Alle inzendingen over vleeshpuwer OR schrikken OR vlucht

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een Facebook-loze avond. Tja, dat kan Groot ongemak voor de account-bezitter En voer voor quasi-lollig vals getwitter Er kwam online weer heel wat deining van Met achteraf de tijdlijn-commentaren Die na wat likes alweer vergeten waren…

Het paardje reed zo klinkend met hoeven tinkellinkend al op de klinkerdijk. Zij droegen róse hoedjes op roodgeverfde snoetjes en voeren langs de dijk. De sleepman had een zweepje, slap, en zweepte 'hurt' bij elke stap van 't paardje op de dijk. Zij hadden gouden zon gehuurd, en 't tuigje was zo blank geschuurd dat voerde over de…

Het kerkje is zo oud, zo oud de zwarte dennen ruisen zacht, de blanke gouden hagenvacht murmelt stil en vertrouwd, naar 't wit-verweerde slanke schip. En hoog, oud en geslagen, zeer, buigt het vermolmde hoofde neer de toren, berstend rib en rib. De zonne guldt de gulden haan en 't al met groen en grauw bestoven verbogen transen…

Toen klopte aan de kamerwand een schuchter ijle zwarte hand 'waak op! ik ben 't! de Nood!' Ik zei, ik ken u al zo wel gij met uw grauwe zwarte vel, hoe? heb ik u genood? 'k Heb lang gewerkt, ben moegeslaafd, wens nu dat rust mijn lijf wat laaft, hoe stoort gij mij zo snood? 'Gij hebt mij niet genodigd niet maar ik heb u…

De avond was gerezen, de dag zacht uitgegaan, de maan, heel bleek van wezen, kwam hoog, omhoge staan. Veel vreemde witte dampen die waasden alles weg, alleen matgoud van lampen glom, boven zwarte heg. Daar zong een teder meiske met kindje aan haar hand, een zacht en teder wijske door 't witte avondland. De zwarte en witte…

De koe die schurkte laag haar kop de gouden zonne scheen erop en op het zwart en witte vel en op de lichtglanzende bel, die rinkte, die rinkte zo fijn. Het dorp was naar de mis gegaan; het meisje liep maar zoetjes aan door 't groene pad langs 't korenland en voerde 't koetje aan haar hand. Het koetje trad maar lijzig aan en…

een sneeuwbui in de zomer draait mijn wereld om nauwelijks van de schrik bekomen voel ik het bevriezen van mijn verbrande huid bekogel ik strandgasten die vluchten van het strand met verse ballen van sneeuw het ijs smelt op de blaren en koeling helpt niet meer mijn zomer is bevroren het strand slechts binnenbrand laat nu de voorjaarsregen…

momenten boordevol geluk de lucht en bomen zon en wolken niets kan stuk laat gras en groen maar bij mij komen een steek van jaloezie de blik van schrik het zaaien van de twijfel de onlust in de lucht het is de rust die vlucht stemmingsval is groot de oorzaak wel te duiden het zijn gewoon hormonenbuien waar liefde ademt…

In de vlucht van je gedachten trek ik door tot aan de lijn mijn taal geef ik je aan de conclusies zijn voor jou, maak ervan wat jij erbij denkt schrik niet, oordeel voor jezelf het leven van een ander stuurt makkelijker dan van jezelf.…

De ochtend ligt hongerend op het veld met de schrik van krijsende kraaien wolken als opgeklopt draaien weg Zuidwaarts koppig en eigenzinnig een dwingende toon Kom mee!! Reis verder!!…

, vlucht, vlucht ...…

ritselt Gelijk koude noordenwind Tussen de bladeren Van de boom met de diepste wens Die mag worden als zwoele zuidenwind Gelijk passie in de aderen Van wat we verwachten Zonder schrik voor verlies Vanuit ‘t rijk van gedachten Die niet kan stromen Zonder afwijzing van trots contrast Zonder rotsvast geloof Tot de vlucht haar poging staakt…

Aan flarden geschoten humaniteit, Mens die zijn naam dreigt Te verliezen aan zijn eigen onmacht, Niet in staat zich te verweren Tegen het kwaad dat alles in Zijn vaart meeneemt, hartstochtelijk Op weg naar de hel - Met in het achterhoofd nog Een paar laatste flarden hemel, Waarnaar hij wanhopig op zoek is Om te redden wat er te redden…

Mijn liefste herinner je, het steile pad naar Kathmandu? Onze rugzakken droegen zwaar, onze voeten sleepten moe. Links, de afschrikkende eeuwende Himalaya piek. Rechts, bodemloos de groene jambalaya diepte. We zochten vrede bij Boeddha en menig slinkse goeroe. Mijn liefste herinner je, de schaduwloze brandende zon, kwellende lege veldflessen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het bos wordt, wild en boos, getekend door schrik; geen rust die hen wil laten, tot er ééntje van hen is dat de kudde op de vlucht slaat, en hen geen overwinning laten … ’t zijn paarden, pijlsnel, en de wolven zijn hun hindernis.…

ik schrik van die jongens van Achmed en Chalid elke morgen schrik ik weer wennen doet het niet ik schrik van die jongens maar ik ben niet bang elke morgen schrik ik weer van de krant in de gang 6:30 ontbijt dan maar 'k sta op met goede zin hierbij een woord van dank weer een dag met goed begin…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

De schrik slaat je steeds weer om het hart. Maar elk jaar vind je toch steeds weer zo'n blauwe envelop op de deurmat. Je weet je moet betalen dat is jouw burgerplicht. Maar toch bij het openen volgt onwillekeurig die schrikreactie met een zuur gezicht. Je handen lijken te trillen en je wordt iets rood in het gezicht.…

sluit een sierlijk vaarwel uit maar een aanloop bevrijd je van al het aardse gedoe nu je aan één stuk 13.000 kilometer over eindeloos water van de grootste diepste zee vliegt uitgeput en licht verdwaasd misschien strijk je in Nieuw-Zeeland neer 4Blue Blue Red and White poëtische magie schiet tekort als ik je mysterieuze vlucht…

van baksteen blijven waarheid hun contouren schrikken, zonder spreektijd Hebben ze van mij dan iets te duchten?…

onbestendige tinten grijsden met angst ons bestaan er waren geen rustpunten in de hectiek van vluchten met vrees en schrik in weten wat ons en ik gaat overkomen in het slechtste samenraapsel van onze dromen die we ooit beleefden het waren de hoge uithalers in de muziek die opborrelden uit aarde waar modder drab en verrotting…

lichaam was van schrik verlamd huilde toen je ogen braken nog hoor ik de muziek en raap de sluiers van paniek in een ademloos ontwaken…

lichaam was van schrik verlamd huilde toen je ogen braken ik hoor nog de muziek en raap de sluiers van paniek in een ademloos ontwaken…