5296 resultaten.
Een vertroebeld einde
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 585 Vertroebeld blijf ik droevig
in mijn ogen staren,
waar tekens van leven
de einders verlaten.…
Vertroebeld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 door 'n voile is het zicht
al langer vertroebeld, zo zelfs
dat al het ondermaatse vergoelijkt
gedwee in opgedrongen rol
welke je je eigen hebt gemaakt
lijm je doorgezaagde stoelpoten
dagelijks weer vast zodat er geen
ongelukken zullen gebeuren
of toch...…
Vertroebeld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 deze stoel zit aanzienlijk beter
en mijn gezicht hoort hier thuis
er is rook, maar elk vuur wordt geblust
er is niets meer te vinden hier
dan de anonimiteit die ik zoek
geschonken in slecht gespoelde glazen
tussen jou en mij
druppelen de woorden…
Laat Haar Lós !
hartenkreet
4.0 met 40 stemmen 2.194 "hij" was zó speciaal
Maak een eind
aan dit trieste verhaal
Er is zoveel moois
wat jij tijd'lijk niet ziet
Je ogen vertroebeld
door 't intense verdriet
Laat haar los
geef het helen een kans
Wees weer eens blij,
toe probéér het althans.…
Niet meer te zien
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 87 Haar dat in mijn
Ogen hangt
Zicht vertroebeld
Door nevelige lens
Die zijn beste
Tijd gehad heeft
En ikzelf die
Het niet meer ziet,
Het, het leven, niet
Meer ziet, en dreigt
Op te lossen in
De onzichtbaarheid
Van het moment…
innerlijk leed
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 467 Vergif als herinnering,
koortsdromen tot gevolg,
een zeer vertroebeld zicht,
de eigen realiteit.
Plots die ene zonnestraal,
aanvankelijk nog zwak,
groeiend in kracht,
nieuwe plantjes bloeien,
tot een bloemenpracht.
Die bloemen, dat ben jij !…
Fanatiek
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 588 Lichten laaien
strooien kreten
blindelings
onder druk gevangen
overrompeld
Luchten laaien
klaren niet
zien zwart
als glas vertroebeld
gesmolten tot weerzin
Waarheid in woeker
geroofd
ontdaan van haar
waardigheid
tot schaamte vervallen…
Billijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 90 je sloeg haar om de oren
met wat je zelf zo verafschuwde
bleek controverse ongegrond
stevende het af op een dwaling
die kant noch wal raakte
vertroebelde blikken vernauwde
jouw waarheid gestaafd op drogbeelden
is gepaste stilte een billijke prijs…
Controverse
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 Mijn zicht vertroebeld
in duistere nacht
kan geen licht verdragen
van zon
aan heldere hemel.…
De ijsbloemen op mijn raam
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 733 de kunst van de hartenbreker
de liefdeswreker
die in mijn pijnen op blijft doemen
Het is onomkeerbaar, te laat,
te vertroebeld om mijn naam te noemen
en mijn ziel te wenken…
Levende herinnering...
hartenkreet
4.0 met 28 stemmen 3.520 Levenloos
staarde ze mij aan,
haar hand was koud
ik wilde gaan,
de werk’lijkheid
ontvluchten…
Vertroebeld
kéék ík haar aan,
háár leven was
míj voorgegaan,
haar reis
begonnen…
Verwezen
stond ik stil,
dáár lag ze
koud en kil,
de dood begon
te leven……
plank
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 849 hij voelt de adem uit zijn longen groeien
de woorden staan stijf in zijn keel
zoals zijn lichaam dat een plank is
en langs alle kieren kraakt
vol wormen en vol sporen van regen
de foto in zijn handen is niets
dan een vlekje vertroebelde troost
dat hij tegen zijn dovend hart drukt
en indommelt…
De dronkaard
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.673 Z'n geweten vertroebeld door de alcohol,
had hij alleen verdriet en meelij met
zichzelf
en mijn gemoed schoot vol!…
middag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 174 asfalt in vloeibare toestand
zo aangebracht dat de ondergrond
onzichtbaar is in dit land:
bevuild en vertroebeld
verontrust loopt men
eerst in een lange, daarna korte lettergreep
langs de rivier waaruit de schimmen dronken:
bedrieglijke schijn
een remmend effect wordt verkregen door
maling aan iemand of iets.…
Onlijmbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 910 het gebroken hart
lag in duizend stukken
op de drempel
waar het zo even
nog overliep van
haar
had hij signalen
als paardenbloemen
in de wind geblazen
verblind door zonnestralen
die zijn blik hadden
vertroebeld
maandenlang had het geluk
geregend waar hij door
werd overspoeld
nu lag het daar in splinters
en drong de bittere…
Nello opnieuw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 426 het is koud vandaag
de lucht is flinterdun
en brengt de sterren dichter
bij het bibberoog slechts
vertroebeld door de nevel
van een ontsnapte ademteug
er zijn geen handen meer
verstopt in zak en want
worden ze niet geschud
noch uitgestoken naar
de naakte rafels van een man
die stilaan blauwer ziet
deze nacht zal Nello sterven
opnieuw…
Opeens valt keihard de hamer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 208 de mokerslag
We kunnen het leven niet overwinnen
niemand
nóóit
Kom ga je mee.
