verlangen naar tijdloos intiem.…

Haar aanraken is warmte sijpelt via elke porie naar binnen een stukje zelf beminnen. In foetushouding omwikkeld door beddeplooien zakt ze weg in haar beschermende womb. Het raakt, haar aanraken, als striemen van vergeten momenten beroert ze een hongerig verlangen naar tijdloos intiem.…

Dacht dat jouw stem klonk wegzonk in toevalligheden waar ik bij volle maan de gulle liefde dronk het droomkompas opnieuw geijkt Dacht dat ik bekoring voelde opnieuw beginnen in beminnen omdat ik je had losgelaten en gekoesterd gevoelens opgepoetst in fris verlangen maanvlinder hoorde ik jouw naam in de echo van de nacht hoorde…

beminnen zal ik je als nooit tevoren zodat je geen genoeg van me krijgt verklap me maar dat je meer wilt en je zult alles bemachtigen gewillig ben ik geniet van iedere minuut en hopend op meerdere jouw ogen gevuld met lust in een vurig verlangen jouw geestdrift in verleiding liefde vindt zijn weg in overweldiging van instincten ik…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

de morgen verwarmt – de middag in een hunkerend beminnen het bespeelt de liefde in een gekmakende (s)extase samensmeltend vloeit de middag over in de avond in een voorspel van opwinding in liefdesvuur van genot de avond vergaat in de nacht van een zalig verlangen het laat de wereld stilstaan in de passie van ongeremde lust de nacht…

Beminnen is een werkwoord Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt, iemand graag ziet, kust, streelt ? Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten, maar er zijn om iemand te beminnen, dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen.…

weerloos verlangen van buiten naar binnen…

en enkel waanzinnig beminnen…

Hij kijkt naar witte duiven in hun vlucht en dicht het maagdelijk verlangen van de wind, gevangen in een liefdeszucht. In de echo van zijn zinnen klinkt de zielsverbonden schreeuw van een hart dat naar haar lichaam smacht. Maar zij laat zich niet beminnen door een poezelige leeuw, die ongerijmd verlegen naar haar lacht.…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Dans met mij, laat mij leven intens voelen en beleven glans mijn ogen smelt mijn lippen ik wil aan jouw lichaam nippen Vrij met mij bespeel mijn zinnen leer mij weer opnieuw beminnen proef mijn geur, voel mijn huid adem mijn naam, schreeuw het uit verwarm ons beiden met verlangen laat jouw liefde mijn lichaam vangen laat mij zweven, vervul…

Ik blik mijn tederheid in jouw intieme glimlach, ik adem eindeloos in jouw wrijvende ogen, wanneer ze ontluikend mijn gezicht beminnen. Ik vlecht mijn liefde in jouw zingend hart, ik ontvang jouw geluk in zuivere gebaren, wanneer ze sterk wederkerig naar tederheid verlangen.…

Heel liefdesvol en dat stilt mijn honger, alleen mijn verlangen blijft en lijkt te groeien met de dag. Daarom wil ik je klimmen en dat gevoel ontstond al toen ik je voor het eerst zag. Ik mis je en 'alles' wat me aan je lief is en tijdens het klimmen besef ik me dat zo van je houd en je voor altijd, ja voor altijd wil ik beminnen!…

Een verliefdheid vol van passie en verlangen geen gevolg gegeven. Niet mogelijk in dit leven. Een verliefdheid die niet kon, slechts af en toe een knuffel in de zon, en een voorzichtige zoen, meer konden we niet doen. Een verliefdheid die niet mocht toen kwam in Egmond-Binnen, voor het eerst echt beminnen.…

Schat klim even in mijn gedachten Neem dan mijn woorden met je mee Lees de zinnen vervuld van liefde Wild stromend als een emotiezee Kijk heel voorzichtig in mijn hart Jij zult jezelf zien daar van binnen Een spiegeling van mijn verlangen Om jou te koesteren en te beminnen Herinner mij in mijn mooiste dagen Denk me voor eventjes heel dichtbij…

Vannacht droomde ik dat je er was, jouw handen zachtjes langs mijn haar het zachte verlangen naar elkaar en het tedere beminnen, fluisterende zinnen als een warme jas. Vannacht droomde ik je bent bij mij, gevoelige handen die mij streelden jouw lippen met woorden die wonden heelden en toen bedaarde de onrust in mij.…

te vroeg zijn opgedoekt ik kan wel iets zeggen hoe het daar is; ik zal opgenomen zijn in velden bij zonsondergang, en verblijven in de stilte, in de rust van de oude dag het onaantastbare roept mij dan al wenkend en, dat weet ik zeker, met een beminnelijke lach…

~ De grote liefde II ~ In doordringend beminnen kijken je diepe blauwe ogen me aan Het gevoel dat je in me losmaakt laat de vlammen uit m'n hart slaan Je omarmt me, warmt je aan me aan mijn liefde, aan mijn ziel In doordringend beminnen sinds de dag dat je voor me viel In doordringend beminnen spreekt mijn gevoel voor jou de woorden…

liefdevol terzijde maakt roekeloos tevreden en Nirvana doemt op als perfecte herinnering aan de ongerepte passievolle beminning…