29 resultaten.
Dagmenu
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 110 een tijger ontploft in mijn hoofd
klauwen grauwen in het denken
katrollen worden aangetrokken
hersenspinsels rafelen uiteen
wilde spinazie wordt geserveerd
met dwarsgebakken frietknispers
het vuur brandt eeuwenlang
in het zwartgeblakerd fornuis
knekels en schedels glanzen
op het vierkante aanrechtkastje
de tijd verpulvert mensenlevens…
Sekte & andere enge dingen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 321 met zalvende woorden
dek je jouw zogenaamde
waarheid toe
zieltjes winnend ben
je zelf gaan geloven
dat heiligheid te koop is
jouw spiegelbeeld
verpulvert zienderogen
wat rest is jouw
bittere waarheid…
Tussen twee vingers
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 62 och pijnigende gedachten
van koude nachten alles is een waan
in dit aards bestaan
met soms wat geluk
om te aanschouwen van te houden
de bloemen van het paradijs
in 't ijl gegons verpulvert
tussen puim en ijs…
Goudkoorts
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 het onzegbare verpulvert
op gloeiende mazen
van mijn woordenzeef
soms is een zin
bijna aanwezig
in een verdichting
dan voel ik een glimp
van een korreltje
onstoffelijk goud
daarom hou ik van
Don Quichot, Dali
en Pablo Neruda…
Diverse materialen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 45 DIVERSE MATERIALEN
Gevangen in de steen een gezicht
gebroken glas en steen of bot
Toevallig gevonden en hier zo
opgericht en in kunst bijgezet
Als afval ongeschikt en tot
kunst gemaakt in een gedicht
Hier huivert een leek en lot
alles verpulvert bij verzet…
Ronnie Bierman
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 233 Tijd verpulvert roem; decennia gingen
Voorbij. Nu dertig jaar na haar dood
Is een laatste rustplaats er niet meer
Bij. Een geruimd graf; een oude film
In beelden, 'wat zien ik', wat ik
Zag was dat roem slechts iets is van
voorbije weelde.…
Belevingen van tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 De tijd raast voort
aan alles voorbij
tot aan vergetelheid
De tijd kruipt om
stort in mijn brein
onrustige leegte
De tijd komt er aan
belooft alles goeds
stralende verwachting
De tijd lijkt oneindig
verpulvert eeuwen tot seconden
maar blijft onbegrepen
De tijd gaat door
al is het einde daar
geen beginnen meer aan.…
ritme
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 691 in een eeuwige beweging
verpulvert mars de lente
slaat de slinger van de tijd
in hersens en weke lijven
stille velden beplant met witte kruisen
verschijnen na gas en massale dood
stenen doodsbloemen met namen
de hete tranen van hun geliefden
druipen langs koud kil marmer
in de beschaamde aarde…
Plotseling vliegt er een smak
gedicht
2.0 met 34 stemmen 15.006 Nu het veilig is, kijk ik
het trapgat in, en luister
hoe beneden op de deurmat
de Echo ritselend
en knisperend verpulvert.
------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…
Ik ben niet, ik was
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 2.325 Liggend in de molm van mijn bestaan
knaagt de botworm aan mijn ziel
Zwijgend sijpelt het slijk
Poeder verpulvert tot stof
Donker de ontaarde aarde
Een stempel uit het verleden
Vingerafdrukken vervagen
Nagelklanken, harensnaren
Traan slijt naam in graniet
holt bergen uit tot dalen
Het leven stampt als een olifant
langs de rand van…
Stormenderhand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 224 De wind beukt huizen in de golven
breekt koppen schuim in grijs
striemt geselend langs de bomen
mijn onrust lijkt zijn ereprijs
Hij braakt op mijn angstgevoelens
parafraseert zijn eigen elegie
raakt mijn wezen tot in iedere vezel
verpulvert mijn kracht en strategie
De wind puurt mijn bedwongen tranen
rooft de kommer die ik niet tonen wil…
zeeën bezeilen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 91 ik ruim mijn
oude dromen op
de ene verpulvert
in mijn handen
de andere valt
in duigen op
de grond
de broze droom
raakt mijn ziel
zacht zingend
voert de
verstilde droom
me mee
onderop liggen
gekreukelde blinde
dromen van
ongekende kwaliteit
in deinende dromen
bezeil ik de zeeën
de aarde is een
verre bleke stip
ik weet…
hoeve Bouwlust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 118 hoeve Bouwlust heeft verloren
en is nu een eenzaam krot
de deur staat nog wel open
maar de planken zijn verrot
griezelig kruipt er schimmel op de wanden
in de voortuin zwiept de wingerd
ferm zijn takken door het raam
tussen distel en brandnetel
ligt een bordje met een naam
dat verpulvert onder mijn handen
er knagen kevers aan de balken…
zomergedicht
gedicht
2.0 met 41 stemmen 11.054 de schipper is een team. luister
achter de nevelvoile zeilen -
bevelen: vragen van wind, stroom
aan het schip; richting: een antwoord
dat de koers vermoedt. luister
stilte verpulvert de branding
maakt hoorbaar een reis naar de zon -
zontijd: de benevolente
zijnsfiguur die men eist, niet vraagt.…
Geveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 367 De zaag cirkelt slopend
verpulvert de jaarringen
tot voer voor natuurpaden
die wij vrij wandelen.…
eindpunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 151 ik cirkel verder
langs de zelfkant van mezelf
lusteloze vingers graaien
in de scherven
op zoek naar scherpte
om een kerf te snijden
door dunne huid
amper vloeibaar bloed
zal uit mijn aders wegebben
een laatste donker kleurspoor
dat weldra
in het rulle zand
verpulvert tot vergetelheid.…
Liefde verpulvert tot as
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 Het blijft steeds vaker zoeken
naar stervelingen van de wereldliefde
waar verharding reeds lang is toegeslagen
struikelend over puinhopen
van haat en ruïnes waar de dood waant
brandende hitte heerst en verdooft
de duivel heeft nazaten te over
wolven in schaapskleren jagen in roedels
op blinde armen van geest
het allerhoogste brein ziet…
Tentamen Mondeling
netgedicht
4.0 met 39 stemmen 2.533 donkere vuur dat smeulend oplicht
in de blauwe spiegels van je ogen,
terwijl ik de lastige vragen stel,
dansen grillige vlekken schaamteloos
langs de ronding van je mooie borsten,
je weet geen enkel antwoord, je stamelt,
je bloost en zwijgt, je witte bloesje wijkt,
een hevig verlangen vlamt in me op terwijl
jouw onschuld mijn gezag totaal verpulvert…
Oude bibliotheek
gedicht
2.0 met 374 stemmen 55.126 Elk beeldenperk verpulvert
in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.
