Alle inzendingen over verwarring OR eenzaamheid OR dood

waar vindt zij de waarheid in gedachten die enkel haar geheimen omvatten beklemmend het gevoel van willen weten maar niet vinden plaatsen waar niemand ooit haar paden heeft betreden een stille stem van binnen ogen in de verte van haar reiken de waarheid veilig opgeborgen aan de oever van haar hart…

Ik laat me voeren door de golven. Sta op het strand, in het zand. Als een grote groep met wolven, Rijkt de zee uit naar mijn hand. Het uitzicht is zo mooi. Maar ik weet, het is niet waar. Ik weet, het is te sterk, Gevuld met stil dreigend gevaar. De veranderlijkheid, de passie, Van zo'n ongewoon mooi zicht. Maar voor je het weet, dan…

als zijn gezicht weer dichter bij me is zijn hitte brandt en ik verkramp en denk mezelf maar dood dan zie ik weer die gouden gloed het blauw van vrede voelt zo goed ik verdwijn maar in de tijd word gek als ik niet terug kan naar vandaag chaos haalt me naar omlaag maak me wakker ik wil leven…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

Ook toen Was eenzaamheid Er Het alleen zijn Alles is daartegen Want het is altijd de regen Die men niet verdragen kan Donderslagen Diepe vragen Die hoofden En de geest Doen verwarren waarom is ieders Geest Op zijn eigen reis Incompleet Dat is wreed Dat explodeert En bezeert Mondt uit In stukgelopen relaties In hartenzeer door…

nee, hij heeft geen berusting terneergeslagen buigt hij neer naar dieptes, waar de grond zijn enige bestaansrecht stut blauwe windels rond een witte wolk een draaikolk van verwarring op de snelweg van verweer elke keer het dode oog in elk gevoerd betoog dat wil niet meer…

Wat je voelen wilt en niet horen kan zal je ervaren en toch bedoelen. Dat wat je ziet kan wel eens anders zijn dan dat het lijkt of blijkt te zijn.…

Ik dacht dat jij het was naast mij, bij het ontwaken maar je was het niet. Wie dan was het die mij vannacht zo intens genieten liet ?…

Jij komt op als duivel uit een doosje teer en roze *Harig Wilgeroosje* Verwarrende gelijkenis waarvoor ik je roem sierlijk bloeiende *Dagkoekoeksbloem*…

Na het laatste sms-je van mijn kant dacht ik nu kan ik mijn gevoelens afsluiten. Wat zakte ik vorig weekend door de mand en wat begon mijn hart te koken en te fluiten. Wat was jij doortrapt en funest voor mij. Je wist dat het niet klikte en dat het voorbij was, maar bij Bob's kwam je weer verleidelijk dichtbij. Ondanks alles was ik onder het…

In een sluier van verwarring Omgeven door diepe pijn Verlies ik al mijn vertrouwen Het is een groot afscheidsfestijn In ogenschouw genomen Dat deze vriendschap was Ruw verstoord uit de illusie Zie ik je werkelijkheid pas Hoe moet ik ooit weer in iemand geloven Mijn naïviteit is ernstig vervuild En mijn openheid zal steeds meer doven Ik…

Er woonde een man in Leeuwarden, die alles met alles verwarde. In plaats van met pook, (zo hoort het toch ook?) sloeg hij steeds zijn vrouw met de garde.…

Tijd waait door het open raam naar binnen, wervelt om de sputterende kaarsen en vlijt zich neer voor de smeulende sintels in de haard. De onberispelijk geklede man in de lederen fauteuil haalt een hand door zijn grijze haar en knijpt zijn ogen toe in een poging om nu en verleden te ontwarren.…

We verdienen beter, Terwijl we heelhuids Maar goed gekleed De straat over kunnen steken. Zelfs opgebroken verslijten We schoeisel Zelden tot aan de voetzool. Toch is het verharden, Het loonwaarts gebaande, De weg die gewrichten Doet ontsteken. Op het kruispunt links Staat het bord rechtsaf En rechtdoor om de hoek Schijnt ommekeer…

nee omgekeerd ik verwissel mijn ledematen ik verwar de hemelstreken wat is ja en wat is nee ik predik de goedheid maar kan de ironie niet te boven komen waar ik ook mee bezig ben ik verloochen het weer met een glimlach ik doe niets tegen deze verwarring integendeel ik probeer het nog te vergroten en blijf daardoor incognito…

