3076 resultaten.
Levensloop
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 373 de ooievaar, de rammelaar
en daarna snel gedoopt
de basisschool, de pubertijd
de mouwen opgestroopt
een gladde ring, een hypotheek
een blijde kinderlach
de midlifecrisis, de golfbaan
dan wenkt de herfstdag
de stramme loop, verzorgingshuis
verleden uitgewist
gebroken blik, een laatste snik
en daarna zakt de kist…
Roken
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 161 ”Wereld Niet Roken Dag” is weer voorbij
Ik had de kist sigaren opgeborgen
maar dacht voortdurend aan de dag van morgen
En die gedachte maakte mij weer blij
Vandaag de achterstand weer ingelopen
Ik moet m’n laatste kist ook maar gaan kopen…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.…
Maas
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 438 Viool uit de kist:
Serenade aan kade,
Door niemand gemist.…
bij Hugo Claus te Antwerpen
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 966 met
een foto van hem vallen
voor etalages van Louis Vuitton
zie hem gaan door het land
langs wuivend riet, trots
met al zijn werk nog bij hem
onvermoeibaar, in de golven
waar de mantelmeeuwen
het zwart op hun vleugels
uitslaan, soms even verdwijnen
achter de slapende golven…
Ik zie, ik zie, wat u wellicht ook ziet, de dood Op 1
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 213 “Neen ik bedoel de kist
niet die van Evangelische Omroep
maar van alle gezamenlijke omroepen"
de kist zo mooi vormgegeven
en in de tafel verwerkt
van Op 1…
De crematie.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 785 je ligt werkelijk keurig opgebaard
beste kostuum is je aangetrokken
donkerblauw; je lievelingskleur, met grijze sokken
familie en vrienden om de kist geschaard
het laatst ritje vangt straks aan
kist wordt reeds door je zonen gesloten
deksel werkelijk overgoten
met bloemen, kleurige linten en harten van cellofaan
afscheid doet pijn voor zo…
Kaw
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 376 altsaxofonist
spelend op een houten kist
drijft weg in de mist…
de witte kist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.502 ik weet niet zo goed
hoe het daarbinnen
en daaronder voelt
maar de satijn die
ik je ooit wenste
was die van een bruid
en het huis dat ik je ooit droomde
was licht en ruim
en wellicht is uit het kleine lampje
dat ik heimelijk had verstopt
de warmte al jaren lang uitgeknepen
in je vuistjevol angst
ik weet niet zo goed
hoe…
DE KIST VAN KARTON
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.317 totaal niet in ons recht
zouden bestraft moeten worden
vluchten voor de verantwoordelijkheid
leg me uit de grondslag van zijn gedachten
het grote waarom van dit leven
waarom het telkens weer gebeurt
de reden, draai er eens niet om heen
de begrafenis was somber en triest
stoet heel kort, plechtigheid gedempt
bezoekers in kleine getale
kist…
linten aan je kist
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.121 witte letters in het zwart
en gelezen bij het laatste beetje licht
schrijf ik in het kort dit dicht
*
achter gesloten deuren
tatoeëert mijn hart de namen
van mijn naasten, het gemis
schreit het leven vaarwel, de laatste
klant, 'k zal me moeten haasten
geen lijnen meer om in te kleuren
slechts wat witte en roze linten
aan mijn kist…
KISTE TRUI
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 200 overal de grond om
maakt wijde kuilen
zoekt naar de verhoopte schatkist
der graven Lodewijk en Hendrik van Nassau
die eens hier in een veldslag bleven
het bezeten mens zoekt jarenlang
vindt nooit de begeerde buit
is geheel ontgoocheld - sterft waanzinnig
niettemin maakte ze naam
bij Mooks raadhuis bewondert men steeds
het standbeeld van Kiste…
Gedicht relikwie
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 925 Haar botten rusten al lang in een kist
en trekken zeer veel gelovigen aan
die haar martelaars dood hebben gemist
Zij is de onvolprezen heilige van Caen
die naarmate haar meer was misdaan
steeds dichter bij God kwam te staan
Haar geest leeft hier bijzonder sterk
om haar kist versierd met zilverwerk
Wat alle harten zeer ontroert en steelt…
moeder
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 605 moeder in je kist
iedereen liet jij voorgaan
nu stopt het verkeer…
Vaarwel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 [Haiku]
dreinende regen
opspattend rondom de kist
een hemels kaddisj…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Vleugels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 837 Ja, iemand ziet me
het schenkt me vleugels,
weg van hier, weg van het kwade
Vliegend naar het goede.