Dit vers verstrakt. De schoolbel roest.
------------------------------------------
uit: 'Perspectief met engel', 2003.…
De Gletsjer smelt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 306 De vlokken vallen laag na laag
Een tapijt van kristallen
Aan de bodem tot ijs verdicht
Het schuift over een ruw bed
Steen verpulvert in zijn stroom
Zand, leem en keien
-Die krassen in zijn flanken-
Stapelt hij voor zich uit
Smeltwater mengt zich door kruimels rots
Hij rolt zijn tong van melk uit
(Traag…Eén meter per dag is genoeg)
Zo…
Wie, oh wie .....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 456 tegen
een stem klinkt achter mij, donker doch luid
stevige vingers raken mijn naakte huid
ik wil, maar kan mij niet meer bewegen
elk gebaar, zelfs een uitgestoken hand
lijken mij van top tot teen te verstenen
toch woedt er in mijn lijf een helse brand
nog steeds is mijn wanhoop niet verdwenen
wie, oh wie ben jij met die reikende hand
jij verpulvert…
Oude Bibliotheek
gedicht
2.0 met 192 stemmen 20.885 Elk beeldenperk verpulvert
in de tijd. Winter verspilt zich aan de speelplaats.
Dit vers verstrakt. De schoolbel roest.
-----------------------------------
uit: 'Perspectief met Engel', 2003.…
Nog vragen?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 Het antwoord op het laatste waarom,
vernietigt en verpulvert daarom.
De keten wordt gespleten door zinloze vragen,
die enkel stevige schakels bevragen
in bedrieglijke schijn van komen en gaan.
Wat is bestaan? Een energetische flux
die leidt naar een oceaan, spiegeling van lux,
schittering van Lucifer, Prometheus en anderen?…
Rembrandtcyclus 19: anno 1669: Rembrandt sterft
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 Mijn tijd is gekomen en neem ik afscheid van mijn dochter Cornelia, geboren uit mijn samenleving met Hendrickje Stoffels:
Verwarring
schept zwarte plekken in mijn geest
van alles dat ontnomen is
ontgoocheld en vervlogen is
verpulvert langzaam ook mijn leven
uit jouw leven weg
jij dartelt in mijn schaduw kind
evenzo als Titus deed
wat…
LE CARNAVAL DES MOTS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 591 Het maken van kunst verpulvert de tijd in purperpracht.
Nonnenvotten, meanders, een wrongel of wormgat.
Ik zei het al: het heeft niets te betekenen! Even
ongrijpbaar en kluchtig als transcendente getallen.
De graaf van Buffon riep het al uit: Dichtkunst Alaaf!…
De dans op het graf
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 248 (Menig machthebber is een misantroop)
Met de mimiek van een versteende natuur
waarbij de zwarte lucht
zijn harde grijns verpulvert
Met de thermiek op het laatste uur
van krijsende vogels die in vlucht
cirkelen en die zich in duister hullen
kruist hij zijn armen met illustere blik
Zijn ogen branden een gat in de dag
als gloeiende kogels…
hoe de vorst zelfs een stenen hart verpulvert
hartenkreet
1.0 met 13 stemmen 1.133 lange schaduwen
barsten in een rode steen
hartje winter…
De dans op het graf
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 431 (Menig machthebber is een misantroop)
Met de mimiek van een versteende natuur
waarbij de zwarte lucht
zijn harde grijns verpulvert
Met de thermiek op het laatste uur
van krijsende vogels die in vlucht
cirkelen en die zich in duister hullen
kruist hij zijn armen met illustere blik
en ogen branden een gat in de dag
als gloeiende kogels…
Schiereiland
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.187 Je verpulvert het brood en de meeuwen lachen.
‘Durvers worden beloond.’
Huiverend klem ik de reling vast.
Nee ik verdraag de afstand, de grijze toon van havens niet meer.
‘Ik vertrek’ zeg ik en blijf en denk: ‘laf!’.
Woede vertekent de mondhoeken.
Nu waan ik me bewaker van een schroothoop.
Kan ik de mist wegblazen? Het moet.…