44 resultaten.
je zingt de lengte in de dagen
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 820 je bent de zon
je stralen dansen stofjes
ik wil sjansen, met je
geuren op balcon
langs de gevel
val je zomaar binnen
belicht daar mensen
die ook jou beminnen
je oogt zo donker
in het wit van steen
je schaduw laat
me nooit alleen
ik hoor je ruisen
als de wind vlaagt
langs de huizen
je bent mijn refrein
je zingt de lengte…
lente die nog zomert in mijn geest
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 846 takken moeten kraken
bliksemschichten raken
zodat de boom in tweeën splijt
de donder mag weer knopen in
mijn maag gaan maken, raken aan
de angst die altijd in me strijdt
want ik ben bang geweest
als kind omdat ik onweer niet
voorspelbaar vond en altijd schrok
zie nu de buien dreigen en
de wind uithalend hijgen als
hij vlaagt door…
Scherpe kruiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 ik kan de werkelijkheid
zo raken hoef niet eens
een lange arm te maken
waar verleden door
mijn vingers glijdt raak ik
langzaamaan mijn wortels kwijt
nog opent de dag
met zon in een weidse polder
maar wind vlaagt scherpe kruiden
waar rust en stilte heersten
lopen nu jong en oud in exotisch
lange drachten hun avondwachten
luidruchtig…
geurt zoeter dan de herfstnacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.797 zal ik je oogsten
voor de regen vlaagt en
wind de bladeren verjaagt
je kleurt nog zomers
in de lage zon de late
warmte doet je bloeien
ieder straaltje is er één
zij zullen jou uiteindelijk tot
volle wasdom laten groeien
je rijpt nog sneller dan ik dacht
geurt zoeter dan de herfstnacht
naar jou verlangen smaakt zo zacht
verleidelijk…
met aangepunt venijn
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 215 ik wil stormen
om de wind te kluisteren
die dwarrelt
vlaagt en fluistert
in en om me heen
wil snijden
als een mes een zwaard
gewet op scherp gekarteld
in tweezijdig zijn
met aangepunt venijn
wil branden
om de zon te verzengen
met hete passie van kracht
tomeloze hitte
van vurige macht
wil huilen
met golven verdriet
zeeën van…
vlaagt een orgel vaag een lied
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 366 ik kan geen rots
verpulveren zoals ijs,
mijn waterstromen
worden steeds gespleten
door obstakels
op hun lange reis
ooit gaan ze weer
samen vloeien
in de delta bij de zee
water zal zichzelf herkennen
want het kabbelen neemt
herinneringen mee
dan zullen klanken woorden
fluisteren in vroegere muziek
in samenzang van kinderkoren
vlaagt…
zonder groen blijft het bladstil
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 648 zie het dagen, uren
komen niet tot helderheid
zijn de nacht aan het vertragen
de zon vervlakt in
het krachteloze klimmen
neigt bij opgaan al ter kimme
de lucht is kil, dunnig
vlaagt een koude wind, maar
zonder groen blijft het bladstil
nog kleurt de oogst
de bodem wordt al schraler
weiden zonder vee steeds kaler
het leven trekt…
sneeuw smelt dorst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 639 ik zie de winter
in hun vachten
gebogen staan ze gras
en sneeuw te happen
wind giert hen voorbij
vlaagt verstuivend door de wei
lange haren dragen
pegels door de vorst
sneeuw smelt dorst
honger vraag geschraap
van ijzeren hoeven
langs bevroren grond
zijn warme tong
brengt maar een schrale
oogst naar roze mond
de ogen zijn geloken…
October
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 245 october kleedt zich aan met warme kleuren
als de herfststorm door de bossen raast
vieze regen langs de dorre takken vlaagt
en de zieke zomerblaren gaan verscheuren
een felle najaarszon doet ons opfleuren
als het licht plots door 't wolkendek daagt
october kleedt zich aan met warme kleuren
als de herfststorm door de bossen raast
't afscheid…
Zeventien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 ons werkzame leven zal beginnen -
Tegen half vijf zit de lange dag erop
En stap ik aan boord van de Gado-bus
Die speciaal voor deze gelegenheid
Is ingehuurd door school
Terwijl we langs het Stadskanaal rijden
Houdt de bus even halt bij een stoplicht,
Zonder doel opent de chauffeur de automatische deur
En een lauwe, weeïge winterwind vlaagt…
bid je laatste beden
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 808 van vandaag
ik jaag je grauwe nevels tot een vage vlaag
mis mijn zout in al jouw lage regionen
na een koele bui zal snel de zon weer komen
ik wil diepte zien, de kilte van beneden
warmte is verleden vandaag is al voorbij
jaag de orkaan maar aan, bid je laatste beden
je hebt een zwarte schaduw neergelegd naast mij
jouw liefdevolle wind vlaagt…
De zandmotor
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 33 ziltig vlaagt
wind blaast
herinneringen
door je haar dat
gemêleerd lokt in
natuurlijke kleuren
in de verte
het glinsterend
lichte zand onder
een groen polig
opschietende
helmrand
in afnemende
vloed krult nog
steeds in het
schuimend wit
het welkomstlied
van de blauwe zee
anders was vroeger
met opa familie en
paard en wagen…
het water van de Amstel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 draad worden trams zingend
door de stad gedragen een woonplaats onzijdig en groot
over het water verglijdt tijd in een golvende plooi achter een motorboot
maar wanneer de kantoren leeg zijn en verlaten zakt
de schaduw van een brug in de grijze rivierarm zonder
iets te beschadigen rode lichtreclames vlammen aan
het gedruis van een feest vlaagt…
Het lied van de wijn
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.811 De wind vlaagt over mijn gelaat
en koud en later wordt het uur,
ik treed weer binnen het vertrek
en zet mij eenzaam naast het vuur
en denk aan het voorbije feest
van vriendschap en van overvloed
- ik glimlach om de volle vreugd'
van 't jong en krachtig bloed.…