Samen wandelen naar het verre
kijken naar de sterren
schreeuwen naar de golven
"we komen eraan
...
Ja maan
we komen"
Omstrengeld liggen op het strand.
steeds dichter komt de rand
laat ze maar komen
de golven
Laat ze ons overspoelen
laat het toe…
versteend
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 279 het zuivere water
weerspiegelt niet
het tegenbeeld blijft
zichzelf, soms vertroebeld
bij het vreemde waaien
van een bekende wind
ik neem de kiezel
op in mezelf, ik word
gepolijst van binnen
en houd mijn adem in
geen zuchtje verstoort nog
het uitdeinen aan de rand
een meerwezen noch
minder noch meer
ik ben rust
een steen
met een…
Missen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.953 In wijsheid
steeds het verlangen ontkend
van zoveel schoonheid
en ontembare passie
twee werelden
en niet één om in te leven
zweef ik dolend rond
als geest
een bedachte goocheltruc
om te verdwijnen
of doormidden te zagen
twee delen om te verdelen
dit lichaam
klopt van binnen
op de maten van het leven
maar de blik is vertroebeld…
Kijken
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 485 Herfstdag voel me kijken
jouw donkere sneldrijvende wolken
ritselende dorre bladeren
gedreven in een hoek
het oude brood
-rest eten
geworpen in het vogel voederhuis
een brutale zwartgrijze kauw
komt vreten
en
de kleine roodborst bang
jouw zwiepende regen
wind en herfstnevel
vertroebeld mijn kijken.…
Mistige wegen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.147 Mistige wegen
vertroebeld in zicht
Met volle snelheid
door het rode licht
Een pintje teveel op
of wel twee misschien
Daarnet in galop
drie roze olifanten gezien
Mistige wegen
waar leiden ze heen
Een grote dikke eik
kon er niet om heen
Mistige wegen
eindigen altijd
Mistige wegen
doden de tijd…
lichaamstaal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 448 tijdens de schaarse momenten
waarin onze lichamen
elkaar vinden
is er geen maar
ons vlees handelt
doelgericht en schaamteloos
zonder twijfel
feilloos
bereiken we het punt
waarop ons brein op pauze gaat
wat ons voelen puur maakt
helder
maar vrijwel meteen daarna
vertroebeld wordt door gedachten
waardoor twijfel weer de kop opsteekt…
Ik vertrouw op de waarheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Mijn blik vertroebeld raakt in een
vertrouwen beschaamd. Mijn toenadering
mijn handelen zullen normeren.
Wanneer de geloofwaardigheid mijn kern
niet meer raakt.
Ik vertrouw op de waarheid;
maar wat is die waard.
Wanneer de lijnen in het
niets verdwijnen; niet langer
met de waarheid kunnen worden
verklaard.…
Zomerbui
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Vertroebeld braakt de hemel verlossing,
opgelucht schieten regengeuren op:
de zomer wordt gereinigd.
Weer TROMGEROFFEL bij het vallen
van de guillotine, daar vloeit water.
Gedaan met de druk, hier is ‘t water.…
Dag, groot leeg hart
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.240 misschien omdat jouw gras even groener leek
of omdat ik jouw woorden die ik hoorde
onzuiver maakte naar mijn eigen toon
stemde mijn gevoel het 'altijd al geweten' over
of vertroebelde mijn verstand door het licht
die jouw ogen uitstraalden, waar ik zo van hield
de dagen met jou leken zomers
zonder jou is het nog net geen winter
het is goed…
doet hij het of niet
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 47 wat zegt hij zelf
bij het einde van de wekenlange show ?
na wekenlang voor en tegen ?…
Nimmer meer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 148 In verstilde tussenspinsels
zweef ik weg
tussen steniging
dromend
van vrije lente
afwezigheid die
ik beween
een laatste beeltenis
kan ik je zenden
mijmering
je gulle lach
gemis van je lendenen
volledig universum
kim van ons samen
liefde, bedolven
woordenloosheid
het jij en ik, verstild
tijd tussen ons
de wil die te bevechten…
einde
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 535 Flarden mist spoken door mijn hoofd,
verdoofd kijk ik al lopende om me heen, op zoek.
Jou kan ik niet meer vinden,
Ga maar zei je, kijk niet om,
kijk vooruit en loop door.
Doorlopen naar een toekomst zonder jou,
makkelijk zal dat niet zijn,
maar hoe vaak ik ook van het paard zal vallen,
steeds sta ik weer op, spring ik gewoon weer in het zadel…
De weg naar het einde,
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 669 De weg naar het einde.…
Het einde,
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.981 Voor mij is het einde gekomen,
"uit" zijn al mijn dromen.
Terwijl ik hier in tranen lig,
Is er geen mens die
zich tot mij richt.
Ik weet niet wat te beginnen
en schrijf daarom deze zinnen.
Sterven doet iedereen,
Dat hebben alle mensen gemeen.
De ene gaat vroeg,
De andere gaat laat.
En niemand is er mee gebaat.…