De verwarring heeft toegeslagen, nog voordat ik het kon bevatten. Mijn ogen, vroeger nog gesloten, gaan open en ja, ik kan weer zien. Het antwoord op al mijn vragen, gezocht nadat ik me wou bezatten, kwam tot mij, geheel onverdroten. Ik handel er weer naar, bovendien.…

Gebroken gedachten laten mij in verwarring achter als ik zoek naar herinneringen in mijn geest dan weet ik dat er pijn maar ook liefde is geweest alleen nu veel zachter…

het zijn de engelen die het universum omarmen. het zijn de goden die onze harten verwarmen. en ik... met de snelheid van een gedachte vlieg ik van planeet naar planeet moeder aarde vader zon laat mij terugkomen naar waar alles begon.…

dwalende verspringende gedachten blijven kleven aan een grillige draad die in mijn hoofden van de laatste dagen het enige houvast is geweest wie is van steen lijkt de rots me te melden wat is van hout vult de boom daar bij aan geen van de oudere wijzen krijgen gehoor want mijn schaduw duwt mijn denken voort ik hoor de indringende stem van…

Dit, Dit alles, Dit alles geeft, Dit alles geeft mij, Dit alles geeft mij verwarring. VERWARRING!…

Het ontsnappen op welke wijze dan ook is gelijk aan het martelen van mijn geest slechts contact met je zelf daar er buiten vele schuldigen zijn die je telkens de vreugde willen ontnemen en niet naar je hand willen handelen omdat zij ook een leven willen leiden…

Er is iets maar ook niets dat tussen gedachten spookt gefluister in de ruimte loze woorden in je dromen. En als ik dan luisteren wil dan hoor of zie ik niets omdat de wil niet is verdwenen maar de mogelijkheid meer dan ooit. Begrijpen is wat lastig in dit moeilijke parket maar niets is onmogelijk in deze omdat je nooit weet wat niet deert…

Wie bent u werkelijk Hoe kent u zich Zoals nu of gister Een mens vol zelfvertrouwen Empathie Of als gister En Wie ken ik De façade Het verbloemde Van mijzelf Of ben ik gister Een persoon Die ik niet wens.…

hoe zal het lachen mij vergaan wanneer ik maatstaven doormidden breek en de geïnfecteerde breuklijn zalf met achtergebleven passie en liefde zal ik voorbij de bevroren stand waar de maan haar licht extra vergroot belicht over de stoffige en pluizige momenten het droomdenken anders gaan zien of schreeuwt het verlangen in mij als huilkind…

Verwarring in je hoofd ze laten je niet met rust. Beelden uit een verleden steeds door elkaar geregen. Sporen laten ze achter van verdriet lang geleden. Tranen rollen over mijn wang voel ze komen laat ze gaan.…

De emoties vliegen Van links naar rechts Van binnen naar buiten En weer omgekeerd. Ze zijn oncontroleerbaar En beredeneerbaar Het maakt me in de war Waarom is niet meer Wat er altijd was Wat is er nu veranderd Ben ik dat Of is het iedereen en alles? Ik zoek, ja waar zoek ik naar Als een kip zonder kop Naar een beetje geluk Warmte…

Hoe is het toch zover gekomen jouw gedachten, gevangen in een spinsel vol verwarring. Woorden die je niet bereiken je sluit gevoelens buiten angsten houden jou in je macht. Laat me je toch helpen keer je niet van me af pak mijn hand, voel de kracht.…

Een dwaas is wat er in mij verscheen Of is het niet zoals het lijkt? Jij zegt het Jouw woorden hadden mij toen bereikt Of had ik nou niet opgelet? Het vervaagt Waar is het gebleven, al die pret Of heb ik al genoeg gevraagd? Nog maar één Want ik vraag mij af, Waaraan heb ik het verdiend, die straf…

De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…

het duurde niet zo lang en ik weet niet meer precies wat er toen allemaal gebeurde maar ik draag geen wrok jij hebt geen schuld het was een samenzang je zonnige dagen heb ik gekust het duistere gevoeld in al je lust je zwijgen had een reden we zien elkaar nog elke week dat doet me pijn in elke streek de hardheid van het heden…