Tussen rotsen
tussen bergen.
Daar lag ik.…
Vleugels
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 878 Als je me onderweg,
toevallig dus ziet staan,
twijfel dan niet,
maar landt dan even
en laat me op je
vleugels zitten gaan.
Dan vliegen we samen, met
z'n twee, of willen er nog
meer personen mee?…
Vleugels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 768 Haar vleugels beweegt ze nog ietwat gedwongen,
maar opnieuw gaat ze op in het genot van haar vlucht
en reeds hoog in de lucht wordt een loflied gezongen.
Want nú pas beseft ze een vogel te zijn,
geschapen met vleugels die haar zullen dragen
naar antwoorden, die ze nog zoekt op haar vragen.
Ja...nú pas beseft ze een vogel te zijn!…
vleugels
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 287 eerste nestwarmte
een vrijheid zonder grenzen
zwevend op de wind…
MET VLEUGELS
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 425 Ze staat hier en kijkt om zich heen
en wiegt haar heupen op weelderige klanken
Ze neuriet wat en gaat zitten
met haar teddybeer op haar schoot
Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek
die alleen klinkt in haar hoofd
De wereld gaat aan haar voorbij
langzaam vanuit haar dromen
Ze heeft een heerlijk leven
maar vliegt weg naar vroeger
naar…
Vleugels
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 120 we wisten dat
wij vleugels hadden
alleen zagen we ze niet
onze gedachten
vlogen al voordat
wij konden denken
later in de op
te nemen wereld werd
het echte vliegen werkelijkheid
maar fantasie en dromen
behielden hun eigen mogelijkheid
evenals vlinders in de buik
liefde gaf de mens
zijn vleugels door het
extra kloppen van hun…
VLEUGELS
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 729 Omzichtig toon ik een gevonden vleugel.
'Aan de hand van filosofen laat ik je graag
de beginselen van het vliegen zien.'
Mijn droom van vleugels wenkt aan de wind
in het gras buitelende opgestreken pluimveren
('aangescherpte slagpennen').…
Vleugels
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 397 Als een vogel zonder vleugels
Die loopt en kijkt, naar boven
Naar het boven, waar hij hoort
Zonder vleugels is moeilijk geloven
In een bestaan. Het gaat voort
Zij heeft mij in haar teugels
Haar liefde maakt mij zo klein
Kleiner dan haar leven.…
Vleugels
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.451 Als zo de dood is, dacht ik gewaagd,
dan wil ik vleugels en een staart
geen stewardess die mij dan vraagt:
mag ik even de instapkaart?
Alle vrienden, broertje, Pa
ook tante Griet want die is lief;
als ik langzaam met mijn vleugels sla,
oh, wacht!…
Op vleugels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 295 Ik stelde voor
'n avondje "vleugels maken"
leek me wel wat
voor dichters
eerst nog gevleugelde woorden
opgezocht in de van Dale
daarna papier,bamboe
en bisonkit uit m'n lade
lekker frobelen
't laat zich raden
maar 'n ruzie en 'n twist
'n vuistslag hier, 'n muilpeer daar
Snel ging ik op eigen vleug'len
was voor ik…
Vleugels
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 747 Ik gaf je mijn vleugels,
mijn liefde en trouw.
Ik gaf je mijn woord,
van "eeuwig bij jou"
Verblind door gevoelens,
verward en onthutst,
bedroefd door de waarheid
door elkaar geklutst.
Zijn we te blind
en onwetend geweest ?
Hoelang ettert een wonde
alvoor ze geneest ?…
vleugels
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 256 Hoe het is
een vel papier
te zijn
je zuigt er
het harde bruin uit
zucht jezelf
een azuren hemel
beslaat de gewelven
met ranke houten planken
en speelt er koning
over een zelfverzonnen rijk
en als je een dagje
ouder wordt
veeg je alles weer uit
zoals de krop in je keel…
Dat nog geen vleugels had
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 125 als kleuren vervelen
vormen niet meer spelen
ligt chaos op de loer
dan volgen lijnen niet
hun natuurlijke baan
schieten uit in grillig gaan
vlakken contrasteren
gaan vloeken in het
samen uitproberen
een vonk ontbreekt
de magie is zoek
inspiratieloos het doek
en toch beweegt
er iets in het klad dat
nog geen vleugels had
in…